توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یسوعیان ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یسوعیان ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل یسوعیان ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل یسوعیان ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

ژزوئیتها «پاورپوینت کامل یسوعیان ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint»، فرقه‌ای از مسیحیان کاتولیک در قرن دهم/ شانزدهم با فعالیتهای تبشیری گسترده بودند. نام دیگر این فرقه انجمن عیسی است که به هست اولی آن اشاره دارد.

فهرست مندرجات

۱ – بنیانگذار
۲ – دوره جوانی ایگناتیوس
۳ – ده سوم زندگی‌ ایگناتیوس
۴ – هدف انجمن عیسی
۵ – محور فعالیتهای انجمن
۶ – ویژگیهای انجمن
۶.۱ – تاسیس مدارس
۷ – فعالیتهای اصلاحی
۷.۱ – جنبش اصلاح دینی کاتولیکی
۷.۲ – تبلیغ تا اقصا نقاط جهان
۷.۳ – فعالیت تبشیری در شرق
۷.۴ – حضور هیئتهای مسیحی به حوز عثمانی
۷.۵ – اولین مبشران مسیحی در ایران
۷.۵.۱ – فعالیت تبشیری در اصفهان
۷.۵.۲ – تاثیر ژزوئیتها بر حیات علمی ایران
۸ – فعالیت ژزوئیت ها در هند
۸.۱ – فعالیت گزاویه
۸.۲ – مهم‌ترین اثر گزاویه
۸.۲.۱ – مباحث کتاب
۸.۲.۲ – ردی عاملی بر کتاب
۹ – فهرست منابع
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

بنیانگذار

فرق ژزوئیتها را ایگناتیوس لویولا «۸۹۶-۹۶۳/ ۱۴۹۱ـ ۱۵۵۶» بنیان گذاشت. او خانواده‌ای زمیندار و متنفذ در ادار امور ایالتی داشت، که از ۷۸۹/۱۳۸۷ کلیددار تعدادی صومعه و دیر محلی و نیز کلیسای سن سباستیانو دوسورسو بودند که پاپ بندیکت سیزدهم در۸۱۸/ ۱۴۱۵ با حکمی به این امتیاز رسمیت بخشیده بود

[۱] Lu Ann Homza، “The Religious Milieu of the Young Ignatius”، ج۱، ص۱۴، in The Cambridge Companion to the Jesuits، pp 13- 31.

[۲] Lu Ann Homza، “The Religious Milieu of the Young Ignatius”، ج۱، ص۱۶.، in The Cambridge Companion to the Jesuits، pp 13- 31.

دوره جوانی ایگناتیوس

ایگناتیوس در جوانی مدتی را به سپاهیگری گذراند، اما در نبرد پامپلونا با فرانسه آسیب دید

[۳] Steven Fanning، Mystics of the Christian Tradition، ج۱، ص۱۵۲.، New York 2001.

و از رزم کناره گرفت و به سلک رهروان مسیح پیوست. او در همین دوره به مطالع زندگی حضرت عیسی علیه‌السلام، حضرت مریم علیهاالسّلام و قدیسان مسیحی پرداخت

[۴] واژه نام پیوستار اصطلاحات دینی، ص۲۱۸.

، که تاثیر عمیق و ماندگاری بر آیند او گذاشت.

ده سوم زندگی‌ ایگناتیوس

او در ده سوم زندگی‌اش، به اسپانیا و ایتالیا و فلسطین و فرانسه سفر کرد

[۵] J Carlos Coupeau، “Five Personae of Ignatius of Loyola”، ج۱، ص۳۳.، in T Worcester «ed»، The Cambridge Companion to the Jesuits، Cambridge 2008، pp 32- 51.

و در همین دوره، هست اولی انجمن عیسی را بنیان نهاد

[۶] Lu Ann Homza، “The Religious Milieu of the Young Ignatius”، ج۱، ص۳۴.، in The Cambridge Companion to the Jesuits، pp 13- 31.

اما تاسیس این انجمن و تدوین اساس نام آن، در واقع، محصول شانزده سال پایانی حیات ایگناتیوس بود

[۷] J Carlos Coupeau، “Five Personae of Ignatius of Loyola”، ج۱، ص۳۲.، in T Worcester «ed»، The Cambridge Companion to the Jesuits، Cambridge 2008، pp 32- 51.

هدف انجمن عیسی

هدف اصلی این انجمن کمک به انسانها بود، از رهگذر گسترش آموزه‌های مسیحی و ترویج ایمان تحت لوای خدمت به خدا و پاپ، که از نگاه آنان جانشین خدا بر روی زمین بود

[۸] The Encyclopedia of Christianity، eds by F Ervins and B Geoffrey W، ذیل ژزوئیتها.، Philadelphia 1999، s v “Jesuits” by w Padberg.

در ۹۴۷/ ۱۵۴۰، پاپ پل سوم این فرق نوظهور را تحت عنوان انجمن عیسی به رسمیت شناخت و ایگناتیوس سال بعد «۹۴۸/۱۵۴۱» به پیشوایی آن انتخاب شد و تا زمان مرگ بر فعالیتهای فرق ژزوئیت نظارت مستقیم داشت

[۹] J Carlos Coupeau، “Five Personae of Ignatius of Loyola”، ج۱، ص۳۵.، in T Worcester «ed»، The Cambridge Companion to the Jesuits، Cambridge 2008، pp 32- 51.

محور فعالیتهای انجمن

محور اصلی فعالیتهای انجمن عیسی مبتنی بود بر «اساس نامه» ‌ای که ایگناتیوس تدوین کرده بود و کتاب تجربیات معنوی او که روایتی از سیر و سلوک روحانی او بود و سرمشق رفتار معنوی آنان محسوب می‌شد

[۱۰] Philip Endean، “The Spiritual Exercises”، ج۱، ص۵۲.، in the Cambridge Companion to the Jesuits، pp 52- 71.

اساس نامه دربار مراحلی بود که اعضای این فرقه باید طی می‌کردند، از جمله تصدیق، اخراج «عزل»، نوآموزی، دور تربیت مدرسی، اعتراف، مرحل سوگندها و تعهدات، تبشیر و نیز نوع سازماندهی این فرقه

[۱۱] دایرهالمعارف فرق و آموزه‌های دینی، ذیل ژزوئیتها.

ایگناتیوس بعدها به آن، که به زبان لاتین تهیه شده بود، بخشهایی افزود و طرح نهایی بدون تغییر باقی ماند. نتیج چنین طرحی شکل گیری یک نظام سلسله مراتبی شبه مدرسی بود که به نظام کلیسایی شباهت بسیارداشت. در راس آن سرپرست کل فرقه حضور داشت که نظارت بر انتظام و فعالیتهای فرقه را عهده داربود.

ویژگیهای انجمن

انجمن عیسی با آن‌که از نهادهای مشابه پیشین تاثیر پذیرفته بود، ویژگیهای متفاوتی داشت، از جمله مرجعیت و تمرکز در رهبری، جدیت در اصول اعتقادی، سخت کوشی و انضباط اعضا، پرهیز از اشرافیت گرایی دنیوی و تاکید ویژه بر آموزش مدرسی.

تاسیس مدارس

در آغاز، ایگناتیوس با تاسیس مدرسه موافقت چندانی نداشت، اما سرانجام از این اندیشه حمایت کرد و طولی نکشید که مدارس ژزوئیت در اروپا تاسیس شدند

[۱۲] J Carlos Coupeau، “Five Personae of Ignatius of Loyola”، ج۱، ص۳۸، in T Worcester «ed»، The Cambridge Companion to the Jesuits، Cambridge 2008، pp 32- 51.

[۱۳] Paul V Murphy، “Jesuits، ج۱، ص۷۳.، Rome and Italy”، in The Cambridge Companion to the Jesuits، pp 71- 87.

اهمیت مدارس ژزوئیت در تاثیرگذاری بر حیات کلیسای کاتولیک صرفا کمی نبود، بلکه برنام آموزشی و مواد درسی این مدارس نقش بارزی در شکل دهی فضای فکری مسیحیت کاتولیک در دور مدرن داشت

[۱۴] Paul V Murphy، “Jesuits، ج۱، ص۷۴.، Rome and Italy”، in The Cambridge Companion to the Jesuits، pp 71- 87.

در دور سرپرستی کلودیو آکواویوا «۹۸۹-۱۰۲۴/۱۵۸۱ـ ۱۶۱۵» جمعی از دانشمندان ژزوئیت برنامه‌ای برای مدارس تعیین کردند که تا ۱۲۵۲/ ۱۸۳۶ رعایت می‌شد. دور تحصیلی این مدارس شش سال بود و کودکان یازده تا چهارده ساله می‌توانستند در آن‌ها ثبت نام کنند

[۱۵] ویل دورانت، تاریخ تمدن، ج۷، ص۲۸۶.، ج۷ «آغاز عصر خرد»، ترجم اسماعیل دولتشاهی، تهران ۱۳۸۲ش.

هرچند روح دین بر دروس این مدارس حاکم بود، برنام درسی مواد متنوعی را دربرمی گرفت، اعم از زبان و ادبیات لاتین و یونانی، فلسفه، علوم طبیعی، منطق و اخلاق و مابعدالطبیعه. البته در این مدارس نیز، نظیر بسیاری مدارس دیگر آن روزگار، زیست شناسی و تاریخ تدریس نمی‌شد، اما در مسائل کلامی و تفسیر آیات کتاب مقدس، ژزوئیتها نگاه نسبتا باز و آزادتری داشتند

[۱۶] ویل دورانت، تاریخ تمدن، ج۷، ص۲۸۶.، ج۷ «آغاز عصر خرد»، ترجم اسماعیل دولتشاهی، تهران ۱۳۸۲ش.

فعالیتهای اصلاحی

از منظر فعالیتهای ضداصلاحی، ژزوئیتها در حوز تحت سیطر نهضت پروتستان، بازوی توانای پاپ بودند

[۱۷] دانشنام تبشیر و مبشران، ص۱۰۸.

، هرچند برای تلاش شخص ایگناتیوس در این باره، شاهدی در دست نیست. ظاهرا او خود هرگونه اصلاح را در اصلاح درونی نظام کلیسایی می‌جست و زهد و پرهیز را از مجادلات الهیاتی سودمندتر می‌انگاشت

[۱۸] J Carlos Coupeau، “Five Personae of Ignatius of Loyola”، ج۱، ص۴۲ـ ۴۳.، in T Worcester «ed»، The Cambridge Companion to the Jesuits، Cambridge 2008، pp 32- 51.

اما مبلغان ژزوئیت، که از مخالفان جدی تعلیمات لوتر بودند، از همان نخستین مراحل کوشیدند در حوز تحت سیطر پروتستانتیزم فعالیت کنند. آنان خصوصا در لهستان موفق بودند و نه تنها توانستند مردم این سرزمین را به مذهب کاتولیک رومی بازگردانند

[۱۹] دانشنام تبشیر و مبشران، ص۱۰۸.

[۲۰] طباطبایی، جدال قدیم و جدید، ۱۳۸۲، ص۲۰۵.

، بلکه جلب حمایت پادشاهی آن کشور، با توجه به نفوذ لهستانیها در دربار صفوی، یکی از عوامل اصلی پیشرفت کارشان در ایران و قفقاز شرقی بود

[۲۱] Liam Matthew Brockey، Journey to the East، ج۱، ص۶۳۵ـ ۶۳۶، the Jesuit Mission to China، ۱۵۷۹- ۱۷۲۴، London 2007.

[۲۲] وقایع نگاری کرملی‌های ایران، ج۱، ص۳۹۹.

[۲۳] فرانسیس ریشار، «چند سند چاپ نشده دربار امتیازهایی که پادشاهان صفوی برای مبلغان کاتولیک قایل شدند»، ج۱، ص۲۹۶.، در اسناد پادریان کرملی بازمانده از عصر شاه عباس صفوی، ترجم ع روحبخشان، به کوشش منوچهر ستوده، تهران ۱۳۸۳ش.

جنبش اصلاح دینی کاتولیکی

ژزوئیتها در دگرگونیهای اندیش سیاسی در قرنهای دهم و یازدهم/ شانزدهم و هفدهم تاثیر بسزایی داشتند. کوششهای نظری متالهان آن‌ها در نقد اندیش اصلاح دینی لوتر و اندیش سیاسی جدید، به جنبش جدیدی در اصلاح دینی انجامید که از آن به جنبش اصلاح دینی کاتولیکی تعبیر کرده‌اند

[۲۴] طباطبایی، جدال قدیم و جدید، ۱۳۸۲، ص۲۰۶.

در مجموع، ژزوئیتها قائل به نظم و ثبات در نظامی سیاسی بودند که منفعت جمعی جمهور مسیحیان را با محوریت کلیسای کاتولیک تامین کند

[۲۵] Harro Hpfl، Jesuit Political Thought، ج۱، ص۳۶۸.، Cambridge 2003.

مبنای کلامی نگرش سیاسی ژزوئیتها تعلیمات مدرسی بود و عمده تاثیرگذاری آنان نیز بر واضعان نظری سلطنت مطلقه، نظیر رابرت فیلمر و تامس هابز، بود

[۲۶] Harro Hpfl، Jesuit Political Thought، ج۱، ص۳۶۷.، Cambridge 2003.

ژزوئیتها سهم درخور توجهی هم در میراث علمی، فکری و فلسفی اروپای متجدد و ظهور عصر روشنگری داشتند

[۲۷] طباطبایی، جدال قدیم و جدید، ۱۳۸۲، ص۴۲۵ـ ۴۳۰.

[۲۸] Mordechai Feingold، “The Jesuit Savants”، ج۱، ص۳۸.، in Idem ed، Jesuit Science and the Republic of Letters، pp 1-46.

تبلیغ تا اقصا نقاط جهان

تکاپوهای تبشیریها در خارج از اروپا. انجمن عیسی نیز، نظیر دیگر فرقه‌های تبشیری مسیحی، برای تکاپوهای تبلیغی خود مرز معینی قائل نبود و قلمرو فعالیتهای تبشیری کاتولیک را تا اقصا نقاط جهان گسترش داد. مبلغان ژزوئیت، نظیر همتایان اگوستینی و دومنیکنی خود، پیشاهنگ و چه بسا پیشتاز استعمار پرتغال و اسپانیا در سرزمینهای اکتشافی بودند

[۲۹] Robert Frycenberg، ed Christians and Missionaries in India، ج۱، ص۳۴، London 2003.

[۳۰] عبدالهادی حائری، نخستین رویارویی‌های اندیشه گران ایرانی با دو روی تمدن بورژوازی غرب، ج۱، ص۴۷۱.، تهران ۱۳۸۰ش.

ژزوئیتها در این سرزمینها نه فقط در نقش مبشر دینی، که به عنوان معلم، طبیب، مددکار و محقق نیز ظاهر شدند و در مواردی هم منتقد رفتار خشن و شیوه‌های غیرانسانی مهاجمان بودند

[۳۱] Arnulf Camps، Studies in Asian Missionary History، ج۱، ص۱۸.، ۱۹۳۹- ۱۹۵۶، Oxford 2000.

فعالیت تبشیری در شرق

فعالیت تبشیری ژزوئیتها در شرق با استقرار قدرت استعماری پرتغال در بندر گوا در سواحل شرقی شبه قار هند آغاز شد. در۹۸۱/ ۱۵۷۳، سرپرست کل فرقه الساندور والیگنانو «متوفی ۱۰۱۵/ ۱۶۰۶» را به عنوان ناظر هیئتهای تبشیری حوز شرق انتخاب کرد

[۳۲] M Anthony and J Uçerler، “the Jesuit Enterprise in Sixteenth and Seventeenth Century Japan”، ج۱، ص۱۵۸.، in the Cambridge Companion to the Jesuits، Cambridge 2008، pp 152- 168.

والیگنانو در تغییر و اتخاذ رویکرد مستقل ژزوئیتها از کلیسای رم و قدرتهای سیاسی در تبشیر، نقش محوری داشت

[۳۳] Arnulf Camps، Studies in Asian Missionary History، ج۱، ص۱۸ـ۱۹.، ۱۹۳۹- ۱۹۵۶، Oxford 2000.

آنان با فراگیری زبان و آداب و رسوم شرقیان، و در مواردی حتی استفاده از پوشش مردم بومی هر منطقه، کوشیدند اعتمادشان را جلب کنند و از این طریق موفقیتهای درخور توجهی کسب کردند

[۳۴] Michael Amaladoss، “Nobili، ج۱، ص۴۹۸، Robert de” in G H Anderson «ed»، Biographical Dictionary of Christian Missions، Cambridge 2001.

[۳۵] Hugh Goddard، Christians and Muslim، ج۱، ص۱۲۰، London 1995.

[۳۶] Liam Matthew Brockey، Journey to the East، ج۱، ص۴۰۶.، the Jesuit Mission to China، ۱۵۷۹- ۱۷۲۴، London 2007.

جسارت مبلغان ژزوئیت در سفر به سرزمینهای ناشناخته و دور از سیطر استعمارگران، امتیاز دیگر آنان بود

[۳۷] Liam Matthew Brockey، Journey to the East، ج۱، ص۴۰۷ـ ۴۰۸.، the Jesuit Mission to China، ۱۵۷۹- ۱۷۲۴، London 2007.

ژزوئیتها به این وسیله نقش مهمی در شناساندن فرهنگ و تمدن شرق به غرب ایفا کردند، به نحوی که بخش اعظم آگاهی اروپاییان از شرق در قرن دهم و یازدهم/ شانزدهم و هفدهم مدیون اطلاعاتی بود که مبلغان ژزوئیت انتقال داده بودند، به ویژه کسانی چون ماتئوریچی، روبرتو دو بنیلی و فرانسیس گزاویه، که از پیشروان و بنیان گذاران تبشیر مسیحی در شرق دور و شبه قاره بودند

[۳۸] دانشنام تبشیر و مبشران، ص۱۵۱.

[۳۹] Liam Matthew Brockey، Journey to the East، ج۱، ص۴۰۸، the Jesuit Mission to China، ۱۵۷۹- ۱۷۲۴، London 2007.

[۴۰] فرهنگ زندگی نامه‌ای مبشران مسیحی، ص۴۹۸.

[۴۱] فرهنگ زندگی نامه‌ای مبشران مسیحی، ص۵۶۶.

[۴۲] فرهنگ زندگی نامه‌ای مبشران مسیحی، ص۷۵۱.

از این رو، آنان را نخستین بانیان گفتمان خاورشناسی دانسته‌اند

[۴۳] Ashley E Millar، The Jesuit as Knowledge Brokers between Europe and China «۱۵۸۲- ۱۷۷۳» : Shaping European views of Middle Kingdom، ج۱، ص۴۰.، London 2007.

حضور هیئتهای مسیحی به حوز عثمانی

پس از تشکیل شورای ترنت «۹۵۲-۹۷۰/ ۱۵۴۵-۱۵۶۳» موج جدیدی از هیئتهای مسیحی به حوز عثمانی و آسیای غربی گسیل شد. هدف اصلی از ارسال این هیئتها حفظ مسیحیان شرقی در قلمرو کلیسای رم و پیشگیری از نفوذ نهضت پروتستان در این حوزه بود. در فاصل سالهای ۹۵۸/ ۱۵۵۱ تا ۱۰۵۵/ ۱۶۴۵، پاپ چندین هیئت ژزوئیت را به قسطنطنیه و دیگر مناطق عثمانی فرستاد

[۴۴] سلیم دکاش، الارسال الکاثولیکیه فی الشرق، ص۶۷۸ـ ۶۹۳.

، اما موفقیت چندانی کسب نکردند. به رغم برخی فراز و نشیبهای تاریخی، حضور و فعالیت ژزوئیتها در بخشهایی از خاورمیانه، به ویژه سوریه و لبنان، تا نیمه‌های سد چهاردهم ادامه داشت

[۴۵] سلیم دکاش، الارسال الکاثولیکیه فی الشرق، ص۶۹۵ـ ۶۹۷.

اما در قرون متاخر، فعالیتهای تبشیری آنان‌ به‌طور فزاینده‌ای با سیاستهای استعماری فرانسه در این بخش از خاورمیانه همپوشانی داشته است

[۴۶] مصطفی خالدی و عمر فروخ، التبشیر و الاستعمار فی بلادالعربیه، ج۱، ص۱۲۲ـ ۱۲۵.، بیروت ۱۹۸۳.

اولین مبشران مسیحی در ایران

ژزوئیتها اولین مبشران مسیحی بودند که در دور صفوی به ایران وارد شدند. در آن زمان فرانسیس گزاویه شخصی به نام بارازیوس را در راس هیئتی به هرمز فرستاد، اما در۹۷۶/ ۱۵۶۸ آن‌جا را ترک کردند

[۴۷] Liam Matthew Brockey، Journey to the East، ج۱، ص۶۳۵.، the Jesuit Mission to China، ۱۵۷۹- ۱۷۲۴، London 2007.

احتمالا، ترجیح دولت اسپانیا ـ پرتغال برای ارسال راهبان اگوستینی یا دومنیکنی به دربار ایران– که ظاهرا سفیرتم معتمدتری بودند و بیش‌تر نمایند واتیکان محسوب می‌شدند– حضور بعدی ژزوئیتها را در ایران تا دهه‌ها به تاخیر انداخت. در واقع، ژزوئیتها آخرین فرق کاتولیکی بودند که در ایران استقرار یافتند

[۴۸] فرانسیس ریشار، «چند سند چاپ نشده دربار امتیازهایی که پادشاهان صفوی برای مبلغان کاتولیک قایل شدند»، ج۱، ص۲۵۲ـ ۲۵۳، در اسناد پادریان کرملی بازمانده از عصر شاه عباس صفوی، ترجم ع روحبخشان، به کوشش منوچهر ستوده، تهران ۱۳۸۳ش.

[۴۹] J J Winter، “Persian Sciences in Safavid times”، ج۱، ص۵۸۷.، in The Cambridge History of Iran، vol 6، pp 581- 609.

فعالیت تبشیری در اصفهان

در ۱۰۵۶/۱۶۴۶، فرانسوا ریگوردی، پادری فرانسوی، از سوی «انجمن تبلیغ دین» به اصفهان آمد تا زمین فعالیت هیئت تبشیری ژزوئیتها را فراهم کند، اما این حضور با استقبال سرد خلیفه سلطان، اعتمادالدول وقت، روبه رو شد که ظاهرا متاثر از تشدید رقابت میان فرقه‌های مسیحی در اصفهان بود و سیاستی مخالف با آزادی فعالیتهای مبشران مسیحی در پیش گرفته بود

[۵۰] فرانسیس ریشار، «چند سند چاپ نشده دربار امتیازهایی که پادشاهان صفوی برای مبلغان کاتولیک قایل شدند»، ج۱، ص۴۳ـ ۴۴، در اسناد پادریان کرملی بازمانده از عصر شاه عباس صفوی، ترجم ع روحبخشان، به کوشش منوچهر ستوده، تهران ۱۳۸۳ش.

[۵۱] وقایع نگاری کرملی‌ها، ج۱، ص۳۷۸ـ ۳۷۹.

[۵۲] Liam Matthew Brockey، Journey to the East، ج۱، ص۶۳۵.، the Jesuit Mission to China، ۱۵۷۹- ۱۷۲۴، London 2007.

ریگوردی ایران را به مقصد هند ترک کرد، اما سال بعد بازگشت و این بار موفق شد هم حمایت کلانتر جلفا را برای استقرار ژزوئیتها در آن شهر کسب کند و هم از شاه عباس دوم «۱۰۵۲ـ ۱۰۷۷» فرمانی بگیرد برای آزادی فعالیت آبای ژزوئیت در اصفهان و شیراز

[۵۳] فرانسیس ریشار، «چند سند چاپ نشده دربار امتیازهایی که پادشاهان صفوی برای مبلغان کاتولیک قایل شدند»، ج۱، ص۲۹۴.، در اسناد پادریان کرملی بازمانده از عصر شاه عباس صفوی، ترجم ع روحبخشان، به کوشش منوچهر ستوده، تهران ۱۳۸۳ش.

او پس از مدتی از طریق روسیه و لهستان به رم و از آن‌جا به فرانسه رفت و از اوضاع ایران و دستاوردهای خود گزارشهایی داد که زمینه ساز آمدن هیئتهای بعدی شد.
هیئت بعدی که به ریاست امه شزو و در همراهی با ریگوردی به اصفهان آمد «۱۰۶۳/ ۱۶۵۳»، خوش اقبال تر بود. این هیئت سفارش نامه‌هایی از پادشاه فرانسه داشت که مای دلگرمی شاه صفوی برای مقابله با ترکان عثمانی در غرب و هلندیها در جنوب ایران بود

[۵۴] Liam Matthew Brockey، Journey to the East، ج۱، ص۶۳۵.، the Jesuit Mission to China، ۱۵۷۹- ۱۷۲۴، London 2007.

آنان موقتا در دیرمتعلق به کرملیها مستقر شدند

[۵۵] فرانسیس ریشار، «چند سند چاپ نشده دربار امتیازهایی که پادشاهان صفوی برای مبلغان کاتولیک قایل شدند»، ج۲، ص۲۱۰ـ ۲۱۱، در اسناد پادریان کرملی بازمانده از عصر شاه عباس صفوی، ترجم ع روحبخشان، به کوشش منوچهر ستوده، تهران ۱۳۸۳ش.

[۵۶] Arnold T Wilson، “History of the Mission of the Fathers of Society of Jesus Established in Persia by the Reverend Father Alexander of Rhodes”، ج۱، ص۶۸۶ـ ۶۸۷.، Bulletin of the School of Oriental Studies، ۳/۴ «۱۹۲۵»، ۶۷۵- ۷۰۷.

و ریگوردی با نامه‌هایی از پادشاه فرانسه، برای دیدار با شاه، که در این زمان از فتح قندهار باز می‌گشت، به بسطام رفت. ریگوردی موقعیت را غنیمت یافت و راجع به امکان اتحاد ایران و فرانسه علیه عثمانی، وعده‌های گزافی داد تا حمایت جدی تر شاه را به دست آورد

[۵۷] فرانسیس ریشار، «چند سند چاپ نشده دربار امتیازهایی که پادشاهان صفوی برای مبلغان کاتولیک قایل شدند»، ج۱، ص۲۹۵.، در اسناد پادریان کرملی بازمانده از عصر شاه عباس صفوی، ترجم ع روحبخشان، به کوشش منوچهر ستوده، تهران ۱۳۸۳ش.

الکساندر د رودس، که قرار بود در راس هیئت شزو به ایران بیاید، سفرش چند سالی به تعویق افت