توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حران العود ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حران العود ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حران العود ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

جران العود

جران العود ابوغباب عامر بن حارث نمیری عقیلی نمری، از شعرای جاهلی مسلمان در قرن اول هجری قمری بود.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – نام و شهرت
۳ – قبیله
۴ – تاریخ زندگی
۵ – ویژگی اشعار و قالب شهری
۶ – آثار
۷ – مطالعه بیشتر
۸ – فهرست منابع
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

معرفی اجمالی

جران العود (جِران العَود) ابوغباب عامر بن حارث بن کُلْفَه/ کَلْفَه نمیری عقیلی نمری، از جمله شعرای جاهلی بود

[۱] کارل بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۱۱۶.

که اسلام را درک کرد و مسلمان شد.

[۲] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۵، ص۵۳.

گویا وی در نیمه قرن اول در قید حیات بوده است.

[۳] بلاشیر، ریجیس، تاریخ الادب العربی، ص۷۳۶.

نام و شهرت

نام، شهرت و نام قبیله او در منابع، به تفاوت آمده است. ظاهراً وی با مُستورد جران عُقَیلی، شاعر دوره اسلامی، اشتباه شده است.

[۴] عمر فرّوخ، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۱۸۹، پانویس ۱.

جوهری

[۵] جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ذیل «جرن».

نام او را مستورد آورده است، اما دیگر منابع آن‌را از اشتباهات وی خوانده‌اند.

[۶] ابن‌منظور، لسان العرب، ج۵، ص۳۰۵، پانویس ۱.

[۷] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، ترتیب القاموس المحیط، ج۴، ص۲۰۹.

[۸] زبیدی، مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۸، ص۴۴۷.

در الفهرست ابن‌ندیم

[۹] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۱، ص۱۷۸.

تنها به شهرت وی به صورت جران العور اشاره شده است. بَطَلْیوسی

[۱۰] بطلیوسی، عبداللّه بن محمد، الاقتضاب فی شرح ادب الکتاب، ج۱، ص۳۱۸.

نوشته که به علت شهرت شاعر به جران العود، نامش مجهول مانده است. احتمالاً دلیل این نام‌گذاری بیان خود شاعر بوده که در یک شعر خطاب به دو همسرش، آنان را به تنبیه با تازیانه‌ای از «پوست گردن شتر مُسِن» (= جران العَوْد) تهدید کرده بود.

[۱۱] ابن‌قتیبه، الشعر و الشعراء، ج۲، ص۷۰۸.

[۱۲] جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ذیل «جرن».

[۱۳] بطلیوسی، عبداللّه بن محمد، الاقتضاب فی شرح ادب الکتاب، ج۱، ص۳۱۸.

[۱۴] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، ترتیب القاموس المحیط، ج۴، ص۲۰۹.

[۱۵] ابن‌منظور، لسان العرب، ج۵، ص۳۰۵.

دهخدا،

[۱۶] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ذیل مادّه.

بدون ذکر منبع، کنیه او را ابوغَباب آورده است.

قبیله

نام قبیله او را نَمِر

[۱۷] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، ترتیب القاموس المحیط، ج۴، ص۲۰۹.

[۱۸] عمر فرّوخ، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۱۸۹.

یا نُمَیر

[۱۹] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۱، ص۱۷۸.

[۲۰] اجوهری، سماعیل بن حماد، الصحاح، ذیل «جرن».

طایفه بنی نمیر و قبیله عامر بن صعصعه ذکر کرده‌اند

[۲۱] بغدادی، عبدالقادر، خزانه الادب، ج۱۰، ص۱۸.

اما مرتضی زبیدی

[۲۲] زبیدی، مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۸، ص۴۴۷.

نام قبیله او را عُقَیل آورده است.

تاریخ زندگی

عمر فرّوخ

[۲۳] عمر فرّوخ، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۱۸۹.

تاریخ زندگی او را نیمه دوم قرن ششم و سال‌های اولیه قرن هفتم میلادی تخمین زده، اما کرنکو به اشتباه او را از امویان و معاصر عبداللّه بن مروان (متوفی ۱۷۰) خوانده است

[۲۴] کارل بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۵۷. ترجمه عربی، ج ۱، ص ۱۱۶.

فرّوخ،

[۲۵] عمر فرّوخ، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۱۸۹.

بر اساس شواهد شعری، جران را از اهالی عالیه، در شمال غربی نجد نزدیک حجاز، ذکر کرده است.

[۲۶] سزگین، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ص۱۹۱.

ویژگی اشعار و قالب شهری

شعر جران دارای تشبیهات نیکو، عبارت‌های فصیح، معانی ساده و الفاظی صریح است. در شعر وی واژه‌های نامأنوس معمولاً در قافیه آمده که گاه جدّ و هزل را به‌هم آمیخته است. قصیده قالب شعری اوست.

[۲۷] کارل بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۵۷.

[۲۸] عمر فرّوخ، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۱۸۹.

شعر او سرشار از وصف و تغزل، از جمله وصف ستارگان و حیوانات و حتی کبوتر نوح، است.

[۲۹] جاحظ، عمرو بن بحر، الحیوان، ج۳، ص۲۱۰.

[۳۰] جاحظ، عمرو بن بحر، الحیوان، ج۶، ص۵۴۸.

[۳۱] جاحظ، عمرو بن بحر، الحیوان، ج۲، ص۳۶۳.

[۳۲] جاحظ، عمرو بن بحر، الحیوان، ج۳، ص۱۱۶.

[۳۳] جاحظ، عمرو بن بحر، الحیو