توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اختیار در ضلالت (قرآن) ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اختیار در ضلالت (قرآن) ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اختیار در ضلالت (قرآن) ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل اختیار در ضلالت (قرآن) ۶۸ اسلاید در PowerPoint

بنا به آیات قرآن، انسان بین هدایت و ضلالت مختار است.

فهرست مندرجات

۱ – اختیار در انتخاب ضلالت‌
۲ – آثار انتخاب ضلالت
۳ – ضلالت وسوء اختیار
۴ – پانویس
۵ – منبع

اختیار در انتخاب ضلالت‌

انسانها، مختار در انتخاب راه هدایت و یا ضلالت:
۱. «لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقى‌ لَا انْفِصامَ لَها وَ اللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ؛

[۱] بقره/سوره۲، آیه۲۵۶.

اکراهى در قبول دین، نیست. زیرا راه درست از راه انحرافى، روشن شده است. بنابراین، کسى که به طاغوت (بت و شیطان، و هر موجود طغیانگر) کافر شود و به خدا ایمان آورد، به محکم‌ترین دستگیره چنگ زده است، که گسستن براى آن نیست. و خداوند، شنوا و داناست.»
۲. «… وَ قُلْ لِلَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ وَ الْأُمِّیِّینَ أَ أَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوْا وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّما عَلَیْکَ الْبَلاغُ وَ اللَّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ؛

[۲] آل‌عمران/سوره۳، آیه۲۰.

… و به آنها که اهل کتاب هستند (یهود و نصاری‌) و عوامان (مشرکان‌) بگو: آیا شما هم تسلیم شده‌اید؟ اگر در برابر فرمان و منطق حق، تسلیم شوند، هدایت مى‌یابند؛ و اگر سرپیچى کنند، نگران مباش؛ زیرا وظیفه تو، تنها ابلاغ رسالت است؛ و خدا نسبت به اعمال و عقاید بندگان، بیناست.»
۳. «أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیباً مِنَ الْکِتابِ یَشْتَرُونَ الضَّلالَهَ وَ یُرِیدُونَ أَنْ تَضِلُّوا السَّبِیلَ؛

[۳] نساء/سوره۴، آیه۴۴.

آیا ندیدى کسانى را که بهره‌اى از کتاب آسمانی به آنها داده شده است، به جاى این‌که از آن، براى هدایت خود و دیگران استفاده کنند، براى خویش گمراهى مى‌خرند، و مى‌خواهند شما نیز گمراه شوید؟!»
۴. «قَدْ جاءَکُمْ بَصائِرُ مِنْ رَبِّکُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ عَمِیَ فَعَلَیْها وَ ما أَنَا عَلَیْکُمْ بِحَفِیظٍ؛

[۴] انعام/سوره۶، آیه۱۰۴.

دلایل بصیرت آفرین از طرف پروردگارتان براى شما آمد؛ کسى که به وسیله آن، بصیرت و آگاهى یافت، به سود خود اوست؛ و کسى که از دیدن آن چشم پوشید، به زیان خودش مى‌باشد؛ و من نگاهبان شما نیستم (و شما را بر قبول ایمان مجبور نمى‌کنم).»
۵. «قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّهُ الْبالِغَهُ فَلَوْ شاءَ لَهَداکُمْ أَجْمَعِینَ؛

[۵] انعام/سوره۶، آیه۱۴۹.

بگو: دلیل رسا براى خداست (دلیلى که براى هیچ کس بهانه‌اى باقى نمى‌گذارد). و اگر او مى‌خواست، همه شما را به اجبار هدایت مى‌کرد. (ولى هدایت اجبارى بى‌ثمر است.)»
۶. «فَرِیقاً هَدى‌ وَ فَرِیقاً حَقَّ عَلَیْهِمُ الضَّلالَهُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّیاطِینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ؛

[۶] اعراف/سوره۷، آیه۳۰.

جمعى را هدایت کرده؛ و جمعى که شایستگى نداشته‌اند، گمراهى بر آنها مسلّم شده است. آنها کسانى هستند که شیاطین را به جاى خداوند، اولیاى خود انتخاب کردند؛ و گمان مى‌کنند هدایت یافته‌اند.»
۷. «… وَ إِنْ یَرَوْا کُلَّ آیَهٍ لا یُؤْمِنُوا بِها وَ إِنْ یَرَوْا سَبِیلَ الرُّشْدِ لا یَتَّخِذُوهُ سَبِیلًا وَ إِنْ یَرَوْا سَبِیلَ الغَیِّ یَتَّخِذُوهُ سَبِیلًا …؛

[۷] اعراف/سوره۷، آیه۱۴۶.

… زیرا آنها چنانند که اگر هر آیه و نشانه‌اى را ببینند، به آن ایمان نمى‌آورند؛ اگر راه هدایت را ببینند، آن را راه خود انتخاب نمى‌کنند؛ واگر طریق گمراهى را ببینند، آن را راه خود انتخاب مى‌کنند….»
۸. «وَ لَوْ شاءَ رَبُّکَ لَآمَنَ مَنْ فِی الْأَرْضِ کُلُّهُمْ جَمِیعاً أَ فَأَنْتَ تُکْرِهُ النَّاسَ حَتَّى یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ؛

[۸] یونس/سوره۱۰، آیه۹۹.

و اگر پروردگار تو مى‌خواست، تمام کسانى که روى زمین هستند، همگى به اجبار ایمان مى‌آوردند؛ آیا تو مى‌خواهى مردم را مجبور سازى که ایمان بیاورند؟! ایمان اجبارى چه سودى دارد؟!»
۹. «قُلْ یا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَکُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکُمْ فَمَنِ اهْتَدى‌ فَإِنَّما یَهْتَدِی لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما یَضِلُّ عَلَیْها وَ ما أَنَا عَلَیْکُمْ بِوَکِیلٍ؛

[۹] یونس/سوره۱۰، آیه۱۰۸.

بگو: اى مردم! حقّ از طرف پروردگارتان به سراغ شما آمده؛ هر کس در پرتو آن هدایت یابد، به نفع خود هدایت مى‌شود؛ و هر کس گمراه گردد، به زیان خود گمراه مى‌گردد؛ و من مأمور (به اجبار) شما نیستم.»
۱۰. «وَ بَرَزُوا لِلَّهِ جَمِیعاً فَقالَ الضُّعَفاءُ لِلَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا إِنَّا کُنَّا لَکُمْ تَبَعاً فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذابِ اللَّهِ مِنْ شَیْ‌ءٍ قالُوا لَوْ هَدانَا اللَّهُ لَهَدَیْناکُمْ سَواءٌ عَلَیْنا أَ جَزِعْنا أَمْ صَبَرْنا ما لَنا مِنْ مَحِیصٍ‌ • وَ قالَ الشَّیْطانُ لَمَّا قُضِیَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَکُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدْتُکُمْ فَأَخْلَفْتُکُمْ وَ ما کانَ لِی عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلَّا أَنْ دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِی فَلا تَلُومُونِی وَ لُومُوا أَنْفُسَکُمْ ما أَنَا بِمُصْرِخِکُمْ وَ ما أَنْتُمْ بِمُصْرِخِیَّ إِنِّی کَفَرْتُ بِما أَشْرَکْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ‌ …؛

[۱۰] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۲۱.

[۱۱] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۲۲.

و در قیامت، همه آنها در برابر دادگاه عدل خدا ظاهر مى‌شوند؛ در این هنگام، ضعفا و پیروان نادان به مستکبران و پیشوایان گمراه مى‌گویند: ما پیروان شما بودیم؛ آیا اکنون که گرفتار مجازات الهى شده‌ایم، حاضرید سهمى از عذاب الهى را از ما بردارید؟ آنها مى‌گویند: اگر خدا ما را هدایت کرده بود، ما نیز شما را هدایت مى‌کردیم؛ ولى اکنون چه بى‌تابى کنیم و چه شکیبایى، تفاوتى براى ما ندارد؛ راه گریزى‌براى ما نیست. و هنگامى که کار تمام مى‌شود، شیطان مى‌گوید: خداوند به شما وعده حق داد؛ و من به شما وعده باطل دادم، و تخلّف کردم. من بر شما تسلّطى نداشتم، جز این‌که دعوتتان کردم و شما دعوت مرا پذیرفتید؛ بنابراین، مرا سرزنش نکنید؛ و خود را سرزنش کنید. نه من فریادرس شما هستم، و نه شما فریادرس من. من نسبت به شرک شما درباره خود، که از قبل داشتید، و اطاعت مرا همردیف اطاعت خدا قرار دادید بیزار و کافرم!….»
۱۱. «إِنَّ عِبادِی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطانٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْغاوِینَ؛

[۱۲] حجر/سوره۱۵، آیه۴۲.

که بر بندگانم هیچ تسلطى نخواهى یافت؛ مگر گمراهانى که از تو پیروى‌مى‌کنند.»
۱۲. «وَ عَلَى اللَّهِ قَصْدُ السَّبِیلِ وَ مِنْها جائِرٌ وَ لَوْ شاءَ لَهَداکُمْ أَجْمَعِینَ؛

[۱۳] نحل/سوره۱۶، آیه۹.

و بر خداست که راه راست را به بندگان نشان دهد؛ امّا بعضى از راهها بیراهه است. و اگر خدا مى‌خواست، همه شما را به اجبار هدایت مى‌کرد؛ (ولى هدایت اجبارى ارزش ندارد).»
۱۳. «وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَکُمْ أُمَّهً واحِدَهً وَ لکِنْ یُضِلُّ مَنْ یَشاءُ وَ یَهْدِی مَنْ یَشاءُ وَ لَتُسْئَلُنَّ عَمَّا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ؛

[۱۴] نحل/سوره۱۶، آیه۹۳.

و اگر خدا مى‌خواست، شما را به اجبار امّت واحدى قرار مى‌داد؛ ولى خدا هرکس را بخواهد و شایسته باشد گمراه، و هر کس را بخواهد و لایق باشد هدایت مى‌کند. و به یقین شما از آنچه انجام مى‌دادید، بازپرسى خواهید شد.»
۱۴. «ادْعُ إِلى‌ سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَهِ وَ الْمَوْعِظَهِ الْحَسَنَهِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ؛

[۱۵] نحل/سوره۱۶، آیه۱۲۵.

با حکمت و اندرزِ نیکو، به راه پروردگارت دعوت نما؛ و با آنها به روشى که نیکوتر است، استدلال و مناظره کن. پروردگارت، از هر کسى بهتر مى‌داند چه کسى از راه او گمراه شده است؛ و او هدایت‌یافتگان را بهتر مى‌شناسد.»
۱۵. «مَنِ اهْتَدى‌ فَإِنَّما یَهْتَدِی لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما یَضِلُّ عَلَیْها وَ لا تَزِرُ وازِرَهٌ وِزْرَ أُخْرى‌ وَ ما کُنَّا مُعَذِّبِینَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولًا؛

[۱۶] اسراء/سوره۱۷، آیه۱۵.

هر کس هدایت شود، به نفع خود هدایت مى‌یابد؛ و آن کس که گمراه گردد، به زیان خود گمراه مى‌شود؛ و هیچ گنهکارى بار گناه دیگرى را به دوش نمى‌کشد؛ و ما هرگز قومى را مجازات نخواهیم کرد، مگر آن‌که پیامبرى مبعوث کنیم. (تا وظایفشان را بیان کند).»
۱۶. «وَ قُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکُمْ فَمَنْ شاءَ فَلْیُؤْمِنْ وَ مَنْ شاءَ فَلْیَکْفُرْ …؛

[۱۷] کهف/سوره۱۸، آیه۲۹.

بگو: حق از سوى پروردگارتان براى شما آمده است! هرکس مى‌خواهد ایمان بیاورد (و این حقیقت را پذیرا شود)، و هر کس مى‌خواهد کافر گردد….»
۱۷. «وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ وَ ما یَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَیَقُولُ أَ أَنْتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبادِی هؤُلاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِیلَ‌ • قالُوا سُبْحانَکَ ما کانَ یَنْبَغِی لَنا أَنْ نَتَّخِذَ مِنْ دُونِکَ مِنْ أَوْلِیاءَ وَ لکِنْ مَتَّعْتَهُمْ وَ آباءَهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّکْرَ وَ کانُوا قَوْماً بُوراً؛

[۱۸] فرقان/سوره۲۵، آیه۱۷.

[۱۹] فرقان/سوره۲۵، آیه۱۸.

به خاطر بیاور روزى را که همه آنان و آنچه را که غیر از خدا مى‌پرستند جمع مى‌کند، آنگاه به آنها مى‌گوید: آیا شما این بندگان مرا گمراه کردیدیا خودشان راه را گم کردند؟! در پاسخ مى‌گویند: منزّهى تو! براى ما سزاوار نبود که‌ غیر از تو اولیایى برگزینیم، ولى آنان و پدرانشان را از نعمتها برخوردار نمودى تا این‌که به جاى شکر نعمت یاد تو را فراموش کردند و همگى تباه و هلاک شدند.»
۱۸. «وَ أَنْ أَتْلُوَا الْقُرْآنَ فَمَنِ اهْتَدى‌ فَإِنَّما یَهْتَدِی لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَقُلْ إِنَّما أَنَا مِنَ الْمُنْذِرِینَ؛

[۲۰] نمل/سوره۲۷، آیه۹۲.

و مأمورم قرآن را براى همگان تلاوت کنم، هرکس هدایت شود به سود خود هدایت شده؛ و هر کس گمراه گردد بگو: من فقط از بیم‌دهندگانم!»
۱۹. «قُلْ إِنْ ضَلَلْتُ فَإِنَّما أَضِلُّ عَلى‌ نَفْسِی وَ إِنِ اهْتَدَیْتُ فَبِما یُوحِی إِلَیَّ رَبِّی إِنَّهُ سَمِیعٌ قَرِیبٌ؛

[۲۱] سبأ/سوره۳۴، آیه۵۰.

بگو: اگر من گمراه شوم، از ناحیه خود گمراه مى‌شوم؛ و اگر هدایت یابم، بوسیله آنچه پروردگارم به من وحی مى‌کند مى‌باشد؛ زیرا او شنوا و نزدیک است.»
۲۰. «قالُوا إِنَّکُمْ کُنْتُمْ تَأْتُونَنا عَنِ الْیَمِینِ‌ • قالُوا بَلْ لَمْ تَکُونُوا مُؤْمِنِینَ‌ • وَ ما کانَ لَنا عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطانٍ بَلْ کُنْتُمْ قَوْماً طاغِینَ؛

[۲۲] صافات/سوره۳۷