توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فصوص ابن‌عربی ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فصوص ابن‌عربی ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فصوص ابن‌عربی ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

فصوص الحکم (ابن عربی)

این کتاب، از تالیفات عارف نام دار، محمد بن علی بن محمد بن احمد بن عبدالله بن حاتم طایی، مکنی به ابن عربی و ملقب به محیی الدین است. وی، متوفای سال ۵۴۳ ق، می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – موضوع کتاب
۳ – آغاز و انجام تالیف
۴ – انگیزه تالیف
۵ – شروح فصوص الحکم
۶ – ردیات فصوص الحکم
۷ – تلخیص کتاب
۸ – دست نوشت‌ها، چاپ‌ها
۹ – خصوصیات نسخه موجود در کتاب خانه نور
۹.۱ – عناوین مقدمه کتاب
۱۰ – روش ابن عربی در کتاب
۱۱ – ابواب و فصول کتاب
۱۲ – اهمیت و تاثیر کتاب
۱۳ – پانویس
۱۴ – منبع

معرفی اجمالی

فصوص الحکم عنوانی است که به گفته مؤلف، پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم ، برای کتاب برگزیده است. عنوان کتاب، مرکب از دو کلمه فص و حکمت است که نیازمند توضیح است.
برای کلمه «فص»، در کتاب‌های لغت ، معانی مختلفی ذکر شده که دو معنای آن با محتوای کتاب، مناسب تر می‌نماید. این دو معنی، عبارتند از: ۱- خلاصه و چکیده چیزی. ۲- نگین انگشتر .
با توجه به اینکه حکمت در نزد عارفان ، معرفت شئون ذاتی و تجلیات اسما و صفات حق به مشاهده حضوری است، فص هر حکمتی بنا به معنای اول، عبارت است از خلاصه علوم و معارفی که برای هر یک از پیامبران مذکور در این کتاب، به شهود حضوری حاصل شده است؛ معارفی که به مقتضای تفاوت اسمی که ظهور آن در هر پیامبری غالب است و به لحاظ اختلاف آنها در استعداد و قابلیت، متفاوت می‌باشد. بنا به معنای دوم، فص هر حکمتی عبارت است از قلب هر یک از پیامبران مذکور در این کتاب که علوم و معارف مخصوص به هر یک، از مبدا عالی به آن افاضه شده و در آن، نقش می‌بندد، همانند نگین انگشتر که اسم صاحبش را بر آن حک می‌کنند تا نشانی از وجود او باشد و از آن جا که نزول و عروج مراتب وجود دوری است و قلب انسان کامل، محل نقوش حکمت‌های الهی است، این حکمت‌ها را به حلقه انگشتری و قلب را به نگین آن که محل نقوش است تشبیه نموده است.

[۱] شرح فصوص الحکم، داود قیصری، تصحیح آشتیانی، ص۳۱۰.

[۲] شرح فصوص الحکم، داود قیصری، تصحیح آشتیانی، ص۳۲۳.

[۳] شرح تعلیقه بر فصوص الحکم، امام خمینی قدس سره، ص۳۲۳.

موضوع کتاب

موضوع کتاب « عرفان نظری » است. این کتاب، یکی از عالی‌ترین و به اعتباری عالی‌ترین متن در این رشته از معارف الهی است و لذا با یکی از شروح معتبرش همواره از مهم‌ترین متون آموزشی در عرفان نظری بوده و هست.

آغاز و انجام تالیف

تاریخ دقیق آغاز و انجام تالیف فصوص الحکم روشن نیست، اما با توجه به اینکه ابن عربی تاریخ مبشره‌ای را که علت اصلی تالیف کتاب است، دهه آخر محرم سال ۶۲۷ ق، ذکر نموده، می‌توان نتیجه گرفت که این کتاب، در دهه آخر زندگانی او تالیف گردیده و چون از سال ۶۲۰ ق، در دمشق اقامت نموده و تا پایان عمر در آن مکان باقی مانده است، تالیف کتاب فصوص الحکم نیز در دمشق صورت گرفته است.

انگیزه تالیف

ابن عربی، انگیزه خود را از تالیف این کتاب، اجرای فرمان صریح پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم دانسته است و در حقیقت کتاب را نه از خود، بلکه از پیامبر می‌داند که در مبشره‌ای به او داده است تا آن را در اختیار دیگران قرار دهد و آنان را از اسرار موجود در آن، بهره مند سازد، چنان که می‌گوید: «فانی رایت رسول الله صلی الله علیه‌و آله‌و سلم فی مبشره اریتها فی العشر الآخر من محرم لسنه سبع و عشرین و ست ماه بمحروسه دمشق و بیده صلی الله علیه و‌آله‌و‌سلم کتاب، فقال لی: هذا «کتاب فصوص الحکم» خذه و اخرج به الی الناس ینتفعون به، فقلت: السمع و الطاعه لله و لرسوله و اولی الامر منا کما امرنا. فحققت الامنیه و اخلصت النیه و جردت القصد و الهمه الی ابراز هذا الکتاب کما حده لی رسول الله صلی الله علیه و‌آله و‌سلم من غیر زیاده و لا نقصان…» .
از دید متعارف نیز کتاب فصوص الحکم، یکی از عالی‌ترین آثار موجود در عرفان نظری است، که پاسخ گو بودنش به بخشی از نیازهای معرفتی انسان و عدم وجود نظیر و بدیلی برای آن، ضرورت تالیف چنین اثری را مسلم می‌سازد و از این جهت، از جمله آثاری است که از دو ویژگی اساسی در بایستگی تالیف هر اثر برخوردار است؛ یعنی وجود نیازی منطقی و عدم وجود منبعی مناسب که پاسخ گوی آن نیاز باشد.

شروح فصوص الحکم

۱- شرح اسماعیل بن سودکین النوری (متوفای ۶۴۶ ق) ( شرح فص ادریسی ).
۲- شرح صدر الدین قونوی (متوفای ۶۷۲ ق)، به نام « الفکوک ».
۳- شرح عفیف الدین تلمسانی (متوفای ۶۹۰ ق).
۴- شرح مؤید الدین جندی (متوفای ۶۹۰ ق).
۵- شرح سعد الدین، سعید فرغانی (متوفای ۶۹۵ ق).
۶- شرح حسین بن عبدالله بن محمد بن عمر العباسی (متوفای ۷۰۸ ق)، به نام « الخصوص باداه النصوص ».
۷- شرح کمال الدین انصاری شافعی (متوفای ۷۲۷ ق).
۸- شرح کمال الدین، عبد الرزاق کاشانی (متوفای ۷۳۰ ق).
۹- شرح علاء الدوله سمنانی (متوفای ۷۳۶ ق).
۱۰- شرح محمد بن محمد الواردی (متوفای ۷۳۲ ق).
۱۱- شرح ابو معین، عبدالله بن احمد نجاری (متوفای ۷۳۶ ق)، به نام « مشارق النصوص عن غوامض الفصوص ».
۱۲- شرح شیخ احمد (متوفای بعد از ۷۳۹ ق)، به نام « نصوص الخصوص » (فارسی).
۱۳- شرح رکن الدین شیرازی (متوفای ۷۴۴ ق) (فارسی).
۱۴- شرح داود بن محمود قیصری (متوفای ۷۵۱ ق).
۱۵- شرح علی بن شهاب الدین حسینی همدانی (متوفای ۷۸۶ ق) (فارسی).
۱۶- شرح محمد بن عبدالله بن احمد بن محب المقدسی (متوفای ۷۸۹ ق).
۱۷- شرح محمد بن ابی اسماعیل (متوفای ۷۹۲ ق).
۱۸- شرح حیدر بن علی الحسینی الآملی (متوفای ۷۸۷ ق)، به نام « نص النصوص فی شرح الفصوص ».
۱۹- شرح سلیمان بن محمد الصدری القونوی (متوفای اوایل قرن نهم هجری)، به نام « اسرار النصوص فی شرح الفصوص ».
۲۰- شرح خواجه محمد پارسا (متوفای ۸۲۲ ق) (فارسی).
۲۱- شرح عبد الکریم الجیلی (متوفای ۸۵۰ ق).
۲۲- شرح صائن الدین بن ترکه اصفهانی (متوفای ۸۳۰ ق).
۲۳- شرح علی بن احمد المهائمی (متوفای ۸۳۵ ق)، به نام « خصوص النعم فی شرح فصوص الحکم ».
۲۴- شرح زین الدین اصفهانی (متوفای ۸۳۵ ق)، به نام « الفحوص ».
۲۵- شرح محمد بن صالح الکاتب ، مشهور به یازجی اوغلو (متوفای ۸۵۵ ق).
۲۶- شرح قطب الدین الازنیقی (متوفای ۸۸۵ ق).
۲۷- شرح عبد الرحمن جامی (متوفای ۸۹۸ ق).
۲۸- شرح شرف الدین الصدیقی (فارسی).
۲۹- شرح الهروی (متوفای ۹۰۰ ق).
۳۰- شرح مظفر الدین علی شیرازی (متوفای ۹۲۲ ق).
۳۱- شرح ادریس بن حسام الدین البدلیسی (متوفای ۹۲۶ ق).
۳۲- شرح بیازید خلیفه الرومی (متوفای بعد از ۹۰۰ ق).
۳۳- شرح ابن کمال پاشا (متوفای ۹۴۰ ق)، به نام « مباحث علی بعض فصول الفصوص ».
۳۴- شرح شریف ناصر الحسینی (متوفای ۹۴۰ ق)، به نام « مجمع البحرین ».
۳۵- شرح بالی خلیفه الصوفیوی (متوفای ۹۶۰ ق).
۳۶- شرح یحیی بن علی خلوتی ، معروف به نوعی افندی (متوفای ۱۰۰۷ ق).
۳۷- شرح اسماعیل حقی الانقروی (متوفای ۱۰۴۲ ق) (ترکی).
۳۸- شرح عبدالله البوسنوی (متوفای ۱۰۵۴ ق)، به نام « تجلیات عرائس النصوص فی شرح الفصوص ».
۳۹- شرح عبدالله افندی (متوفای ۱۰۵۴ ق) (ترکی).
۴۰- شرح عبد اللطیف بن بهاء الدین بن عبد الباقی (متوفای ۱۰۸۲ ق).
۴۱- شرح علی بن محمد القسطمونی (متوفای ۱۰۸۲ ق).
۴۲- شرح نعمه الله بن محمد بن حسین بن عبدالله الحسینی (متوفای ۱۱۳۰ ق).
۴۳- شرح عبد الغنی النابلسی (متوفای ۱۱۴۳ ق)، به نام « جواهر النصوص ».
۴۴- شرح حسین بن موسی الکردی (متوفای ۱۱۴۸ ق).
۴۵- شرح ابراهیم بن حیدر الصفوی (متوفای ۱۱۵۱ ق)، به نام « فصوص الیاقوت فی اسرار اللاهوت ».
۴۶- شرح محمود بن علی الدامونی (متوفای ۱۱۹۹ ق)، به نام « جواهر القدم ».
۴۷- شرح عبد العلی بن نظام الدین بحر العلوم اللکنوی (متوفای ۱۲۳۵ ق) (شرح فص نوحی).
۴۸- شرح سید یعقوب خان (متوفای بعد از ۱۲۸۷ ق)، به نام «توضیح البیان» (فارسی).
۴۹- شرح محمد جعفر الشهاب الدمشقی (متوفای بعد از ۱۳۰۰ ق).
۵۰- التعلیقات علی فصوص الحکم، دکتر ابو العلاء عفیفی (