توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سازمان کشورهای صادرکننده نفت ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سازمان کشورهای صادرکننده نفت ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سازمان کشورهای صادرکننده نفت ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

اوپک

اوپک (opec) مخفف نام انگلیسی پاورپوینت کامل سازمان کشورهای صادرکننده نفت ۶۹ اسلاید در PowerPoint (Organization of petroleum Exporting Counteries) از اصطلاحات تجارت بین‌الملل است و در کنفرانسی در سال ۱۹۶۰ در بغداد با حضور نمایندگان کشورهای ایران، عراق، کویت، عربستان سعودی و ونزوئلا بنیان گذاشته شد. بعدها کشورهای دیگر به اعضای اپک اضافه شدند.
اهداف اصلی اوپک همانطور که در اساسنامه این سازمان اعلام شده، هماهنگ کردن و وحدت بخشیدن به سیاست‌های نفتی اعضا و تعیین بهترین شیوه‌ها برای حفظ منافع آنها به طور انفرادی و جمعی است. این سازمان همچنین در پی راه‌های مختلف برای تضمین قیمت‌های بازار جهانی نفت از طریق حذف نوسانات مضر و غیرضروری است. ساختار سازمانی اوپک شامل کنفرانس وزیران، هیأت عامل، دبیرخانه، بخش تحقیقات و کمیسیون اقتصادی است.
مقر دبیرخانه اوپک تا سال ۱۹۶۵ در شهر ژنو سوئیس بود و در این سال با تصویب کنفرانس وزیران به وین اتریش منتقل شد و از سال ۱۹۷۷ نیز در ساختمان کنونی در کنار کانال دانوب مستقر است.

فهرست مندرجات

۱ – شکل‌گیری
۲ – اهداف
۳ – منشور
۴ – ارکان
۴.۱ – کنفرانس
۴.۲ – هیئت عامل
۴.۳ – دبیرخانه
۵ – عوامل موثر
۶ – کشورهای عضو
۷ – بررسی عملکرد سازمان
۷.۱ – عملکرد از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰
۷.۲ – عملکرد از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۸۰
۷.۳ – عملکرد در سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۰
۷.۴ – عملکرد در سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۰
۸ – مهم‌ترین موانع اوپک
۸.۱ – تحول در فن آوری
۸.۲ – توسعه قراردادهای چند جانبه و دو جانبه
۸.۳ – تبلیغات منفی کشورهای مصرف‌کننده‌
۹ – نتیجه‌گیری
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

شکل‌گیری

پیدایش “سازمان کشورهای صادرکننده‌ی نفت” (اوپک)، Organization” petroleum export countries” واکنشی از سوی کشورهای در حال توسعه در برابر سیاست‌های “شرکت‌های چندملیتی” (هفت خواهران نفتی) بود به این صورت که، در سال ۱۹۴۷م میان ایران و ونزوئلا که دو کشور عمده‌ی تولید کننده‌ی نفت بودند، پیمانی در زمینه‌ی هماهنگی سیاست‌های نفتی منعقد گردید.
این مقطع زمانی بود که ایران نیز درگیر مذاکره با “شرکت‌ نفتی ایران – انگلیس” و قرارداد نفتی‌اش بود. دولت ونزوئلا که با افزایش مالیات بر فعالیت‌های شرکت‌های نفتی، مبارزه گسترده‌ای را با کارتل‌های نفتی آغاز نموده بود، در سپتامبر ۱۹۴۷م، نمایندگانی را به سوی ایران، عراق، عربستان و کویت روانه نمود تا زمینه‌ی همکاری متقابل و اقدام مشترک را ایجاد نماید.
در واقع تلاش دولت ونزوئلا جهت برانگیختن کشورهای نفتی خاورمیانه در مقابل اقدامات شرکت‌های نفتی بود، بعد در سال ۱۹۵۹م زمانی که شرکت‌های نفتی بهای نفت را به صورت یک‌جانبه کاهش دادند، ضرورت همکاری مشترک میان کشورهای نفتی آشکارتر شد. و در همین سال “کنگره نفتی اعراب” تشکیل شد، که در این کنگره نمایندگان کشور عربستان و ونزوئلا به نام “شیخ عبدالله طریقی” و “برز آلفونسو”، نقش مؤثری در پیدایش‌ اندیشه‌ اولیه‌ این سازمان داشتند.
در اوت ۱۹۶۰م، کشور عراق در پی کاهش مجدد بهای نفت توسط شرکت‌های نفتی، کشورهای تولیدکننده‌ نفت، ایران، عربستان، کویت، ونزوئلا را برای شرکت در یک اجلاس دعوت نمود. “کنفرانس بغداد” که از ۱۰ الی ۱۴ سپتامبر تشکیل شد؛ در نهایت منجر به پیدایش سازمان دائمی نفتی به نام “اوپک” شد، این سازمان هنگام تاسیس ۶۷% ذخائر بهای نفت، ۳۸% از کل تولید جهانی نفت و ۹۰% بازار جهانی نفت را در اختیار داشت.

[۱] روحانی، فواد، تاریخ اوپک، برگردان منوچهر روحانی، تهران، شرکت سهامی کتاب‌های جیبی، ۱۳۵۴، ص۱۰۴-۱۰۳.

اهداف

۱. ایجاد هماهنگی و وحدت در خط مشی کشورهای عضو و تعیین بهترین شیوه‌ها برای تامین منافع فردی و جمعی آنان.
۲. روش‌ها و وسائل تامین تثبیت قیمت‌ها در بازار‌های بین‌المللی نفت با امعان به حذف نوسانات مضر و غیرضروری.
۳. مصالح ملت‌های تولیدکننده و ضرورت تضمین درآمدی ثابت برای کشورها تولیدکننده.
۴. عرضه‌ کافی اقتصادی و منظم نفت به ملت‌های مصرف‌کننده و یک بازده منصفانه به سرمایه‌ آنهائی که در صنعت نفت سرمایه‌گذاری می‌کنند. کلیه فعالیت‌های اپک بر محور این اهداف می‌چرخد.

[۲] سریر، محمد، اوپک و دیدگاه‌های آینده، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، ۱۳۶۸، ص۱۰۹-۱۱۰.

منشور

منشور سازمان کشورهای صادرکننده‌ نفت، در دو قطعنامه بیان شده است؛ که این دو قطعنامه در اولین کنفرانس اوپک در بغداد در تاریخ ۱۴ سپتامبر ۱۹۶۰م، تصویب شد و به امضای نمایندگان موسس اوپک، پنج کشور (ایران، عراق، عربستان، ونزوئلا، کویت) رسید و بعد مورد تصویب دولت‌های این کشورها قرار گرفت. قطعنامه‌های این کنفرانس، به طور کامل، اهدافی را که کشورهای عضو از طریق اوپک جویای آن بودند را تشریح می‌کرد. برای اطلاع بیشتر از متن کامل این قطعنامه رجوع کنید به این آدرس.

[۳] العتیبه، مانع سعید، اوپک و اقتصاد نفت، ترجمه، اسماعیل آیتی، چاپخانه دانشگاه فردوسی مشهد، ۱۳۶۹، ص۷۸-۷۵.

ارکان

به‌طور کلی سازمان اوپک از سه بخش اصلی، کنفرانس، هیئت عامل و دبیرخانه تشکیل شده است.

کنفرانس

عالی‌ترین مقام این سازمان می‌باشد و اعضای کنفرانس را نمایندگان کشورها تشکیل می‌دهند. اگر هر یک از کشورها چند نماینده در اوپک داشته باشند، یکی از فرستادگان به عنوان رهبر گروه انتخاب خواهد شد، هر کشور عضو فقط یک رای خواهد داشت. کشورهای غیر عضو نیز می‌توانند به عنوان ناظر در کنفرانس حضور یابند و تصمیمات کنفرانس حداکثر تا ۳۰ روز بعد از تصویب قابل اجرا خواهد بود مگر آنکه اعضا، تاریخ معینی را برای اجرای آن مشخص کنند. تعیین سیاست‌های کلی و راهنمای اجرای این سیاست‌ها، بررسی تقاضای عضویت، انتصاب رئیس کل، قائم‌مقام دبیرکل و حسابداران و حسابرسان، برخی از مهم‌ترین وظایف کنفرانس می‌باشد.

هیئت عامل

از کسانی که توسط اعضا نامزد شده و توسط کنفرانس تصویب می‌شوند، تشکیل می‌شود و هر کشور عضو در تمام جلسات هیئت عامل دارای نماینده می‌باشد. برخی از مهم‌ترین وظایف هیئت عامل عبارت است از، اجرای قراردادهای سازمان و برنامه‌های کنفرانس، برنامه‌ریزی بودجه سازمان برای هر سال، بررسی و تصویب گزارش فرستاده‌شده از طرف دبیرکل، بررسی انتصابات روسای بخش‌های مختلف و برخی وظایف دیگر می‌باشد.

دبیرخانه

عهده‌دار انجام دادن کارهای اجرایی سازمان طبق قوانین مصوبه است و دبیرخانه از دبیرکل، معاونش و کارمندان تشکیل شده است و مرکز آن در “وین” قرار دارد.

[۴] سریر، محمد، اوپک و دیدگاه‌های آینده، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، ۱۳۶۸، ص۱۱۷-۱۱۲.

عوامل موثر

در پیدایش سازمان کشورهای صادرکننده‌ی نفت (اوپک)، عوامل متعددی نقش داشته است. که برخی از این عوامل، ضرورت این سازمان را بیشتر مطرح نمود. این عوامل عبارت بودند از:
۱- اقدام کارتل‌های نفتی در کاهش قیمت نفت.
۲- حرکت‌های ملی‌شدن صنعت نفت، در کشورهای در حال توسعه، مانند حرکت‌های ضد استعماری نفت که از دهه‌ی ۳۰ در مکزیک و در دهه‌ی ۴۰ در ونزوئلا آغاز شد و به تدریج وارد خاورمیانه گردید و در دهه‌ی ۵۰ در ایران صورت گرفت.
۳- بحران کانال سوئز در سال ۱۳۵۶.
۴- آگاهی کشورهای خاورمیانه و ونزوئلا به وضعیت نفت و نقش آن در اقتصاد این کشورها.
۵- دگرگونی قراردادهای امتیاز، به عهدنامه‌های ۵۰-۵۰، به این صورت که، هنگامی که دولت ونزوئلا با تصویب قانون ۱۹۴۳م، شیوه‌ی سنتی امتیاز نامه‌ها را به هم زد و منافع خود را تا ۵۰% سود افزایش داد، قدرت این کمپانی‌ها شکسته شد و این دولت تلاش کرد که این دستاورد را به کشورهای خاورمیانه گسترش دهد، تا از این راه زمینه‌ی یگانگی و تشکل در برابر قدرت‌های نفتی را فراهم نماید.
۶- همکاری متقابل میان کشورهای نفت‌خیز در ایجاد قراردادهای نفتی.
۷- سیاست‌های تحمیلی نفتی امریکا و شوروی به کشورهای نفت‌خیز خاورمیانه و ونزوئلا.
که مجموعه‌ی این عوامل در کنار هم نقش موثری در پیدایش سازمان اوپک توسط پنج کشور (ایران، عراق، عربستان، ونزوئلا و کویت) داشت.

[۵] استقامت، فاطمه، اوپک (پاورپوینت کامل سازمان کشورهای صادرکننده نفت ۶۹ اسلاید در PowerPoint)، تهران، ‌ وزارت امور خارجه، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، ۱۳۸۳، ص۴۶-۱۹.

[۶] فرشادگهر، ناصر، بررسی قدرت اوپک در سیاست جهانی نفت، تهران، چاپ مهر، ۱۳۷۴، ص۳۹-۳۴.

کشورهای عضو

پنج کشور، (ایران، عراق، عربستان، ونزوئلا و کویت) که در سال ۱۹۶۰م در کنفرانس بغداد، سند ایجاد این سازمان را امضاء کردند و به عنوان کشورهای موسس سازمان اوپک شناخته می‌شوند. بعدا هشت کشور همانند، قطر در سال (۱۹۶۹)، ‌اندونزی (۱۹۶۷)، لیبی (۱۹۶۷)، امارت متحده‌ عربی (۱۹۶۷)، الجزایر (۱۹۶۹)، نیجریه (۱۹۷۱) و گابن (۱۹۷۵) و اکوادور (۱۹۷۳) به این سازمان اضافه شدند؛ جزء اعضای دائم این سازمان خوانده می‌شوند.
دو کشور اکوادور در سال ۱۹۹۲م و گابن در سال ۱۹۹۶م از عضویت در “اوپک” خارج شدند. کشورهای عضو اوپک همگی از کشورهای در حال توسعه‌اند که صنعت نفت در اقتصاد آنها نقش به سزایی داشته، و نسبت به دیگر منابع طبیعی دارای نقش حیاتی بوده است. و درآمدهای حاصل از بهره‌برداری نفت در تمامی این کشورهای عضو اوپک قسمت مهمی از درآمدهای دولت را تشکیل می‌دهد.

بررسی عملکرد سازمان

با نگاهی به عملکرد و اقدامات سازمان اوپک طی چهارده دهه و نیم گذشته می‌توان گفت که این سازمان در هر یک از این مقاطع با توجه به شرایط داخلی – خارجی که موثر بر اقدامات این سازمان در این دوران‌ها بوده، متفاوت از دیگر دوران‌ها عمل کرده است. که در ذیل به بررسی عملکرد این سازمان در هر یک از این دهه‌ها می‌پردازیم.

عملکرد از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰

انتظار جوامع بین‌المللی در سالهای اولیه‌ شکل‌گیری این سازمان این بود که این سازمان پس از مدتی از هم پاشیده خواهد شد، ولی برخلاف انتظار، تعداد اعضای اوپک تا آخر دهه ۱۹۶۰ به دو برابر افزایش یافت و با پیوستن قطر،‌ اندونزی، لیبی، امارت و الجزایر تعداد اعضای اوپک به ۱۰ کشور رسید.
البته در سرتاسر این دوره شرکت‌های نفتی همچنان بر عملیات نفت همانند: اکتشافات، تولید، حمل و نقل، فعالیت‌های پالایش، بازاریابی، توزیع و فروش نفت این کشور، حاکمیت داشتند.
لذا اقتدار کامل این شرکت‌ها و حاکمیت آن‌ها بر سیاست‌های تولیدی و قیمت‌گذاری در کشورهای عضو اوپک باعث شد که در این دهه قیمت نفت مثل گذشته همچنان ارزان باشد.
بنابراین، با توجه به اهداف سازمان اوپک که مبتنی بر ایجاد هماهنگی و وحدت در خط مشی تولیدی، و روشی مناسب برای تثبیت بهای نفت و نظارت بر اجرای تعهدات اعضاء بود در این مقطع عملکرد اوپک، بیشتر مبتنی بر تثبیت و جلوگیری از ک