توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل افشار آناتولی ۷۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل افشار آناتولی ۷۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل افشار آناتولی ۷۲ اسلاید در PowerPoint :

خاندان پاورپوینت کامل افشار آناتولی ۷۲ اسلاید در PowerPoint و شام

افشار، نام‌ یک‌ گروه‌ بزرگ‌ قومی‌ – عشایری‌ از اقوام‌ ترک‌زبان‌ دشت‌ قپچاق‌ ترکستان‌ است. این اسم بر گرفته از نام یکی از پسران یولدوزخان پسر سوم اغوز به معنای چالاک می‌باشد.
این خاندان در دوره‌های مختلف به جاهای مختلف ایران و سرزمین‌های اسلامی مانند آناتولی و شام مهاجرت کرده و در آن مناطق ساکن شده‌اند. بر پایه برخی شواهد تاریخی این مهاجرت در پی حضور جنگجویان افشار در فتح آناتولی بوده است. تاریخ حضور افشار در شام خیلی روشن نیست اما در این میان در میان جناح‌ بوز – اوق‌ از ترکمنان‌ ساکن‌ در حلب‌، عینتاب‌ و انطاکیه‌، قبیله افشار از نظر اهمیت‌ در ردیف‌ نخست‌ دیده‌ می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ – پیشینه
۲ – کم‌رنگی تاریخ درباره افشار
۳ – نقش افشار در تاریخ آناتولی و شام
۴ – آغاز حضور افشار در آناتولی
۴.۱ – افشار شام‌
۵ – پی‌ریزی تشکل‌های جدید در شام
۶ – ترکمانان عراق
۷ – فهرست منابع
۸ – پانویس
۹ – منبع

پیشینه

تا سپری‌ شدن‌ سده ۵ق‌/۱۱م‌، تاریخ‌ افشار را تنها در مسیر تاریخ‌ قوم‌ اغوز (ترکمن‌) می‌توان‌ پی‌جویی‌ کرد و تلاش‌ برای‌ یافتن‌ اسناد تاریخی‌ مستقل‌ در باره این‌ شاخه‌ از قوم‌، به‌ نتیجه‌ نرسیده‌ است‌؛ این‌ سده‌ از آن‌ روی‌ به‌ عنوان‌ نقطه عطفی‌ در تاریخ‌ قبایل‌ اغوز شناخته‌ می‌شود که‌ مهاجرت‌ اغوزان‌ به‌ غرب‌ در این‌ سده‌ روی‌ داده‌ است‌ و در نتیجه‌ تاریخ‌نگاران‌ توانسته‌اند درباره قبایل‌ گوناگون‌ این‌ قوم‌ مطالبی‌ عنوان‌ کنند.
در سده ۵ق‌/۱۱م‌ وجود دو سد بزرگ‌ بر سر راه‌ تاخت‌ و تازهای‌ غزان‌، یعنی‌ دولت‌ قراخانی‌ در ماوراءالنهر و سلجوقی‌ در منطقه خراسان‌ – خوارزم‌، دیگر بار عاملی‌ برای‌ جا به‌ جایی‌ اغوزان‌ بود. عامل‌ مهم‌ دیگر مهاجرت‌ جدید کومانی‌ – قپچاقی‌ از اواخر سده ۱۰م‌ به‌ سوی‌ غرب‌ بود که‌ این‌ رانش‌ را شدت‌ می‌بخشید.

[۱] هروات‌، آندراس‌ پ‌، پچنگ‌ها، کومان‌ها و یاس‌ها، ج۱، ص۴۵-۴۹، ترجمه رقیه بهزادی‌، تهران‌، ۱۳۷۵ش‌.

در طی‌ سال‌های‌ ۴۴۲-۴۴۳ق‌/۱۰۵۰-۱۰۵۱م‌، بخشی‌ از جمعیت‌ اغوزان‌، دوباره‌ روی‌ به‌ غرب‌ نهادند و با راندن‌ پچنک‌ها به‌ غرب‌، در زیستگاه‌های‌ پیشین‌ آنان‌ در آن‌ سوی‌ اورال‌ جای‌ گرفتند،

[۲] هروات‌، آندراس‌ پ‌، پچنگ‌ها، کومان‌ها و یاس‌ها، ج۱، ص۴۵-۴۹، ترجمه رقیه بهزادی‌، تهران‌، ۱۳۷۵ش‌.

اما هنوز اغوزان‌ ساکن‌ در شمال‌ ماوراءالنهر، فشار را برخود احساس‌ می‌کردند. در اواخر دوره سلجوقیان‌ وضع‌ قلمرو آنان‌ موقعیت‌ مناسبی‌ را برای‌ اغوزان‌ فراهم‌ می‌ساخت‌. این‌ بار مقصد مهاجران‌ اغوز سرزمین‌های‌ اسلامی‌ در ایران‌ و غرب‌ آن‌ بود و بدین‌ ترتیب‌، با گردش‌ زمان‌ از سده ۵ به‌ ۶ ق‌، موجی‌ از مهاجرت‌ ترکمانان‌ اغوز به‌ ایران‌ و برخی‌ دیگر از سرزمین‌های‌ اسلامی‌ پای‌ گرفت‌.

[۳] وصاف‌، تاریخ‌، ج۱، ص۸۶، تحریر عبدالمحمد آیتی‌، تهران‌، ۱۳۴۶ش‌.

با اینکه‌ نزدیکی‌ آسیای‌ مرکزی‌ به‌ مسکن‌ پیشین‌ اغوزان‌ شمال‌ حوزه سیر دریا در دشت‌ قپچاق‌، موجب‌ شده‌ است‌ که‌ بخشی‌ از اغوزان‌ مهاجر در این‌ مناطق‌ اسکان‌ یابند و از نظر بافت‌ قومی‌ نیز، با نام‌ جدیدتر ترکمن‌ در سراسر این‌ منطقه‌، شناخته‌ شده‌اند، اما پی‌جویی‌ قبایل‌ کهن‌ اغوز، مانند افشار در آسیای‌ مرکزی‌ قرین‌ توفیق‌ نبوده‌ است‌. در واقع‌، تغییر رخ‌داده‌ در طبقه‌بندی‌ قومیت‌های‌ ترکمن‌ در آسیای‌ مرکزی‌ آن‌ اندازه‌ گسترده‌ بوده‌ است‌ که‌ جز مواردی‌ استثنایی‌، عنوان‌ قبایل‌ شناخته‌ از ترکمن‌ در تاریخ‌ متأخر آسیای‌ مرکزی‌ کمتر با عناوین‌ کهن‌ قبایل‌ اغوز همخوانی‌ دارد. از این‌ رو، نباید در شگفت‌ بود که‌ چگونه‌ در میان‌ قبایل‌ ترکمن‌ در آسیای‌ مرکزی‌ و نیز افغانستان‌، نامی‌ از افشار و بسیاری‌ دیگر از قبایل‌ کهن‌ اغوز برجای‌ نمانده‌ است‌.

[۴] Shakerim Qudaiberdiuly, Tur o k, qyrqyz- qazaq ham khandar shezh o res o , P63, Almaty, 1991.

[۵] Barthold, VV, X Ocherk istorii turkmenskogo naroda n , Sochineniya, P579, Moscow, 1963, vol II (1).

[۶] Yagmurov, A, X Turk- meny Afganistana n , Turkmeny zarubezhnogo vostoka, P111, Ashkhabad, 1993.

(برای‌ بررسی‌ در باره اغوزان‌ حوزه سیر دریا،

[۷] Jirmunskiy, VM, X Sirderya boyunda Oguzlara dair izler n , Belleten, P471, Istanbul, 1961, vol XXV.

)

کم‌رنگی تاریخ درباره افشار

مورخان‌ مسلمان‌ در طول‌ سده‌های‌ نخست‌ آشنایی‌ خود با ترکمانان‌، غالباً آنان‌ را جز به‌ نام‌هایی‌ عام‌ چون‌ «غُز» (اغوز) یا «ترکمان‌» نمی‌شناختند و همین‌ نکته‌ موجب‌ گشته‌ تا جز در مواردی‌ اندک‌، چون‌ تاریخ‌ حکومت‌ شمله‌ و جانشینان‌ او در خوزستان‌، در ثبت‌ وقایع‌ تاریخی‌ مربوط به‌ افشار و دیگر قبایل‌ ترکمن‌، از نام‌ قبایل‌ کمتر سخن‌ به‌ میان‌ آید. همین‌ ویژگی‌ سبب‌ شده‌ است‌ که‌ با وجود وفور اخبار راجع‌ به‌ ترکمن‌ در متون‌ تاریخی‌ مربوط به‌ سده‌های‌ میانه اسلامی‌، پی‌جویی‌ یک‌ تاریخ‌ پیوسته‌ برای‌ قبیله‌ای‌ مشخص‌ چون‌ افشار با دشواری‌ فراوان‌ روبه‌رو باشد.

نقش افشار در تاریخ آناتولی و شام

گفتنی‌ است‌ که‌ طوایف‌ گوناگون‌ افشار در خلال‌ قرون‌ متمادی‌ نقشی‌ پی‌گیر، ولی‌ نه‌ همواره‌ آشکار را در تاریخ‌ آناتولی‌ و شام‌ برجای‌ نهاده‌اند. این‌ قبیله‌ اگرچه‌ در بخش‌هایی‌ از این‌ مناطق‌ با ثباتی‌ چشمگیر تا امروز ادامه حیات‌ داده‌ است‌، اما به‌ علت‌ کمبود گزارش‌های‌ مستقیم‌، بازسازی‌ تصویری‌ از نقش‌آفرینی‌ آن‌ در صحنه تاریخ‌ هنوز با دشواری‌ بسیاری‌ روبه‌روست‌. در این‌ راستا، فاروق‌ سومر در تحقیقاتش‌، توفیق‌ یافته‌ است‌ تا تصویری‌ پایه‌ از این‌ تاریخ‌ ارائه‌ دهد. وی‌ که‌ بررسی‌ خود در باره افشار را نخست‌ طی‌ مقاله‌ای‌ در مجموعه «ارمغان‌ کوپریلی‌» منتشر ساخت‌، توانست‌ مطالعات‌ خود را به‌ نحوی‌ گسترده‌تر و نظام‌یافته‌تر در کتاب‌ «اغوزان‌» (چ‌ ۲، ۱۹۷۲م‌) عرضه‌ نماید (برای‌ برخی‌ منابع‌ در باره زبان‌ و فرهنگ‌ افشار نک:

[۸] IA, II, P37-38

)

آغاز حضور افشار در آناتولی

به‌ عنوان‌ نقطه آغاز بر حضور افشار در تاریخ‌ آناتولی‌، باید توجه‌ داشت‌ که‌ بر پایه شواهد تاریخی‌، جنگجویان‌ افشار در جریان‌ فتح‌ آناتولی‌ نقشی‌ اساسی‌ ایفا کرده‌اند؛ در واقع‌ بر پایه تحلیل‌ مورخان‌، همین‌ ویژگی‌ موجب‌ بوده‌ است‌ تا بازتاب‌ حضور این‌ قبیله‌ در جغرافیای‌ تاریخی‌ منطقه‌ بسیار گسترده‌ باشد.

[۹] somer, F, Oguzlar (T O rkmenler), P264، Ankara, 1972.

[۱۰] Ovezov, K & N Gadzharov, X Turkmeny Iraka n , Turkmeny zarubezhnogo vostoka, P160، Ashkhabad، ۱۹۹۳.

بر پایه نوشته سلجوق‌نامه‌، از یازیجی‌ اوغلی‌، خاندان‌ قرامان‌ که‌ در ردیف‌ نخستین‌ سلسله‌های‌ حکومت‌گر اسلامی‌ در آسیای‌ صغیر شناخته‌ می‌شوند، خود از منسوبان‌ افشار بوده‌اند (برای‌ نسخه خطی‌ توپکاپی‌ نگاه کنید به

[۱۱] somer, F, Oguzlar (T O rkmenler), P264، Ankara, 1972.

)، باید افزود که‌ بر پایه یک‌ وقایع‌نامه ارمنی‌ از مؤلفی‌ ناشناس‌ پرداخته‌ شده‌ در ۶۹۹ق‌/۱۳۰۰م‌، شخصی‌ به‌ نام‌ اسلام‌بیک‌ رئیس‌ ایل‌ افشار در ۶۵۲ق‌/۱۲۵۴م‌، از حمله‌اش‌ به‌ نواحی‌ مرزی‌ فتح‌ نشده‌ سخن‌ گفته‌ است‌

[۱۲] Cahen, C, X Quelques textes n E glig E s concer- nant les Turcomans de R C m au moment de l”invasion mongole n, Byzantion, P131، ۱۹۳۹, vol XIV.

سومر بر آن‌ است‌ که‌ این‌ رئیس‌، احتمالاً با حکام‌ خاندان‌ قرامان‌ در ارتباط بوده‌ است‌.

[۱۳] somer, F, Oguzlar (T O rkmenler), P264، Ankara, 1972.

به‌ عنوان‌ نکته‌ای‌ درخور تأمل‌ باید به‌ رابطه‌ای‌ تاریخی‌ اشاره‌ کرد که‌ میان‌ برخی‌ از جمعیت‌های‌ افشار در سواحل‌ جنوب‌ شرقی‌ آناتولی‌، با افشارهای‌ شام‌ برقرار بوده‌ است‌؛

[۱۴] قلقشندی‌، احمد، صبح‌ الاعشی‌، ج۷، ص۱۹۰، قاهره‌، المؤسسه المصریه العامه‌.

[۱۵] قلقشندی‌، احمد، صبح‌ الاعشی‌، ج۷، ص۲۸۲، قاهره‌، المؤسسه المصریه العامه‌.

برای‌ مورخ‌ تنها الهام‌بخش‌ چنین‌ ارتباطی‌ بوده‌ باشد، اما وجود چنین‌ پیوندی‌ در حدود سده ۹ق‌/۱۵م‌، به‌ خوبی‌ دانسته‌ است‌. در حدود همین‌ سده‌، شعبه‌ای‌ مهم‌ از افشار در منطقه سیس‌ (در کیلیکیه‌)، شناخته‌ است‌ که‌ در نتیجه پایگیری‌ بیک‌نشین‌ ذوالقدری‌، و فتح‌ سیس‌ از سوی‌ ممالیک‌، از افشارهای‌ شمال‌ سوریه‌ جدا افتاده‌اند.

[۱۶] somer, F, Oguzlar (T O rkmenler), P264، Ankara, 1972.

همچنین‌ در حدود سده بعد، باید به‌ تشکل‌ قومی‌ «ترکمنان‌ دیاربکر» اشاره‌ کرد که‌ به‌ عنوان‌ یکی‌ از ارکان‌ خود، بر قبیله افشار تکیه‌ داشت‌ و با دو تشکل‌ شامی‌، یعنی‌ «ترکمنان‌ حلب‌» (در بردارنده بخشی‌ از افشار) و «افشار ذوالقدری‌» اتحادی‌ تاریخی‌ یافته‌ بود.
به‌ هر روی‌ باید توجه‌ داشت‌ که‌ بر اساس‌ دفاتر تحریر عثمانی‌، در آناتولی‌ از قرن‌ ۱۰ق‌/۱۶م‌ نام‌های‌ جغرافیایی‌ پرشماری‌ به‌ ثبت‌ رسیده‌ که‌ از واژه افشار یا ترکیبی‌ از آن‌ ساخته‌ شده‌ است‌. در یک‌ مقایسه‌، می‌توان‌ گفت‌ که‌ پس‌ از قبیله رقیب‌ قایی‌، افشار از نظر کثرت‌ تأثیر در نام‌های‌ جغرافیایی‌ منطقه‌ رتبه پسین‌ را داراست‌. چنین‌ نام‌هایی‌ با پایه افشار، افزون‌ بر مناطق‌ مرکزی‌ و غربی‌ آناتولی‌، مانند قسطمونی‌، قونیه‌، کتاهیه‌، آنکارا و قیصریه‌، حتی‌ در روملی‌ نیز دیده‌ می‌شوند..

[۱۷] P264، somer, F, Oguzlar (T O rkmenler) , Ankara, 1972.

[۱۸] somer, F, Oguzlar (T O rkmenler), P264، Ankara, 1972.

[۱۹] somer, F, Oguzlar (T O rkmenler), P434-436، Ankara, 1972.

[۲۰] Karabaev, B, X Turkmeny Turtsii n , Turkmeny zarubezhnogo vostoka, P235، Ashkhabad, 1993.

[۲۱] refik, A, Anadoluda T O rk a s iretleri, P47، Istanbul, 1989.

[۲۲] refik, A, Anadoluda T O rk a s iretleri, P20، Istanbul, 1989.

افشار شام‌

در باره نخستین‌ مراحل‌ راه‌یابی‌ افشار به‌ منطقه شام‌، جز دانسته‌های‌ عمومی‌ در باب‌ حضور ترکمانان‌، سخن‌ آشکاری‌ نمی‌توان‌ گفت‌. در واقع‌ از حدود سده ۸ق‌/۱۴م‌ است‌ که‌ افشار به‌ طور خاص‌ در متون‌ تاریخی‌ از خود ردی‌ مشخص‌ برجای‌ نهاده‌ است‌. در خلال‌ سده‌های‌ ۸ و ۹ق‌/۱۴ و ۱۵م‌، در میان‌ جناح‌ بوز – اوق‌ از ترکمنان‌ ساکن‌ در حلب‌، عینتاب‌ و انطاکیه‌، قبیله افشار از نظر اهمیت‌ در ردیف‌ نخست‌ دیده‌ می‌شود و حتی‌ قبیله‌ای‌ پرتوان‌ چون‌ بیات‌ را تحت‌ الشعاع‌ قرار داده‌ است‌.

[۲۳] somer, F, Oguzlar (T O rkmenler), P265، Ankara, 1972.

در آغاز سده ۹ق‌، بیات‌ها و نیز اینالوها، با استفاده‌ از منازعات‌ میان‌ امیران‌ مملوک‌، به‌ دست‌اندازی‌ پرداختند و از همین‌ رو، چکیم‌ امیر مملوک‌، تحرک‌ شدیدی‌ را بر ضد آنان‌ سامان‌ داد. با وجود چندی‌ گریز از معرکه‌، پس‌ از قتل‌ چکیم‌، آنان‌ به‌ موطن‌ خود بازگشتند و در کشاکش‌ قدرت‌ میان‌ امیران‌ مملوک‌ به‌ ایفای‌ نقش‌ پرداختند. در این‌ میان‌، گزارشی‌ از سال‌ ۸۱۱ق‌ ناظر به‌ حضور جماعت‌ افشار در سپاه‌ امیر دمرداش‌، نایب‌ حلب‌،

[۲۴] مقریزی‌ احمد، السلوک‌، ج۴، ص۸۶، به‌ کوشش‌ سعید عبدالفتاح‌ عاشور، قاهره‌، ۱۹۷۲م‌.

گزارشی‌ از سال‌ ۸۱۲ق‌ حا