پاورپوینت کامل تعریف روان سنجی ۹۱ اسلاید در PowerPoint
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل تعریف روان سنجی ۹۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تعریف روان سنجی ۹۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل تعریف روان سنجی ۹۱ اسلاید در PowerPoint :
سنجش روانی
سنجش روانی، یکی از رشتههای بنیادی و کاربردی روانشناسی و علوم تربیتی بوده و به معنای علمی است که به مساله سنجش و اندازهگیری کارکردها و خصوصیات روانی میپردازد. در این مقاله بعد از بیان تعریف و تاریخچه سنجش روانی به بررسی شیوههای سنجش روانی، گسترش و تحول سنجش روانی تربیتی و هدف نهایی این علم میپردازیم.
فهرست مندرجات
۱ – مقدمه
۲ – تعریف
۲.۱ – تعریف اندازهگیری
۲.۲ – تعریف ارزشیابی
۲.۳ – تفاوت بیناندازهگیری و ارزشیابی
۳ – تاریخچه
۳.۱ – ظهور روانشناسی تجربی
۳.۲ – شروع آزمونهای روانی
۳.۲.۱ – فرانسیس گالتون
۳.۲.۲ – مککین کتل
۳.۲.۳ – بینه، هانری و سیمون
۳.۲.۴ – رابرت یرکز
۳.۲.۵ – کارل یونگ
۳.۲.۶ – والتر دیل اسکات
۴ – شیوهها
۴.۱ – شرطیسازی کنشگر
۴.۲ – خودسنجی
۴.۳ – سنجش رفتاری شناختی
۴.۴ – سنجش روانی فیزیولوژیکی
۵ – تحول سنجش روانی تربیتی
۶ – هدف نهایی
۷ – پانویس
۸ – منبع
مقدمه
سنجش و اندازهگیری روانی و تربیتی، دانش کاربردی مهمی است که یکی از رشتههای بنیادی روانشناسی و علوم تربیتی است. علاوه بر روانشناسان و روانسنجان، اکثر متخصصان علوم تربیتی (روانشناسان مدرسه، مشاوران آموزشی و پرورشی، برنامهریزان، مدیران و معلمان) با آزمودن و سنجش و ارزشیابی سروکار دارند.
آزمونها، که ابزاری برایاندازهگیری و سنجش به حساب میآیند، اطلاعات مهمی را درباره دانشآموزان و سایر افراد به دست میدهند. این آزمونها انواع مختلفی دارند، از جمله: آزمونهای تشخیصی، آزمونهای پیشرفت، آزمونهای استعداد، آزمونهای توانایی و غیره.
علاوه بر آزمونهایی که معلمساخته هستند، آزمونهای بسیاری هستند که توسط ناشران مختلف در سطوح بینالمللی و ملی و منطقهای در سراسر جهان توزیع میشوند.
همه مدارس از آزمونها استفاده میکنند تا به کمک آنها اطلاعاتی درباره خصوصیات دانشآموزان و پیشرفت آنان به دست آورند. اعتقاد عمومی آن است که از راه دیگری نمیتوان به اطلاعات کارآمد و موثری درباره افراد دست یافت، اگرچه در مورد حدود استفاده از انواع آزمونها و ارزش روانی ـ تربیتی آنها اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد. یعنی، هرچند در نفس موضوع و ضرورت آزمون و سنجش و ارزشیابی روانی ـ تربیتی تردیدی وجود ندارد، اما در مورد ارزش آزمونهای سنتی و تصمیمگیریهای روانی ـ تربیتی ناشی از آنها دیدگاههای متفاوت و گاه متعارضی ارایه شده است.
[۱] سیف، علیاکبر، سنجش واندازهگیری در علوم تربیتی و روانشناسی، ص۳۵، تهران، رشد، چاپ چهارم.
تعریف
لرد کلوین (Lord Kelvin) در جملهای مطرح کرده است: «اگر بتوانید آنچه را که دربارهاش صحبت میکنید، اندازه بگیرید و آن را به صورت کمی بیان کنید، میتوانید مدعی باشید که درباره آن چیزی میدانید، وگرنه دانش شما درباره آن اندک و نارساست». گفته کلوین بیانگر یک واقعیت علمی است.
چنانکه روانشناسی از هنگامی به صورت یک علم مستقل درآمد که به آزمایشگاه کشیده شد، پدیدههای روانی به صورت عینی و عملیاتی تعریف گردید و مورد اندازهگیری قرار گرفت. این واقعیت که افراد از نظر استعداد، شخصیت و رفتار تفاوت دارند و اینکه این تفاوتها را میتوان مورد سنجش قرار داد، احتمالا از ابتدای تاریخ مکتوب زندگی انسان مورد توجه بوده است.
[۲] پاشا شریفی، حسن، اصول روانسنجی و روانآزمایی، ص۱۳، تهران، رشد، ۱۳۷۴، چاپ سوم.
[۳] پاشا شریفی، حسن، اصول روانسنجی و روانآزمایی، ص۳۰، تهران، رشد، ۱۳۷۴، چاپ سوم.
به طور کلی یکی از هدفهای عمده علم، اندازهگیری پدیدههای مورد نظر و جنبه کمی دادن به آنهاست. وقتی پدیدهها با اعداد نشان داده میشوند به راحتی میتوان آنها را طبقهبندی کرد و قوانینی درباره آنها به دست آورد.
[۴] گنجی، حمزه، روانشناسی عمومی، ص۳۹، تهران، بعثت، ۱۳۷۸، چاپ یازدهم.
سنجش و اندازهگیری در زندگی انسان سابقهای بس طولانی و قدمتی برابر تاریخ بشر دارد. انسانها در دوران کهن همواره برای مقابله با رقبای خود یا دفاع و مبارزه در مقابل یورشهای قبایل دیگر، به ارزیابی قدرت خویش و دشمن میپرداختند و پس از آن وارد عمل میشدند.
سنجش و اندازهگیری روانی و بسط و توسعه آن در علوم تربیتی و روانشناسی در قرن نوزدهم و از زمانی شروع میشود که روانشناسی تحت تاثیر علوم فیزیک و زیستشناسی رابطهاش از فلسفه گسسته میشود و از شناخت و اهمیت روان دست میکشد و به مطالعه رفتار به عنوان موضوع عینی و مشاهدهپذیر نظیر آنچه در سایر علوم تجربی دیگر وجود داشت میپردازد.
پیدایش و توسعه شیوههای اندازهگیری در روانشناسی و علوم تربیتی نتیجه تاثیر سه عامل عمده اساسی بود. عامل مهمی که به پیدایش و پیشرفت سنجشهای روانی کمک شایانی کرد، تلاشهای فرانسیس گالتون (Francis Galton) و مککین کتل (Mc keen Cattle) در مورد تفاوتهای فردی بود. گالتون معتقد بود که بین تواناییهای ذهنی و تمییز حسی، رابطه وجود دارد.
هر چه میزان هوش بالاتر باشد سطح تمییز حسی نیز بالاتر است. بررسی تفاوتهای فردی مستلزم ابزار آلات مختلفی بود که به وسیله آنها بتوان هوش و تواناییهای مختلف را اندازهگیری کرد. به همین مناسبت آزمونهای مختلفی ابداع کردند و روشهای آماری خاصی برای کمی ساختن نتایج آزمونها پدید آوردند.
[۵] نوروزی، ابوالقاسم، مقدمهای بر سنجش واندازهگیری علوم تربیتی، ص۱۴-۱۵، تهران، آوای نور، ۱۳۷۴، چاپ اول.
تعریف اندازهگیری
ورثن و ساندرز (Worthen and Sanders) در سال ۱۹۸۷ گفتند، اندازهگیری (Measurement) که معمولا در معنای وسیعتری از آزمودن بهکار میرود، عبارت است از: توصیف کمی رفتار، اشیاء و وقایع و تعیین کمیت و خصوصیتی که یک چیز یا یک واقعه دارای آن است. اندازهگیری صرفا یک جریان جمعآوری اطلاعات است که با استفاده از آنها به تعمیم و ارزشیابی و داوری میپردازیم. اندازهگیری، اگرچه تحقیق و ارزشیابی نیست اما، یک ابزار کلیدی در تحقیق و ارزشیابی هست.
[۶] لطفآبادی، حسین، سنجش واندازهگیری در علوم تربیتی و روانشناسی، ص۳۵-۳۶، مشهد، حکیم فردوسی، ۱۳۷۴، چاپ اول.
در مواردی که نتیجه اندازهگیری با مقیاس عددی قابل تطبیق است میتوان گفت: اندازهگیری عبارت است از اختصاص دادن اعداد به مقادیر مختلف از صفات، بر حسب قواعد معین که صحت آنها را میتوان از راه آزمایش بررسی کرد.
[۷] پاشا شریفی، حسن، اصول روانسنجی و روانآزمایی، ص۵۶، تهران، رشد، ۱۳۷۴، چاپ سوم.
تعریف ارزشیابی
ارزشیابی، عبارت است از آزمودن یک پدیده و قضاوت درباره ارزش، کیفیت، اهمیت، میزان یا درجه آن پدیده با توجه به ملاکهای معین به منظور عمل تصمیمگیری.
[۸] پاشا شریفی، حسن، اصول روانسنجی و روانآزمایی، ص۵۷، تهران، رشد، ۱۳۷۴، چاپ سوم.
ارزشیابی، فرایندی است که مشتمل بر اندازهگیری و احتمالا آزمودن است ولی همچنین مفهوم داوری ارزشی را نیز با خود دارد. به طور مثال، اگر معلمی یک آزمون علوم را در یک کلاس اجرا کرده و درصد پاسخهای صحیح را محاسبه کند، اندازهگیری و آزمون انجام گرفته است.
نمرهها باید تفسیر شود، یعنی ممکن است آنها را به صورتهای مختلف ارزشگذاری کرده و یا در مورد آنها داوری کرد و به عنوان عالی، خوب، متوسط و ضعیف، طبقهبندی نمود.
این فرایند، به این دلیل که در آن داوری ارزشی (آشکار یا پنهان) انجام شده است ارزشیابی خواهد بود. اگرچه غالبا ارزشیابی شامل ترکیبی از اطلاعات است که از دو یا چند منبع نظیر نمرههای آزمون، ارزشها و برداشتها تحصیل میگردد ولی گاهی نیز منحصرا مبتنی بر یافتههای عینی است.
به طور کلی ارزشیابی در هر موقعیتی مشتمل بر یک داوری ارزشی است. باید توجه کرد کهاندازهگیری همواره به ارزشیابی منتهی نمیشود. اندازهگیری میتواند بدون قضاوت کردن یا اتخاذ یک تصمیم نیز انجام شود. از آنچه گفته شد آشکار میشود که اندازهگیری را نباید با ارزشیابی یکسان دانست.
[۹] لطفآبادی، حسین، سنجش واندازهگیری در علوم تربیتی و روانشناسی، ص۳۷، مشهد، حکیم فردوسی، ۱۳۷۴، چاپ اول.
تفاوت بیناندازهگیری و ارزشیابی
الف: ارزشیابی جامعتر از اندازهگیری است، به گونهای که علاوه بر جنبههای کمی، جنبههای کیفی رفتار را در برمیگیرد.
ب: تفاوت مهم دیگری که بین اندازهگیری و ارزشیابی وجود دارد، به هدف اصلی آنها ارتباط پیدا میکند. ارزشیابی معمولا در جهت داوری درباره ارزش یک برنامه کلی، و گاه داوری درباره کارآمدی یک برنامه برای گروه بخصوصی از افراد هدایت میشود، در حالی که اندازهگیری ضمن آنکه پایه و اساس ارزشیابی درست و دقیق را تشکیل میدهد، با واقعیات سروکار دارد و هرگز شامل داوری ارزشی (value judgment) نیست.
[۱۰] هومن، حیدرعلی،اندازهگیری روانی و تربیتی و فن تهیه تست، ص۷-۹، تهران، پارسا، ۱۳۷۷، چاپ دهم.
به طور کلی تحقیق درباره اندازهگیری، تهیه آزمونها و تعیین روایی و کاربرد آنها و یا به طور مختصر، در علم روانشناسی مجموعه شیوههایی که به ما کمک میکند تا ویژگیهای روانی انسان را از حالت کیفی به حالت کمی درآوریم اصطلاحا روش روانسنجی نامیده میشود. روانسنجی در معنای وسیع کلمه یعنی استفاده از روش آزمایش، اما در معنای محدود کلمه یعنی بهرهگیری از آزمونها.
[۱۱] گنجی، حمزه، روانشناسی عمومی، ص۳۶، تهران، بعثت، ۱۳۷۸، چاپ یازدهم.
[۱۲] گنجی، حمزه، روانشناسی عمومی، ص۳۹، تهران، بعثت، ۱۳۷۸، چاپ یازدهم.
تاریخچه
قبل از قرن ۱۹: اندیشه شناخت انسانها به طور انفرادی و استفاده از این شناخت برای رسیدن به هدفهای مختلف، به اندازه تاریخ زندگی انسان قدمت دارد. در یونان قدیم، آزمایشهای متعددی در زمینه ورزش و بازیها وجود داشته است. شاگردان شغلهای قرون وسطی میبایستی به آزمایشهای فراوانی تن میدادند تا در شغل خود استادکار شوند. اگر دیوانهای شعرا، مخصوصا شاهنامه فردوسی را مطالعه کنیم به کلمات آزمایش، آزمودن، آزمون و امتحان برمیخوریم که همه نشاندهنده آن است که انسانها همیشه در پی آزمودن یکدیگر بودهاند.
کنون من تو را آزمایش کنم یکی سوی رزمت گرایش کنم “فردوسی”
به طوری که ملاحظه میشود، در روانشناسی نظری نیز مثل سایر علوم، چیزی که بیشتر به چشم میخورد عبارت است از تحول کند وسایلی که انسانها از مدتها پیش برای دستیابی به اهداف مبهم خود به کار میبردند. به تدریج که این هدفها واضحتر و اندازهگیری آنها نیز ضروریتر شناخته میشود، تحول و تکمیل ابزارهای لازم نیز آغاز میگردد. تمایلی که در ابتدای کار فقط برای ارضای حس کنجکاوی بوده، به مرور زمان ضرورت عملی پیدا میکند و بدون وقفه گسترش مییابد.
[۱۳] گنجی، حمزه، آزمونهای روانی، ص۱۵-۱۷، مشهد، دانشگاه امام رضا (علیهالسّلام)، ۱۳۷۵، چاپ ششم.
ظهور روانشناسی تجربی
ریشه آزمونها به معنای امروزی کلمه با ریشه روانشناسی تجربی در هم آمیخته است، در واقع اولین قدمهایی که برای اندازهگیری پدیدههای روانی برداشته شده در آزمایشگاهها بوده است. میتوان گفت که ریشه این اقدامات و تلاشهای روانسنجی به قرن نوزده میرسد.
اولین آزمایشگاه روانشناسی تجربی در سال ۱۸۷۹ توسط ویلهم وونت (Wilhelm Wundt) در شهر لایپزیک آلمان تاسیس شد. میتوان ادعا کرد که آزمونهای روانی در همین آزمایشگاه متولد گردید. فکر اندازهگیری صحیح پدیدهها، ایجاد فنون مناسب برای تحلیل عکسالعملها، تهیه هنجارها، توسل به ریاضیات جهت تفسیر نتایج، همه اولین گام تهیه آزمونها را تشکیل میدادند.
[۱۴] گنجی، حمزه، آزمونهای روانی، ص۱۸-۱۷، مشهد، دانشگاه امام رضا (علیهالسّلام)، ۱۳۷۵، چاپ ششم.
شروع آزمونهای روانی
در این قسمت به فعالیتهای دانشمندان در زمینه آزمونهای روانی میپردازیم.
فرانسیس گالتون
فرانسیس گالتون (Frances Galton) یکی از نخستین کسانی است که به مطالعه و اندازهگیری تفاوتهای فردی پرداخت. گالتون عقیده داشت که بین توانایی ذهن و تمییز حسی رابطه وجود دارد و هرچه میزان هوشی بالاتر باشد، سطح تمییز حسی نیز بالاتر است.
بر این اساس بود که برای اندازهگیری قدرت تمییز حسی، آزمونهای مختلفی ابداع کرده است. وی معتقد بود که با این آزمونها میتوان هوش و تواناییهای ذهنی افراد را مورد اندازهگیری قرار داد. اما خدمت مهم گالتون ابداع روشهای آماری برای کمی ساختن نتایج حاصل از اجرای آزمونها برای مطالعه تفاوتهای فردی و تجزیه و تحلیل نتایج بود.
وی به مفهوم ضریب همبستگی دست یافت. روشهای آماری مورد مطالعه وی بعدها توسط کارل پیرسون (Karl Pearson) توسعه پیدا کرد و به تدوین روش همبستگی گشتاوری منجر شد.
[۱۵] شریفی، حسنپاشا، نظریه و کاربرد آزمونهای هوش و شخصیت، ص۱۰-۱۱، تهران، سخن، ۱۳۸۲، چاپ سوم.
مککین کتل
در سال ۱۸۹۰ بود که اصطلاح “تست روانی” برای اولین بار توسط جیمز مککین کتل (James McKeen Cattell) وارد روانشناسی شد. کتل اصطلاح آزمون روانی را طی مقالهای تحت عنوان “آزمونهای روانی و اندازهگیری” در مورد سری آزمایشهایی که درباره دانشجویان خود اجرا کرده بود به کار برد.
کتل مانند فرانسیس گالتون در انگلستان و وونت در لایپزیک اقدام به تاسیس آزمایشگاه روانشناسی نمود. آزمونهای کتل بیشتر به سنجش کارکرد حواس و کنشهای حرکتی میپرداختند و از این نظر تحت کارهای فرانسیس گالتون قرار داشتند.
بعدها کتل از این آزمونها در آمریکا به میزان فراوان استفاده کرد و اصلاحاتی در آنها انجام داد. همزمان با کارهای گالتون و کتل، تلاشهای دیگری نیز در سایر کشورها برای ساختن آزمونهای روانی صورت میگرفت. بعضی از روانشناسان از جمله کریپلین (kreaplin Emil) و ابینگ هوس (Ebinghauss) در آلمان و فراری (Ferrari) در ایتالیا سعی میکردند فعالیتهای عالیتر و پیچیدهتر ذهن را اندازهگیری کنند. به این ترتیب آزمونسازی و کاربرد آن که در آغاز محدود به سنجش کارکرده
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
مهسا فایل |
سایت دانلود فایل 