توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هدایه الاصول فی شرح کفایه الاصول (کتاب) ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هدایه الاصول فی شرح کفایه الاصول (کتاب) ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هدایه الاصول فی شرح کفایه الاصول (کتاب) ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

هدایه الاصول فی شرح کفایه الاصول (کتاب)

این کتاب « هدایه الاصول فی شرح کفایه الاصول » تقریرات درس آیت الله شیخ صدرا است که توسط حیدر علی مدرّسی نوشته شده است.

فهرست مندرجات

۱ – ساختار کتاب
۱.۱ – جلد اول
۱.۲ – جلد دوم
۱.۳ – جلد سوم:
۱.۴ – جلد چهارم
۲ – وضعیت کتاب
۳ – پانویس

ساختار کتاب

مؤلف کتاب را در چهار جلد تدوین نموده و تحت عنوان« قوله» مطالب اصلی کفایه را شرح کرده است.
گزارش محتوا:
مطالب ارائه شده در جلدهای چهارگانه کتاب به اختصار به شرح ذیل است:

جلد اول

از تعریف علم اصول تا اقسام واجب است:
در تعریف علم اصول:به نظر آخوند علم اصول صناعتی است که به سبب آن می‌توان قواعدی را که ممکن است در طریق استنباط احکام بکار روند و یا در مقام عمل به آنها تمسّک جست را شناخت ولی به نظر شیخ صدرا تعریف حق آنست که علم اصول از قواعدی بحث می‌کند که نتیجه آن در طریق استنباط حکم شرعی واقع می‌شود.

[۱] هدایه الأصول فی شرح کفایه الأصول‌، بادکوبه ای، شیخ صدرا، ناشر:المطبعه العلمیه، قم‌، چاپ اول‌، سال چاپ:۱۴۱۸ ق‌، ج۱، ص۳.

در تعریف وضع می‌نویسد که این بحث از مبادی تصوّریه محسوب می‌شود و وضع نوعی اختصاص و ارتباط موجود میان لفظ و معناست. در ادامه به بحث پیرامون انواع اطلاق لفظ، وضع مرکبات، علائم حقیقت و مجاز، لفظ، حقیقت شرعیه، صحیح و اعم، اشتراک لفظی و استعمال لفظ در بیشتر از یک معنا، و مشتق پرداخته شده است.

[۲] هدایه الأصول فی شرح کفایه الأصول‌، بادکوبه ای، شیخ صدرا، ناشر:المطبعه العلمیه، قم‌، چاپ اول‌، سال چاپ:۱۴۱۸ ق‌، ج۱، ص۱۸.

شارح پس از آن وارد بحث اوامر شده و ماده و صیغه امر را تا اول تقسیم واجب به واجب نفسی و واجب غیری مورد شرح و تحقیق قرار داده است.

[۳] هدایه الأصول فی شرح کفایه الأصول‌، بادکوبه ای، شیخ صدرا، ناشر:المطبعه العلمیه، قم‌، چاپ اول‌، سال چاپ:۱۴۱۸ ق‌، ج۱، ص۱۶۰.

جلد دوم

از تقسیم واجب نفسی و غیری

[۴] هدایه الأصول فی شرح کفایه الأصول‌، بادکوبه ای، شیخ صدرا، ناشر:المطبعه العلمیه، قم‌، چاپ اول‌، سال چاپ:۱۴۱۸ ق‌، ج۲، ص۴.

تا آخر مباحث الفاظ است:مؤلف بعد از بحث پیرامون تمسک به اطلاق و عدم آن، ترتّب ثواب به واجب غیری، ترتب ثواب در مقدمات عبادیه، وجوب تخییری وارد مباحث نواهی می‌شود

[۵] هدایه الأصول فی شرح کفایه الأصول‌، بادکوبه ای، شیخ صدرا، ناشر:المطبعه العلمیه، قم‌، چاپ اول‌، سال چاپ:۱۴۱۸ ق‌، ج۲، ص۱۸۲.

و در آنجا مادّه نهی و صیغه آن، اجتماع امر و نهی، اقتضای نهی از شی برای فساد آن مورد بررسی قرار می‌گیرد. مولّف در ادامه بحث درباره مفاهیم، عام و خاص، مطلق و مقید و مجمل و مبین نکات ارزنده‌ای ارائه می‌دهد.

جلد سوم:

از ابتدای امارات شرعی یا عقلی تا اوّل استصحاب است:مصنّف نخست به بررسی احکام و اقسام قطع می‌پردازد

[۶] هدایه الأصول فی شرح کفایه الأصول‌، بادکوبه ای، شیخ صدرا، ناشر:المطبعه العلمیه، قم‌، چاپ اول‌، سال چاپ:۱۴۱۸ ق‌، ج۳، ص۸.

و آنها را در هفت امر تحقیق می‌نماید که عبارتند از:وجوب متابعت از قطع و حجیّت آن، تجرّی، اقسام قطع و قیام امارات و اصول بجای قطع، اخذ قطع و یا ظن به حکم در موضوع آن، موافقت التزامیه قطع در فروع دین، قطع قطّاع، علم اجمالی. سپس حجّیت ظنون معتبره و ا صول عملیه را مورد مطالعه قرار می‌دهد

[۷] هدایه الأصول فی شرح کفایه الأصول‌، بادکوبه ای، شیخ صدرا، ناشر:المطبعه العلمیه، قم‌، چاپ اول‌، سال چاپ:۱۴۱۸ ق‌، ج۳، ص۲۹۱.

که به اختصار عبارت است از:
الف- حجیّت ظواهر :ظواهر مطلقا حجّت هستند و دلیل آن سیره عقلا ست زیرا اوّلاً:اعتماد عقلا در بیان و استفاده مرادات خویش، بر ظواهر کلامشان است و ثانیاً: شارع به یقین، عقلا را از این سیره و رفتارشان منع نکرده است.
ب- حجیّت قول لغوی :یک بحث صغروی است و در آن راه احراز اصل ظهور بررسی می‌شود. به عقیده مشهور ظن حاصل از قول لغوی و کتابهای لغت در بیان موضوعٌ له و مستعملٌ فیه الفاظ حجّت است و می‌توان کلام متکلّم و ظواهر آن را بر اساس آن تلقّی نمود؛ ولی به نظر صاحب کفایه قول لغوی حجیّت ندارد امّا در عین حال رجوع به آن خالی از فا