توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حاج میرزا جواد مجتهد تبریزی ۸۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حاج میرزا جواد مجتهد تبریزی ۸۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حاج میرزا جواد مجتهد تبریزی ۸۷ اسلاید در PowerPoint :

میرزا جواد مجتهد تبریزی

میرزا جواد مجتهد تبریزی (متوفای ۱۳۱۳ق)، از اعاظم علماء، اکابر فقهاء و علمای مبارز و انقلابی قرن سیزدهم و چهاردهم در ایران بود. وی پس از طی دروس مقدماتی و سطوح، در محضر درس عالمانی همچون: سیدحسین کوه کمره‌ای، فاضل ایروانی و محمدحسن میرزای شیرازی حاضر شد و به مدارج عالی علمی، فقهی و اجتهاد دست یافت.
خاندان میرزا جواد بیش از یک قرن زعامت علمی و دینی مردم تبریز و آذربایجان را برعهده داشتند و خدمات شایانی انجام دادند. آنان همیشه در فعالیت‌های سیاسی، فرهنگی، علمی و اقتصادی نقش داشته و سال‌ها کلمه «مجتهد» در آذربایجان به آنان اطلاق می‌شد. آیت‌الله حاج میرزا جواد آقا مجتهد تبریزی، بیش از سه دهه عَلم مرجعیت و قدرت سیاسی و اجتماعی منطقه را بر دوش داشت و در میان مردم و امرا و حکام وقت نیز دارای وجهه‌ای کم‌نظیر و نفوذ سیاسی بود.
ناصرالدین شاه قاجار در ۱۲۸۸ ق با صدور دست خطی او را به امامت جمعه تبریز منصوب کرد و وی تا آخر عمر در این سمت باقی بود. میرزا با اینکه از طرف شاه به این سمت منصوب شده بود، در نهضت تنباکو جانب ملت را گرفت و با شرکت رژی و دربار به مبارزه برخاست.

فهرست مندرجات

۱ – خاندان آل احمد
۲ – معرفی پدر
۳ – ولادت و تحصیلات
۴ – فعالیت‌های علمی و تبلیغی
۵ – فعالیت‌های سیاسی
۶ – استفتا از میرزای شیرازی درباره تحریم تنباکو
۷ – مدح مجتهد توسط شعرا
۸ – نفوذ کلام
۹ – تصدی موقت امور آذربایجان
۱۰ – مخالفت با سیاست استعماری روسیه
۱۱ – نجات ستّارخان
۱۲ – وفات
۱۳ – برادران
۱۴ – فرزندان
۱۵ – پانویس
۱۶ – منبع

خاندان آل احمد

آل احمد یا خاندان حاج میرزا احمد مجتهد تبریزی بیش از یک قرن زعامت علمی و دینی مردم تبریز و آذربایجان را برعهده داشتند و خدمات شایانی انجام دادند. آنان همیشه در فعالیت‌های سیاسی، فرهنگی، علمی و اقتصادی نقش داشته و سال‌ها کلمه «مجتهد» در آذربایجان به آنان اطلاق می‌شد. یکی از این بزرگ مردان آیت‌الله حاج میرزا جواد آقا مجتهد تبریزی است که بیش از سه دهه عَلم مرجعیت و قدرت سیاسی و اجتماعی منطقه را بر دوش داشت.

معرفی پدر

پدر حاج میرزا جواد آقا آیت‌الله میرزا احمد فرزند لطفعلی خان، فرزند محمّدصادق مغانی قراجه داغی (بنیانگذار خاندان مجتهدی تبریز) از تیره مغانلوی شاهسون بود. پدرش از امیران زندیه و مادرش هم از سادات رضوی اصفهان بود. میرزا احمد پس از تولّد و نشو و نما، چونان پدر متصدی مقام دولتی شد، امّا دیری نپایید که از مناصب دولتی کناره گرفت و به تحصیل علوم اسلامی همت گماشت. ابتدا راهی حوزه علمیه اصفهان گردید و سپس به عتبات عالیات عزیمت کرد و وارد کربلا شد. در حوزه علمیه کربلا از درس سیّد علی طباطبایی نویسنده ریاض المسائل بهره برد و به دریافت اجازه اجتهاد از استاد مفتخر گردید.
بعد از بازگشت به تبریز، امامت جمعه، مرجعیت و ریاست علمی آن سامان را برعهده گرفت. او ادیب و شاعری توانا و دارای حافظه‌ای قوی نیز بود. سال‌ها به‌عنوان بزرگ‌ترین رهبر دینی آذربایجان در راه ارشاد مردم و رفع حوائج آنها خدمت نمود و سرانجام در ۲۷ رجب سال ۱۳۶۵ ق در تبریز درگذشت و جنازه‌اش را به نجف اشرف منتقل کردند و در مقبره خصوصی به‌ خاک سپردند.
آثار علمی و ادبی وی عبارت است از: «قصیده‌ای عربی در ۴۰۰ بیت در مدح حضرت حجت (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)» «دیوان شعر فارسی» «دیوان شعر عربی» «منهج الرشاد فی شرح الارشاد» در چند جلد، «رساله عملیه» به زبان فارسی و «فقه عملی».

[۱] امین، سیّدمحسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۹.

[۲] نادر میرزا، تاریخ و جغرافی دارالسلطنه تبریز، ص۱۱۷.

[۳] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، کرام البرره، ج۱، ص۱۰۲-۱۰۳.

[۴] تربیت، محمّدعلی، دانشمندان آذربایجان، ص۳۵.

[۵] خیّام‌پور، عبدالرسول، فرهنگ سخنوران، ص۲۸.

[۶] اعتماد السلطنه، محمّدحسن‌خان، الماثر و الآثار، ص۱۷۳.

[۷] امینی، محمدهادی، معجم رجال و الفکر الادب فی النجف، ص۸۲.

[۸] جمعی از نویسندگان، دایره المعارف تشیع، ج۴، ص۷۶.

[۹] دوستی، حسین، ستارگان درخشان، ص۳۵-۳۱.

[۱۰] حسینی اشکوری، سیّداحمد، فهرست نسخه‌های خطی کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی، ج۸، ص۱۱۳.

[۱۱] طباطبایی‌ بهبهانی، سیدمحمد، حائری، عبدالحسین، فهرست کتابخانه مجلس شورای اسلامی، ج۳، ص۱۵۱۰-۱۵۰۹.

[۱۲] امینی، عبدالحسین، شهداء الفضیله، ص۵۴۷.

[۱۳] مجتهدی، مهدی، رجال آذربایجان در عصر مشروطیت، ص۶۷.

[۱۴] عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم، مفاخر آذربایجان، ج۱، ص۱۳۹-۱۴۳.

[۱۵] علی‌زاده، عمران، نامداران تاریخ، ج۲، ص۲۰۸-۲۱۰.

[۱۶] الوانساز خویی، محمّد، فرهیختگان آذربایجان، خطی.

ولادت و تحصیلات

میرزا جواد چهارمین فرزند حاج میرزا احمد مجتهد تبریزی است. وی در تبریز به دنیا آمد و مقدمات علوم را پیش پدر یاد گرفت و سپس رهسپار عتبات عالیات گردید و در شهر مقدس نجف اشرف در درس استادانی همچون شیخ مرتضی انصاری، سیّدحسین تُرک کوه‌کمری، محقق ایروانی و میرزا محمّدحسن شیرازی (شیخ آقا بزرگ تهرانی بعد از اینکه او را در ردیف شاگرادن میرزا معرفی می‌کند، می‌نویسد: «آن‌طور که بعضی از بزرگان اظهار داشته‌اند گه‌گاه میرزا در مباحثش سخنانی می‌گفت که دلالت بر شاگردی میرزا جواد آقا نزد وی می‌کرد.»

[۱۷] کاظم‌زاده، فیروز، میرزای شیرازی، ص۱۲۳.

) حاضر شد و پس از کسب علوم به تبریز برگشت و به خدمات علمی و فرهنگی و سیاسی اشتغال ورزید.

فعالیت‌های علمی و تبلیغی

بعد از درگذشت حاج میرزا باقر مجتهد در ۱۲۸۵ق، میرزا جواد به‌خاطر شایستگی به‌جای او نشست و ریاست مطلقه علمی که همراه با اقتدار بی‌نهایت بود، بدو منتهی و لفظ «مجتهد» در او خلاصه شد. همچنین ناصرالدین شاه قاجار در ۱۲۸۸ ق با صدور دست خطی او را به امامت جمعه تبریز منصوب کرد و وی تا آخر عمر در این سمت باقی بود. میرزا با اینکه از طرف شاه به این سمت منصوب شده بود، در نهضت تنباکو جانب ملت را گرفت و با شرکت رژی و دربار به مبارزه برخاست. به‌همین علت ناصرالدین شاه طی نامه‌ای خطاب به حاج میرزا حسن آشتیانی رهبر نهضت در تهران، او را متهم می‌کند که راه حاج میرزا جواد آقا و آقا نجفی را ادامه می‌دهد. ناصرالدین شاه می‌نویسد: «… در مجالس و محافل شما را آدم فقیر و شخص ملای بی غرض و دولت‌خواه می‌دانستم، حالا بر ضد آن می‌بینم، که اقتباس به مجتهد تبریز و آقای نجفی اصفهانی و غیره می‌کنید ….»

[۱۸] کرمانی، ناظم‌الاسلام، تاریخ بیداری ایرانیان، ص۱۴-۱۵.

در مورد فعالیت‌های علمی و تعداد شاگردان وی مطلب بخصوصی در تذکره‌ها قید نشده است: مگر اینکه معاصر وی، نادر میرزا، می‌نویسد: «این عالم نبیل را حلقه باشد از انبوه طلبه علوم، من چند نوبت بدان دوره حاضر شدم و فایدتی چند بردم».

[۱۹] نادر میرزا، تاریخ و جغرافی دارالسلطنه تبریز، ص۱۶۲.

وی همچنین امامت مسجد جامع تبریز را برعهده داشته که خیلی از مومنین در آن شرکت می‌کردند. محمّدعلی صفوت در این مورد می‌نویسد: «حاج میرزا جواد آقا مجتهد تا پایان عمرش، امامت مسجد جامع در مدرسه طالبیّه که به مسجد جمعه معروف است را برعهده داشت».

[۲۰] صفوت، محمّدعلی، تاریخ فرهنگ آذربایجان، ص۱۹۸.

فعالیت‌های سیاسی

وقتی خبر قرارداد رژی در جامعه پخش شد، عکس العمل‌های شدیدی از طرف مردم شهرهای کوچک و بزرگ مانند اصفهان، مشهد، تهران و تبریز آغاز شد و با فتوای آیت‌الله میرزا محمّدحسن شیرازی به نهضت همگانی تبدیل شد و دربار را مجبور به عقب‌نشینی کرد. هنگامی که خبر حرکت نمایندگان کمپانی رژی به تبریز رسید، مردم کسب و کار خود را تعطیل و در اطراف میرزا اجتماع کردند. اعلامیه‌های کمپانی را که به در و دیوار چسبانیده بودند، پاره کردند و به‌جای آن اعلامیه‌های انقلابی چسباندند. نمایندگان مردم تبریز چند تلگراف به تهران مخابره و انحصار توتون و تنباکو را مخالف قرآن و دستورهای اسلام دانستند و از ناصرالدین شاه لغو آن را خواستار شدند و تهدید کردند که اگر تقاضای آنان پذیرفته نشود، با اسلحه از حقوق حقّه خود دفاع خواهند کرد. آنان در تلگرافی به شاه نوشتند: «با کمال حیرت مشاهده می‌کنیم که پادشاه ما کافّه مسلمین را مثل اسراء به کفار می‌فروشد … مسلمانان مرگ را بر زیردست شدن کفّار ترجیح می‌دهند.»

[۲۱] کاظم‌زاده، فیروز، میرزای شیرازی، ص۲۴۱.

در تلگرافی دیگر نوشتند: «۴۲ سال است سلطنت می‌کنی. محض طمع، مملکت خودت را قطعه قطعه به فرنگی فروخته‌ای، خود دانی! امّا ما اهالی آذربایجان خودمان را به فرنگی نمی‌فروشیم و تا جان داریم می‌کوشیم….».

[۲۲] سرداری‌نیا، صمد، تبریز در نهضت تنباکو، ص۱۰۵.

حامد الگار در مورد نقش مجتهد تبریز می‌نویسد: «میرزا جواد آقا که پس از غیبت موقت بازگشته و در بحبوحه نفوذ خود بود، هیجان تبریز را رهبری می‌کرد. ناصرالدین شاه به عزم ریشخند میرزا جواد آقا، آقاعلی آشتیانی را که از دربایان بود با هدایایی به دیار او فرستاد».

[۲۳] دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، مجله حوزه، به نقل از: دین و دولت، ش ۵۱-۵۰، ص۲۷۶.

[۲۴] الگار، حامد، نقش روحانیت پیشرو در جنبش مشروطیت، چ دوم، انتشارات توس، ص۲۹۱.

در تبریز مردم به رهبری حاج میرزا جواد آقا مجتهد با کمپانی رژی به مخالفت پرداختند و شاه مایوسانه ضمن تلگرافی به امیر نظام گروسی (پیش‌کار آذربایجان) اظهار داشت:
«… در اینجا با کمپانی خیلی مذاکره شد. چند روز است که شب و روز امین السطان مشغول گفتگو است. من خودم چقدر حرف زده ام. کمپانی می‌گوید موقوف کردن به هیچ‌وجه امکان ندارد، زیرا با دو سه کمپانی فرانسه و عثمانی کنترات بسته و تنباکو فروخته‌اند، و کرورها تنباکو در شیراز و کاشان و تهران و غیره خریده‌اند. امّا در کار آذربایجان، هر نوع تسهیلات بخواهند، می‌کنم. مثلا حرف آنها در فرنگی بودن است، مامورین فرنگی خود را برمی‌داریم، سهل است از خارج مذهب هیچ‌کس را نمی‌گذاریم. کارهای آذربایجان را به خود آذربایجانی‌ها رجوع می‌کنیم. تاجر، سیّد، ملّا، هر کس را مجتهد (حاج میرزا جواد) تعیین می‌کند، طوری می‌کنم که کار آذربایجان با خود آذربایجانی باشد. در وضع خریدن و فروختن، هر عیبی به‌نظر علما آمده است، بگویند رفع می‌کنیم. به‌طوری اصلاحات می‌دهم که خود مجتهدین راضی شوند. این است حرف کمپانی.
حالا ببینید در این صورت و با این تعهّدات، چه حرفی باقی می‌ماند؟ این نکته را هم لازم می‌دانید که اگر این کارها را تجّار برای حمل کردن تنباکو به خارجه می‌کنند، هم دولت عثمانی و هم دولت روس قرار داده‌اند، تنباکویی که به مملکت آنها وارد می‌شود، ضبط نموده، یک چیز بسیار جزئی به صاحب تنباکو بدهند، و مسلم است این تجارت تنباکو بعدها با این قرارداد روس و عثمانی، برای تجار ما هیچ صرف ندارد و نمی‌توانند بکنند.
حاجی میرزا جواد مجتهد، از همه آذربایجانی‌ها عاقل‌تر و داناتر است و مطلب را می‌فهمد. الان که این دست‌خط رسید، بفرستید مجتهد را هم در حضور ولیعهد حاضر نموده، همه این تفضیلات را برای او هم بخوانند و بگویید کاری را که با این سهولت می‌توان اصلاح کرد، چه ضرورت دارد که باید دچار اشکالات شود که حداقل ضرر آن تقسیم ایران و اسلام در میان کفّار است؟ ناصرالدّین شاه.

[۲۵] دوستی، حسین، ستارگان درخشان، ص۵۲-۵۳.

چون مردم حاضر به سازش نشدند، ناصرالدّین شاه با نزدیکان خود به مشورت نشست. برخی سرکوبی نظامی را پیشنهاد کردند و سرانجام تصمیم گرفته شد یکی از رجال بزرگ دولت به تبریز برود و منافع امتیاز را برای مردم بازگو و رضایت میرزا و سایر مجتهدان را جلب نماید.
اعتمادالسّلطنه برای این ماموریّت پیشنهاد می‌شود، اما امین السلطان مخالفت و امین خلوت را، پیشنهاد می‌کند و بالاخره شاه امین حضور را انتخاب می‌کند. مردم تبریز پیش از ورود او، پاره کاغذی به گردن سگی می‌اندازند و آن را در اطراف شهر می‌گردانند. تا فرمان و پیام شاه را سبک گردانند.

[۲۶] دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، مجله حوزه، به نقل از: خاطرات سیاسی، ش ۵۱-۵۰، ص۱۴۴.

امین حضور، که تا دو فرسنگی تبریز آمده بود، جرات نمی‌کند به شهر وارد شود تااینکه مظفرالدّین میرزا (ولیعهد) متوجه او می‌شود و او را با کالسکه خود وارد شهر می‌کند و او پس از دو روز توقف، از میرزا جواد آقا اجازه ملاقات می‌گیرد. امین حضور، درباره این ملاقات می‌نویسد: بعد از حصول از اطمینان از جان، به خانه مجتهد رفتم. تمام کوچه‌ها و بام‌ها و خانه مجتهد را مملوّ از مردم مسلّح دیدم که تمام تفنگ مارتین در دست و طپانچه در کمر و قطار فشنگ بسته بودند. به‌خدمت مجتهد رسیده با این‌حال اظهار هیچ مطلبی را جایز ندانستم. هدایا را رسانیده دست مجتهد را بوسیده بیرون آمدم.

[۲۷] دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، مجله حوزه، به نقل از: دین و دولت، ش ۵۱-۵۰، ص۳۱۲.

نیکی ریچارد کدی می‌نویسد: «… امین السّلطان، راجع به دوّمین طغیان بزرگ ضد رژی یعنی اعتراض تبریز گفته است: حالا ثابت شده که مجتهد (میرزا جواد آقا) نقش فتنه‌آمیز بزرگی در تمام آشوب‌های اخیر مربوط به رژی ایفاء کرده است و با مجتهد بزرگ (میرزای شیرازی) در سامره و علمای مشهد … در ارتباط بوده است».
چون دامنه شورش در تبریز بالا گرفت ناصرالدّین شاه مجبور به تسلیم شد و در رمضان ۱۳۰۹ ق امتیاز رژی را لغو کرد و مجبور شد پانصد هزار لیره از بانک شاهنشاهی قرض کند و خسارت آن را پرداخت نماید. در مقابل این بدهی عایدات تمام گمرک‌های جنوب کشور در رهن بانک یاد شده در آمد.

[۲۸] ولایتی، علی‌اکبر، تاریخ روابط خارجی ایران، دوران ناصرالدین شاه، ص۲۲۰.