توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پذیرش ودیعه کودک ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پذیرش ودیعه کودک ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پذیرش ودیعه کودک ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

ودیعه کودک

ودیعه عقدی است که به موجب آن مالک مال خود را به فرد امینی می‌سپارد و درخواست محافظت از آن را دارد. به اتفاق فقها شرط است دو طرف عقد ودیعه عاقل و بالغ و رشید و جایز التصرف در اموال خود باشند. بنابراین ودیعه کودک صحیح نیست، زیرا اهلیّت تصرّف در اموال خود را ندارد.
اگر کودکی مالی را در نزد بالغی به ودیعه گذارد، جایز نیست آن را بپذیرد. اگر پذیرفت در هر صورت ضامن است، خواه افراط یا تفریط نموده باشد یا خیر، همچنین اگر مکلّف مال خود را در نزد کودک به ودیعه گذارد و تلف شود کودک ضامن نیست، هرچند در حفظ آن کوتاهی و تفریط نموده باشد، ولی وی نیز ضامن نمی‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – تعریف لغوی
۲ – تعریف اصطلاحی
۳ – تعریف حقوقی
۴ – ویژگی ودیعه
۵ – شرط صحت ودیعه
۶ – ضمان در ودیعه کودک
۷ – عدم ضمان کودک در تلف ودیعه
۸ – پانویس
۹ – منبع

تعریف لغوی

ودیعه بر وزن «فعیله» و جمع آن «ودائع» به معنی مستقر نمودن، سپردن و درخواست نیابت در حفظ مال است. «اوْدَعْتُه مالاً» یعنی مالی را به‌عنوان ودیعه به او دادم و درخواست نمودم آن را محافظت نماید.

[۱] ر. ک:ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۸، ص۳۸۷-۳۸۶.

[۲] فیومی، احمد بن محمد، مصباح المنیر، ص۶۵۳.

[۳] جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۱، ص۲۹۶.

[۴] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۴۸۳.

تعریف اصطلاحی

فقها با اختلاف در تعبیر آن را این‌گونه تعریف کرده‌اند: «ودیعه عقدی است که به موجب آن مالک مال خود را به فرد امینی می‌سپارد و درخواست محافظت از آن را دارد».

[۵] علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکره الفقهاء، ج۱۶، ص۱۴۴.

[۶] علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام، ج۲، ص۱۸۳.

[۷] محقق ثانی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۶، ص۷.

مرحوم آیت‌الله خویی می‌گوید: «ودیعه از عقود جایزه می‌باشد و نتیجه آن درخواست حفظ مال از شخص امین است.

[۸] خویی، سیدابوالقاسم، منهاج الصالحین، ج۲، ص۱۳۳.

تعریف حقوقی

در ماده ۶۰۷ قانون مدنی آمده است: «ودیعه عقدی است که به موجب آن یک نفر مال خود را به‌دیگری می‌سپارد برای آن‌که آن را مجاناً نگاه دارد». از دیدگاه فقهی و حقوقی ودیعه در زمره امانات مالکانه است، زیرا مالک به اختیار و در نتیجه پیمانی که با دیگری می‌بندد، مال خویش را به او می‌سپارد تا از آن نگاهداری کند. بدین‌ترتیب ودیعه نوعی «استنابه» است که به‌منظور حفظ مال انجام می‌شود، یعنی مالک بدین‌وسیله «امین» را نایب خود قرار می‌دهد.

ویژگی ودیعه

ویژگی ودیعه در این است که در سایر قراردادها، نیابتی که داده می‌شود به‌منظور انجام سایر تصرفات است، چنان‌که در عقد اجاره مقصود اصلی طرفین، تملیک منافع به مستاجر است، لیکن چون انتفاع از عین ایجاب می‌کند که در تصرّف مستاجر باشد، نیابت در حفظ مال نیز به او داده می‌شود. به‌ همین‌جهت قواعد عمومی مربوط به امانت و رابطه امین با مالک و مسئولیت‌های ناشی از این رابطه در ودیعه مطرح می‌شود و آن را امانت به معنی خاص نامیده‌اند.

[۹] ر. ک:طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ج۹، ص۴۰۹.

[۱۰] کاتوزیان، ناصر، حقوق مدنی عقود معین، ج۴، ص۸-۹.

به هر صورت عقد ودیعه دارای دو طرف است: یکی مودّع یا امانت‌گذار، یعنی کسی که مال خود را به‌دیگری می‌سپارد و دیگری «مستودع» یا امین و یا امانت‌دار، یعنی کسی که مال طرف را برای نگهداری می‌پذیرد.

شرط صحت ودیعه

به اتفاق فقها شرط است دو طرف عقد ودیعه (متعاقدان) عاقل و بالغ و رشید و جایز التصرف در اموال خود باشند.

[۱۱] ر. ک:علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکره الفقهاء، ج۱۶، ص۱۴۹۱۵۰.

[۱۲] علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام، ج۲، ص۱۸۳.

[۱۳] مقدس اردبیلی، احمد بن محمد، مجمع الفائده و البرهان، ج۱۰، ص۲۷۶.

[۱۴] محقق ثانی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۶، ص۸.

[۱۵] امام خمینی، سیدروح‌الله، تحریر الوسیله، ج۱، ص۶۳۵.

بنابراین ودیعه کودک صحیح نیست، زیرا اهلیّت تصرّف در اموال خود را ندارد. هم‌چنین بر او واجب نیست ودیعه را حفظ نماید. به‌عبارت دیگر، بعد از آن‌که مستودع، ودیعه را تحویل گرفت بر او واجب است آن را حفظ نماید.

[۱۶] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۷، ص۱۱۶.

[۱۷] شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، الروضه البهیه، ج۴، ص۲۳۲.

ولی کودک به دلیل این‌که مکلّف نیست نمی‌توان او را ملزم به حفظ ودیعه نمود، از این‌رو بر ودیعه او اثری مترتب نمی‌شود.

هم‌چنین در ودیعه رضایت طرفین شرط است و رضایت کودک بی‌اثر است، اعم از این‌که ودیعه بدهد و یا بپذیرد. البتّه در صورتی که در دادن ودیعه و قبول آن، از طرف ولیّ ماذون باشد، به‌گونه‌ای که حفظ ودیعه و ردّ آن، بر ولیّ واجب باشد و کودک فقط واسطه در اجرای عقد باشد، ودیعه وی صحیح است، بعضی از فقها به این مساله تصریح نموده‌اند.

[۱۸] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۷، ص۱۱۶.

از دیدگاه حقوق مدنی نیز، ودیعه عقدی است از عقود معیّنه و طرفین آن باید دارای شرایط اساسی برای صحت معامله مذکور در ماده ۱۹۰ قانون مدنی باشند.

ضمان در ودیعه کودک

به اجماع فقها، ودیعه امانت شرعی است و گیرنده آن بد