توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دستگاه شنوایی ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دستگاه شنوایی ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دستگاه شنوایی ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل دستگاه شنوایی ۲۹ اسلاید در PowerPoint

پاورپوینت کامل دستگاه شنوایی ۲۹ اسلاید در PowerPoint، یکی از مباحث مطرح در روان‌شناسی فیزیولوژیک بوده که مسئول جمع‌آوری، هدایت و تقویت اصوات و تبدیل صوت به انرژی الکتریکی و انتقال آن به مراکز ویژه‌ای در مغز است.‌ اندام شنوایی از ۳ بخش گوش خارجی، میانی و داخلی ایجاد شده است که در این مقاله به این بحث می‌پردازیم.

فهرست مندرجات

۱ – گوش خارجی
۲ – گوش میانی
۳ – گوش داخلی
۳.۱ – مجاری نیم‌دایره
۳.۲ – حلزون
۴ – گوش و حس شنوایی
۴.۱ – بسامد
۴.۲ – مایع پری‌لنف
۴.۳ – رفلکس
۵ – پانویس
۶ – منبع

گوش خارجی

از لاله و مجرای گوش تشکیل شده است. لاله گوش از طرفین کاسه سر به بالا و خارج کشیده شده و مسئول جمع‌آوری اصوات است. لاله گوش دارای دو سطح خارجی و داخلی و یک کنار محیطی است. سطح خارجی لاله گوش نامنظم، مقعر و دارای برجستگی و فرورفتگی است. کنار محیطی، پیچک هلیکس نام دارد که در پایین به نرمه گوش ختم می‌شود. بخش عمقی لاله گوش را صدف می‌نامند.
صدف به مجرای گوش خارجی منتهی می‌شود. جلوی مجرای گوش خارجی برجستگی کوچکی به نام زبانه قرار دارد. مجرای گوش خارجی به طول ۵/۲ سانتی‌متر از صدف شروع و به پرده گوش ختم می‌شود. یک‌ سوم خارجی آن، غضروفی و دو سوم داخلی آن استخوانی است. مجرای گوش به سمت جلو، داخل و پایین امتداد می‌یابد و کمی به جلو و عقب انحنا دارد. پوست مجرای گوش از مو پوشیده شده و دارای غدد ویژه‌ای است که ماده مومی‌شکلی به نام سرومن (واکس) ترشح می‌کنند. وجود این مواد از ورود ذرات گرد و غبار و حشرات به داخل گوش جلوگیری می‌کند.

[۱] امامی‌میبدی، محمدعلی، آناتومی، ص۲۵۱، تهران، سماط، ۱۳۸۲، چاپ ششم.

گوش میانی

محفظه‌ای استخوانی است که از مخاط پوشیده شده است و در ضخامت استخوان گیجگاه قرار داشته و حفره صماخ نامیده می‌شود. این محفظه به شکل مکعب نامنظمی است که جدارهای داخلی و خارجی آن به یکدیگر نزدیک شده‌اند و استخوانچه‌های گوش در آن قرار دارند. حجم این محفظه به‌اندازه ۵ قطره آب است. جدار خارجی محفظه توسط پرده صماخ پوشیده شده است. جدار داخلی محفظه، استخوانی است و در آن دو سوراخ دیده می‌شود که دریچه دهلیزی و دریچه حلزونی نام دارند. در جدار قدامی دو مجرا وجود دارد. یکی قطورتر است که شیپور استاش نام دارد و مرتبط با حلق می‌باشد و دیگری عضله کشنده پرده صماخ است.

[۲] امامی‌میبدی، محمدعلی، آناتومی، ص۲۵۲، تهران، سماط، ۱۳۸۲، چاپ ششم.

سه استخوانچه هستند که در گوش میانی و بعد از پرده صماخ قرار دارند که به ترتیب استخوانچه چکشی، استخوانچه سندانی و استخوانچه رکابی نام دارند. دسته استخوانچه چکشی به پرده صماخ می‌چسبد. استخوانچه چکشی به وسیله رباط‌های ریزی به استخوانچه سندانی متصل می‌شود به‌طوری که با حرکت استخوانچه چکشی، استخوانچه سندانی هم همراه آن حرکت خواهد کرد. انتهای دیگر استخوانچه سندانی به تنه استخوانچه رکابی متصل می‌شود. استخوانچه‌های گوش میانی به وسیله لیگامان‌ها (رباط‌ها) طوری آویزان شده‌اند که مجموع استخوانچه‌های چکشی و سندانی به صورت یک اهرم واحد عمل خواهند کرد و نقطه اتکای این اهرم تقریبا در لبه پرده صماخ قرار گرفته است.

[۳] گایتون، آرتور، فیزیولوژی پزشکی، ص۶۵۰، حوری سپهری، تهران،‌اندیشه رفیع، ۱۳۸۷، چاپ سوم.

گوش داخلی

فضای تودرتو و پیچیده‌ای است که با نظم ویژه‌ای در ضخامت بخش خاره‌ای (بخش خاره‌ای استخوان گیجگاهی، به صورت یک هرم سه وجهی است که راس آن در جلو و داخل و قاعده آن در عقب و خارج جمجمه می‌باشد و دستگاه تعادلی – شنوایی در ضخامت این بخش قرار دارد.) استخوان گیجگاه واقع شده است و آن را لابیرنت استخوانی می‌گویند. درون لابیرنت استخوانی، لابیرنت غشایی قرار دارد. لابیرنت استخوانی شامل سه بخش است: دهلیز، حلزون و مجاری نیم‌دایره.

مجاری نیم‌دایره

سه مجرای باریک به شکل نیم‌دایره و عمود بر هم هستند که ابتدا و انتهای آنها به دهلیز باز می‌شود. برحسب موقعیت، آنها را مجاری نیم‌دایره خارجی، خلفی و قدامی می‌نامند. یک انتهای این مجاری قبل از اتصال به دهلیز دارای اتساعی به نام آمپول است.

[۴] امامی‌میبدی، محمدعلی، آناتومی، ص۲۵۴، تهران، سماط، ۱۳۸۲، چاپ ششم.

حلزون

حلزون، مجموعه‌ای از ۳ لوله پیچ‌خورده است که عبارتند از: نردبان دهلیزی، نردبان میانی و نردبان صماخی. نردبان دهلیزی و میانی به وسیله غشا رایسنر از یکدیگر جدا می‌شوند و غشا قاعده‌ای، نردبان میانی و صماخی را از هم جدا می‌سازد. بر سطح غشا قاعده‌ای،‌ اندام کورتی قرار گرفته که محتوی یکسری سلول به نام سل