توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حب اهل‌بیت ۷۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حب اهل‌بیت ۷۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حب اهل‌بیت ۷۱ اسلاید در PowerPoint :

ایمان و محبت اهل بیت

برخی از روایات تصریح دارد بر این که بین ایمان و محبت ارتباط مستقیم و هماره‌یی موجود است؛ سلمان از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل می‌کند که فرمود: «هیچ مردی ایمان نمی‌آورد مگر آن که خاندان مرا از روی دوستی من، دوست بدارد. این ارتباط بین ایمان و محبت به امام، از این جهت می‌باشد که دوستی آنان، دوستی حق و حقیقت است و دوست‌دارانشان بدانان از آن جهت محبت می‌ورزند که آنان را محور حق و رهبران راه حق می‌دانند و این است رمز و نکته این که نخست باید رهبران را شناخت و آن گاه با بینایی به آنها مهر ورزید تا از ره گذر دوستی‌شان، پیوند با حق، حاصل آید.

فهرست مندرجات

۱ – چرایی حب به امام
۲ – تاریخ‌واره دوستی و مهر در قرآن
۳ – هدف از دعوت به دوستی
۳.۱ – سود حب برای محبین
۳.۲ – رسیدن به سود دنیوی
۳.۳ – محبت عاملی برای تهذیب
۳.۴ – رسیدن به بهشت برین
۳.۵ – حب زمینه هدایت شدن
۴ – تاثیر محبت در ارزشمندی کردار
۵ – ارتباط مستقیم ایمان و محبت
۶ – ارتباط محبت با عمل انسان
۷ – محبت، مسئولیتی همگانی
۸ – نقش محبت در تربیت
۸.۱ – ملاک خویشاوندی آل محمد
۸.۲ – مظاهر حب
۸.۳ – تربیت اسلام از طرق عواطف
۸.۴ – حب و محبت آغاز راه تکامل
۸.۵ – نمونه تاریخی از محبین آل محمد
۹ – عناوین مرتبط
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

چرایی حب به امام

«قل ما سالتکم من اجر فهو لکم؛

[۱] سبا/سوره۳۴، آیه۴۷.

بگو اجر و پاداش دوست داشتن اهل بیت (علیهم‌السّلام) که از شما خواستم، به سود شما است».
شناخت پیشوایان دینی نخستین گام به سوی سرزمین شایستگی است و یادآور شدیم که اسلام، شناخت رهبر و امام را مسؤولیتی همگانی می‌داند و بدان توجه و نگرشی ویژه دارد.
مهرورزی به رهبران نیز، گرچه خود میوه درخت شناخت، است اما به تنهایی و به طور استقلال هم، مورد نظر اسلام می‌باشد و اسلام آن را گام دیگری به سوی سرزمین فرازمند شایستگی می‌داند.
پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مقام شکوه مند حضرت علی (علیه‌السّلام) را یاد آور می‌شدند و آن گاه محبت و دستداری او را سفارش می‌فرمودند.
«سوگند به آن که جانم بر کف او است؛ این مرد و شیعیان وی، در رستاخیز رستگارانند».

[۲] سیوطی، جلالالدین عبدالرحمان، در المنثور، ج۶، ص۳۷۹.

و در غدیر پس از آن که امیر مؤمنان علی (علیه‌السّلام) را به جانشینی برگزیدند چنین فرمودند: «اللهم وال من ولاه و عاد من عاداه» خداوندا دوستدار او را دوست بدار و دشمن خواه او را دشمن.

[۳] علامه امینی، عبدالحسین احمد، الغدیر، ج۱، ص۱۶۰.

هم از این روی بود که گروهی، دوست داران راستین علی (علیه‌السّلام) شدند و از مکتب تشیع که حقیقت اسلام و آمیخته با محبت و شیفتگی و جانبازی در راه امام است پیروی کردند.
اینک بر پیشانی این نوشتار، بیان قرآن و پیشوایان دین را درباره محبت و دوستداری یاد آور می‌شویم تا به ژرفا و حقیقت آن راه یابیم و پس از آن به انگیزه دعوت به محبت و نقش حساس آن می‌پردازیم تا آشکار شود که منظور از این چنین دعوت و انگیزشی، راهی عاطفی و نیرو آفرین است برای پرواز به افق‌های شایستگی و بایستگی.

تاریخ‌واره دوستی و مهر در قرآن

ابراهیم (علیه‌السّلام) موحد بزرگ تاریخ، پس از آن که فرزند خود اسماعیل را با مادرش در سرزمین مکه، کنار خانه خدا، جای داد، از خداوند چنین خواست: «فاجعل افئده من الناس تهوی الیهم…؛

[۴] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۲۷.

خدایا چنین کن که دل مردمان به ایشان مهر ورزد.»
او می‌داند که سلاله او هنگامی می‌توانند پیشوایی مردم کنند که محبوب آنان باشند چرا که رهگذر خواستاری و دوستاری و گرایش دلهاست که رسالت‌ها پیاده شده و ملت‌ها هدایت می‌یابند.
ابراهیم بزرگ، محبت مردم را نسبت به دودمانش نه به عنوان خواسته یی شخصی، بلکه چون سودی همگانی، از خدا می‌خواهد. و نیز به عنوان سود ویژه خاندان خود، بلکه برای دستیابی به هدفی والاتر، آن را عنوان می‌کند. و هم این جا بگوییم که سر آمد دودمان ابراهیم (علیه‌السّلام) (که او برایشان چنان به مهر دعا کرد) پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و دودمان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌باشند که از نسل اسماعیل‌اند.
پیامبر عزیز ما نیز به هنگام ولادت حضرت امام حسین (علیه‌السّلام) به خانه دختر بزرگوار خود حضرت فاطمه (علیهاالسّلام) آمد و از خداوند چنین خواست:
«پروردگارا! من در مورد این نوزاد و برادرش حسن، از تو آنچه را می‌خواهم که ابراهیم در مورد فرزندش می‌خواست، از تو می‌خواهم… ایشان و دوست‌داران ایشان را دوست بداری و بر دشمنانشان لعنتی فرود آوری که آسمان و زمین از آن پر شود».
قرآن کریم، پاداش رسالت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را محبت به نزدیکان ارجمند وی، قرار می‌دهد:
«… قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی…» ‌ای پیامبر بگو که پاداشی بر رسالت نمی‌خواهم جز دوست داشتن نزدیکانم»

[۵] شوری/سوره۴۲، آیه۲۳.

.
چون مودت و دوستی با آرزوی بقای محبوب همراه است، گرایش به او شدیدتر و میل به پیروی و شکل گرفتن از رهبری که محبوب است در وجود دوستدار زنده تر خواهد شد.

هدف از دعوت به دوستی

هدف از دعوت به دوستی رهبران دینی اسلام چیست؟ و آیا این محبت دارای چه اثر و نتیجه است؟

سود حب برای محبین

آیه‌ای که در طلیعه این دفتر آورده‌ایم: «قل ما سالتکم من اجر فهو لکم»

[۶] سبا/سوره۳۴، آیه۴۷.

می‌رساند که فایده دوست داشتن نزدیکان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) عاید دوست داران آن گرامی و مجتمع اسلامی می‌شود و آن بزرگوار، این پاداش را به سود و بهره پیروان خود منظور فرموده و به حساب آنان واریز کرده‌اند و پاداش خود را تنها از خداوند خواهند گرفت:
«ان اجری الا علی الله و هو علی کل شی ء شهید؛

[۷] سبا/سوره۳۴، آیه۴۷.

پاداش من جز بر خدا نیست و او بر همه چیز گواه است.» یعنی این مائیم که باید از ره گذر محبت آنها بهره مند شویم.

رسیدن به سود دنیوی

اما اینک باید به بررسی این نکته بپردازیم که آیا سودی که از محبت ایشان عاید می‌شود، تنها سودی اخروی است یا دست‌مایه عواید دنیایی ما نیز تواند بود؟
بی شک این سود، منحصر به پاداش‌های جهان دیگر نیست، بل در این جهان نیز بسیار سودمند است، دوستاری رهبران دینی، سازنده است، عامل تربیت و پیوند و ارتباط است، محبت به پاکان انسان ساز است، چرا که آدمی را به آنها نزدیک می‌کند و به سوی ایشان می‌کشاند تا از وجود سخن، تعلیمات، آثار، سیرت و کردارشان بهره گیریم و پیروی کنیم.

محبت عاملی برای تهذیب

گرچه محبت چون ایمان دارای مراتب و درجاتی است (و کم‌ترین مرتبه آن نیز بی نتیجه نمی‌باشد و سرانجام هم پس از حساب و کتاب و کیفرهای اخروی موجب دوستدار اهل بیت است) اما باید به هر صورت توجه داشت که محبت وسیله یی برای کشش و جذب و عاملی است برای تهذیب اخلاق و تنظیم اعمال از روی الگو و نماد محبوب است، پس نباید چنین پنداشت که محبت جوازی برای تمام آلودگی‌ها و انحراف‌ها، است و نباید با تکیه بر این پندار باکی از زشتی‌ها نداشته باشیم خود را، اهل نجات بدانیم و پاداش‌هایی را که برای محبت تعیین شده به رخ این و آن بکشیم بی اینکه بیندیشیم دوستی چیست. دوستدار کیست و هدف از محبت کدام است.

رسیدن به بهشت برین

آری، محبت نجات دهنده است و دوست‌داران اهل بیت (علیهم‌السّلام) در بهشت جاودان جای خواهند داشت و بدون محبت ایشان کردار آدمی نزد خداوند مورد قبول واقع نیست، اما نخست باید دید مقصود از محبت چیست، آن گاه به پاداش آن چشم دوخت.

حب زمینه هدایت شدن

قرآن که دوستی ذوی القربی را مزد رسالت می‌داند در آیات دیگر یادآوری می‌فرماید که:
مقصود اصلی از آن، پیروی از حق و پیمودن راه خدا است یعنی محبت وسیله‌ای برای این هدف است «قل ما اسئلکم علیه من اجر الا من شاء ان یتخذ الی ربه سبیلا

[۸] فرقان/سوره۲۵، آیه۵۷.

»
بگو‌ای پیامبر که از شما بر رسالت خویش مزدی نمی‌جویم جز این که هر کس بخواهد به سوی خداوند راهی بجوید. یعنی جز هدایت یافتن شما منظوری ندارم، آن هم با اختیار خودتان و بی هیچ اکراهی.
پس، از دیدگاه قرآن، محبت عاملی است که به راه خدا رهنمون می‌شود، وسیله‌یی است که جهانیان اندرز گیرند و این است همانکه رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌خواهد و ابراهیم بزرگوار (علیه‌السّلام) می‌خواسته است، حال نام آن را پاداش می‌گذارید یا هر چیز دیگر، مختارید.
و به عبارت دیگر همان طور که ایمان به خدا مردم را از عمل به احکام بی نیاز نمی‌سازد محبت به اهل بیت (علیهم‌السّلام) نیز نمی‌تواند وسیله‌ای برای بی اعتنایی به احکام باشد پس دوست‌دار اهل بیت (علیهم‌السّلام) باید به احکام اسلامی ملتزم بوده و از گناه بترسد، آنگاه است که این دوستی به سود او تمام می‌شود و او را به پیروی وامی دارد و اگر هم از روی غفلت به گناهی آلوده شد می‌تواند چشم امید به شفاعت و نجات داشته باشد.

تاثیر محبت در ارزشمندی کردار

اینک به گفتارهایی از پیشوایان درباره دوست‌داری می‌نگریم:
حضرت علی (علیه‌السّلام) از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل می‌فرماید: که می‌فرمود:
«شفاعت من نصیب امت من می‌شود، کسانی که خاندان مرا دوست می‌دارند و اینان شیعیان من هستند.»

[۹] علامه امینی، عبدالحسین احمد، سیرتنا و سنتنا، ص۱۰.

یعنی شفاعت، مشروط به دوستی است، زیرا با دوستی، کشش و علاقه به رهبران حاصل می‌شود و انسان در مسیر تکامل قرار می‌گیرد و آن گاه ممکن است برای کمبودها و غفلت‌ها مورد شفاعت واقع شود.
امام باقر (علیه‌السّلام) از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل می‌کند که فرمود: «اگر مردی شبها (به عبادت) بایستد، روزها روزه بگیرد و تمام مال خود را در راه خدا بدهد و پیوسته حج بگزارد اما به ولایت ولی خدا، شناختی نداشته باشد تا از او پیروی کند و کردارش با راهنمایی او همراه باشد، نزد خداوند استحقاق ثوابی ندارد و در رده ایمان داران راستین قرار نمی‌گیرد.» (اما لو ان رجلا قام لیله و صام نهاره و تصدق بجمیع ماله و حج جمیع دهره و لم یعرف و لایه ولی الله فیوالیه و یکون جمیع اعماله بدلالته الیه ما کان علی الله حق فی ثوابه و لا کان من اهل الایمان)

[۱۰] شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۱، ص۷، پاورقی و ص۹۱.

[۱۱] شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۱، ص۹۱.

امام صادق (علیه‌السّلام) در خطاب به حصین:
«ای حصین، دوستداری ما را کوچک مپندار که دوستی (با ما) از باقیات صالحات است».

[۱۲] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۱۲، ص۱۱.

دریغا، آنانکه از پیروی و محبت خاندان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) دوری می‌جویند چه بی راهه می‌روند، به ویژه که در نهایت جهل و جسارت، دوستداری این پاک مردان را به شرک مانند می‌کنند و نمی‌خواهند دریابند که حقیقت این موضوع چیست.

ارتباط مستقیم ایمان و محبت

برخی از روایات تص