توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل همراه پیامبر در غار ثور ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل همراه پیامبر در غار ثور ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل همراه پیامبر در غار ثور ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل همراه پیامبر در غار ثور ۴۲ اسلاید در PowerPoint

در برخی منابع شیعی و نیز منابع اهل‌سنت آمده است که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ابوبکر را از ترس خبر دادن او به کفار با خود به غار برد. همچنین در برخی منابع اسلامی گفته شده که آن شخصی که راه‌شناس بود (از کفار قریش) در مسیر حرکت پیامبر ابتدا فقط یک جای پا دید و گفت: از اینجا به بعد محمد با کسی دیگر همراه شد. در این مقاله به بررسی این دو موضوع می‌پردازیم.

فهرست مندرجات

۱ – دلیل همراهی
۱.۱ – سخن ابن‌طاووس
۱.۲ – سخن اسکافی
۲ – بررسی همراهی ابوبکر با پیامبر
۲.۱ – سخن ابن‌خلدون
۲.۲ – سخن اصبهانی
۳ – پانویس
۴ – منبع

دلیل همراهی

در مورد دلیل همراهی پیامبر با ابوبکر به چند سند اشاره می‌شود.

سخن ابن‌طاووس

در کتاب (النور و البرهان) شیخ ابوهاشم ابن‌صباغ آمده است که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ابوبکر را از ترس خبر دادن او به کفار با خود به غار برد. در حال حاضر این کتاب در دسترس نیست؛ ولی مرحوم سید بن طاووس در کتاب الطرائف این مطلب را از این کتاب نقل می‌کند. ایشان می‌فرماید:
ومن طریف الروایات فی ان النبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ما صحب ابابکر الی الغار خوفا منه ان یدل الکفار علیه ما ذکره ابو‌هاشم بن الصباغ فی کتاب النور والبرهان فقال فی باب ما انزل الله تعالی علی نبیه ” ص” قم فانذر “
وقوله تعالی ” فاصدع بما تؤمر ” وما ضمن رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) لمن اجابه وصدقه، رفع الحدیث عن محمد بن اسحاق قال: قال حسان: قدمت مکه معتمرا واناس من قریش یقذفون اصحاب رسول الله ” ص” فقال ما هذا لفظه: فامر رسول الله علیا (علیه‌السّلام) فنام علی فراشه، وخشی ابن‌ابی‌قحافه ان یدل القوم علیه فاخذه معه ومضی الی الغار.

[۱] السید ابن طاوس الحلی، رضی‌الدین أبی‌القاسم، الطرائف فی معرفه مذاهب الطوائف، ص۴۱۰.

از دسته روایاتی که دلالت می‌کندپیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از ترس این که ابوبکر جای را به کفار نشان ندهد او را با خود به غار بردند روایتی است که شیخ ابوهاشم بن صباغ در کتاب النور و البرهان باب: ما انزل الله علی نبیه ذیل آیه «قم فانذر» و آیه «فاصدع بما تؤمر» وباب «ما ضمن رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) لمن اجابه وصدقه» می‌آورد: حسان می‌گوید برای انجام حج عمره به مکه آمدم دیدم مردمی از قریش به اصحاب رسول خدا فحش می‌دادند…. پس این‌گونه می‌گوید: رسول خدا به علی (علیه‌السّلام) (درشب لیله المبیت) امر نمود (که درجای ایشان بخوابد) علی (علیه‌السّلام) نیز اجابت نمود ولی از ابن‌ابی‌قحافه (کنیه ابوبکر) ترسید که مبادا جای ایشان را به کسانی که دنبال پیامبر بودند نشان دهد به همین خاطر او را با خود به غار بردند.

سخن اسکافی

نکته دیگرکه شایسته توجه است اینکه نظیر همین مطلب در کتب دیگر اهل سنت که در حال حاضر موجود می‌باشد یافت می‌شود.
ابوجعفر اسکافی استاد ابن‌ابی‌الحدید در جواب جاحظ که قائل است ابوبکر در راه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از همه صحابه سختی بیشتری را تحمل کرد می‌گوید:
ثم یقال له ما بالک اهملت امر مبیت علی (علیه‌السّلام) علی الفراش بمکه لیله الهجره هل نسیته‌ام تناسیته فانها المحنه العظیمه والفضیله الشریفه التی متی امتحنها الناظر، واجال فکره فیها، رای تحتها فضائل متفرقه ومناقب متغایره، وذلک انه لما استقر الخبر عند المشرکین ان رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مجمع علی الخروج من بینهم للهجره الی غیرهم قصدوا الی معاجلته، وتعاقدوا علی ان یبیتوه فی فراشه، وان یضربوه باسیاف کثیره، بید کل صاحب قبیله من قریش سیف منها، لیضیع دمه بین الشعوب، ویتفرق بین القبائل، ولا یطلب بنو‌هاشم بدمه قبیله واحده بعینها من بطون قریش، وتحالفوا علی تلک اللیله، واجتمعوا علیها، فلما علم رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ذلک من امرهم، دعا اوثق الناس عنده، امثلهم فی نفسه، وابذلهم فی ذات الاله لمهجته، واسرعهم اجابه الی طاعته، فقال له ان قریشا قد تحالفت علی ان تبیتنی هذه اللیله، فامض الی فراشی، ونم فی مضجعی، والتف فی بردی الحضرمی لیروا انی لم اخرج، وانی خارج ان شاء الله. فمنعه اولا من التحرز واعمال الحیله، وصده عن الاستظهار لنفسه بنوع من انواع المکاید والجهات التی یحتاط بها الناس لنفوسهم، والجاه الی ان یعرض نفسه لظبات السیوف الشحیذه من ایدی ارباب الحنق والغیظه، فاجاب الی ذلک سامعا مطیعا طیبه بها نفسه، ونام علی فراشه صابرا محتسبا، واقیا له بمهجته، ینتظر القتل، ولا نعلم فوق بذل النفس درجه یلتمسها صابر، ولا یبلغها طالب، (والجود بالنفس اقصی غایه الجود)، ولولا ان رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) علم انه اهل لذلک، لما اهله، ولو کان عنده نقص فی صبره او فی شجاعته او فی مناصحته لابن عمه، واختیر لذلک، لکان من اختاره (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) منقوضا فی رایه، مضرا فی اختیاره، ولا یجوز ان یقول هذا احد من اهل الاسلام، وکلهم مجمعون علی ان الرسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) عمل الصواب، واحسن فی الاختیار. ثم فی ذلک – اذا تامله المتامل – وجوه من الفضل:
منها انه وان کان عنده فی موضع الثقه، فانه غیر مامون علیه الا یضبط السر فیفسد التدبیر بافشائه تلک اللیله الی من یلقیه الی الاعداء.
ومنها انه وان کان ضابطا للسر وثقه عند من اختاره، فغیر مامون علیه الجبن عندمفاجاه المکروه، ومباشره الاهوال، فیفر من الفراش، فیفطن لموضع الحیله، ویطلب رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فیظفر به.
ومنها انه وان کان ضابطا للسر، شجاعا نجدا، فلعله غیر محتمل للمبیت علی الفراش، لان هذا امر خارج عن الشجاعه ان کان قد قامه مقام المکتوف الممنوع، بل هو اشد مشقه من المکتوف الممنوع، لان المکتوف الممنوع یعلم من نفسه انه لاسبیل له الی الهرب، وهذا یجد السبیل الی الهرب والی الدفع عن نفسه، ولا یهرب ولا یدافع. ومنها انه وان کان ثقه عنده، ضابطا للسر، شجاعا محتملا للمبیت علی الفراش، فانه غیر مامون ان یذهب صبره عند العقوبه الواقعه، والعذاب النازل بساحته، حتی یبوح بما عنده، ویصیر الی الاقرار بما یعلمه، وهو انه اخذ طریق کذا فیطلب فیؤخذ، فلهذا قال علماء المسلمین ان فضیله علی (علیه‌السّلام) تلک اللیله لا نعلم احدا من البشر نال مثلها.

تو را چه شده است که داستان خوابیدن علی (علیه‌السّلام) را در جای رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در لیله المبیت ذکر نکرده‌ای آیا آن را فراموش کرده‌ای یا خودت را به فراموشی زده‌ای؟!
پس بدر