توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شعبه بن عیاش ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شعبه بن عیاش ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل شعبه بن عیاش ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

ابوبکر بن عیاش حناط کوفی

اَبوبَکْرِ بْنِ عَیّاش ازدی حنّاط کوفی (۹۶ – د ۱۹۳ق/۸۰۹م)، فردی خیّر، فاضل، عابد، قاری و فقیه و از محدثان اهل‌سنت در قرن دوم هجری قمری بود. او یکی از دو راوی قرائت کوفی از عاصم بن بهدله است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – اساتید و شاگردان
۳ – شعر و ادب
۴ – روایت حکایات و اخبار تاریخی
۵ – بررسی رجالی
۶ – شهرت اصلی ابوبکر
۷ – رواج روایت ابوبکر از عاصم
۸ – اوصاف
۹ – مذهب
۱۰ – اعتراض به ویرانی مقبره امام حسین
۱۱ – آثار
۱۲ – تاریخ وفات
۱۳ – مطالعه بیشتر
۱۴ – فهرست منابع
۱۵ – پانویس
۱۶ – منبع

معرفی اجمالی

ابوبکر بن عیّاش بن سالم اسدی ازدی حنّاط کوفی، در منابع حدود ۱۴ نام برای او ذکر کرده‌اند. ولی بیش‌تر ابوبکر و گاه شعبه به عنوان نام او شناخته شده است.

[۱] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۳۷۲-۳۷۵، قاهره، ۱۳۴۹ق.

[۲] یاقوت، ادبا، ج۷، ص۹۰-۹۱.

او از بردگان واصل بن حیان احدب

[۳] ابن‌سعد بغدادی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۸۶.

[۴] ذهبی، محمد بن احمد، تذکره الحفاظ، ج۱، ص۱۹۴.

یا مولای بنی کاهل از قبیله بنی اسد دانسته‌اند.

[۵] محمدبن اسماعیل بخاری، التاریخ الصغیر، ج۲، ص۲۴۹، به کوشش محمد ابراهیم زاید، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م.

[۶] ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۷، ص۶۷۰.

ابوبکر بین سال‌های ۹۴-۹۷ق در کوفه زاده شد و در همان‌جا پرورش یافت.

[۷] یعقوب ابن سفیان بسوی، المعرفه و التاریخ، ج۱، ص۱۵۰، به کوشش اکرم ضیاء عمری، بغداد، ۱۳۹۴ق/۱۹۷۴م.

[۸] یعقوب ابن سفیان بسوی، المعرفه و التاریخ، ج۱، ص۱۸۲، به کوشش اکرم ضیاء عمری، بغداد، ۱۳۹۴ق/۱۹۷۴م.

[۹] ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۷، ص۶۶۸.

[۱۰] عبداللـه ابن عدی، الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۴، ص۱۳۴۳، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

وی را از آن جهت که در کوفه با فروش گندم روزگار می‌گذراند، حنّاط خوانده‌اند.

[۱۱] عبدالکریم بن محمد سمعانی، الانساب، ج۴، ص۲۷۰، حیدرآباد دکن، ۱۳۸۴ق/۱۹۶۴م.

[۱۲] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۳۷۱، قاهره، ۱۳۴۹ق.

اساتید و شاگردان

ابوبکر به گفته خود تا ۱۶ سالگی تلاش چندانی برای کسب دانش نداشته است،

[۱۳] یاقوت، ادبا، ج۷، ص۹۶-۹۷.

آنگاه ۳ سال نزد عاصم قرائت را فرا گرفت عاصم نیز از امام علی (علیه‌السّلام) آموخت.

[۱۴] حسن انوشه و دیگران، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۶۱۴.

و همزمان با آن تفسیر را از کلبی و فقه را از مغیره آموخت.

[۱۵] یاقوت، ادبا، ج۷، ص۹۷.

[۱۶] محمدبن احمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۸، ص۵۰۲-۵۰۳، به کوشش شعیب ارنؤوط و نذیر حمدان، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

او همچنین از بسیاری مشایخ کوفه روایت حدیث کرده که از آن جمله می‌توان به اسماعیل سدّی، ابواسحاق سبیعی و عبدالملک بن عمیر، اعمش و استاد قرائتش عاصم اشاره کرد.

[۱۷] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۳۷۱-۳۷۲، قاهره، ۱۳۴۹ق.

کسائی، یحیی علیمی و یعقوب اعشی از جمله شاگردان وی هستند و بسیاری از محدثان عراق همچون عبدالله بن مبارک، یحیی بن آدم، ابوداوود طیالسی، ابوبکر و عثمان پسران ابی‌شیبه، احمد بن حنبل، وکیع بن جرّاح و اسحاق بن راهویه از وی روایت کرده‌اند.

[۱۸] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۳۷۱-۳۷۲، قاهره، ۱۳۴۹ق.

[۱۹] یوسف بن عبدالحمن مزی، تهذیب الکمال، ج۲۱، ص۱۳۲-۱۳۴، نسخ خطی کتابخان احمد ثالث استانبول، شم‌ ۲۸۴۸.

[۲۰] محمدبن احمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۸، ص۴۹۶، به کوشش شعیب ارنؤوط و نذیر حمدان، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

ابوبکر همچنین مدتی در بغداد به نقل حدیث پرداخت و از جمله کسانی که در آن‌جا از وی استفاده برده‌اند، بشر حافی را می‌توان نام برد.

[۲۱] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۳۷۱-۳۷۲، قاهره، ۱۳۴۹ق.

[۲۲] ابن کثیر، البدایه، ج۱۰، ص۲۹۷.

شعر و ادب

ابوبکر در شعر و ادب نیز دستی داشته است، چنانکه در منابع ابیاتی به او نسبت داده‌اند.

[۲۳] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۳۸۱-۳۸۲، قاهره، ۱۳۴۹ق.

[۲۴] یاقوت، ادبا، ج۷، ص۱۰۶.

وی با فرزدق و ذوالرمه دیداری داشته و ابیاتی از آن دو روایت کرده است.

[۲۵] محمدبن یزید مبرد، الکامل، ج۱، ص۱۱۸، به کوشش محمد احمد دالی، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م.

[۲۶] یاقوت، ادبا، ج۷، ص۹۳-۹۹-۱۰۰.

روایت حکایات و اخبار تاریخی

ابوبکر در روایت حکایات و اخبار تاریخی سهم بسزایی دارد، چنانکه روایات متعددی از وی در کتاب‌های تاریخی

[۲۷] عبدالرحمن بن عمرو ابوزرعه، تاریخ، ج۱، ص۲۹۵، به کوشش شکراللـه قوجانی، دمشق، ۱۴۰۰ق/۱۹۸۰م.

[۲۸] عبدالرحمن بن عمرو ابوزرعه، تاریخ، ج۱، ص۴۷۹، به کوشش شکراللـه قوجانی، دمشق، ۱۴۰۰ق/۱۹۸۰م.

[۲۹] محمدبن خلف وکیع، اخبار القضاه، ج۱، ص۹۳، قاهره، ۱۳۶۶ق/۱۹۴۷م.

[۳۰] محمدبن خلف وکیع، اخبار القضاه، ج۲، ص۳، قاهره، ۱۳۶۶ق/۱۹۴۷م.

[۳۱] طبری، تاریخ، ج۳، ص۴۳۳.

[۳۲] طبری، تاریخ، ج۴، ص۲۰۴.

و کتب «طبقات الاولیاء»

[۳۳] احمدبن عبداللـه ابونعیم اصفهانی، ج۴، ص۵۰، حلیه الاولیاء، بیروت، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.

[۳۴] احمدبن عبداللـه ابونعیم اصفهانی، ج۴، ص۱۸۳، حلیه الاولیاء، بیروت، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.

[۳۵] فریدالدین عطار، تذکره الاولیاء، ج۱، ص۲۶۴-۲۶۵، به کوشش محمد استعلامی، تهران، ۱۳۴۶ش.

ضبط شده است.

بررسی رجالی

رجال‌شناسان سنی وی را فردی خیّر، فاضل، عابد، قاری و فقیه،

[۳۶] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۳، ص۴۹۴ – ۴۹۶.

حافظ و محدثی ثقه،

[۳۷] ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۷، ص۶۶۸.

و برخی نیز ضعیف

[۳۸] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۸، ص۴۹۷.

وصف کرده‌اند.
از نظر رجالی، عقیلی

[۳۹] محمد بن عمرو عقیلی، کتاب الضعفاء الکبیر، ج۲، ص۱۸۸-۱۹۰، به کوشش حسین خدیوجم، تهران، ۱۳۶۱ش.

و ابن‌عدی،

[۴۰] عبدالله ابن عدی، الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۴، ص۱۳۴۲-۱۳۴۵، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

ابوبکر را در جمله ضعفا آورده‌اند، در حالی که ابن‌حبان

[۴۱] محمد ابن حبان، الثقات، ج۷، ص۶۶۸-۶۷۰، حیدرآباد دکن، ۱۴۰۱ق/۱۹۸۱م.

و عجلی

[۴۲] احمد بن عبدالله عجلی، تاریخ الثقات، ج۱، ص۴۹۲، به کوشش عبدالمعطی قلعجی، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۴م.

او را در شمار ثقات نام برده‌اند و یحیی بن معین

[۴۳] یحیی بن معین، معرفه الرجال، ج۱، ص۶۹، به کوشش محمد کامل قصار و محمد مطیع حافظ، دمشق، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

[۴۴] یحیی بن معین، معرفه الرجال، ج۱، ص۸۲، به کوشش محمد کامل قصار و محمد مطیع حافظ، دمشق، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

او را صدوق خوانده است.
احمد بن حنبل و فضل بن دکین که از شاگردان وی بوده‌اند و نیز ابن‌سعد او را کثیر الغلط خوانده‌اند.

[۴۵] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۳۷۸، قاهره، ۱۳۴۹ق.

[۴۶] احمدبن علی خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۳۷۹، قاهره، ۱۳۴۹ق.

[۴۷] محمد ابن سعد، کتاب الطبقات الکبیر، ج۶، ص۳۶۹، به کوشش سترستن، لیدن، ۱۳۲۵ق.

شهرت اصلی ابوبکر

شهرت اصلی ابوبکر در روایت قرائت عاصم است. به تصریح خود وی، از آن‌جا که کسی را در اقراء همپایه عاصم ندیده بوده، به ملازمت وی درآمده و مدت ۳ سال به فراگیری قرائت از او پرداخته و تنها زمانی از وی جدا شده که حتی حرفی را وا نگذارده بوده است. ابوبکر در این مدت سه بار قرآن را بر عاصم عرضه کرد.
اگرچه مطابق روایتی وی علاوه بر عاصم، قرآن را بر عطاء بن سائب و اسلم منقری نیز عرضه کرده است، اما ذهبی ضمن رد این اسناد به نقل از یحیی بن آدم از خود ابوبکر، گوید که وی جز عاصم از دیگری قرائت نیاموخته است.

[۴۸] محمدبن احمد ذهبی ، معرفه القراء الکبار ، ج۱، ص۱۱۴ ، به کوشش محمد سیدجادالحق، قاهره، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م

بر پایه اسانید کتب قرائت، جمع کثیری از علما «حروف» قرائت عاصم را از وی روایت کرده‌اند که از آن جمله می‌توان به یحیی بن آدم، کسایی، احمد بن جبیر انطاکی، هارون بن حاتم و یحیی بن سلیمان جعفری اشاره کرد، اما برخی نیز همچون یحیی بن محمد علیمی، ابویوسف اعشی، عبدالرحمن بن ابی‌حماد، عروه بن محمد اسدی و سهل بن شعیب توانستند قرآن را بر وی عرضه دارند.

[۴۹] محمدبن محمد ابن جزری، غایه النهایه، ج۱، ص۳۲۶، به کوشش گ برگشترسر، قاهره، ۱۳۵۱ق/۱۹۳۲م.

رواج روایت ابوبکر از عاصم

روایت ابوبکر از عاصم بیش‌تر از دو طریق یحیی بن آدم و یحیی بن محمد علیمی رواج یافت.

[۵۰] محمدبن محمد ابن جزری، النشر، ج۱، ص۱۴۶-۱۵۱، به کوشش علی محمد ضباع، قاهره، کتابخان مصطفی محمد.

اگرچه در مقایسه بین روایت ابوبکر و حفص از عاصم، ابوبکر را در روایت ضابط‌تر دانسته‌اند، اما در عمل روایت حفص بود که بیش‌تر به ایندگان منتقل شد، چه، ابوبکر کمتر کسی را به شاگردی می‌پذیرفت.

[۵۱] احمدبن موسی ابن مجاهد، السبعه فی القراءات، ج۱، ص۷۱، به کوشش شوقی ضیف، قاهره، ۱۹۷۲م.

[۵۲] یحیی بن معین، معرفه الرجال، ج۱، ص۱۱۳-۱۱۴، به کوشش محمد کامل قصار و محمد مطیع حافظ، دمشق، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

[۵۳] یحیی بن معین، معرفه الرجال، ج۲، ص۱۶۷، به کوشش محمد کامل قصار و محمد مطیع حافظ، دمشق، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

به هر روی روایت ابوبکر در کتب مختلف قرائت ضبط شده و در موارد بسیاری با روایت حفص اختلاف دارد، تا آن‌جا که روایت ابوبکر و حفص از عاصم در حد دو قرائت مس