توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخچه تکنولوژی آموزشی ۶۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخچه تکنولوژی آموزشی ۶۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخچه تکنولوژی آموزشی ۶۴ اسلاید در PowerPoint :

تکنولوژی آموزشی

تکنولوژی آموزشی، یکی از مباحث مطرح شده در علوم تربیتی و عبارت است از، روش یا راه منظم، طراحی، اجرا و ارزشیابی کل فرایند تدریس برحسب اهداف معین و براساس تحقیقات در زمینه یادگیری و ارتباط انسانی و به‌کارگیری منابع انسانی و غیرانسانی به منظور فراهم آوردن یادگیری و آموزش موثرتر، پایدارتر و عمیق‌تر. در این مقاله بعد از تعاریف گوناگون تکنولوژی آموزشی به تاریخچه آن در ایران و جهان و سپس به مراحل مختلف آن می‌پردازیم.

فهرست مندرجات

۱ – تعریف تکنولوژی
۲ – تعریف تکنولوژی آموزشی
۲.۱ – تعریف آکادمی ملی مهندسی آمریکا
۲.۲ – تعریف برخی سازمانها
۳ – تاریخچه
۳.۱ – جنبه‌های تکنولوژی آموزشی
۳.۱.۱ – جنبه اول
۳.۱.۲ – جنبه دوم
۳.۱.۳ – جنبه سوم
۳.۲ – سه رخداد مهم
۳.۲.۱ – رخداد اول
۳.۲.۲ – رخداد دوم
۳.۲.۳ – رخداد سوم
۳.۳ – استفاده از ابزار آموزشی در ایران
۳.۳.۱ – سال ۱۳۰۸
۳.۳.۲ – سال ۱۳۴۱
۳.۳.۳ – سال ۱۳۵۲
۳.۳.۴ – سال ۱۳۵۳
۳.۳.۵ – مرحله آخر
۴ – مراحل تکنولوژی آموزشی
۴.۱ – نظام‌های آموزشی
۴.۲ – نظام‌های اجتماعی
۵ – پانویس
۶ – منبع

تعریف تکنولوژی

واژه “تکنولوژی”، غالبا فرآورده‌های صنعتی از قبیل ماشین‌آلات، کامپیوتر، ربات و آدم‌آهنی، آدم‌واره، سفینه فضایی، ماهواره و غیره را به ذهن متبادر می‌کند و تصور می‌شود مردمی که دارای محصولات صنعتی هستند، از تکنولوژی برتری برخوردارند. تکنولوژی، عبارت از اختراعات پیچیده و شگفت‌انگیز نیست. اختراعات علمی که گاه پیچیدگی‌های بالایی هم دارند، در واقع محصول تکنولوژی هستند نه خود تکنولوژی. برای تکنولوژی چند تعریف مشخص وجود دارد:
۱. تکنولوژی یعنی، علم عمل (در برابر علم محض)
۲. تکنولوژی یعنی، استفاده از علم محض به منظور تغییر محیط به خواست و میل خود برای ایجاد بهبود
۳. تکنولوژی یعنی، دانشی که به وسیله آن، چیزهای لازم و مورد نیاز یا مورد تقاضا فراهم می‌شوند.
در یک جمله می‌توان گفت، تکنولوژی، شیوه‌های به‌کارگیری دانش محض را تعیین کرده و راه ایجاد تغییرات مطلوب را برای ما هموار می‌سازد. استفاده از دانسته‌ها، آگاهی‌ها و اطلاعات در هر سطحی که باشد، تکنولوژی است.

[۱] رئوف، علی، درسمایه تکنولوژی آموزشی، ص۱۳، تهران، مدرسه ۱۳۷۷. چاپ اول.

تکنولوژی، واژه مرکبی است که از دو واژه مستقل “تکنو” مشتق از تکنیک Technique به معنی راهکار یا روش اجرای کار و “لوژی”logy به معنی شناخت، تشکیل شده است. پس تکنولوژی یعنی شناخت راه‌ها و روش‌های کار و عمل.

تعریف تکنولوژی آموزشی

هر کار، حرفه و صنعتی، تکنولوژی مخصوص به خود را دارد. ما می‌توانیم از تکنولوژی‌های مختلف حرف بزنیم، مثل تکنولوژی کشاورزی، تکنولوژی معماری، تکنولوژی استخراج نفت و ده‌ها بلکه صدها تکنولوژی دیگر که به حرفه‌های مختلف مربوط می‌شوند.
تکنولوژی آموزشی هم، یکی دیگر از آنهاست که در کار و حرفه آموزش و یا یاددادن برای یاد گرفتن استفاده می‌شود. تکنولوژی آموزشی مانند هر علم دیگر، برای تولید محصولات خود که همانا روش‌ها و ابزارهایی برای بهبود و تسهیل یادگیری است، از عناصری کمک می‌گیرد که آنها مکمل یکدیگرند و بدون یکی از آنها، تکنولوژی آموزشی کامل نخواهد بود. بنابراین تکنولوژی آموزشی، تنها به‌کارگیری وسایل و ابزار یا دستگاه‌ها یا استفاده از یافته‌های تحقیقات در زمینه تئوری‌های یادگیری نیست. تکنولوژی آموزشی، با بهره‌گیری از یافته‌های تمام علوم به حل مسایل آموزشی اقدام می‌کند. بدیهی است استفاده از یافته‌های علومی که با آموزش، ارتباط نزدیک‌تر و مستقیمی دارند (مانند تئوری‌های روان‌شناسی تربیتی یا تئوری‌های یادگیری)، بیش از علومی مانند بیولوژی، گیاه‌شناسی و غیره می‌باشد.

[۲] فردانش،‌ هاشم، مبانی نظری تکنولوژی آموزشی، ص۳۰، تهران، سمت، ۱۳۷۲، چاپ اول.

جالب است بدانیم، در هنگام بررسی واژه تکنولوژی آموزشی و یا گفتگو با معلمان مدارس و حتی مدرسان دانشگاه‌ها، درمی‌یابیم مفاهیمی که از این واژه علمی در ذهن آنها وجود دارد، بسیار متفاوت است. دلیل این گوناگونی تصورات ذهنی از یک رشته و یک واژه علمی، نحوه وارد شدن این رشته به سیستم آموزشی کشورها و به‌طور کلی تکامل مفهوم تکنولوژی آموزشی است.

[۳] علی‌آبادی، خدیجه، مقدمات تکنولوژی آموزشی، ص۶، تهران، پیام نور، ۱۳۸۳، چاپ نوزدهم.

تعریف آکادمی ملی مهندسی آمریکا

در سال‌های اولیه دهه ۱۹۵۰ که سال‌های شروع گسترش دانش تکنولوژی به عنوان یک علم مستقل می‌باشد، تکنولوژی آموزشی را آن رشته از فعالیت‌های منظمی می‌دانستند که ماشین، موارد تکنیک را برای رسیدن به هدف‌های آموزش و پرورش به یکدیگر نزدیک کند. همچنین تعریفی که کمیته مخصوص تکنولوژی آموزشی در آکادمی ملی مهندسی آمریکا ارائه می‌دهد چنین است: مجموعه‌ای از معلومات ناشی از کاربست علوم آموزشی و یادگیری در دنیای حقیقی کلاس درس، همراه با ابزار و روش‌هایی که کاربست علوم نامبرده را تسهیل کند.

تعریف برخی سازمانها

در سال‌های اخیر به وسیله سازمان‌ها و گروه‌های مختلف، چندین تعریف از تکنولوژی آموزشی ارایه گردیده است که سه مورد از آنها ارایه می‌گردد.
تعریف شورای ملی تکنولوژی آموزشی انگلستان:
تکنولوژی آموزشی عبارت است از، توسعه کاربرد و ارزشیابی سیستم‌ها، متون و مواد آموزشی به منظور بهبود فرایند یادگیری انسان.
تعریف مرکز ملی یادگیری برنامه‌ای انگلستان:
تکنولوژی آموزشی عبارت است از، کاربرد دانش علمی در زمینه یادگیری و شرایط یادگیری به منظور بهبود اثربخشی و کارآیی تدریس و تعلیم.
تعریف کمیسیون تکنولوژی آموزشی آمریکا:
تکنولوژی آموزشی عبارت است از، روش یا راه منظم، systematic طراحی، Designing اجرا Carrying out و ارزشیابیEvaluation کل فرایند process تدریس برحسب اهداف معین و براساس تحقیقات در زمینه یادگیری و ارتباط انسانی و به‌کارگیری منابع انسانی و غیرانسانی به منظور فراهم آوردن یادگیری و آموزش موثرتر، پایدارتر و عمیق‌تر.

تشابه هر سه تعریف در این است که هر سه، بر عملکرد اولیه تکنولوژی آموزشی یعنی “بهبود کارآیی فرایند یادگیری” تاکید دارند.

[۴] احدیان، محمد و همکاران، مقدمات تکنولوژی آموزشی، ص۳، تهران، آیینه، ۱۳۷۸، چاپ دهم.

از تعاریف ارایه‌شده، کامل‌ترین و جامع‌ترین تعریف، مورد سوم است که بیشترین کاربرد را در ایران دارد که توجه عمیق به تعریف یاد شده، خواننده را به چند نتیجه‌گیری اساسی هدایت می‌کند که عبارتند از:
الف. تکنولوژی به کاربرد صرف ابزار و وسایل آموزشی خلاصه نمی‌شود، بلکه دامنه‌ وسیع‌تری دارد و کاربرد وسایل آموزشی به عنوان قسمتی از آن محسوب می‌شوند.
ب. نظر به اینکه تکنولوژی آموزشی، نوعی راه یا روش سیستماتیک (منظم) به حساب می‌آید، بنابراین مانند هر پدیده یا دستگاه منظم، از مجموعه قسمت‌های مختلف تشکیل‌دهنده خود بیشتر است. زیرا کنش و واکنش یا تعامل میان اجزا تشکیل‌دهنده آن منتج به آثار و تاثیرات و نتایجی می‌شود که از حاصل جمع عناصر تشکیل‌دهنده آن بیشتر است.
ج. تکنولوژی آموزشی، راه یا روشی است جهت طراحی، اجرا و ارزیابی کل فرایند تدریس و یادگیری. به عبارت دیگر ما می‌توانیم با استفاده از آن قبل از اجرای تدریس، طرح تدریس را آماده کرده و برای یادگیری فراگیران نیز طرح از پیش‌تدوین‌شده داشته باشیم. پس براساس طرح تهیه‌شده، تدریس را اجرا کرده و یادگیری طراحی و پیش‌بینی‌شده را در فراگیران خود به وجود بیاوریم و سرانجام از تدریس به‌عمل‌آمده و یادگیری ایجادشده، ارزیابی لازم را به عمل آوریم.

د. تکنولوژی آموزشی به منظور طراحی، اجرا و ارزیابی کل فرایند تدریس و یادگیری از یافته‌های علومی چون روان‌شناسی و علم ارتباطات انسانی بهره می‌گیرد.
ه. تکنولوژی آموزشی، ترکیب مناسبی از منابع انسانی و غیرانسانی را به خدمت می‌گیرد. به عبارت دیگر، برخلاف کاربرد صرف مواد و وسایل آموزشی و یا آموزش دیداری و شنیداری که در آنها کاربرد صرف وسایل و ابزار مادی مطرح است، در تکنولوژی آموزشی از منابع انسانی مناسب استفاده منطقی به عمل می‌آید.
و. همان‌گونه که در پایان تعریف مطرح است، استفاده از تکنولوژی آموزشی در کنار مزایای بی‌شماری که داراست، می‌تواند به ایجاد نوعی یادگیری منجر شود که ویژگی‌های آن عبارتند از: عمیق بودن، موثر بودن و پایدار بودن.

[۵] احدیان، محمد و همکاران، مقدمات تکنولوژی آموزشی، ص۱۴، تهران، آیینه، ۱۳۷۸، چاپ دهم.

در مفهوم تخصصی تکنولوژی آموزشی، اهداف نقش اساسی را در طراحی، اجرا و ارزیابی از آموزش ایفا می‌کنند. این اهداف به خودی خود شکل نمی‌گیرند بلکه عمدتا نتایج بررسی و تحلیل نیازها بر تدوین آنها تاثیر می‌گذارد.

تاریخچه

تکنولوژی گرچه واژه نسبتا جدیدی است، ولی کاربرد این مفهوم شاید همزاد تاریخ دانش بشری باشد. بشر از ابتدایی‌ترین مراحل زندگی خود، هرگاه به پدیده‌ای راه می‌یافت، یا رابطه بین دو یا چند عامل را شناسایی می‌کرد، برای حل مشکلات زندگی خود از این دانش استفاده می‌کرد. در واقع هر جا سخن از ترجمه و تبدیل علوم محض و یافته‌های علوم نظری به علوم کاربردی و تجویزی به میان آید، همانا از تکنولوژی بحث شده است. نخستین بار در دهه ۱۹۵۰، تکنولوژی آموزشی به عنوان یک رشته مستقل و ناوابسته به رشته‌های آموزشی پدیدار گشت. از آن پس، کتاب‌ها و مقالات بسیاری در این زمینه نوشته شد. پهنه تکنولوژی آموزشی همیشه در حال تغییر بوده است. زیرا با پیشرفت‌های تکنولوژی، روش‌های پیشین با شتابی فزاینده رنگ می‌بازد و ایده‌ها و روش‌های نوینی جایگزین آنها می‌شوند.

جنبه‌های تکنولوژی آموزشی

در دایره‌المعارف تعلیم و تربیت، ضمیمه منتشره سال ۱۹۸۹، تکنولوژی آموزشی یک رشته از دانش بشری معرفی می‌شود که دارای سه جنبه است:

جنبه اول

این جنبه، بر رسانه‌های جدید و استفاده از آن در امر آموزش و یادگیری ت