توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران ۹۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران ۹۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران ۹۹ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران ۹۹ اسلاید در PowerPoint

پاورپوینت کامل اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران ۹۹ اسلاید در PowerPoint (1358 ه.ش)، اولین گام در اجرای قانون اساسی ایران، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، روز جمعه پنجم بهمن ماه سال ۱۳۵۸ هجری شمسی در کشور ایران برگزار شد و ابوالحسن بنی‌صدر به عنوان اولین رئیس جمهور ایران بعد از انقلاب اسلامی انتخاب گردید.
انتخابات در شرایطی برگزار شد که دو ماه پیش از آن در پی تسخیر لانه‌ جاسوسی، دولت موقت به نخست‌وزیری مهندس بازرگان، استعفا داده بود و امور اجرایی کشور با هدایت شورای انقلابی پی‌گیری می‌شد.
تعداد نامزدهای ثبت‌نام‌کننده در انتخابات ۱۲۴ نفر بودند که به ۱۰ نفر تشخیص صلاحیت داده شد، به دلایلی دو نفر کناره‌گیری کردند تا اینکه انتخابات با رقابت بین هشت نفر برگزار شد.

فهرست مندرجات

۱ – اولین گام در اجرای قانون اساسی
۲ – شرایط پیش از انتخابات
۳ – بررسی صلاحیت نامزدها
۳.۱ – مسئول تشخیص صلاحیت
۳.۲ – تعداد رقبای انتخاباتی
۴ – عدم حضور روحانیون
۵ – کنارگیری فارسی و رجوی از رقابت
۶ – دیدگاه نامزدها
۶.۱ – ابوالحسن بنی‌صدر
۶.۲ – احمد مدنی
۶.۳ – صادق قطب‌زاده
۶.۴ – دکتر کاظم ساعی
۶.۵ – دکتر حسن ابراهیم حبیبی
۷ – موضع احزاب و جناح‌های سیاسی
۷.۱ – حزب جمهوری اسلامی
۷.۲ – حامیان از بنی‌صدر
۸ – فضای تبلیغاتی انتخابات
۹ – پیام امام خمینی در مورد انتخابات
۱۰ – برگزاری و نتایج انتخابات
۱۱ – تنفیذ حکم ریاست‌جمهوری
۱۲ – ویژگی‌های اولین انتخابات
۱۳ – منابع
۱۴ – پانویس
۱۵ – منبع

اولین گام در اجرای قانون اساسی

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اولین گامی که در اجرای قانون اساسی برداشته شد انتخابات ریاست‌جمهوری بود. چند روز بعد از تصویب قانون اساسی در تاریخ ۱۲ آذر ۱۳۵۸، که در آن نحوه‌ی تاسیس قوای سه‌گانه از جمله نحوه‌ی انتخابات رئیس‌جمهور مشخص شده بود، تاریخ انتخابات ریاست‌جمهوری از سوی وزارت کشور، ۵ بهمن ۱۳۵۸ اعلام شد. با تصویب قانون انتخابات در شورای انقلاب در تاریخ ۲۹ آذر ۵۸ و با معرفی حجه‌الاسلام و المسلمین سیدمحمد موسوی خوئینی‌ها به عنوان نماینده‌ی امام خمینی در کمیسیون بازرسی تبلیغات، عملا مرحله‌ دیگری برای تثبیت نظام سیاسی کشور آغاز شد.

[۱] فوزی، یحیی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، ۱۳۸۰-۱۳۵۷، ج۱، ص۳۰۵.

از آن‌جا که مطابق اصل ۱۱۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی، رئیس‌جمهور عالی‌ترین مقام رسمی کشور پس از مقام رهبری به حساب می‌آمد نیروهای سیاسی ایران از نیمه‌ دوم آذرماه ۱۳۵۸ تلاش خود را برای احراز این مقام آغاز کردند.

[۲] حاج سیدجوادی، سیدفرید، روایت انتخابات، بررسی ۸ دوره انتخابات ریاست جمهوری، ص۲۲.

شرایط پیش از انتخابات

اولین دوره‌ انتخابات ریاست‌جمهوری در شرایطی برگزار شد که دو ماه پیش از آن در پی تسخیر لانه‌ جاسوسی، دولت موقت به نخست‌وزیری مهندس بازرگان، استعفا داده بود و امور اجرایی کشور با هدایت شورای انقلابی پی‌گیری می‌شد.

[۳] دارابی، علی، رفتار انتخاباتی در ایران، الگوها و نظریه‌ها، تهران، ص۱۴۸.

بررسی صلاحیت نامزدها

از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی افراد بسیاری برای ریاست‌جمهوری مطرح بودند که سرآمد همه‌ آنها امام خمینی بود که ایشان با قاطعیت رد کردند سپس آیت‌الله طالقانی مطرح شد.

[۴] صالح، سیدمحسن، جامعه‌ مدرسین حوزه‌ علمیه‌ قم فعالیت‌ها از ۱۳۸۴-۱۳۵۷، ص۷۰۹.

پس از آن در حول و حوش انتخابات، دکتر بهشتی و مهندس بازرگان مورد توجه برخی از اشخاص و احزاب قرار گرفتند که دکتر بهشتی به دلیل عدم موافقت امام

[۵] خوش‌زاد، اکبر، مجلس شورای اسلامی دوره‌ اول، ص۴۰.

و بازرگان به دلیل مخالفت‌های امام و نیز اختلاف نظر در نهضت آزادی انصراف دادند.

[۶] یوسفی اشکوری، حسن، در تکاپوی آزادی، ص۳۳۶.

مسئول تشخیص صلاحیت

در اولین دوره‌ی انتخابات ریاست‌جمهوری، ۱۲۴ نفر ثبت نام نمودند. قانون اساسی جمهوری اسلامی، تشخیص صلاحیت داوطلبان ریاست‌جمهوری را در دوره‌ اول به عهده‌ رهبری نهاده بود. اما امام در این‌باره فرمودند: «… با این‌که در این دوره به حسب قانون اساسی مصوب از ناحیه‌ ملت، تصدیق صلاحیت رئیس‌جمهور و واجد بودن شرایط او به عهده‌ این جانب است… امر صلاحیت را از این جانب به ملت واگذار نمودم که خود سرنوشت خویش را تعیین نمایند.»

[۷] خمینی، روح‌الله، صحیفه‌ نور، ج۱۲، صص۱۲-۱۱.

امام خمینی، همچنین در دیدار با دانشجویان پیرو خط امام، به این تعداد زیاد نامزد اشاره کردند و با ذکر این که برخی از این افراد منحرف و ناشناس هستند، این موضوع را اخلال در ریاست‌جمهوری و بدنام کردن جمهوری اسلامی و به هم ریختن مملکت دانستند.

[۸] حاج سیدجوادی، سیدفرید، روایت انتخابات، بررسی ۸ دوره انتخابات ریاست جمهوری، صص۲۴-۲۳.

ظاهرا از ناحیه امام، صلاحیت نامزدها مردود اعلام نگردید، اما از این‌رو کمیته‌ نظارت بر تبلیغات انتخابات به ریاست موسوی خوئینی‌ها‌، با همکاری وزارت کشور با کسب اجازه از امام صلاحیت نامزدها را مورد بررسی قرار داد. در آن زمان دانشجویان پیرو خط امام مستقر در لانه‌ جاسوسی با همیاری و گردانندگی موسوی خوئینی‌ها، به استناد اسنادی که در سفارت امریکا بدان دست یافته بودند، افشاگری شدیدی علیه بسیاری از نیروهای سیاسی آغاز کردند، به همین دلیل در یک مرحله ۷۳ نفر از دور رقابت انتخابات به دلیل این افشاگری خارج گردیدند، تنی چند از افراد، به دلیل ارتباط با ساواک به طور قانونی از دور رقابت کنار گذاشته شدند.

[۹] هاشمی رفسنجانی، اکبر، انقلاب و پیروزی، کارنامه و خاطرات سال‌های ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸، صص۴۱۸- ۴۱۷.

تعداد رقبای انتخاباتی

بالاخره وزارت کشور (به سرپرستی‌ هاشمی رفسنجانی) در مجموع ده نفر را به عنوان رقبای انتخاباتی به مردم اعلام کرد که عبارت بودند از:
۱- جلال‌الدین فارسی،
۲- ابوالحسن بنی‌صدر،
۳- صادق قطب‌زاده،
۴- دریادار سیداحمد مدنی،
۵- کاظم سامی،
۶- مسعود رجوی،
۷- صادق طباطبایی،
۸- داریوش فروهر،
۹- حسن ابراهیم حبیبی،
۱۰- محمد مکری.

[۱۰] فوزی، یحیی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، ۱۳۸۰-۱۳۵۷، ص۳۰۵.

[۱۱] دارابی، علی، رفتار انتخاباتی در ایران، الگوها و نظریه‌ها، ص۱۴۸.

[۱۲] خوش‌زاد، اکبر، مجلس شورای اسلامی دوره‌ اول، ص۴۰.

عدم حضور روحانیون

دلیل این‌که در انتخابات هیچ چهره‌ روحانی دیده نمی‌شود، سخنان امام خمینی بود که در پاسخ به اعلام نظر برخی گروه‌ها اعلام داشته بود، روحانیون نباید رئیس‌جمهور شوند. به نظر امام خمینی با توجه به نفوذ روحانیون در بین عامه، کاندیدا شدن آنها را به مصلحت نمی‌دانست و ترجیح می‌داد که آنان از طریق نظارت و قانو‌ن‌گذاری به فعالیت در شورای انقلاب و نهادهای دیگر ادامه دهند.

[۱۳] فوزی، یحیی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران ۱۳۸۰-۱۳۵۷، صص۳۰۶-۳۰۵.

به همین خاطر روحانیون طراز اول همچون دکتر بهشتی با آگاهی از نظر امام از نامزدی انتخابات پرهیز کردند.
معدود روحانیون حاضر در صحنه مانند خلخالی (به نفع بنی‌صدر کنار رفت)

[۱۴] صالح، سیدمحسن، جامعه‌ مدرسین حوزه‌ علمیه‌ قم فعالیت‌ها از ۱۳۸۴-۱۳۵۷، ص۶۲۶.

نیز پس از انتشار مصاحبه حامد الگار با امام خمینی، از حضور در رقابت انتخاباتی منصرف شدند. امام در آن مصاحبه متذکر شده بودند: «روحانیت در حکومت نقش دارد، نمی‌خواهد حاکم باشد، لکن می‌خواهد نقش داشته باشد، در همین قضیه‌ انتخابات ریاست‌جمهوری، خیلی از دانشگاهیان آمدند گفتند به دیگران اعتمادی نیست، رئیس‌جمهور از روحانیون باشد، من گفتم نه روحانیون باید نقش داشته باشند، کنترل باید داشته باشند، این به منزله کنترل یک ملت و مملکت است، اگر دولت بخواهد پایش را کج بگذارد، روحانیون جلویش را می‌گیرد، روحانیت نه می‌خواهد نخست‌وزیر و رئیس‌جمهور شود، صلاحشان هم نیست که اینها بشوند. لکن نقش مراقبت دارد، نقش مراقبت این است که اینها را کنترل کند والا که سررشته که ندارد.»

[۱۵] حاج سیدجوادی، سیدفرید، روایت انتخابات، بررسی ۸ دوره انتخابات ریاست جمهوری، صص۲۹-۲۸.

تلاش اعضای حزب جمهوری برای متقاعد کردن امام برای حضور روحانیون (مخصوصا بهشتی) بی‌ثمر ماند.

[۱۶] هاشمی رفسنجانی، اکبر، انقلاب و پیروزی، کارنامه و خاطرات سال‌های ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸، ص۴۱۶.

کنارگیری فارسی و رجوی از رقابت

در ابتدا رقابت اصلی بین جلال‌الدین فارسی و بنی‌صدر بود. افراد خاصی از جمله شیخ‌ علی تهرانی با ارائه‌ اسناد و مدارکی مدعی شدن که آقای فارسی ایرانی نیست. وقتی وزارت کشور از آقای فارسی توضیح خواست، وی گفت که اجدادش ایرانی هستند و حدود صد سال قبل به ایران آمده‌اند ولی با برگه اقامت زندگی می‌کردند و خود ایشان در مشهد متولد شده و بعد هم به تابعیت ایران در آمده است. این مطلب در وزارت کشور مطرح شد و در جمع‌بندی که به عمل آمد و با در نظر گرفتن تعابیر و حالت‌های مختلف ایرانی‌الاصل بودن، ایشان ایرانی‌الاصل شناخته شد. ولی مراجعات زیاد همان اشخاص به دفتر امام موجب شد که امام شخصا پرونده‌ ایشان را از وزارت کشور بخواهند که‌ هاشمی رفسنجانی و آقای فارسی با پرونده‌ وی خدمت امام رسیدند.

[۱۷] هاشمی رفسنجانی، اکبر، انقلاب و پیروزی، کارنامه و خاطرات سال‌های ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸، ص۴۲۵.

امام پس از شنیدن حرف‌های فارسی، فرمودند که ایشان ایرانی‌الاصل نیست و اولین رئیس‌جمهور ما نباید شبهه‌ قانونی در موردش باشد.

[۱۸] سجادی‌پور،‌ هادی، مجلس شورای اسلامی دوره‌ چهارم، ص۱۸.

فارسی همان‌جا عرض کرد حال که صلاحدید شما این است، همین الان استعفای خود را از نامزدی اعلام می‌کنم.

[۱۹] فارسی، جلال‌الدین، زوایای تاریک.

این موضوع که ۹ روز قبل از انتخابات مطرح شد به شدت اوضاع را به نفع بنی‌صدر تغییر داد.

[۲۰] دارابی، علی، رفتار انتخاباتی در ایران، الگوها و نظریه‌ها، ص۱۴۸.

متعاقب این جریان بسیاری از گروه‌های انقلابی به شدت معترض تایید صلاحیت بعضی از کاندیداها که به قانون اساسی رای نداده بودند، گردید که بی‌شک منظور آنان رجوی به عنوان کاندیدای سازمان مجاهدین خلق ایران بود.

[۲۱] فوزی، یحیی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران ۱۳۸۰-۱۳۵۷، صص۳۰۷-۳۰۶.

فدائیان اسلام در تاریخ ۲۹ دی ۱۳۵۸ با صدور نامه‌ای سرگشاده، خطاب به شورای انقلاب حذف برخی کاندیداهای منحرف را خواستار شدند. در پایان این نامه‌ تند و بسیار خشن آمده بود، چنانچه تا آخرین ساعت روز یکشنبه ۳۰ دی ۱۳۵۸، شورای انقلاب تکلیف شرعی و قانونی خود را با صراحت و قاطعیت کامل در این مورد حیاتی انجام ندهد، سازمان فدائیان اسلام وظایف خطیر خویش را نسبت به این موضوع به مرحله‌ی اجرا می‌گذارد.

[۲۲] هاشمی رفسنجانی، اکبر، انقلاب و پیروزی، کارنامه و خاطرات سال‌های ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸، ص۴۱۷.

در تاریخ ۲۹ دی استفتایی از امام صورت گرفت، متن سوال درباره‌ انتخابات ریاست‌جمهوری و اعتقاد آنها به قانون اساسی بود، امام در پاسخ گفتند: «کسی که به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران رای مثبت نداده، صلاحیت رئیس‌جمهوری ایران را ندارد.»

[۲۳] صالح، سیدمحسن، جامعه‌ مدرسین حوزه‌ علمیه‌ قم فعالیت‌ها از ۱۳۸۴-۱۳۵۷، ص۶۴۰.

به دنبال این پیام، مسعود رجوی هیچ راهی جز کناره‌گیری از انتخابات را نداشت. حذف رجوی و فارسی، راه را برای پیروزی بنی‌صدر هموار کرد و از همان ابتدا شانس وی برای موفقیت، بیشتر از بقیه بود.

[۲۴] سجادی‌پور،‌ هادی، مجلس شورای اسلامی دوره‌ چهارم، ص۱۸.

دیدگاه نامزدها

هر یک از نامزدهای انخاباتی دیدگاهی داشت که به شرح آن می‌پردازیم.

ابوالحسن بنی‌صدر

ابوالحسن بنی‌صدر متولد سال ۱۳۱۲ در باغچه از توابع همدان، پدرش روحانی و ملاک بود. او فارغ‌التحصیل رشته اقتصاد از دانشگاه فرانسه بود که ۲۰ سال از عمر خود را در فرانسه گذراند و در بهمن ۵۷ با هیئت همراه امام خمینی به تهران آمد و مناظره‌های سیاسی‌اش با گروه‌های چپ، چهره‌ای شاخص شده و سخنرانی‌هایش در موضوع اقتصاد توحیدی، موجب جلب افکار عمومی به سمت او شد. پس از استعفای دولت موقت، بنی‌صدر ابتدا سرپرستی دو وزارت‌خانه امورخارجه و اقتصاد و دارایی را در اختیار گرفت، اما پس از حضور در عرصه‌ رقابت و انتخابات، سرپرستی وزارت خارجه را به صادق قطب‌زاده واگذار کرد. از مهم‌ترین مقاطع بروز دیدگاه‌های بنی‌صدر، مجلس خبرگان قانون اساسی بود. موضع‌گیری او بر خلاف اصل پنجم قانون اساسی که مربوط به ولایت فقیه بود، تردیدهایی برانگیخت. هر چند روزنامه‌ انقلاب اسلامی مدعی شد که بنی‌صدر به ولایت فقیه رای مثبت داده است. اما بعدها مدارکی به دست آمد که نشان داد بنی‌صدر در زمان تصویب اصل پنجم در جلسه حضور نداشته است.

[۲۵] حاج سیدجوادی، سیدفرید، روایت انتخابات، بررسی ۸ دوره انتخابات ریاست جمهوری، صص۳۲-۳۰.

او اصل ۱۱۰ قانون اساسی را تلاش روحانیت برای انحصار قدرت برمی‌شمرد و در مخالفت با اختیارات ولی فقیه، نتیجه این اختیارات را رئیس‌جمهور می‌داند.

[۲۶] مظفر، محمدجواد، اولین رئیس‌جمهور، پنج گفتگو درباره‌ اولین انتخابات ریاست جمهوری ایران، صص۹۳-۹۲.

او تبلیغات انتخاباتی خود را با مهارت بی‌نظیر آغاز نمود و کاندیداتوری خود را به‌جای تهران از قم اعلام کرد. همچنین عکس‌هایی از وی کنار رهبران روحانی انقلاب اثرات روانی لازم را به سودش در میان مردم گذاشت.

[۲۷] فوزی، یحیی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران ۱۳۸۰-۱۳۵۷، ص۳۰۷.

انتقاد از وضعیت موجود و منحصر داشتن حل مشکلات به پی‌گیری برنامه‌های خودش، شگرد دیگر تبلیغاتی بنی‌صدر بود.

[۲۸] حاج سیدجوادی، سیدفرید، روایت انتخابات، بررسی ۸ دوره انتخابات ریاست جمهوری، ص۴۳.

او می‌گفت: «ماییم و یک بیمار فلج به اسم اقتصاد و باید به عنوان یک طبیب بر سر وقت این بیمار برویم و چه کنیم که نمیرد.»

[۲۹] روان‌بخش، قاسم، بازخوانی پرونده‌ یک ریس جمهور، ص۲۱.

بنی‌صدر در سخنرانی‌های خود از اوضاع و شرایط انتقاد می‌کرد و خود را منجی اقتصاد ورشکسته‌ ایران معرفی می‌کرد. بیشتر شعارها و برنامه‌های بنی‌صدر بیشتر ناظر بر سیاست‌های مالی دولت بود و از همان ابتدا اختیارات ریاست‌جمهوری را برای حل مشکلات و خارج کردن کشور از وضعیت بحرانی ناکافی می‌دانست.

[۳۰] حاج سیدجوادی، سیدفرید، روایت انتخابات، بررسی ۸ دوره انتخابات ریاست جمهوری، ص۴۰.

هواداران او نیز با شایعه‌سازی او را فرشته نجات معرفی می‌کردند و برخی دیگر چنین مطرح می‌کردند که فرانسه از سفر بنی‌صدر به ایران اظهار تاسف کرده است. بنی‌صدر نیز با عدم پذیرش مسئولیت‌های اجرایی، فرصت‌های بهتری برای انتقاد یافته بود. از سوی دیگر مدعی می‌شد از سال‌های پیش می‌دانست شاه رفتنی است و برای این دوران برنامه‌ریزی کرده است.

[۳۱] حاج سیدجوادی، سیدفرید، روایت انتخابات، بررسی ۸ دوره انتخابات ریاست جمهوری، ص۴۳.

در این رابطه می‌گفت: «در سال پنجاه این برنامه را تهیه کرده بودم و هشت سال قبل از انقلاب برای من کاملا روشن بود که شاه رفتنی است و باید جانشین او بتواند و بداند که وضع چگونه است و چگونه باید از عهده‌ وضع برآید.»

[۳۲] روان‌بخش، قاسم، بازخوانی پرونده‌ یک ریس جمهور، ص۲۷.

او هنگام سرپرستی وزارت اقتصاد و دارایی بهره‌ وام‌های بانکی را کاهش و حذف نمود.

[۳۳] دارابی، علی، رفتار انتخاباتی در ایران، الگوها و نظریه‌ها، ص۱۴۹.

او هر واقعه‌ای را توطئه علیه خود بر می‌شمرد و حزب جمهور