پاورپوینت کامل آیت الله محسن حرم پناهی ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیت الله محسن حرم پناهی ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیت الله محسن حرم پناهی ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیت الله محسن حرم پناهی ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ تولد
۲ خاندان
۳ حاج ملا آقا حسن مجتهد قمی
۴ ملا آقا حسن مجتهدی
۵ ملا محمد کبیر
۶ تحصیلات
۷ تألیفات
۸ فعالیت‌ها
۹ ویژگی‌های اخلاقی
۱۰ فرزندان
۱۱ وفات
۱۲ پانویس
۱۳ منابع

تولد

آیت الله شیخ محسن[۱] حرم پناهی قدس سره از افاضل علما و مدرسان بزرگوار حوزه علمیه قم است که در سحرگاه دوشنبه، هشتم شعبان ۱۳۴۷ ق در قم و در بیت علم و فقاهت چشم به جهان گشود.[۲] وی در دامان مادری پاکدامن که خود تربیت شده بیت علم و فقاهت بود تربیت شد.

مادر ارجمند ایشان، دختر آیت الله سید صادق روحانی قمی قدس سره و بانویی پارسا و عفیفه بود؛ که در عصر خود، الگویی نیکو از زن مسلمان برای سایر بانوان بشمار می‌رفت. شیخ محسن حرم پناهی می‌گوید: مسئولیت خطیر تربیت، به طور عمده بر عهده والده ماجده‌ام بود و حتی بر جزئیات رفتار من هم نظارت دقیق داشت.

ایشان نقل می‌کند که به یاد دارم روزی در همان ایام بچگی به قبرستانی رفته بودم. در کنار قبرستان، باغی بود که تکه چوبی خشکیده از درختان آن به داخل قبرستان افتاده بود. من به رسم کودکی، آن را برداشتم و راهی منزل شدم. وقتی داخل منزل شدم همین که مادرم چوب را در دستم دید، از من پرسید: این چوب را از کجا آورده‌ای! من جریان را تعریف کردم. ایشان گفتند: مادرجان! تو که نمی‌دانی آیا صاحب آن باغ راضی است یا نه، و اگر راضی نباشد تو در روز قیامت چه جوابی در پیشگاه خدا خواهی داشت. این کلام آن قدر در وجودم تأثیر گذاشت که من، آن شب تا صبح نخوابیدم و گریه کردم تا این که صبح شود و صاحب باغ را راضی کنم و سرانجام صبح رفتم و صاحب باغ را راضی کردم.

خاندان

پدر شیخ محسن، آیت الله مهدی حرم پناهی، عالمی زاهد و مورد توجه خواص و بزرگان علما بود. ایشان فرزند مرحوم آیت الله حاج ملا آقاحسن مجتهد قمی قدس سره است. وی در دهم شعبان ۱۳۱۹ ق. در قم متولد شد. او ادبیات و سطوح را از پدر بزرگوار خود و شیخ ابوالقاسم کبیر، فراگرفت و خارج فقه و اصول را در محضر آیت الله شیخ عبدالکریم حایری قدس سره تحصیل نمود. وی مقداری از درس خارج را هم از محضر آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی استفاده نمود. او در ۲۷ سالگی به درجه بلند اجتهاد نائل شد.[۳]

مرحوم آقای بُدلا می‌فرمودند که آیت الله آقای حاج شیخ مهدی، در میان علما تنها کسی بود که آقای بروجردی قدس سره به مقام علمی و معنوی ایشان احترام خاصی قائل بودند. اما با تمامی این تفاصیل وی از توجه به ظواهر دنیا و تعلق به آن به طور کلی پرهیز داشت. از حالات معنوی و اخلاص و ارادت ایشان نسبت به اهل بیت عصمت علیهم السلام حکایات متعددی نقل شده که به چند نمونه اشاره می‌شود.

ارادت و اخلاص ایشان نسبت به امامان معصوم علیهم السلام به حدی بود که هرگاه به زیارت بی‌بی فاطمه معصومه سلام الله علیها مشرف می‌شد، هنگام ورود به حرم مطهر، بدون توجه به موقعیت ممتازی که که در شهر قم داشت آستانه پایین پای زائران را می‌بوسید. بعد از جریان هتک حرمت رضاخان نسبت به حرم مطهر و علما، ایشان هرگز به داخل حرم نرفت و می گفت: من از حضرت معصومه سلام الله علیها خجالت می‌کشم.
از خصوصیات اخلاقی ایشان، احترام خاص به امامزادگان و سادات بود به طوری که آیت الله حرم پناهی می‌گفت: پدرم حاج آقا مهدی، مبتلا به تراخم چشم بود به طوری که اگر عود می‌کرد، تا مدتی چشم درد داشت. در تابستان، برای رسیدگی به کشاورزی، به مجیدآباد، از روستاهای قم رفته بود و در منزل یکی از اهالی، به نام سید محمود عطار سکونت داشت. یک روز که می‌خواست استراحت کند، درد چشم شروع شد.

پدرم گفت: تابستان است و هوا گرم و دسترسی به طبیب و دارو مشکل است، اگر این درد ادامه پیدا کند اذیت بسیاری می‌بینم. من در فکر بودم که ناگهان چشمم افتاد به شال سبزی که متعلق به آقا سید محمود بود و بر میخ داخل اتاق آویخته شده بود. در این هنگام توسلی پیدا کردم و عرض کردم یا رسول الله صلی الله علیه و آله این شال سبز منتسب به شما است و من نیز این شال را به نیت شفا، روی چشمانم قرار می‌دهم؛ شما عنایتی بفرمایید. بلند شدم و شال را به چشمانم کشیدم و فی‌الفور ناراحتی و درد چشم برطرف شد.

ایشان در سال ۱۳۳۰ ش. وفات نمود و تشییع جنازه باشکوهی از پیکر مطهرشان انجام شد. آیت الله بروجردی بر پیکر مطهر ایشان نماز خواند. وفات ایشان ضایعه بزرگی برای مردم به ویژه حوزه علمیه بود، به نحوی که یکی از امامان جماعت قم به نام شیخ ولی می‌گوید: من در شب وفات ایشان، در عالم رؤیا دیدم کوچه کنار حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها یک باره تاریک شد. صبح بعد از نماز صبح با عجله به منزل آقای بروجردی رفتم و از خدمتکار جویای احوال آقا شدم. وی گفت: حال آقا خوب است و مرا نزد آقا برد. وقتی خدمت ایشان رسیدم و جریان رؤیا را گفتم، ایشان فرمود: خیال می‌کنم آقای حاج شیخ مهدی حرم پناهی از دنیا رفته باشد و خدمتکار را فرستادند و فرمودند: خودم هم خواهم آمد.

حاج ملا آقا حسن مجتهد قمی

جد آیت الله حرم پناهی حاج ملا آقا حسن مجتهد قمی، فرزند حاج ملا آقا حسین مجتهد قدس سره است. ایشان در سال ۱۲۸۰ ق. در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. وی بعد از گذراندن تحصیلات ابتدایی (صرف، منطق، معانی و بیان) همچنین دروس سطح حوزه، با راهنمایی پدرشان برای کسب فیض از محضر آیت الله حاج ملا علی کنی عازم شهر ری شد. وی چند سال در جوار بارگاه ملکوتی حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام از وجود پربرکت آن عالم ربانی بهره کافی برد. او پس از آن برای بهره‌مند شدن از برکات و عنایات خاصه مولی الموحدین امیرالمؤمنین علیه السلام و نیز استفاده از استادان فقهی و اصولی، به نجف اشرف هجرت نمود و سالیان متمادی در آن جا به تحصیل و تدریس پرداخت.

وی بعد از ارتحال پدرش و بعد از بازگشت به قم، مورد استقبال عموم مردم، بزرگان و عالمان شهر قرار گرفت و با توجه به مقام علمی و معنوی‌اش تمامی مناصب و وظایف پدر بزرگوارش؛ اعم از قضاوت، افتاء، تدریس و اشراف بر تولیت آستانه مقدسه به ایشان واگذار شد. ایشان به حق از اداره این امور خطیر به خوبی برآمد به طوری که طولی نکشید، داستان قضاوت‌های شگفت ‌انگیز ایشان، زبانزد خاص و عام شد که در این جا به یک نمونه از آن ها اشاره می‌کنیم.

شیخ محسن حرم پناهی نقل می‌کند: روزی دو نفر برای حل خصومت، نزد حاج ملا آقا حسن آمدند. یکی از آن دو مرد، روغن فروشی از اهالی کرمانشاه بود و دیگری، یکی از کسبه شهر. مرد کرمانشاهی ادعا می‌کرد که من ۲۰ حلب روغن به این شخص فروخته‌ام در حالی که پول ۱۸ حلب را به من داده است.

مرد کاسب انکار می‌کرد و می‌گفت او فقط ۱۸ حلب به من داده و پولش را هم گرفته است. طبق قاعده ایشان شخص منکر را قسم و قضیه را فیصله دادند. حاج ملا آقا حسن بعد از چندی با مرد کاسب برخورد کرد و از او سؤال نمود که دو حلب روغن را تنها می‌خواهی بخوری! مرد کاسب که دستپاچه شده بود و گمان می‌کرد آقا از واقع خبردار شده و حالا مطالبه سهم خود را می‌کند؛ در جواب گفت: یکی از دو حلب را نزد شما می‌فرستم و با شما تقسیم می‌کنم و همین کار را هم کرد. آقا، مرد کرمانشاهی را احضار کرد و حلب روغن را به او تحویل داد و سپس خدمتکار خود را نزد کاسب فرستاد و پیغام داد که آقا می‌گوید آن یک حلب را هم نزد ما بفرست و با این شگرد، حق را به صاحبش برگرداند.

وفات ایشان در جمادی الثانی سال ۱۳۴۷ ق. اتفاق افتاد و پیکرش پس از تشییع باشکوهی در حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها در جوار مرقد پدر بزرگوارش به خاک سپرده شد. رضوان الله تبارک و تعالی علیه!

ملا آقا حسن مجتهدی

جد بزرگ شیخ محسن حرم پناهی آیت الله ملا آقا حسین مجتهد قمی است. حاج ملا آقا حسین، از نوادگان ملا محمد کبیر و از شاگردان برجسته صاحب جواهر و شیخ مرتضی انصاری است. وی حدود یازده سال در درس شیخ انصاری و ۶ سال در درس صاحب جواهر شرکت کرد و در مجموع ۱۷ سال از محضر این بزرگواران کسب فیض نمود. هوش و زکاوت ایشان به حدی بود که خودش می‌گفت: اگر تمامی کتاب‌های فقه شسته شود، من تمام ابواب فقه، از طهارت تا دیات را در سینه دارم. این ادعایی است که غیر از ایشان، فقط از کاشف الغطا سراغ داریم. میرزای فیض می‌گوید: ملا آقا حسین، عالمی است قدس نهاد که زهد در نهاد او عجین و قدس در ذات او دفین است. وی مقدمات و سطح را در محضر سید اسماعیل که از شاگردان میرزای قمی بود، تکمیل نمود و به درس شیخ انصاری و صاحب جواهر شتافت. وی به درجه اجتهاد دست یافت و پس از آن به وطن خویش بازگشت و حکومت شرعیه قم به ایشان واگذار شد.[۴]

کرسی قضاوت نیز به ایشان سپرده شد که عموم مردم در نزاع‌ها به ایشان مراجعه می‌کردند. وی امام جماعت مسجد بالاسر در حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها متصدی امور آستانه، قاضی و حاکم شرع قم بود و با آن همه مشاغل، در امر عبادت و بندگی و ادای واجبات و مستحبات بسیار کوشا بود.[۵]

از جمله قضاوت‌های ایشان این است که روزی دو نفر قبل از شروع درس، نزد ایشان دعوایشان را مطرح می‌کنند و هر یک ادعا می‌کند که این شخص به من فلان مبلغ را بدهی دارد و اسمش مثلاً مشهدی حسن است. طرف دیگر دعوا می‌گوید: خیر، نه من به او بدهی دارم و نه اسم من مشهدی حسن است. ایشان می‌فرمایند که حضور داشته باشید، تا جلسه درس تمام شود. در میان درس، بعضی از ش