توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تنزیه خدا از ظلم (قرآن) ۷۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تنزیه خدا از ظلم (قرآن) ۷۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تنزیه خدا از ظلم (قرآن) ۷۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل تنزیه خدا از ظلم (قرآن) ۷۱ اسلاید در PowerPoint

بنا به آیات قرآن خداوند از هرگونه ظلم و ستمی منزه است.

فهرست مندرجات

۱ – تنزیه از ظلم‌ به بندگان
۲ – دلیل تنزیه خداوند از ظلم
۳ – تنزیه از ظلم در تکالیف دینی
۴ – تنزیه از ظلم در پاداش
۵ – تنزیه از ظلم در حسابرسی
۶ – تنزیه از ظلم در مؤاخذه
۷ – تنزیه از ظلم به موجودات
۸ – تنزیه خداوند از اراده ظلم
۹ – اعتراف به تنزیه خدا از ظلم
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

تنزیه از ظلم‌ به بندگان

خداوند، منزّه از هر گونه ظلم به بندگان:
۱. «… وَ مَا اللَّهُ یُرِیدُ ظُلْماً لِلْعالَمِینَ؛

[۱] آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۰۸.

… و خداوند هیچ گاه ستمى بر احدى از جهانیان روا نمى‌دارد.»
۲. «… وَ ما ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَ لکِنْ أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ؛

[۲] آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۱۷.

… خدا به آنها ستم نکرده؛ بلکه آنها، خودشان به خویشتن ستم مى‌کنند.»
۳. «ذلِکَ بِما قَدَّمَتْ أَیْدِیکُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ لَیْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ؛

[۳] آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۸۲.

این بخاطر کارهایى است که با دست خود از پیش فرستاده‌اید و اینکه خداوند، نسبت به بندگان (خود)، هرگز ستم روا نمى‌دارد.»
۴. «إِنَّ اللَّهَ لا یَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّهٍ …؛

[۴] نساء/سوره۴، آیه۴۰.

خداوند حتّى به اندازه سنگینى ذرّه‌اى ستم نمى کند….»
۵. «وَ لَوْ تَرى‌ إِذْ یَتَوَفَّى الَّذِینَ کَفَرُوا الْمَلائِکَهُ …وَ ذُوقُوا عَذابَ الْحَرِیقِ‌ • … وَ أَنَّ اللَّهَ لَیْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ؛

[۵] انفال/سوره۸، آیه۵۰.

[۶] انفال/سوره۸، آیه۵۱.

و اگر ببینى کافران را هنگامى که فرشتگان (مرگ)، جانشان را مى‌گیرند، … بچشید عذاب سوزنده را، (به حال آنان تأسّف خواهى خورد)! … و خداوند نسبت به بندگان، هرگز ستم روا نمى‌دارد!»
۶. «… فَما کانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ؛

[۷] توبه/سوره۹، آیه۷۰.

… خداوند هرگز به آنها ستم نکرد، امّا خودشان همواره بر خویشتن ستم مى‌کردند.»
۷. «إِنَّ اللَّهَ لا یَظْلِمُ النَّاسَ شَیْئاً وَ لکِنَّ النَّاسَ أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ؛

[۸] یونس/سوره۱۰، آیه۴۴.

خداوندهیچ به مردم ستم نمى‌کند؛ ولى این مردمند که به خویشتن ستم مى‌کنند.»
۸. «وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لکِنْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ‌ …؛

[۹] هود/سوره۱۱، آیه۱۰۱.

ما به آنها ستم نکردیم؛ بلکه آنها خودشان بر خویشتن ستم روا داشتند….»
۹. «وَ ما کانَ رَبُّکَ لِیُهْلِکَ الْقُرى‌ بِظُلْمٍ وَ أَهْلُها مُصْلِحُونَ؛

[۱۰] هود/سوره۱۱، آیه۱۱۷.

و چنین نبود که پروردگارت آبادیها را بظلم و ستم نابود کند در حالى که اهلش در صدد اصلاح بوده باشند.»
۱۰. «… وَ ما ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ؛

[۱۱] نحل/سوره۱۶، آیه۳۳.

… خداوند به آنها ستم نکرد؛ ولى آنان به خویشتن ستم مى‌نمودند.»
۱۱. «… وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ؛

[۱۲] نحل/سوره۱۶، آیه۱۱۸.

… ما به آنها ستم نکردیم، امّا آنها بودند که به خودشان ستم مى‌کردند.»
۱۲. «… وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً وَ لا یَظْلِمُ رَبُّکَ أَحَداً؛

[۱۳] کهف/سوره۱۸، آیه۴۹.

… و این در حالى است که همه اعمال خود را حاضر مى‌بینند؛ و پروردگارت به هیچ کس ستم نمى‌کند.»
۱۳. «إِلَّا مَنْ تابَ‌ … فَأُولئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّهَ وَ لا یُظْلَمُونَ شَیْئاً؛

[۱۴] مریم/سوره۱۹، آیه۶۰.

مگر آنان که توبه کنند، … چنین کسانى داخل بهشت مى‌شوند، و کمترین ستمى به آنان نخواهد شد.»
۱۴. «وَ نَضَعُ الْمَوازِینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیامَهِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئاً وَ إِنْ کانَ مِثْقالَ حَبَّهٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَیْنا بِها وَ کَفى‌ بِنا حاسِبِینَ؛

[۱۵] انبیاء/سوره۲۱، آیه۴۷.

ا ترازوهاى عدل را در روز قیامت برپا مى‌کنیم؛ پس به هیچ کس کمترین ستمى نمى‌شود؛ و اگر به مقدار سنگینى دانه خردلى کار نیک و بدى باشد، ما آن را حاضر مى‌کنیم؛ و کافى است که ما حساب‌کننده باشیم.»
۱۵. «ذلِکَ بِما قَدَّمَتْ یَداکَ وَ أَنَّ اللَّهَ لَیْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ؛

[۱۶] حجّ/سوره۲۲، آیه۱۰.

و به آنان مى‌گوییم: این در برابر چیزى است که دستهایتان از پیش فرستاده؛ و خداوند هرگز به بندگان ستم نمى‌کند.»
۱۶. «وَ ما أَهْلَکْنا مِنْ قَرْیَهٍ إِلَّا لَها مُنْذِرُونَ‌ • ذِکْرى‌ وَ ما کُنَّا ظالِمِینَ؛

[۱۷] شعراء/سوره۲۶، آیه۲۰۸.

[۱۸] شعراء/سوره۲۶، آیه۲۰۹.

ما اهل هیچ شهر و دیارى را هلاک نکردیم مگر این‌که بیم دهندگانى از پیامبران الهی داشتند. تا متذکّر شوند؛ زیرا ما هرگز ستمکار نبودیم! که بدون اتمام حجت مجازات کنیم.»
۱۷. «… وَ ما کانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ؛

[۱۹] عنکبوت/سوره۲۹، آیه۴۰.

… خداوند هرگز به آنها ستم نکرد، ولى آنها خودشان بر خویشتن ستم مى‌کردند.»
۱۸. «… فَما کانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ؛

[۲۰] روم/سوره۳۰، آیه۹.

… خداوند هرگز به آنان ستم نکرد، ولى خودشان به خویشتن ستم مى‌کردند.»
۱۹. «… وَ مَا اللَّهُ یُرِیدُ ظُلْماً لِلْعِبادِ؛

[۲۱] غافر/سوره۴۰، آیه۳۱.

… و خداوند براى بندگانش ستمى نمى‌خواهد.»
۲۰. «مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَیْها وَ ما رَبُّکَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ؛

[۲۲] فصّلت/سوره۴۱، آیه۴۶.

کسى که عمل صالحى انجام دهد، سودش براى خود اوست؛ وهر کس بدى کند، به خویشتن بدى کرده است؛ و پروردگارت هرگز به بندگان ستم نمى‌کند.»
۲۱. «وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لکِنْ کانُوا هُمُ الظَّالِمِینَ؛

[۲۳] زخرف/سوره۴۳، آیه۷۶.

و مابه آنها ستم نکردیم، آنان خود ستمکار بودند.»
۲۲. «ما یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ وَ ما أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ؛

[۲۴] ق/سوره۵۰، آیه۲۹.

سخن من تغییرناپذیر است، و من هرگز به بندگان ستم نخواهم کرد!»

دلیل تنزیه خداوند از ظلم

ناسازگار بودن ظلم به بندگان، با مدبّر بودن و مقام ربوبیّت خداوند، دلیل تنزیه خداوند از هرگونه ظلم:
۱. «أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ قِیلَ لَهُمْ کُفُّوا أَیْدِیَکُمْ‌ … وَ قالُوا رَبَّنا لِمَ کَتَبْتَ عَلَیْنَا الْقِتالَ لَوْ لا أَخَّرْتَنا إِلى‌ أَجَلٍ قَرِیبٍ قُلْ مَتاعُ الدُّنْیا قَلِیلٌ وَ الْآخِرَهُ خَیْرٌ لِمَنِ اتَّقى‌ وَ لا تُظْلَمُونَ فَتِیلًا؛

[۲۵] نساء/سوره۴، آیه۷۷.

آیا ندیدى کسانى را که در مکّه به آنها گفته شد: (فعلًا) دست بردارید؛ … و گفتند: پروردگارا! چرا جهاد را بر ما مقرّر داشتى؟! چرا این فرمان را تا زمان نزدیکى تأخیر نینداختى؟! به آنها بگو: سرمایه زندگى دنیا، ناچیزاست؛ و آخرت، براى کسى که پرهیزگار باشد، بهتر است. و کمترین ستمى به شما نخواهد شد.»
۲. «ذلِکَ أَنْ لَمْ یَکُنْ رَبُّکَ مُهْلِکَ الْقُرى‌ بِظُلْمٍ وَ أَهْلُها غافِلُونَ؛

[۲۶] انعام/سوره۶، آیه۱۳۱.

این بخاطر آن است که پروردگارت هیچ گاه بدون فرستادن پیامبران، مردم شهرها و آبادى‌ها را بخاطر ستمها و گناهانشان در حالى که غافلند هلاک نمى‌کند.»
۳. «وَ ما کانَ رَبُّکَ لِیُهْلِکَ الْقُرى‌ بِظُلْمٍ وَ أَهْلُها مُصْلِحُونَ؛

[۲۷] هود/سوره۱۱، آیه۱۱۷.

و چنین نبود که پروردگارت آبادیها را بظلم و ستم نابود کند در حالى که اهلش در صدد اصلاح بوده باشند.»
۴. «وَ وُضِعَ الْکِتابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِینَ مُشْفِقِینَ مِمَّا فِیهِ‌ … وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً وَ لا یَظْلِمُ رَبُّکَ أَحَداً؛

[۲۸] کهف/سوره۱۸، آیه۴۹.

و نامه اعمال آنها در آن جا گذارده مى‌شود، پس گنهکاران را مى‌بینى در حالى که از آنچه در آن است، ترسان و هراسانند؛ … و این در حالى است که همه اعمال خود را حاضر مى‌بینند؛ و پروردگارت به هیچ کس ستم نمى‌کند.»
۵. «وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسَى الْکِتابَ فَاخْتُلِفَ فِیهِ‌ … • مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَیْها وَ ما رَبُّکَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ؛

[۲۹] فصّلت/سوره۴۱، آیه۴۵.

[۳۰] فصّلت/سوره۴۱، آیه۴۶.

ما به موسى کتاب آسمانی دادیم؛ سپس در آن اختلاف شد؛ … کسى که عمل صالحى انجام دهد، سودش براى خود اوست؛ وهر کس بدى کند، به خویشتن بدى کرده است؛ و پروردگارت هرگز به بندگان ستم نمى‌کند.»»

تنزیه از ظلم در تکالیف دینی

منزّه و مبرّا بودن خداوند از بى‌عدالتى و ظلم به بندگان، در تکالیف دینی:
۱. «… کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ ما ظَلَمُونا وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ؛

[۳۱] بقره/سوره۲، آیه۵۷.

… از نعمتهاى پاکیزه‌اى که به شما روزی داده‌ایم بخورید؛ و آنها کفران کردند، ولى با این کار؛ آنها به ما ستم نکردند؛ بلکه به خود ستم مى‌نمودند.»
۲. «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ‌ … • وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّهٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ … • تِلْکَ آیاتُ اللَّهِ‌ … وَ مَا اللَّهُ یُرِیدُ ظُلْماً لِلْعالَمِینَ؛

[۳۲] آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۰۳.

[۳۳] آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۰۴.

[۳۴] آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۰۸.

و همگى به ریسمان خدا (قرآن، و هرگونه وسیله وحدت الهى‌)، چنگ زنید، وپراکنده نشوید؛ ونعمتِ بزرگِ خدا را بر خود، به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگر بودید، و او میان دلهاى شما، الفت برقرار ساخت، … و براى رسیدن به وحدت باید از میان شما، جمعى دعوت به نیکی، و امر به معروف و نهی از منکر کنند. … اینها آیات خداست؛ … و خداوند هیچ گاه ستمى بر احدى از جهانیان روا نمى‌دارد.»
۳. «أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ قِیلَ لَهُمْ کُفُّوا أَیْدِیَکُمْ وَ أَقِیمُوا الصَّلاهَ وَ آتُوا الزَّکاهَ … قُلْ مَتاعُ الدُّنْیا قَلِیلٌ وَ الْآخِرَهُ خَیْرٌ لِمَنِ اتَّقى‌ وَ لا تُظْلَمُونَ فَتِیلًا؛

[۳۵] نساء/سوره۴، آیه۷۷.

آیا ندیدى کسانى را که در مکّه به آنها گفته شد: (فعلًا) دست از جهاد بردارید؛ و نماز را برپا کنید؛ و زکات را بپردازید؛ … به آنها بگو: سرمایه زندگى دنیا، ناچیزاست؛ و آخرت، براى کسى که پرهیزگار باشد، بهتر است. و کمترین ستمى به شما نخواهد شد.»
۴. «فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِینَ هادُوا حَرَّمْنا عَلَیْهِمْ طَیِّباتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَ بِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ کَثِیراً؛

[۳۶] نساء/سوره۴، آیه۱۶۰.

بخاطر ظلمى که از یهود صادر شد، و نیز بخاطر بازداشتن فراوان آنها از راه خدا، بخشى از چیزها و خوراکى‌هاى پاکیزه را که براى آنها حلال شده بود، بر آنان حرام کردیم.»
۵. «… وَ أَنْزَلْنا عَلَیْهِمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى‌ کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ ما ظَلَمُونا وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ؛

[۳۷] اعراف/سوره۷، آیه۱۶۰.

… و بر آنها «منّ» (نوعى صمغ شیرین گیاهان‌) و «سلوی» (پرنده‌اى مانند بلدرچین‌) فرستادیم؛ و به آنان گفتیم: از روزیهاى پاکیزه‌اى که به شما د