توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یوسف بن محمد انصاری ۶۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یوسف بن محمد انصاری ۶۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل یوسف بن محمد انصاری ۶۷ اسلاید در PowerPoint :

یوسف بن محمد بیاسی

بَیّاسی، ابوالحجاج یوسف بن محمد بن ابراهیم انصاری بیاسی (۵۷۳-۶۵۳ق/۱۱۷۷-۱۲۵۵م)، مورخ، محدث، شاعر و ادیب قرن هفتم می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – بیوگرافی
۱.۱ – زادگاه
۱.۲ – سفر به تونس
۱.۳ – شخصیت و اخلاق
۱.۳.۱ – خساست
۱.۴ – ماجرای علاقه به شاگرد
۱.۵ – گردآوری مجموعه شعری
۱.۶ – گردآوری احادیث کتاب المستصفی
۱.۷ – تالیف اثر تاریخی
۱.۸ – لغت‌شناس و مورخ و شاعر
۱.۹ – خلط بیاسی با بیاسی دیگر
۲ – آثار خطی
۲.۱ – الاعلام بالحروب
۲.۲ – تذکیر العاقل و تنبیه الغافل
۲.۳ – حماسه بیاسی
۲.۴ – ذیل تاریخ ابن‌حیان
۲.۵ – شرح رساله ابن‌ حریق
۳ – فهرست منابع
۴ – پانویس
۵ – منبع

بیوگرافی

بَیّاسی، ابوالحجاج یوسف بن محمد بن ابراهیم انصاری بیاسی (۵۷۳-۶۵۳ق/۱۱۷۷-۱۲۵۵م)، مورخ، محدث،شاعر و ادیب قرن هفتم می‌باشد.

زادگاه

در سال ۵۷۳ قمری، در بیّاسه (بیّاسا) اندلس،

[۱] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۷۷۳، چاپ فردیناند ووستنفلد، لایپزیگ ۱۸۶۶ـ۱۸۷۳، چاپ افست تهران ۱۹۶۵.

به دنیا آمد.

[۲] خیرالدین زرکلی، الاعلام، ج۸، ص۲۴۹، بیروت ۱۹۸۹.

[۳] عبدالرحمان بن ابی بکر سیوطی، بغیه الوعاه فی طبقات اللغویین و النحاه، ج۲، ص۳۵۹، چاپ محمدابوالفضل ابراهیم، قاهره ۱۳۸۴.

او به بیاسه، شهری در ایالت جَیّان اندلس (ه‌ د، بیاسه)

[۴] EI 2، ج۱، ص۱۱۵۰.

منسوب است و برخی صراحتاً او را زاد همین شهر می‌دانند.

[۵] Nykl A R، Hispano-Arabic Poetry، ج۱، ص۳۳۵، Baltimore، ۱۹۴۶.

[۶] Boigues، F P، Los Historiadores y gegrafos Arbigo-Espaoles،ص۲۹۰، Amsterdam، ۱۹۷۲

اما ابن شاکر کتبی

[۷] ابن شاکر کتبی محمد، عیون‌التواریخ، ج۲۰، ص۸۴، به کوشش فیصل سامر و نبیله عبدالمنعم داوود، بغداد، ۱۴۰۰ق/۱۹۸۰م.

محل تولد او را تونس یاد کرده است که بعید به نظر می‌رسد.

سفر به تونس

بیاسی به اغلب شهرهای اندلس سفر کرد

[۸] ابن خلکان، وفیات، ج۷، ص۲۳۸.

[۹] ابن‌ عماد عبدالحی، شذرات الذهب، ج۷، ص۴۵۲.

و در زمان ابوزکریا یحیی اول، امیرحفصی افریقیه (حکومت‌ ۶۲۵-۶۴۷ق)، مانند بسیاری دیگر از مسلمانان اندلس که از برابر حملات مسیحیان برای بازپس‌گیری اسپانیا، به شهرهای شمال آفریقا می‌گریختند (ه‌ د، افریقیه)، وارد شهر تونس شد.

[۱۰] ابن خلکان، وفیات، ج۷، ص۲۳۸.

ابوزکریا هم که از میان مهاجران نخبگانی را به مقامات و مناصب عالی می‌گماشت، بیاسی را با حرمت و عزت و مستمری ماهانه نزد خود نگاه داشت

[۱۱] ابن سعید علی، المغرب فی حلی المغرب، ج۲، ص۷۳، به کوشش شوقی ضیف، قاهره، ۱۹۵۳-۱۹۵۵م.

[۱۲] ابن سعید علی، تذییل علی جواب ابن‌حزم، ج۱، ص۲۳، فضائل ‌الاندلس و اهلها، به کوشش صلاح‌الدین، منجد، بیروت، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۸م.

و او ظاهراً تا پایان عمر در آن‌جا ماند.

[۱۳] ابن خلکان، وفیات، ج۷، ص۲۴۳.

[۱۴] سیوطی، بغیه الوعاه، ج۲، ص۳۵۹، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۸۴ق/۱۹۶۴م.

از مراحل تحصیل، تدریس و استادان و شاگردان بیاسی بی‌خبریم؛ تنها می‌دانیم که ابن سعید مغربی (۶۱۰-۶۸۵ق) که حدود ۳۷ سال از بیاسی کوچک‌تر بوده، و از ۶۳۱ق به بعد چندی به جای پدر بر الجزیره الخضراء حکم رانده، با بیاسی روابط علمی داشته است. همو بعدها پس از بازگشت از شرق (۶۵۲ق) به افریقیه، باز با بیاسی دیدار کرد و ماجراهای شوخی‌آمیزی که میانشان رفته، ظاهراً در همین زمان رخ داده است.

[۱۵] ابن خلیل محمد، اختصار القدح المعلی از ابن سعید، ج۱، ص۹۴، به کوشش ابراهیم ابیاری، قاهره، ۱۹۵۹م.

ادیبی به نام ابوالعباس‌ بن ‌یوسف‌ سلمی نیز ملازم بیاسی بود.

[۱۶] ابن ‌طواح عبدالواحد، سبک المقال لفک العقال، ج۱، ص۱۴۸، به کوشش محمدمسعودجبران، بیروت، ۱۹۵۵م.

نیز ابن خلکان دربار کتاب حماس بیاسی به این نکته اشاره می‌کند که نسخه‌ای از این کتاب را که بیاسی در ۶۵۰ق به خط خود نوشته بود، نزد او قرائت کرده است.

[۱۷] ابن خلکان، وفیات، ج۷، ص۲۳۹.

شخصیت و اخلاق

ابن سعید دربار شخصیت و اخلاق بیاسی، گزارش‌هایی دارد

[۱۸] ابن سعید علی، المغرب فی حلی المغرب، ج۲، ص۷۳، به کوشش شوقی ضیف، قاهره، ۱۹۵۳-۱۹۵۵م.

[۱۹] ابن خلیل محمد، اختصار القدح المعلی از ابن سعید، ج۱، ص۹۴، به کوشش ابراهیم ابیاری، قاهره، ۱۹۵۹م.

که مقری

[۲۰] مقری احمد، نفح الطیب، ج۳، ص۳۱۶-۳۱۷، به کوشش احسان عباس، بیروت، ۱۹۶۸م.

[۲۱] مقری احمد، نفح الطیب، ج۳، ص۳۹۰، به کوشش احسان عباس، بیروت، ۱۹۶۸م.

و نیکل

[۲۲] Nykl A R، Hispano-Arabic Poetry، ج۱، ص۳۳۵، Baltimore، ۱۹۴۶.

نیز بخشی از آن‌ها را نقل کرده‌اند.

خساست

ابن سعید در القدح‌ المعلی فی التاریخ المحلی، ضمن تأکید بر قدرشناسی خود نسبت به استفاد علمی از محضر بیاسی، می‌گوید که او هم درآمد خود را می‌اندوخت و با خست و سختی روزگار می‌گذراند.

[۲۳] ابن خلیل محمد، اختصار القدح المعلی از ابن سعید، ج۱، ص۹۴، به کوشش ابراهیم ابیاری، قاهره، ۱۹۵۹م.

ماجرای علاقه به شاگرد

ابن سعید سپس ماجرای علاق بیاسی به نوجوان خوش ‌چهر اشراف‌زاده‌ای از میان شاگردانش را نقل می‌کند که پدر این نوجوان در جزیره الخضراء باغ مصفایی بر کران وادی‌ العسل داشت و بیاسی در این باغ با شاگرد خاص خود بسیار ملاقات می‌کرد. اما محبوب، در میان ادیبان و شاعران، شیفتگان دیگری نیز داشت و ادیبی ملقب به «فار» (موش) هم در میان آنان بود. میان بیاسی (که از قضا لقب «قطّ» (گربه) داشت) و آن ادیب رقابتی درگرفت که به گریز بیاسی از الجزیره الخضراء و شعر طنزآمیز آن ادیب (گریز گربه از موش) انجامید.

[۲۴] ابن خلیل محمد، اختصار القدح المعلی از ابن سعید، ج۱، ص۹۴، به کوشش ابراهیم ابیاری، قاهره، ۱۹۵۹م.

[۲۵] ابن خلیل محمد، اختصار القدح المعلی از ابن سعید، ج۱، ص۹۵، به کوشش ابراهیم ابیاری، قاهره، ۱۹۵۹م.

[۲۶] Nykl A R، Hispano-Arabic Poetry، ج۱، ص۳۳۵، Baltimore، ۱۹۴۶.

بعدها بیاسی در پاسخ نام یک دوست، ابیاتی سرود و در آن از «آرزوهای جوانی و دوران فراموش نشدنی جزیرهالخضراء و باغ وادی العسل که البته گرد آمدن «زنبورهای مزاحم» در آن عیش او را منغص کرد»، سخن گفت. وی در شعر دیگری نیز گریز خود را چنین توجیه کرد: «ترک محبوبی کردیم که گمراهان و سفیهان با دروغ و نیرنگ او را فریفتند و در میان خود دست به دست گرداندند». او هیچ‌گاه آن محبوب را فراموش نکرد. ابن سعید در یک دو بیتی او را اندرز داد و یادآور شد که آن یار، دیگر آن نوجوان ساده‌روی و نارُسته نیست، اما بیاسی در شعری، بر علاق خود چندان پای فشرد که ابن سعید بهتر دید او را در این تب و تاب رها کند.

[۲۷] ابن خلیل محمد، اختصار القدح المعلی از ابن سعید، ج۱، ص۹۴، به کوشش ابراهیم ابیاری، قاهره، ۱۹۵۹م.

مقری پس از روایت تقریباً کامل ماجرا، به طریقی از نقل چنین «هزل ناپسندی» استغفار می‌کند.

[۲۸] مقری احمد، نفح الطیب، ج۳، ص۳۱۶-۳۱۷، به کوشش احسان عباس، بیروت، ۱۹۶۸م.

[۲۹] مقری احمد، نفح الطیب، ج۳، ص۳۱۶-۳۱۷، به کوشش احسان عباس، بیروت، ۱۹۶۸م.

از میان معاصران عبدالعزیز عتیق ۳ بیت از اشعار بیاسی (دربار توضیح و توجیه ترک محبوب) را به عنوان نمون پاکیزه و بدون تصریحی از غزل مذکر در بخش «مجون» کتاب خود آورده است.

[۳۰] عتیق عبدالغزیز، الادب العربی فی الاندلس، ج۱، ص۲۶۷، بیروت، ۱۹۷۶م.

از ماجرای بیاسی در الجزیره الخضراء ممکن است این نکت تازه نیز استنباط شود: می‌دانیم که این ابار قضاعی (۵۹۵-۶۵۸ق) را دشمنانش لقب «فار» داده بودند.

[۳۱] عبدالمجید عبدالغزیز، ابن‌الابار حیاته و کتبه،، ج۱، ص۱۶۳، ۱۹۵۱م.

بعید نیست که آن ادیب ملقب به «فار» که در باغ کران وادی‌العسل، بیاسی (قط) را از میدان به در کرد، همین ابن‌ابار باشد؛ به ویژه آن‌که هم بیاسی قصید معروف او (ادرک بخیلک…) را نقد کرده است،

[۳۲] ابن ‌طواح عبدالواحد، سبک المقال لفک العقال، ج۱، ص۱۸۷، به کوشش محمدمسعودجبران، بیروت، ۱۹۵۵م.

و هم خوی غلام‌بارگی و غزل مذکر را در سخثیت و شعر ابن‌ابار (با توجه به بخش غزل دیوان وی) نمی‌توان نادیده گرفت

[۳۳] ابن خلیل محمد، اختصار القدح المعلی از ابن سعید، ج۱، ص۱۹۳، به کوشش ابراهیم ابیاری، قاهره، ۱۹۵۹م.

ه‌ د، ابن‌ابار).
بیاسی به گفت خود شیفت زبان و ادبیات عربی بود،

[۳۴] ابن خلکان، وفیات، ج۷، ص۲۳۹.

اما این شیفتگی در زمانی که زایایی و پویایی از [ادب]] رخت بربسته بود،

[۳۵] Brunschvig R، La Berbérie orientale sous les Hafsides، ج۱، ص۳۹۹، Paris، ۱۹۷۴.

به شاعر امکان خلق یک اثر تازه نمی‌داد و تنها می‌توانست او را به حفظ مجموع عظیمی از شعر عصر جاهلی و دوران اسلامی، از قبیل شعر ۶ شاعر بزرگ جاهلی، دیوان و حماسه ابوتمام، دیوان متنبی، سقط‌ الزند ابوالعلاء معری و جز آن‌ها یاری رساند.

[۳۶] ابن خلکان، وفیات، ج۷، ص۲۳۸.

[۳۷] ذهبی محمد، سیر اعلام‌ النبلاء، ج۲۳، ص۳۳۹، به کوشش بشارعوادمعروف و محیی‌هلال سرحان، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م.

[۳۸] سیوطی، عبدالرحمان بن ابی‌بکر، بغیه الوعاه فی طبقات اللغویین و النحاه، ج۲، ص۳۵۹، چاپ محمدابوالفضل ابراهیم، قاهره ۱۳۸۴.

[۳۹] ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج۷، ص۲۳۸، چاپ احسان عباس، بیروت ۱۹۶۸ ۱۹۷۷.

[۴۰] ابن عماد، شذرات الذّهب فی اخبار من ذهب، ج۷، ص۴۵۲.

گردآوری مجموعه شعری

بیاسی در دوران آرامشی هم که در دربار ابوزکریا داشت، دست به آفرینش ادبی نزد و تنها به فراهم آوردن یک مجموع شعری پرداخت. وی در تنظیم مجموع خویش با دقت روش ابوتمام در دیوان معروف حماسه را در پیش گرفت و نام آن را نیز حماسه نهاد

[۴۱] ابن شاکر کتبی محمد، عیون‌ التواریخ، ج۲۰، ص۸۴، به کوشش فیصل سامر و نبیله عبدالمنعم داوود، بغداد، ۱۴۰۰ق/۱۹۸۰م.

[۴۲] ابن خلکان، وفیات، ج۷، ص۲۳۹.

[۴۳] یافعی عبدالله، مرآه الجنان، ج۴، ص۱۳۰، بیروت، ۱۳۹۰ق/۱۹۷۰م.

که به گفت برونشویگ چیزی نیست جز مجموعه‌ای از قصاید و روایات دیگران.

[۴۴] Brunschvig R، La Berbérie orientale sous les Hafsides، ج۱، ص۳۹۹، Paris، ۱۹۷۴.

گردآوری احادیث کتاب المستصفی

همچنین برای ابوزکریا احادیث کتاب المستصفی غزالی را جمع آورد و پس از استخراج از منابع اصلی، صحیح و سقیم آن‌ها را جدا کرد.

[۴۵] ابن قنفذ احمد، الفارسیه، ج۱، ص۱۱۹، به کوشش محمد شاذلی نیفر و عبدالمجید ترکی، تونس، ۱۹۶۸م.

[۴۶] محفوظ محمد، تراجم المؤلفین التونسیین، ج۱، ص۱۷۳، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

وی بایستی این احادیث را در مجموعه یا کتابی گرد آورده باشد، ولی در منابع چیزی بیش از آنچه گفته شد