مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل یعقوب بن سکیت ۸۶ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل یعقوب بن سکیت ۸۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یعقوب بن سکیت ۸۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل یعقوب بن سکیت ۸۶ اسلاید در PowerPoint :
ابنسکیت ابویوسف یعقوب بن اسحاق
اِبْنِ سِکیت، ابویوسف یعقوب بن اسحاق (۱۸۶-۲۴۴ق/ ۸۰۲ – ۸۵۸م)، لغوی ، نحوی ، راوی ایرانی تبار شیعی است.
فهرست مندرجات
۱ – معرفی ابن سکیت
۱.۱ – کسب دانش
۱.۲ – گردآوری و تدوین اشعار عرب
۱.۳ – شرح و تفسیراشعار
۱.۴ – و نقل روایات دینی
۱.۵ – شاگردان
۱.۶ – اشعار
۱.۷ – دربار متوکل
۱.۸ – علت قتل
۱.۹ – تاریخ وفات
۲ – آثار چاپی ابن سکیت
۳ – آثارخطی ابن سکیت
۴ – آثار منسوب به ابن سکیت
۵ – فهرست منابع
۶ – پانویس
۷ – منبع
معرفی ابن سکیت
سکیت لقب پدرش اسحاق بود که به سبب افراط در سکوت بدان ملقب گردید.
[۱] علی قفطی، انباه الرواه، ج۱، ص۲۲۰، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۶۹ق/۱۹۵۰م.
ابن سکیت در دورق، از شهرهای خوزستان ، به دنیا آمد و سپس همراه خانوادهاش راهی بغداد شد.
[۲] حسن صدر، تأسیس الشیعه، عراق، ۱۳۵۴ق.
برخی نیز ولادت او را با اظهار تردید در بغداد دانستهاند.
پدر وی نیز خود مردی عالم در نحو و به ویژه در لغت و شعر بود
[۳] عبدالرحمان ابن انباری، نزههالالباء، به کوشش ابراهیم سامرایی، بغداد، ۱۹۵۹م.
و از اصحاب کسایی به شمار میرفت.
[۴] علی قفطی، انباه الرواه، ج۱، ص۲۲۰، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۶۹ق/۱۹۵۰م.
[۵] عمر فروخ، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۲۸۱، بیروت، ۱۴۰۱ق/۱۹۸۱م.
او علاقه وافری به تحصیل فرزند خود داشت
[۶] علی قفطی، انباه الرواه، ج۴، ص۵۱، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۶۹ق/۱۹۵۰م.
[۷] خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۲۷۳، بیروت، دارالکتاب العربی.
و شاید انگیزه مهاجرت او به بغداد نیز همین بوده باشد.
کسب دانش
ابن سکیت از مجلس درس استادانی چون ابوعمرو شیبانی ، فرّاء ، ابن اعرابی ، اثرم و نصران خراسانی که همه از مشاهیر علم و ادب آن روز بودند، بهره برد
[۸] علی قفطی، انباه الرواه، ج۳، ص۳۴۳، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۶۹ق/۱۹۵۰م.
[۹] ابن ندیم، الفهرست، ج۱، ص۷۱، به کوشش فلوگل، هاله، ۱۸۷۲م.
[۱۰] عبدالواحد ابوطیب لغوی، مراتب النحویین، ج۱، ص۹۶، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۷۵ق.
وی مدتی را نیز به منظور آشنایی بیشتر با زبان فصیح و اصیل عربی به رسم آن روز در صحرا نزد بدویان گذراند
[۱۱] یافعی، عبدالله، ج۲، ص۱۴۷، مرآه الجنان، بیروت، ۱۳۹۰ق/۱۹۷۰م.
و چون به بغداد بازگشت، ضمن بهره گرفتن از محضر دانشمندان به تعلیم و تربیت کودکان پرداخت و از جمله چندی با پدر خود در محله درب القنطره بغداد به این کار مشغول شد.
سپس آموزش فرزندان بزرگان از جمله فرزندان محمد بن عبدالله بن ابی طاهر و متوکل خلیفه عباسی را برعهده گرفت.
[۱۲] عبدالرحمان ابن انباری، نزههالالباء، ج۱، ص۱۲۳، به کوشش ابراهیم سامرایی، بغداد، ۱۹۵۹م.
[۱۳] ابن خلکان، وفیات، ج۶، ص۳۹۸.
وی حتی آنگاه که به تدریس در رشتههای گوناگون ادب مانند نحو ، لغت ، شعر ، روایت و علوم قرآنی میپرداخت، باز از دانشاندوزی باز نایستاد
[۱۴] خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۲۷۳، بیروت، دارالکتاب العربی.
[۱۵] یاقوت، معجم الادبا، ج۲۰، ص۵۰.
[۱۶] سیوطی، بغیهالوعاه، ج۲، ص۳۴۹، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۸۴ق/۱۹۶۵م.
و دیری نپایید که به جرگه دانشمندان عصر خود همچون ابن اعرابی و ابوالعباس ثعلب پیوست
[۱۷] عبدالواحد ابوطیب لغوی، مراتب النحویین، ج۱، ص۹۵، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۷۵ق.
[۱۸] محمد ازهری، تهذیب اللغه، ج۱، ص۲۳، به کوشش عبدالسلام محمد هارون، قاهره، ۱۳۸۴ق/۱۹۶۴م.
و به عنوان یکی از بزرگترین لغتشناسان و سخنسنجان شناخته شد.
[۱۹] عبدالرحمان ابن انباری، نزههالالباء، ج۱، ص۱۲۲، به کوشش ابراهیم سامرایی، بغداد، ۱۹۵۹م.
[۲۰] محمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۱۹، به کوشش شعیب ارنؤوط و صالح السمر، بیروت، ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴م.
یاقوت
[۲۱] یاقوت، معجم الادبا، ج۲۰، ص۵۰.
او را پس از ابن اعرابی سرآمد همه لغویان خوانده و ابوطیب لغوی
[۲۲] عبدالواحد ابوطیب لغوی، مراتب النحویین، ج۱، ص ۹۵، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۷۵ق.
علم کوفیان را منتهی به او دانسته و در کار تألیف از ثعلب برترش شمرده است و ابن تغری بردی
[۲۳] ابن تغری بردی، النجوم، ج۲، ص۳۱۸.
او را علامه خوانده است، اما با اینکه دانش وی در لغت این چنین مورد ستایش قرار گرفته، او خود را در علم نحو چیرهدستتر میدانسته است.
[۲۴] عبدالرحمان ابن انباری، نزههالالباء، ج۱، ص۱۲۳، به کوشش ابراهیم سامرایی، بغداد، ۱۹۵۹م.
بنابراین، باید به برخی گزارشها درباره ضعف وی از جمله مناظره او با ابوعثمان مازنی در حضور عبدالملک بن زیات و یا به گفتهای
[۲۵] علی قفطی، انباه الرواه، ج۱، ص۲۵۰، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۶۹ق/۱۹۵۰م.
در حضور متوکل که به سبب عجز و ناتوانیش در برابر مازنی سرزنش شده است،
[۲۶] ابن سیده، المحکم و المحیط الاعظم، ج۱، ص۴، به کوشش مصطفی سقا و حسین نصار، قاهره، ۱۳۷۷ق/۱۹۵۸م.
[۲۷] محمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۱۷، به کوشش شعیب ارنؤوط و صالح السمر، بیروت، ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴م.
[۲۸] یاقوت، معجم الادبا، ج۷، ص۱۱۷.
[۲۹] ابن خلکان، وفیات، ج۶، ص۳۹۷.
به دیده تأمل نگریست، چه ممکن است این گزارشها ساختگی و زاییده اختلافات بین مکتبهای نحوی و فرقههای مذهبی آن زمان بوده باشد.
گردآوری و تدوین اشعار عرب
ابن سکیت علاوه بر فعالیتهای چشمگیرش در نحو و لغت ، در نهضت گردآوری و تدوین اشعار عرب که از نیمه دوم سده ۲ق با رغبتی فزاینده آغاز شده و تا اواخر سده سوم با شور و شوق در شهرهای بصره و کوفه و بغداد ادامه یافته بود،
[۳۰] رژی بلاشر، تاریخ ادبیات عرب، ج۱، ص۱۷۷- ۱۷۸، ترجمه آذرنوش، تهران، ۱۳۶۳ش.
نقش بسیار مهمی برعهده داشت. او که شاگرد اصمعی و ابوعبیده معمر بن مثنی بود و از آن دو که از پیشگامان این نهضت بودند، روایت میکرد،
[۳۱] ابن خلکان، وفیات، ج۶، ص۳۹۵.
در ادامه کار آنان، به گردآوری دیوانها و آثار پراکنده بسیاری از شعرای کهن از جمله امرؤالقیس ، زهیر بن ابی سلمی ، نابغه ذبیانی ، اعشی ، عنتره بن شداد ، طرفه بن عبد ، عمرو بن کلثوم و بسیاری دیگر از شعرای اسلامی و اموی، که ذخایر گرانبهایی برای ادبیات عرب محسوب میشد و بیم فراموشی و نابودی آنها میرفت، همت گماشت.
[۳۲] عبدالواحد ابوطیب لغوی، مراتب النحویین، ج۱، ص۹۶، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۷۵ق.
[۳۳] حسن سیرافی، اخبار النحویین و البصریین، ج۱، ص۶۰، به کوشش فریتس کرنکو، بیروت، ۱۹۶۳م.
[۳۴] عبدالرحمان ابن انباری، نزههالالباء، ج۱، ص۴۹، به کوشش ابراهیم سامرایی، بغداد، ۱۹۵۹م.
[۳۵] محمدباقر بهبهانی، تعلیقات علی منهج المقال، ج۱، ص۳۷۴، به کوشش محمدصادق حسینی خوانساری، قم، ۱۳۰۶ق.
شرح و تفسیراشعار
ابن سکیت با کوشش بسیار افزون بر گردآوری این آثار، به شرح و تفسیر برخی از آنها نیز پرداخت.
[۳۶] ابوالعباس نجاشی، الرجال، ج۱، ص۳۱۳، به کوشش علی محلاتی حائری، بمبئی، ۱۳۱۷ق.
کمتر دیوانی است که او آن را روایت
[۳۷] فوات الوفیات، به کوشش احسان عباس، بیروت، ۱۹۷۳م.
یا شرح و تفسیر نکرده باشد. او با حفظ این ذخایر گرانبها از خطر نابودی، خدمت ارزندهای به ادبیات عرب کرد. و به جرأت میتوان گفت که در مقایسه با همگنانش بیشترین سهم را در این کار داراست.
و نقل روایات دینی
ابن سکیت که به سنت پیامبر و عقاید دینی خود بسیار پایبند بود، افزون بر گردآوری و تدوین اشعار به جمع و نقل روایات دینی نیز پرداخت. ذهبی او را بسیار دیندار و نیکوکار خوانده است
[۳۸] محمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۱۶، به کوشش شعیب ارنؤوط و صالح السمر، بیروت، ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴م.
و برخی منابع دیگر اشاره کردهاند که وی حتی جان بر سر عشق به اهل بیت نهاد. نجاشی او را از نزدیکان و خاصان امام محمدتقی -علیهالسلام- و امام علیالنقی -علیهالسلام- به شمار میآورد و به روایات او از امام محمدتقی-علیهالسلام- اشاره میکند.
[۳۹] ابوالعباس نجاشی، الرجال، ج۱، ص ۳۱۲-۳۱۳، به کوشش علی محلاتی حائری، بمبئی، ۱۳۱۷ق.
[۴۰] علامه حلی، ایضاح الاشتباه، ج۱، ص۳۷۹، چاپ سنگی، ۱۳۱۹ق.
علاوه بر این در برخی روایات، از ملاقات وی با امام علی بن موسیالرضا -علیهالسلام- سخن رفته است.
[۴۱] محمد ابن بابویه، عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۷۹، به کوشش مهدی حسینی لاجوردی، قم، المطبعه العلمیه.
او در نقل روایت مورد وثوق و اعتماد علمای رجال است.
[۴۲] عبدالواحد ابوطیب لغوی، مراتب النحویین، ج۱، ص۹۵، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۷۵ق.
[۴۳] یغموری، یوسف، ج۱، ص۳۱۹، نورالقبس، ویسبادن، ۱۳۸۴ق/۱۹۶۴م.
[۴۴] علی قفطی، انباه الرواه، ج۴، ص۵۰، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۶۹ق/۱۹۵۰م.
[۴۵] محمدباقر مجلسی، الوجیزه، ج۱، ص۱۶۹، تهران ۱۳۱۱ق.
[۴۶] ابوالقاسم خویی، معجم الرجال الحدیث، ج۲۰، ص۱۲۹، نجف، ۱۳۹۸ق/۱۹۷۸م.
شاگردان
شاگردان بسیاری از وی بهره بردهاند که معروفترینشان اینانند: ابوالبشر بندنیجی ،
[۴۷] محمد ابن شاکر کتبی، فوات الوفیات، ج۴، ص۳۳۶، به کوشش احسان عباس، بیروت، ۱۹۷۳م.
حرانی که به گفته خود او از ۲۲۵ق تا هنگام مرگ ابن سکیت در محضر او بوده است،
[۴۸] محمد ازهری، تهذیب اللغه، ج۱، ص۲۳، به کوشش عبدالسلام محمد هارون، قاهره، ۱۳۸۴ق/۱۹۶۴م.
[۴۹] علی قفطی، انباه الرواه، ج۲، ص۱۱۵، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۶۹ق/۱۹۵۰م.
ابوسعید سکری ، ابوعکرمه ضبی و ابوحنیفه دینوری .
[۵۰] ابن ندیم، الفهرست، ج۱، ص۷۸، به کوشش فلوگل، هاله، ۱۸۷۲م.
[۵۱] عبدالرحمان ابن انباری، نزههالالباء، ج۱، ص۱۲۲، به کوشش ابراهیم سامرایی، بغداد، ۱۹۵۹م.
گروه بسیاری نیز از او روایت کردهاند از جمله: ابوالعباس ثعلب نحوی معروف، احمد بن فرج مقری ، محمد بن عجلان اخباری و میمون بن هارون کاتب .
[۵۲] عبدالرحمان ابن انباری، نزههالالباء، ج۱، ص۱۱۱، به کوشش ابراهیم سامرایی، بغداد، ۱۹۵۹م.
[۵۳] ابن خلکان، وفیات، ج۶، ص۳۹۵.
[۵۴] محمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۱۶، به کوشش شعیب ارنؤوط و صالح السمر، بیروت، ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴م.
[۵۵] یافعی، عبدالله، ج۲، ص۱۴۷، مرآه الجنان، بیروت، ۱۳۹۰ق/۱۹۷۰م.
اشعار
ابن سکیت شعر نیز میسرود، ذهبی شعر او را ستوده است.
[۵۶] محمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۱۸، به کوشش شعیب ارنؤوط و صالح السمر، بیروت، ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴م.
حدود ۲۰ بیت از اشعار وی در آثار ابوحیان توحیدی ،
[۵۷] ابوحیان توحیدی، الامتاع المؤانسه، ج۳، ص۳۹، به کوشش احمد امین و احمد زین، قاهره، ۱۹۳۹م.
خطیب بغدادی ،
[۵۸] خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۲۷۴، بیروت، دارالکتاب العربی.
شمشاطی ،
[۵۹] علی شمشاطی، الانوار و محاسن الاشعار، ج۲، ص۵۱، به کوشش محمد یوسف، کویت، ۱۳۹۹ق/۱۹۷۸م.
ابن خلکان ،
[۶۰] ابن خلکان، وفیات، ج۶، ص۳۹۷-۳۹۹.
ابن شاکر
[۶۱] محمد ابن شاکر کتبی، فوات الوفیات، ج۱، ص۲۹۲، به کوشش احسان عباس، بیروت، ۱۹۷۳م.
و ابوحیان غرناطی
[۶۲] محمد ابوحیان غرناطی، تذکره النحاه، ج۱، ص۱۰۲، به کوشش عفیف عبدالرحمان، بیروت، ۱۴۰۶ق/ ۱۹۸۶م.
برجای مانده است.
دربار متوکل
هنگامی که ابن سکیت به سامرا رفته بود، در آنجا مورد توجه عبدالله بن یحیی بن خاقان قرار گرفت. چون عبدالله متوکل را از مقام علمی وی آگاه کرد، خلیفه او را به کار تعلیم و تربیت فرزندانش معتز و مؤید گماشت
[۶۳] خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۲۷۴، بیروت، دارالکتاب العربی.
و وی با آنکه برخی او را از رفتن به دربار متوکل برحذر داشتند،
[۶۴] یاقوت، معجم الادبا، ج۲۰، ص۵۰.
[۶۵] سیوطی، بغیهالوعاه، ج۲، ص۳۴۹، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۸۴ق/۱۹۶۵م.
و به رغم تعصب شدیدی که در تشیع به او نسبت میدهند، مدتی را در دربار متوکل گذراند و به گفته ذهبی
[۶۶] محمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۱۷، به کوشش شعیب ارنؤوط و صالح السمر، بیروت، ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴م.
ماهیانه ۰۰۰، ۲ درهم دریافت میکرد و افزون بر آن گاه از پاداشهای گرانبهایی نیز بهرهمند میشد، چنانکه در مجلسی خلیفه
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
