توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل همسر و فرزند حضرت مهدی ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل همسر و فرزند حضرت مهدی ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل همسر و فرزند حضرت مهدی ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل همسر و فرزند حضرت مهدی ۶۶ اسلاید در PowerPoint

سر بودن پنهان زیستی حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) بسیاری از چگونگی‌های زندگی آن حضرت را در هاله‌ای از ابهام و اختلاف دیدگاه، قرار داده است. از آن جا که روایت صریح و روشنی درباره خانواد آن حضرت، در دست نیست و روایت‌های موجود نیز بیان‌های گوناگونی را ارائه می‌کنند، دیدگاه‌های متفاوتی در این رابطه وجود دارد.

فهرست مندرجات

۱ – دیدگاه علمای شیعه
۲ – اثبات همسر و فرزند
۲.۱ – استحباب ازدواج
۲.۱.۱ – مقدم نخست
۲.۱.۲ – مقدم دوم
۲.۲ – برخی روایات و ادعیه
۲.۲.۱ – روایت نعمانی و طوسی
۲.۲.۲ – حکایت جزیره خضراء
۲.۲.۳ – روایت علامه مجلسی
۲.۲.۴ – روایت سیدبن طاووس
۲.۲.۵ – روایت دوم سیدبن طاوووس
۲.۲.۶ – روایت میرزای نوری
۲.۲.۷ – روایات دیگر
۳ – انکار همسر و فرزند
۳.۱ – منافات ازدواج با فلسفه غیبت
۳.۲ – استدلال بر روایات
۳.۲.۱ – روایت مسعودی
۳.۲.۲ – روایت شیخ طوسی
۳.۲.۳ – همراهی خضر با امام
۳.۲.۴ – روایات دیگر
۴ – نکته پایانی
۵ – پانویس
۶ – منبع

دیدگاه علمای شیعه

دیدگاه‌های متفاوتی بین دانشمندان شیعه پدید آمده است:
۱. حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) ازدواج کرده و دارای فرزندانی نیز هست.

[۱] محدث نوری، نجم الثاقب، ص۴۰۲.

۲. حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) ازدواج نکرده است. (البته برخی بزرگان، دیدگاه سومی را مطرح کرده‌اند که در آن، احتمال داده شده آن حضرت ازدواج کرده است؛ ولی دارای فرزند نیست.)

[۲] صدر، سیدمحمد، تاریخ الغیبه الکبری، مقدمه، ص۲۳.

اثبات همسر و فرزند

دیدگاه نخست: اثبات همسر و فرزند:
کسانی که بر این باورند، اعتقاد دارند آن حضرت به طور قطع ازدواج کرده، و دارای فرزندانی نیز هست. ایشان به طور عمده، دو دسته دلیل برای این ادعا ذکر کرده‌اند:
۱. ازدواج، امری مستحب است و ساحت حضرت ولی عصر (علیه‌السّلام) از ترک این مستحب، مبرا می‌باشد.
۲. در کتاب‌های روایی، برخی روایت‌ها و ادعیه، بر همسر و فرزند داشتن حضرت دلالت دارد.

استحباب ازدواج

برخی افرادی که این احتمال را ترجیح داده‌اند، در پاسخ منکران وجود همسر و فرزند برای حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) چنین نوشته‌اند:
چگونه ترک خواهند کرد چنین سنت عظیمه جد اکرم خود را با آن همه ترغیب و تحریص که در فعل آن و تهدید و تخویف در ترک آن شده، و سزاوارترین امت در اخذ به سنت پیغمبر، امام هر عصر است، و تاکنون کسی ترک آن سنت را از خصایص آن حضرت نشمرده است.

[۳] محدث نوری، نجم الثاقب، ص۴۰۲.

نیز یکی از دانشوران معاصر در این باره نوشته است:
بنابراین آن حضرت، فرزندان و نوادگان زیادی خواهد داشت که شمارش آن‌ها به سادگی ممکن نیست. اگر در این زمینه (داشتن همسر و فرزند) هیچ نقل روایی وجود نداشت، و فقط همین مطلبی که آن حضرت با وجود سن زیاد از نظر جسمی جوانی قوی البنیه است… و نیز می‌دانیم که آن حضرت به سنت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌واله‌و‌سلم) عمل می‌کند، در قبول این مطلب که آن جناب همسر و فرزندانی دارد کافی بود.

[۴] علی سعادت پرور، ظهور نور، ص۱۲۳.

بررسی این دیدگاه: استدلال پیشین، دارای دو مقدمه است:
۱. ازدواج، سنت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌واله‌و‌سلم)، و کاری شایسته و مستحب است.
۲. حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) ناگزیر این سنت را انجام می‌دهد.

مقدم نخست

شکی نیست که استحباب ازدواج از آیات.

[۵] نساء/سوره۴، آیه۳.

و روایات (النکاح سنتی فمن رغب عن سنتی فلیس منی)

[۶] مجلسی، سیدمحمدباقر، بحارالانوار، ج۱۰۰، ص۲۲۰.

فراوانی استفاده می‌شود.
با توجه به آیات و روایات و وجود کلمات امر، مانند (انکحوا) در آیات، و تشویق به ازدواج در روایات، و سفارش در عمل به سنت پیامبر خدا، استحباب شرعی ازدواج قابل استنباط است.

مقدم دوم

لزوم عمل امام (علیه‌السّلام) به امر شرعی و سنت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌واله‌و‌سلم) پرسش‌هایی را پدید می‌آورد؛ از جمله این که:
با توجه به انبوه کارهای مستحب، آیا امام (علیه‌السّلام) به هم آن‌ها عمل می‌کند؟ یا از آن امور انتخاب کرده و گزینشی عمل می‌کند؟
با توجه به دو مقدمه‌ای که گذشت، برخی بر این باورند امام زمان (علیه‌السّلام) در عصر غیبت ازدواج کرده و صاحب همسر و فرزند است.
در نقد این دلیل گفته شده است: اگر انجام ازدواج را بر استحباب نیز حمل کنیم، نکت قابل توجه این است که این استحباب، با مسال بسیار مهم غیبت و فلسف آن، در تعارض است.
این پرسش پیش می‌آید که اهمیت ازدواج، در جایگاه یک مستحب بیشتر است یا امر بسیار مهم [[|امر به معروف و نهی از منکر]]؟ ناگزیر پاسخ داده خواهد شد: امر به معروف مهم‌تر است. حال آیا امام عصر (علیه‌السّلام) از این همه منکری که رخ می‌دهد خبر دارد یا خیر؟ نیز گفته می‌شود: خبر دارد؛ پس چرا نهی از منکر نمی‌کند؟ خواهد گفت: با مقام غیبت حضرت در تعارض است. حال این پرسش پیش می‌آید که آیا واجبی به این اهمیت در تعارض با غیبت ترک می‌شود؛ اما امر مستحب نه؟ نه فقط امر به معروف که بسیاری از شؤونات امام است که به دلیل غیبت او به صورت موقت ترک می‌شود.
افزون بر این که روایت نبوی می‌گوید: فمن رغب عن سنتی فلیس منی؛

[۷] مجلسی، سیدمحمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۰، ص۲۲۰.

و آن، بدین معناست که با آن، به مخالفت برخیزد. بر ما روشن است که هر کس اگر به دلیل‌هایی نتوانست ازدواج کند، به این معنا نیست که با آن مخالف است.

برخی روایات و ادعیه

افزون بر دلیل پیشین که مهم‌ترین دلیل در این باره است، دلیل‌های دیگری بر فرزنددار بودن آن حضرت نیز بیان شده است:

روایت نعمانی و طوسی

شیخ طوسی از مفضل بن عمر نقل کرده است که امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: ان لصاحب هذا الامر غیبتین احداهما تطول حتی یقول بعضهم مات و یقول بعضهم قتل و یقول بعضهم ذهب حتی لا یبقی علی امره من اصحابه الا نفر یسیر لا یطلع علی موضعه احد من ولده و لا غیره الا المولی الذی یلی امره:
برای صاحب این امر، دو غیبت است که یکی از آن‌ها، به اندازه‌ای طولانی می‌شود که برخی از مردم گویند از دنیا رفته است؛ برخی گویند: کشته شده و برخی گویند: آمده و رفته است؛ جز اندکی از شیعیان، بر باور خود استوار نماند. کسی از فرزندانش و غیر آنان، از اقامتگاه او آگاه نمی‌شود؛ جز کسی که متصدی امور او است.

[۸] شیخ طوسی، کتاب الغیبه، ص۱۶۲.

بررسی کوتاه: استدلال به این روایت، از چند جهت محل تامل است:
الف. نعمانی همین روایت را نقل کرده است؛ در حالی که به جای (من ولده)، (من ولی)

[۹] نعمانی، محمدبن ابراهیم، الغیبه، ص۱۷۲.

آورده است.
با توجه به این که کتاب الغیبه نعمانی به مراتب بر کتاب الغیبه شیخ طوسی مقدم بوده و بخشی از سند هر دو کتاب مشترک است و نیز بین کلمه (ولی) و (ولد) از نظر نوشتار، نزدیکی وجود دارد، احتمال تصحیف، بسیار قوی می‌نماید؛ بنابراین، استدلال به این روایت، بی اعتبار خواهد شد. یکی از دانشمندان معاصر پس از ذکر هردو روایت می‌نویسد: با وجود این اختلاف، استناد به نقل (غیبت شیخ) اطمینان بخش نیست؛ بلکه نقل (غیبت نعمانی) از برخی جهات، مانند علو سند و لفظ حدیث، معتبرتر به نظر می‌رسد.

[۱۰] صافی گلپایگانی، لطف الله، پاسخ ده پرسش، ص۵۴.

یکی دیگر از اندیشه‌وران معاصر پس از اشاره به اختلاف نقل شیخ طوسی و نعمانی، دربار این روایت نوشته است: کمترین احتمالی که در این باره وجود دارد، این است که مقصود از عبارت: هیچ یک از فرزندان و نه دیگران، از جای آن حضرت آگاه نیستند، مبالغه در شدت پنهانی باشد؛ بدین معنا که اگر هم بر فرض آن حضرت را فرزندی باشد، حتی او هم از شخصیت حقیقی حضرت آگاه نخواهد بود، تا چه رسد به دیگران و لذا (چنان که واضح است) این عبارت دلیلی بر وجود فرزند بالفعل نمی‌باشد. و همین اندازه که چنین معنایی برای روایت محتمل باشد، برای ساقط کردن استدلال بدان کفایت می‌کند؛ زیرا آنگاه که احتمال به میان آید، استدلال باطل است.

[۱۱] صدر، سیدمحمد، تاریخ غیبت کبرا، ترجمه سید حسن افتخار زاده، ص۸۵.

ب. دربار روایت شیخ طوسی گفته می‌شود که مورد تحریف واقع شده است؛ زیرا در این روایت، ضمیر مفرد، به جای جمع استفاده شده است:
(در روایات) می‌گوید: از فرزندان او و دیگری؛ در حالی که صحیح این بود که بگوید: از فرزندان او و دیگران. مگر این که کسی بگوید ضمیر هاء در کلمه ولده از سوی نسخه نویسان اضافه شده است یا این که بگویند مقصود روایت اشاره به این مطلب است که امام (علیه‌السّلام) فقط یک فرزند دارد. یا این که بگوید مراد از لفظ ولد اسم جنس است و برای مراعات این نکته ضمیر مفرد به کار رفته است.

[۱۲] مرتضی، سیدجعفر، جزیره خضرا در ترازوی نقد، ترجمه: محمد سپهری، ص۲۱۸.

حکایت جزیره خضراء

حکایت جزیر خضرا که سخن از فرزندان حضرت در جزیره‌ای دور دست دارد. در آن داستان، ادعا شده است برخی فرزندان حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) در جزایری دور دست و ناشناخته، بر شهرهایی حکومت می‌کنند. این داستان، ابتدا به وسیل علام مجلسی در [[|بحار الانوار]]

[۱۳] مجلسی، سیدمحمدباقر، بحار الانوار، ج۵۲، ص۱۵۹.

و پس از نزدیک دو قرن، به وسیله محدث نوری در کتاب نجم الثاقب

[۱۴] طبرسی نوری، میرزا حسین، نجم الثاقب، باب هفتم، حکایت ۳۷.

(با وجود این که وی حکایت را از بحار الانوار نقل کرده است، ولی تفاوت‌های فراوانی با نقل علامه مجلسی دارد.) شهرت یافت. در محل خود به ساختگی بودن این داستان اشاره شد (جزیره خضرا) ازاین رو استدلال به این داستان و مانند آن، بر این مساله غیر قابل پذیرش است.

روایت علامه مجلسی

علامه مجلسی می‌گوید: نگارنده کتاب مزار کبیر به اسناد خود از ابو بصیر از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: کانی اری نزول القائم فی مسجد السهله باهله و عیاله: گویی می‌بینم فرود آمدن قائم را در مسجد سهله، با اهل و عیالش.

[۱۵] مجلسی، سیدمحمدباقر، بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۸۱، باب۲۷.

این روایت برای آن حضرت همسر و فرزند اثبات کرده است؛ ولی هیچ دلالتی ندارد در دوران غیبت نیز دارای زن و فرزند است؛ چرا که احتمال دارد این زن و فرزند پس از ظهور برای او حاصل آید. به ویژه آن که فضای روایت مربوط به دوران ظهور است.

<