توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عبیدالله بن علی ابی طالب ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عبیدالله بن علی ابی طالب ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عبیدالله بن علی ابی طالب ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

امامزاده عبیدالله بن علی

امامزاده عبیدالله بن علی

عنوان عکس

مرقد عبیدالله بن علی

مشخصات فردی

نام

عبیدالله بن علی

کنیه

ابوعلی‌

زادروز

سال ۱۷ ه. ق

وفات/ شهادت

سال ۶۷ ه. ق‌

القاب

ابن‌نهشلیّه

پدر

امام علی (علیه‌السلام)

مادر

لیلی، دختر مسعود بن خالد

طول عمر

۵۰ سال

مشخصات بقعه

مکان

منطقه مذار بین شهر عزیر و قلعه صالح، از توابع استان میسان در کشور عراق

وضعیت

فعال

مساحت

۲۶۰ متر

نوسازی

نیمه قرن هجدهم میلادی

امامزادگان مشهور
حضرت عباس، حضرت زینب، حضرت علی‌اکبر، حضرت معصومه، حضرت شاهچراغ، حضرت عبدالعظیم حسنی، سایر امامزادگان.

عبیدالله بن علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) فرزند امام علی (علیه‌السلام)، مکنا به ابوعلی‌ و مشهور به ابن‌نهشلیّه است. مورخان درباره سیره عبیدالله بن علی (علیه‌السّلام)، نظر خوبی ندارند و دچار تردیدند، زیرا عبیدالله، رفتار خوبی، هنگام حیات و پس از شهادت پدر و برادر، نشان نداده است.
مرقد عبیدالله در منطقه مذار بین شهر عزیر و قلعه صالح، از توابع استان میسان در کشور عراق واقع شده است.

فهرست مندرجات

۱ – موقعت جغرافیایی
۲ – توصیف بنا
۳ – معرفی عبیدالله‌
۴ – پیش‌گویی امیرمؤمنان
۵ – عبیدالله نزد مختار ثقفی‌
۶ – حضور عبیدالله‌ در لشکر مصعب
۷ – بررسی ادعای خلافت‌ عبیدالله
۸ – چگونگی مرگ عبیدالله‌
۹ – توضیح یک اشتباه‌
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

موقعت جغرافیایی

زیارتگاه، در منطقه مذار، (شهر مذار در زمان فتح اسلام، شهری بزرگ بوده است، اما اینک بخش اعظم آن، از بین رفته و تنها جزئی با عنوان شهر شرقی، باقی مانده که جزء شهر العزیر است.) بین شهر عزیر و قلعه صالح و پانزده کیلومتری شهر صالح از توابع استان میسان، کنار یکی از شاخه‌های فرعی دجله، واقع شده است.
در زمانی که شهر مذار، آباد بود، این مرقد از رونق بسزایی برخوردار بود، پس از مخروبه شدن مذار، زیارتگاه عبیدالله، نزدیک به ۶۵۰ سال متروک ماند، تا اینکه در نیمه قرن هجدهم میلادی، جماعتی از قبیله عنزه بکری عدنانی، در آنجا مستقر شدند و به ترمیم و بازسازی بنای مرقد عبیدالله پرداختند.

توصیف بنا

بنای بقعه، مستطیل شکل و مساحت آن، ۲۶۰ متر است، صحن وسیعی نیز به مساحت ۱۴۵۰ متر، بقعه را دربرگرفته و دو طرف آن، حجره‌هایی برای اسکان زائران، ساخته شده است. پس از ورود از مدخل اصلی که در جانب جنوب قرار دارد، رواقی به ابعاد ۲۱• ۵ متر، مشاهده می‌شود که پس از عبور از آن، به اتاق مرقد متصل می‌شود که مربع شکل و هریک از اضلاع آن، هفت متر است و دارای چهار در ورودی، در چهار جهت می‌باشد که به رواق‌ها و نمازخانه‌ها متصل می‌شود.
اتاق مرقد، با کاشی‌های ساخت کربلا، زینت یافته است. روی قبر، ضریح فلزی قرار دارد که بخشی از آن، از چوب ساج است. گنبد بنا کلاه‌خودی شکل و به قطر شش متر و ارتفاع یازده متر از سطح زمین است، این بنا در سال ۱۹۹۹ م، بازسازی شده است.

[۱] عامری، ثامر عبدالحسن، المراقد و المزارات فی العراق، صص۲۹۳ – ۲۹۴.

[۲] حرزالدین، محمد، مراقد المعارف، ج۲، صص۴۹ – ۵۰.

«کی لسترانج»، درباره این زیارتگاه می‌نویسد:
مذار، در زمان فتح اسلام، شهری بزرگ بوده و آن، مرکز میسان است که به دشت میسان نیز معروف است، آنجا آرامگاه آباد بزرگی است که در آن، ضریح عبیدالله بن علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) قرار دارد و همچنان آرامگاه عبیدالله بن علی در این بقعه، محل زیارت بوده است و در نزدیکی آن، تل‌هایی است که به آن «بجّه» می‌گویند و آثار آن، از دوره ساسانی و اسلامی فراتر می‌رود و چنین می‌پندارم که آن تل‌ها، آثار شهر مذار کهن باشد.

[۳] کی لسترانج، بلدان الخلافه الاسلامیه، ص۱۶۹.

معرفی عبیدالله‌

عبیدالله‌ مکنا به ابوعلی‌

[۴] عمری، علی بن ابی‌الغنائم، المجدی فی الانساب الطالبیّین، ص۱۹۸.

و مادر او و عبدالله، لیلی، دختر مسعود بن خالد بن مالک بن ربعی بن سلمی بن جندل بن نهشل‌

[۵] ابن‌سعد بغدادی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۱۱۷.

[۶] مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۳، ص۶۳.

است و به ابن‌نهشلیّه شهرت دارد.

[۷] حرزالدین، محمد، مراقد المعارف، ج۲، ص۴۸.

برخی، او را از کشته شدگان صحرای کربلا می‌دانند که گویا با برادرش، عبدالله، اشتباه گرفته‌اند.

[۸] مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۱، ص۳۵۴.

از تاریخ تولد او، گزارشی به ثبت نرسیده است، اما او در سال ۶۷ ه. ق‌،

[۹] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۵، ص۱۱۰.

در حالی‌که پنجاه سال داشته، کشته شده است.

[۱۰] بیهقی، علی بن زید، لباب الانساب، ج۱، ص۴۰۴.

بنابراین سال تولد او، سال ۱۷ ه. ق است. وی هنگام شهادت امیرمؤمنان علی (علیه‌السّلام)، ۲۳ سال داشت.
مورخان درباره سیره عبیدالله بن علی (علیه‌السّلام)، نظر خوبی ندارند و دچار تردیدند، زیرا عبیدالله، رفتار خوبی، هنگام حیات و پس از شهادت پدر و برادر، نشان نداده قضاوت را برای اهل تحقیق، سخت کرده است.

پیش‌گویی امیرمؤمنان

قطب‌الدین راوندی در باب دوم در معجزات امیرمؤمنان علی (علیه‌السّلام)، از ابی‌الجارود از امام محمد باقر (علیه‌السّلام)، چنین روایت می‌کند:
امام علی (علیه‌السّلام) فرزندان خود را که دوازده پسر بود، جمع کرد و به آنها فرمود: «یعقوب نبی (علیه‌السّلام) دوازده پسر داشت، وقتی که لحظه مرگش فرا رسید، همه آنها را جمع نمود و به آنها گفت: من وصیت به یوسف می‌کنم. فرمان او را اطاعت کنید» آنگاه امام علی (علیه‌السّلام) فرمود: «من نیز شما را به حسن و حسین وصیت می‌کنم، پس حرف آن دو را گوش کنید و از آنان اطاعت نمایید». در این هنگام، عبیدالله رو به امام کرد و گفت: «آیا به غیر از محمد بن علی؟»! یعنی ابن‌حنفیه.
امام به او فرمود: «آیا در زمان حیات من، بر من جرات پیدا کردی؟ و چنین سخن می‌گویی «کانّی بک وقد وجدت مذبوحاً فی فسطاطک لا یدری من قتلک، گویا می‌بینم که در بستر خود سر بریده افتاده‌ای و دانسته نمی‌شود که چه کسی تو را کشته است.»

[۱۱] قطب‌الدین راوندی، سعید بن هبهالله، الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۱۸۳.

[۱۲] حرزالدین، محمد، مراقد المعارف، ج۲، ص۵۱.

[۱۳] ابوسعیده موسوى، سیدحسین، المشاهد المشرفه، ج۷، ص۸۲.

عبیدالله نزد مختار ثقفی‌

مورخان نوشته‌اند که عبیدالله بن علی (علیه‌السّلام)، پس از قیام مختار بن ابی‌عبیده ثقفی، از حجاز به کوفه، نزد مختار رفت و از او سهم‌خواهی نمود، مختار، چیزی به عبیدالله نداد و پرسید: «آیا از مهدی (محمد حنفیه)، نامه‌ای آورده‌ای؟» گفت: «نه». چند روزی او را زندانی نمود و سپس آزاد کرد و گفت: «از پیش ما برو» عبیدالله نزد از مختار گریخت و به بصره، پیش مصعب بن زبیر رفت و به خانه دایی خود، نعیم بن مسعود تمیمی نهشلی، فرود آمد، سپس مصعب دستور داد، صد هزار درهم به او پرداختند.

[۱۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۵، ص۱۱۰.

[۱۵] ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، مقاتل الطالبیین، ص۸۴.

[۱۶] بیهقی، علی بن زید، لباب الانساب، ج۱، ص۴۰۴.

[۱۷] رجائى موسوى، سیدمهدى، الکواکب المشرقه، ج۲، ص۳۷۸.

حضور عبیدالله‌ در لشکر مصعب

مصعب، به پشتوانه حضور عبیدالله در لشکرگاهش، چنین می‌گفت که‌ ای مردم! مختار دروغ می‌گوید که به خونخواهی حسین بن علی (علیه‌السّلام)، قیام کرده است، زیرا برادر حسین بن علی (علیه‌السّلام)، یعنی عبیدالله، اینجاست و حکومت را می‌خواهد، اگر مختار راست می‌گوید، حکومت را به او واگذار کند.

[۱۸] یعقوبی، احمد بن ابی‌یعقوب، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۶۳.

بررسی ادعای خلافت‌ عبیدالله

پس از حضور عبیدالله بن علی (علیه‌السّلام)، میان مصعب و سپاهیانش، مصعب آماده نبرد با مختار شد، از این‌رو دستور داد مردم برای جنگ با دشمنش، مختار، آماده شوند و زمانی را برای حرکت، تعین کرد و در جایی، پایگاه قرار داد، سپس از همان مکان حرکت کرد و «عبیدالله بن عمر بن عبیدالله بن معمر» را در بصره گذاشت.
وقتی مصعب حرکت کرد، عبیدالله بن علی (علیه‌السّلام)، از همراهی با او خودداری کرد و میان دایی‌های خویش ماند، ولی دایی بزرگش، نعیم بن مسعود، همراه مصعب حرکت کرد.
چون مصعب، از بصره دور شد، فرزندان سعد بن زید منات بن تمیم، پیش عبیدالله آمدند و گفتند: «ما نیز دایی‌های تو هستیم و ما را هم در تو، بهره و نصیبی است. پس پیش ما بیا که دوست می‌داریم تو را گرامی داریم، عبیدالله پذیرفت و پیش ایشان رفت.
آنان او را میان خود منزل دادند و (می‌خواستند تا با او، بر خلافت بیعت کنند)، درحالی‌که خود کراهت داشت با او، به خلافت بیعت کردند. عبیدالله بن علی (علیه‌السّلام) می‌گفت: «شتاب مکنید و این کار را انجام مدهید» اما آنان از