توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بازی (تعلیم و تربیت) ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بازی (تعلیم و تربیت) ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بازی (تعلیم و تربیت) ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

بازی (روانشناسی)

بازی، یکی از مباحث مطرح در علوم تربیتی و روان‌شناسی بوده و به معنای فعالیتی است که بدون وجود نیروی خارجی (زور و اجبار) و کاملا اختیاری و بدون هدف و منظور خاص انجام می‌شود، به‌طوری که انجام آن سبب لذت و آرامش گردد. تفاوت بازی با کار در انگیزه انجام فعالیت می‌باشد. اگر فعالیتی به منظور رسیدن به هدف خاص و مشخص دنبال شود، آن را کار می‌نامند و اگر هدف، صرفا لذت و خوشی باشد آن فعالیت را بازی می‌نامند.

[۱] طباطبائی‌نیا، سیدمحمدمهدی، اسباب‌بازی، ص۱۶–۱۴، تهران، جهاد دانشگاهی، ۱۳۶۶، چاپ اول.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – انواع بازی
۲.۱ – بازی فعال یا پرانرژی
۲.۲ – بازی مهارتی و اکتشافی
۲.۳ – بازی تقلیدی
۲.۴ – بازی سازنده
۲.۵ – بازی نقش (بازی تخیلی)
۲.۶ – بازی باقاعده یا حل معما
۳ – ارزش‌های بازی
۳.۱ – ارزش جسمانی
۳.۲ – ارزش درمانی
۳.۳ – ارزش اجتماعی
۳.۴ – ارزش آموزشی
۴ – پانویس
۵ – منبع

مقدمه

بازی کودکان را باید جدی‌ترین کار آنان قلمداد کرد. بازی، تلاش و فعالیت لذت‌بخش خوشایند و مفرحی است که برای رشد همه‌جانبه کودک ضروری است. کودکان خردسال نمی‌توانند افکار و عقاید خود را به راحتی با کلام بیان کنند، بنابراین معمولا از طریق بازی خود را ابراز می‌کنند.

[۲] قزوینی‌نژاد، حمیرا، کلیات بازی‌درمانی، ص۱، تهران، آییژ، ۱۳۸۵، چاپ اول.

پیاژه، فعالیتی را بازی می‌داند که دارای هدف نباشد، اختیاری باشد، لذت‌بخش باشد، سازمان‌دهی نداشته باشد و از هرگونه کشاکش و پرخاشگری آزاد باشد.

انواع بازی

بازی با توجه به اهداف آن، انواع متنوعی دارد که به آن اشاره می‌کنیم.

بازی فعال یا پرانرژی

فعالیت‌هایی مانند بالا رفتن، دویدن، خزیدن، نشستن، ایستادن، پریدن، پرتاب کردن، لگد زدن و گرفتن اشیاء برای رشد فیزیکی بدن بسیار اهمیت دارند. بازی‌های فعال و پرجنب‌وجوش، سبب به دست آوردن قدرت و چالاکی و ایجاد هماهنگی در حرکات می‌شوند.

[۳] قزوینی‌نژاد، حمیرا، کلیات بازی‌درمانی، ص۳، تهران، آییژ، ۱۳۸۵، چاپ اول.

این بازی‌ها درست از زمان تولد کودک شروع می‌شوند. آنها بازوهایشان را می‌جنبانند، در هوا لگد می‌پرانند، دست دراز می‌کنند، غلت می‌زنند و به نظر می‌رسد که همه این فعالیت‌ها از منبع انرژی سرشار آنها سرچشمه می‌گیرد. بازی‌های پرانرژی، اغلب اولین نوع بازی‌هایی هستند که پدیدار ‌شده و به مدت زیادی ادامه می‌یابند و در دوران بزرگسالی خود را در قالب ورزش نشان می‌دهند.

[۴] دورتی. مود، جفری و همکاران، بگذار بازی کنم (روان‌شناسی بازی)، ص۳۵، ترجمه لیلی انگجی، تهران، ساوالان، ۱۳۸۵، چاپ اول.

بازی مهارتی و اکتشافی

بازی مهارتی و اکتشافی، معمولا در حدود سه‌ماهگی یعنی هنگامی که کودکان به بازی با انگشتان مشغول هستند، آغاز می‌شود. این بازی برای رشد محسوس کودک در زمینه خوب حرکت کردن، هماهنگی میان حرکات چشم و دست و مانند آن ضروری است. این بازی کودک را وادار می‌کند تا در پیرامون خود جستجو کرده و از طریق حواس خود (بینایی، شنوایی، بویایی، لامسه و چشایی) ویژگی‌های محیط خود را کشف کند.

بازی تقلیدی

کودکان، اعمالی را که بارها توسط دیگران تکرار می‌شود به ذهن می‌سپارند و سرلوحه کار خود قرار می‌دهند. این خصوصیت در رشد اجتماعی و درک کودک بسیار مهم است. بازی تقلیدی، نشان می‌دهد که کودک کارهای گوناگون را مشاهده می‌کند، تکراری شدن آنها را تشخیص می‌دهد و نتیجه‌گیری می‌کند که این اعمال از اهمیت بسیاری برخوردارند. بازی تقلیدی، بلافاصله و در یک لحظه آغاز می‌شود، به‌طوری که حتی یک نوزاد (زیر دو سال) ممکن است زبانش را به دفعات بیرون بیاورد یا از شخص بزرگسالی که در کنار اوست، تقلید کند.

[۵] قزوینی‌نژاد، حمیرا، کلیات بازی‌درمانی، ص۴، تهران، آییژ، ۱۳۸۵، چاپ اول.

در دوران دبستان کودک در بازی تقلیدی خود، بیشتر نقش مربیان و معلمان را در نظر دارد. او با تشکیل کلاس درس برای خود سعی می‌کند تا آنچه را که مربی او انجام داده، تجربه نماید. ایفای این تجربه، عاملی مهم در تشکیل شخصیت کودک است، به صورتی که تا سال‌های سال نحوه رفتار معلم و مربی که در بازی کودک به‌ویژه در سنین پیش‌دبستانی و دبستان از اهمیت و ارزش زیادی برخوردار است. در دوران دبستان، کودک به مرور با صاحبان مشاغل دیگر نیز برخورد می‌کند و از نقش آنها متاثر می‌شود و این اثر را در بازی خود منعکس می‌کند.
هنگامی که کودک به سنین نوجوانی نزدیک می‌شود، الگوی رفتاری او نیز تغییر می‌یابد. از این سنین، کودک (نوجوان) توجه خود را معطوف به چگونگی رفتار همسالان خود کرده و از تقلید رفتار بزرگسالان اجتناب می‌کند. در واقع این امر، آغازی است برای چگونگی همخوانی با گروه‌های اجتماعی و ایفای نقش واقعی زندگی.

[۶] مهجور، سیامک، روان‌شناسی بازی، ص۲۵۵–۲۵۴، تهران، راهگشا، ۱۳۷۲، چاپ دوم.

بازی سازنده

بازی سازنده، به معنای ساختن اشیائی همچون برج‌ها