توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هدایتگری محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هدایتگری محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل هدایتگری محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

هدایتگری محمد (قرآن)

یکی از فضایل پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله، هدایتگری ایشان است. دراین مقاله آیات مرتبط با فضایل حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله معرفی می‌شوند.

فهرست مندرجات

۱ – اعلام هدایت‌یافتگی خود
۲ – هدایتگر بودن پیامبر
۳ – حرص بر هدایت
۴ – جدیت در هدایت
۵ – از اهداف بعثت پیامبر
۶ – هدایت در مسیر حق
۷ – اشتیاق برای هدایت
۸ – هدایت منافقان
۹ – هدایتگر بدون گمراهی
۱۰ – وظیفه پیامبر در هدایتگری
۱۱ – هدایت به صراط مستقیم
۱۲ – ناتوانی پیامبر بدون خواست خدا
۱۳ – هدایت با تعالیم قرآن
۱۳.۱ – هدایت به راه خدا
۱۳.۲ – هدایت به سوی نور
۱۴ – هدایت‌ناپذیری کافران
۱۵ – آوردن معجزه برای هدایت
۱۶ – عدم هدایت اجباری
۱۷ – استفاده پیامبر از تمام روش‌ها
۱۸ – پیام‌آور هدایت از جانب خدا
۱۹ – سلب مسئولیت هدایت از پیامبر
۲۰ – تمایل پیامبر به هدایت انسان‌ها
۲۱ – بهره‌مندان از هدایت پیامبر
۲۱.۱ – دارندگان روحیه تسلیم
۲۱.۲ – پاکدلان
۲۲ – واسطه بودن پیامبر در هدایت
۲۳ – تشبیه هدایتگری پیامبر
۲۴ – وظیفه پیامبر برای هدایت خلق
۲۵ – پانویس
۲۶ – منبع

اعلام هدایت‌یافتگی خود

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله موظّف به اعلام هدایت‌یافتگى خود، به عنایت ربوبى:
«قُل انَّنى هَد- نى رَبّى الى‌ صِرطٍ مُستَقیمٍ دینًا قِیَمًا مِلَّهَ ابرهیمَ حَنِیفًا وما کانَ مِنَ المُشرِکین؛

[۱] انعام/سوره۶، آیه۱۶۱.

بگو: پروردگارم مرا به راه راست هدایت کرده، آئینی پا بر جا و ضامن سعادت دین و دنیا، آئین ابراهیم همان کسی که از آئینهای خرافی محیط خود روی گردانید و از مشرکان نبود.»

هدایتگر بودن پیامبر

محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله، پیامبرى هدایتگر به سوى دین حق و آیین پیروز:
۱. «هُوَ الَّذى ارسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدى‌ ودینِ الحَقّ لِیُظهِرَهُ عَلَى الدّینِ کُلّهِ ولَو کَرِهَ المُشرِکون؛

[۲] توبه/سوره۹، آیه۳۳.

[۳] صفّ/سوره۶۱، آیه۹.

او کسی است که رسول خود را با هدایت و دین حق فرستاد تا او را بر همه ادیان غالب سازد، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند. »
۲. «هُوَ الَّذى ارسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدى‌ ودینِ الحَقّ لِیُظهِرَهُ عَلَى الدّینِ کُلّهِ وکَفى‌ بِاللَّهِ شَهیدا؛

[۴] فتح/سوره۴۸، آیه۲۸.

او کسی است که رسولش را با هدایت و دین حق فرستاده، تا آن را بر همه ادیان پیروز کند، و کافی است که خدا شاهد این موضوع باشد.»

حرص بر هدایت

حرص محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله بر هدایت گمراهان و حریص بودن بر هدایت مردم:
۱. «لَقَد جاءَکُم رَسولٌ مِن انفُسِکُم عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّم حَریصٌ عَلَیکُم بِالمُؤمِنینَ رَءوفٌ رَحیم؛

[۵] توبه/سوره۹، آیه۱۲۸.

رسولی از خود شما به سویتان آمد که رنجهای شما بر او سخت است، و اصرار به هدایت شما دارد و نسبت به مؤ منان رئوف و مهربان است. »
۲. «ان تَحرِص عَلى‌ هُدهُم فَانَّ اللَّهَ لا یَهدى مَن یُضِلُّ وما لَهُم مِن نصِرین؛

[۶] نحل/سوره۱۶، آیه۳۷.

هر قدر بر هدایت آنها حریص باشی (سودی ندارد) چرا که خداوند کسی را که گمراه ساخت هدایت نمی‌کند و یاورانی نخواهند داشت.»

جدیت در هدایت

جدّیت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در هدایت گمراهان:
۱. «لَیسَ عَلَیکَ هُدهُم ولکِنَّ اللَّهَ یَهدى مَن یَشاءُ وما تُنفِقوا مِن خَیرٍ فَلِانفُسِکُم وما تُنفِقونَ الَّا ابتِغاءَ وجهِ اللَّهِ وما تُنفِقوا مِن خَیرٍ یُوَفَّ الَیکُم وانتُم لاتُظلَمون؛

[۷] بقره/سوره۲، آیه۲۷۲.

هدایت آنها (به طور اجبار،) بر تو نیست، (بنابراین، ترک انفاق به غیر مسلمانان، برای اجبار به اسلام، صحیح نیست،) ولی خداوند، هر که را بخواهد (و شایسته بداند)، هدایت می‌کند. و آنچه را از خوبیها و اموال انفاق می‌کنید، برای خودتان است، (ولی) جز برای رضای خدا، انفاق نکنید! و آنچه از خوبیها انفاق می‌کنید، (پاداش آن) به طور کامل به شما داده می‌شود، و به شما ستم نخواهد شد.»
۲. «وان کانَ کَبُرَ عَلَیکَ اعرَاضُهُم فَانِ استَطَعتَ ان‌ تَبتَغِىَ نَفَقًا فِى الارضِ او سُلَّمًا فِى السَّماءِ فَتَأتِیَهُم بِایَهٍ ولَو شاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُم عَلَى الهُدى‌ فَلا تَکونَنَّ مِنَ الجهِلین؛

[۸] انعام/سوره۶، آیه۳۵.

و اگر اعراض آنها بر تو سنگین است چنانچه بتوانی نقبی در زمین بزن یا نردبانی به آسمان بگذار (و اعماق زمین و آسمانها را جستجو کن) تا آیه (و نشانه دیگری) برای آنها بیاوری (ولی بدان این لجوجان ایمان نمی‌آورند) اما اگر خدا بخواهد آنها را (اجبارا) بر هدایت جمع خواهد کرد (اما هدایت اجباری چه سود دارد؟) پس هرگز از جاهلان نباش.»
۳. «ویَقولُ الَّذینَ کَفَروا لَولا انزِلَ عَلَیهِ ءایَهٌ مِن رَبّهِ انَّما انتَ مُنذِرٌ ولِکُلّ قَومٍ هاد؛

[۹] رعد/سوره۱۳، آیه۷.

و آنها که کافر شدند می‌گویند چرا آیت (و اعجازی) از پروردگارش بر او نازل نشده؟ تو تنها بیم دهنده‌ ای، و برای هر گروهی هدایت کننده‌ ای است (و اینها همه بهانه است نه جستجوی حقیقت).»
۴. «ان تَحرِص عَلى‌ هُدهُم فَانَّ اللَّهَ لا یَهدى مَن یُضِلُ‌ …؛

[۱۰] نحل/سوره۱۶، آیه۳۷.

هر قدر بر هدایت آنها حریص باشی (سودی ندارد) چرا که خداوند کسی را که گمراه ساخت هدایت نمی‌کند….»
۵. «وما مَنَعَ النّاسَ ان یُؤمِنوا اذ جاءَهُمُ الهُدَى‌ الّا ان قالوا ابَعَثَ اللَّهُ بَشَرًا رَسُولا؛

[۱۱] اسراء/سوره۱۷، آیه۹۴.

تنها چیزی که مانع شد مردم بعد از آمدن هدایت ایمان بیاورند، این بود که (از روی نادانی و بیخبری) گفتند: آیا خداوند بشری را به عنوان رسول فرستاده است؟!»
۶. «وما انتَ بِهدِى العُمىِ عَن ضَللَتِهِم ان تُسمِعُ الّا مَن یُؤمِنُ بِایتِنا فَهُم مُسلِمون؛

[۱۲] نمل/سوره۲۷، آیه۸۱.

و نیز نمی‌توانی کوران را از گمراهی برهانی، تو فقط می‌توانی سخن خود را به گوش کسانی برسانی که آماده پذیرش ایمان به آیات ما هستند و در برابر حق تسلیمند.»
۷. «وما انتَ بِهدِ العُمىِ عَن ضَللَتِهِم ان تُسمِعُ الّا مَن یُؤمِنُ بِایتِنا فَهُم مُسلِمون؛

[۱۳] روم/سوره۳۰، آیه۵۳.

و (نیز) نمی‌توانی نابینایان را از گمراهیشان هدایت کنی، تو تنها سخنت را به گوش کسانی می‌رسانی که ایمان به آیات ما می‌آورند و در برابر حق تسلیمند.»
۸. «الَّذینَ یَستَمِعونَ القَولَ فَیَتَّبِعونَ احسَنَهُ اولکَ الَّذینَ هَدهُمُ اللَّهُ‌ … ء افَمَن حَقَّ عَلَیهِ کَلِمَهُ العَذابِ افَانتَ تُنقِذُ مَن فِى النّار؛

[۱۴] زمر/سوره۳۹، آیه۱۸.

[۱۵] زمر/سوره۳۹، آیه۱۹.

کسانی که سخنان را می‌شنوند و از نیکوترین آنها پیروی می‌کنند، آنها کسانی هستند که خدا هدایتشان کرده… آیا تو می‌توانی کسی را که در درون آتش است برگیری و بیرون آوری.»

از اهداف بعثت پیامبر

دست یابى انسانها به هدایت، از اهداف بعثت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
۱. «ومِن حَیثُ خَرَجتَ فَوَلّ وجهَکَ شَطرَ المَسجِدِ الحَرامِ وحَیثُ ما کُنتُم فَوَلّوا وُجوهَکُم شَطرَهُ‌ … ولَعَلَّکُم تَهتَدون ء کَما ارسَلنا فیکُم رَسولًا مِنکُم یَتلوا عَلَیکُم ءایتِنا ویُزَکّیکُم ویُعَلّمُکُمُ الکِتبَ والحِکمَهَ ویُعَلّمُکُم ما لَم تَکونوا تَعلَمون؛

[۱۶] بقره/سوره۲، آیه۱۵۰.

[۱۷] بقره/سوره۲، آیه۱۵۱.

و از هر جا خارج شدی روی خود را به جانب مسجد الحرام کن، و هر جا بودید روی خود را به سوی آن کنید … تا هدایت شوید.همانگونه (که با تغییر قبله نعمت خود را بر شما کامل کردیم) رسولی در میان شما از نوع خودتان فرستادیم تا آیات ما را بر شما بخواند، و شما را تزکیه کند، و کتاب و حکمت بیاموزد، و آنچه نمی‌دانستید به شما یاد دهد.» جمله «کما ارسلنا فیکم» تشبیهى است بر دو علتى که‌در آیه سابق ذکر شد، یعنى اتمام نعمت و هدایت.

[۱۸] ابن عاشور، طاهر بن محمد، تفسیر التحریر و التنویر، ج ۲، ص ۴۸.

۲. «ویَقولُ الَّذینَ کَفَروا لَولا انزِلَ عَلَیهِ ءایَهٌ مِن رَبّهِ انَّما انتَ مُنذِرٌ ولِکُلّ قَومٍ هاد؛

[۱۹] رعد/سوره۱۳، آیه۷.

و آنها که کافر شدند می‌گویند چرا آیت (و اعجازی) از پروردگارش بر او نازل نشده؟ تو تنها بیم دهنده‌ ای، و برای هر گروهی هدایت کننده‌ ای است (و اینها همه بهانه است نه جستجوی حقیقت).»
۳. «هُوَ الَّذى ارسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدى‌ ودینِ الحَقّ‌ …؛

[۲۰] صفّ/سوره۶۱، آیه۹.

او کسی است که رسول خود را با هدایت و دین حق فرستاد ….»

هدایت در مسیر حق

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله وظیفه دار هدایت انسانها، در مسیر حق و با معارف حق:
«هُوَ الَّذى ارسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدى‌ ودینِ الحَقّ‌ …؛

[۲۱] فتح/سوره۴۸، آیه۲۸.

او کسی است که رسولش را با هدایت و دین حق فرستاده….»

اشتیاق برای هدایت

سخت‌کوشى و اشتیاق شدید پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله براى هدایت گمراهان:
۱. «لَیْسَ عَلَیْکَ هُداهُمْ وَ لکِنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَنْ یَشاءُ …؛

[۲۲] بقره/سوره۲، آیه۲۷۲.

هدایت آنها (به طور اجبار،) بر تو نیست، (بنابراین، ترک انفاق به غیر مسلمانان، برای اجبار به اسلام، صحیح نیست،) ولی خداوند، هر که را بخواهد (و شایسته بداند)، هدایت می‌کند….»
۲. «… وَ قُلْ لِلَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ‌ … وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّما عَلَیْکَ الْبَلاغُ‌ …؛

[۲۳] آل‌عمران/سوره۳، آیه۲۰.

… و به آنها که اهل کتاب هستند (یهود و نصاری) و بیسوادان (مشرکان) بگو: … و اگر سرپیچی کنند، (نگران مباش! زیرا) بر تو، تنها ابلاغ (رسالت) است….»
۳. «وَ لا یَحْزُنْکَ الَّذِینَ یُسارِعُونَ فِی الْکُفْرِ …؛

[۲۴] آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۷۶.

کسانی که در راه کفر، شتاب می‌کنند، تو را غمگین نسازند! ….»
۴. «مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ وَ مَنْ تَوَلَّى فَما أَرْسَلْناکَ عَلَیْهِمْ حَفِیظاً؛

[۲۵] نساء/سوره۴، آیه۸۰.

کسی که از پیامبر اطاعت کند اطاعت خدا کرده و کسی که سرباز زند تو در برابر او مسئول نیستی.» آیه به این معنا اشاره دارد که چون پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از رویگردانى مردم محزون بود -تلاش داشت تا آنان را به سوى ایمان الهى رهنمون سازد- خداوند به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله خطاب کرد: ما تو را نفرستادیم تا مردم را از گناهان‌شان حفظ کنى و مواظب آنان باشى.

[۲۶] فخررازی، محمدبن عمر، التّفسیر الکبیر، ج ۱۰، ص ۱۴۹.

۵. «وَ إِنْ کانَ کَبُرَ عَلَیْکَ إِعْراضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَبْتَغِیَ نَفَقاً فِی الْأَرْضِ أَوْ سُلَّماً فِی السَّماءِ فَتَأْتِیَهُمْ بِآیَهٍ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدى‌ فَلا تَکُونَنَّ مِنَ الْجاهِلِینَ؛

[۲۷] انعام/سوره۶، آیه۳۵.

و اگر اعراض آنها بر تو سنگین است چنانچه بتوانی نقبی در زمین بزن یا نردبانی به آسمان بگذار (و اعماق زمین و آسمانها را جستجو کن) تا آیه (و نشانه دیگری) برای آنها بیاوری (ولی بدان این لجوجان ایمان نمی‌آورند) اما اگر خدا بخواهد آنها را (اجبارا) بر هدایت جمع خواهد کرد (اما هدایت اجباری چه سود دارد؟) پس هرگز از جاهلان نباش.»
۶. «… قُلْ مَنْ أَنْزَلَ الْکِتابَ الَّذِی جاءَ بِهِ مُوسى‌ نُوراً وَ هُدىً لِلنَّاسِ‌ … قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِی خَوْضِهِمْ یَلْعَبُونَ؛

[۲۸] انعام/سوره۶، آیه۹۱.

آنها خدا را چنانکه باید نشناختند که گفتند هیچ چیز بر هیچ انسانی نفرستاده بگو چه کسی کتابی را که موسی آورد نازل گردانید کتابی که نور و هدایت برای مردم بود… بگو: خدا… و سپس آنها را در گفتگوهای لجاجت آمیزشان رها کن تا بازی کنند!»
۷. «قَدْ جاءَکُمْ بَصائِرُ مِنْ رَبِّکُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ عَمِیَ فَعَلَیْها وَ ما أَنَا عَلَیْکُمْ بِحَفِیظٍ؛

[۲۹] انعام/سوره۶، آیه۱۰۴.

دلائل روشن از طرف پروردگارتان برای شما آمد، کسی که (بوسیله آن حق را) ببیند به سود خود اوست و کسی که از دیدن آن چشم بپوشد به زیان خود اوست، و من شما را اجبار نمیکنم.»
۸. «لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ‌ …؛

[۳۰] توبه/سوره۹، آیه۱۲۸.

رسولی از خود شما به سویتان آمد که رنجهای شما بر او سخت است، و اصرار به هدایت شما دارد….»
۹. «وَ ما أَکْثَرُ النَّاسِ وَ لَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِینَ؛

[۳۱] یوسف/سوره۱۲، آیه۱۰۳.

و بیشتر مردم، هر چند اصرار داشته باشی، ایمان نمی‌آورند!»
۱۰. «لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلى‌ ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ وَ لا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ‌ …؛

[۳۲] حجر/سوره۱۵، آیه۸۸.

(بنابراین) هرگز چشم خود را به نعمتهای (مادی) که به گروههائی از آنها (کفار) دادیم میفکن، و بخاطر آنچه آنها دارند غمگین مباش….»
۱۱. «إِنْ تَحْرِصْ عَلى‌ هُداهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی مَنْ یُضِلُّ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِینَ؛

[۳۳] نحل/سوره۱۶، آیه۳۷.

هر قدر بر هدایت آنها حریص باشی (سودی ندارد) چرا که خداوند کسی را که گمراه ساخت هدایت نمی‌کند و یاورانی نخواهند داشت.»
۱۲. «وَ اصْبِرْ وَ ما صَبْرُکَ إِلَّا بِاللَّهِ وَ لا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَ لا تَکُ فِی ضَیْقٍ مِمَّا یَمْکُرُونَ؛

[۳۴] نحل/سوره۱۶، آیه۱۲۷.

صبر کن و صبر تو فقط برای خدا و به توفیق خدا باشد، و بخاطر (کارهای) آنها اندوهگین مباش و دلسرد مشو، و از توطئه‌ های آنها در تنگنا قرار مگیر.»
۱۳. «فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلى‌ آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِیثِ أَسَفاً؛

[۳۵] کهف/سوره۱۸، آیه۶.

گویی می خواهی بخاطر اعمال آنان، خود را از غم و اندوه هلاک کنی اگر به این گفتار ایمان نیاورند!»
۱۴. «لَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ أَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ؛

[۳۶] شعراء/سوره۲۶، آیه۳.

گوئی می‌خواهی جان خود را از شدت اندوه از دست دهی بخاطر اینکه آنها ایمان نمی‌آورند.»
۱۵. «وَ لا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَ لا تَکُنْ فِی ضَیْقٍ مِمَّا یَمْکُرُونَ؛

[۳۷] نمل/سوره۲۷، آیه۷۰.

از تکذیب و انکار آنها غمگین مباش، و اینهمه غصه آنها را مخور، و سینه‌ ات از توطئه آنها تنگ نشود.»
۱۶. «فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّکَ عَلَى الْحَقِّ الْمُبِینِ‌ وَ ما أَنْتَ بِهادِی الْعُمْیِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلَّا مَنْ یُؤْمِنُ بِآیاتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ؛

[۳۸] نمل/سوره۲۷، آیه۷۹.

[۳۹] نمل/سوره۲۷، آیه۸۱.

پس بر خدا توکل کن که تو بر طریقه حق آشکار هستیو نیز نمی‌توانی کوران را از گمراهی برهانی، تو فقط می‌توانی سخن خود را به گوش کسانی برسانی که آماده پذیرش ایمان به آیات ما هستند و در برابر حق تسلیمند.»
۱۷. «إِنَّکَ لا تَهْدِی مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لکِنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَنْ یَشاءُ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ؛

[۴۰] قصص/سوره۲۸، آیه۵۶.

تو نمیتوانی کسی را که دوست داری هدایت کنی، ولی خداوند هر کس را بخواهد هدایت می‌کند، و او از هدایت یافتگان آگاهتر است.»
۱۸. «فَإِنَّکَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتى‌ وَ لا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعاءَ إِذا وَلَّوْا مُدْبِرِینَ‌ وَ ما أَنْتَ بِهادِ الْعُمْیِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلَّا مَنْ یُؤْمِنُ بِآیاتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ؛

[۴۱] روم/سوره۳۰، آیه۵۲.

[۴۲] روم/سوره۳۰، آیه۵۳.

تو نمی‌توانی صدای خود را به گوش مردگان برسانی، و نه سخنت را به گوش کران هنگامی که روی می‌گردانند.و (نیز) نمی‌توانی نابینایان را از گمراهیشان هدایت کنی، تو تنها سخنت را به گوش کسانی می‌رسانی که ایمان به آیات ما می‌آورند و در برابر حق تسلیمند.»
۱۹. «وَ مَنْ کَفَرَ فَلا یَحْزُنْکَ کُفْرُهُ‌ …؛

[۴۳] لقمان/سوره۳۱، آیه۲۳.

و کسی که کافر شود کفر او تو را غمگین نسازد….»
۲۰. «… إِنَّ اللَّهَ یُسْمِعُ مَنْ یَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِی الْقُبُورِ إِنْ أَنْتَ إِلَّا نَذِیرٌ؛

[۴۴] فاطر/سوره۳۵، آیه۲۲.

[۴۵] فاطر/سوره۳۵، آیه۲۳.

… خداوند پیام خود را به گوش هر کس بخواهد میرساند و تو نمیتوانی سخن خود را به گوش آنها که در قبرها خفته‌ اند برسانی!تو فقط انذار کننده‌ ای (و اگر ایمان نیاورند نگران نباش وظیفه‌ ات را انجام ده).»
۲۱. «الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ‌ … أُولئِکَ الَّذِینَ هَداهُمُ اللَّهُ‌ … أَ فَمَنْ حَقَّ عَلَیْهِ کَلِمَهُ الْعَذابِ أَ فَأَنْتَ تُنْقِذُ مَنْ فِی النَّارِ؛

[۴۶] زمر/سوره۳۹، آیه۱۸.

[۴۷] زمر/سوره۳۹، آیه۱۹.

کسانی که سخنان را می‌شنوند… آنها کسانی هستند که خدا هدایتشان کرده، … آیا تو می‌توانی کسی را که در درون آتش است برگیری و بیرون آوری.»
۲۲. «وَ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ اللَّهُ حَفِیظٌ عَلَیْهِمْ وَ ما أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَکِیلٍ؛

[۴۸] شوری/سوره۴۲، آیه۶.

کسانی که غیر خدا را ولی خود انتخاب کردند خداوند حساب همه اعمال آنها را نگهمیدارد، و تو مامور نیستی که آنها را مجبور به قبول حق کنی.»
۲۳. «فَإِنْ أَعْرَضُوا فَما أَرْسَلْناکَ عَلَیْهِمْ حَفِیظاً إِنْ عَلَیْکَ إِلَّا الْبَلاغُ‌ …؛

[۴۹] شوری/سوره۴۲، آیه۴۸.

و اگر آنها روی گردان شوند (غمگین مباش) ما تو را حافظ آنها قرار نداده‌ ایم، وظیفه تو تنها ابلاغ رسالت است….»
۲۴. «أَ فَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِی الْعُمْیَ وَ مَنْ کانَ فِی ضَلالٍ مُبِینٍ؛

[۵۰] زخرف/سوره۴۳، آیه۴۰.

آیا تو می‌توانی سخن خود را به گوش کران برسانی یا کوران و کسانی را که در ضلال مبین هستند هدایت کنی.»
۲۵. «فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَما أَنْتَ بِمَلُومٍ؛

[۵۱] ذاریات/سوره۵۱، آیه۵۴.

حال که چنین است از آنها روی بگردان و تو هرگز درخور ملامت نخواهی بود.»
۲۶. «فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّى عَنْ ذِکْرِنا وَ لَمْ یُرِدْ إِلَّا الْحَیاهَ الدُّنْیا ذلِکَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدى‌؛

[۵۲] نجم/سوره۵۳، آیه۲۹.

[۵۳] نجم/سوره۵۳، آیه۳۰.

حال که چنین است از اینها که از ذکر ما روی می‌گردانند و جز زندگی مادی دنیا را نمی‌طلبند، اعراض کن.این آخرین حد آگاهی آنها است، پروردگار تو کسانی را که از راه او گمراه شده‌ اند به خوبی می‌شناسد، و هدایت یافتگان را از همه بهتر می‌داند.»
۲۷. «فَذَکِّرْ إِنَّما أَنْتَ مُذَکِّرٌ لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ؛

[۵۴] غاشیه/سوره۸۸، آیه۲۱.

[۵۵] غاشیه/سوره۸۸، آیه۲۲.

پس تذکر ده تو فقط تذکر دهنده‌ ای.تو مسلط بر آنها نیستی که مجبورشان (بر ایمان) کنی.»

••• اشتیاق شدید پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به هدایت مردم، نشأت یافته از رأفت آن حضرت:
«لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ؛

[۵۶] توبه/سوره۹، آیه۱۲۸.

رسولی از خود شما به سویتان آمد که رنجهای شما بر او سخت است، و اصرار به هدایت شما دارد و نسبت به مؤ منان رئوف و مهربان است. »

هدایت منافقان

کوشش پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله براى هدایت همگان، حتّى منافقان:
«اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِینَ مَرَّهً فَلَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کَفَرُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفاسِقِینَ؛

[۵۷] توبه/سوره۹، آیه۸۰.

چه برای آنها استغفار کنی و چه نکنی، (حتی) اگر هفتاد بار برای آنها استغفار کنی هرگز خداوند آنها را نمی‌آمرزد، چرا که آنها خدا و پیامبرش را انکار کردند، و خداوند جمعیت فاسقان را هدایت نمی‌کند.»

هدایتگر بدون گمراهی

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، ستاره‌اى هدایتگر و بدون کمترین انحراف و گمراهی:
«وَ النَّجْمِ إِذا هَوى‌ ما ضَلَّ صاحِبُکُمْ وَ ما غَوى‌؛

[۵۸] نجم/سوره۵۳، آیه۱.

[۵۹] نجم/سوره۵۳، آیه۲.

سوگند به ستاره هنگامی که افول می‌کند.که هرگز دوست شما (محمد) منحرف نشده و مقصد را گم نکرده است. »
در روایتى که عامه از امام صادق علیه‌السلام نقل کرده‌اند: «النّجم» به رسول‌اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله تفسیر شده است که در شب معراج از آسمان هفتم فرود آمد.

[۶۰] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۹، ص ۲۶۱.

وظیفه پیامبر در هدایتگری

وظیفه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، هموار ساختن راه هدایت و واگذارى حق انتخاب به خود مردم:
«فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلى‌ آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِیثِ أَسَفاً إِنَّا جَعَلْنا ما عَلَى الْأَرْضِ زِینَهً لَها لِنَبْلُوَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا؛

[۶۱] کهف/سوره۱۸، آیه۶.

[۶۲] کهف/سوره۱۸، آیه۷.

گویی می خواهی بخاطر اعمال آنان، خود را از غم و اندوه هلاک کنی اگر به این گفتار ایمان نیاورند!ما آنچه را روی زمین است زینت آن قرار دادیم، تا آنها را بیازماییم که کدامینشان بهتر عمل می کنند!»
بیان فریبندگى زمین و بستر امتحان بودن آن پس از بیان‌رسالت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در محدوده انذار و تبشیر، مى‌تواند گویاى این مطلب باشد که وظیفه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و رهبران دینى هدایت است و انتخاب با خود مردم مى‌باشد.

هدایت به صراط مستقیم

••• هدایتگرى پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به صراط مستقیم، در پى هدایت شدن وى در پرتو وحى الهى و به خواست و مشیّت او:
«وکَذلِکَ اوحَینا الَیکَ روحًا مِن امرِنا ما کُنتَ تَدرى مَا الکِتبُ ولَا الایمنُ ولکِن جَعَلنهُ نورًا نَهدى بِهِ مَن نَشاءُ مِن عِبادِنا وانَّکَ لَتَهدى الى‌ صِرطٍ مُستَقیم ء صِرطِ اللَّهِ الَّذى لَهُ ما فِى السَّموتِ وما فِى الارضِ‌ …؛

[۶۳] شوری/سوره۴۲، آیه۵۲.

[۶۴] شوری/سوره۴۲، آیه۵۳.

همانگونه که بر پیامبران پیشین وحی فرستادیم بر تو نیز روحی را به فرمان خود وحی کردیم، تو پیش از این نمی‌دانستی کتاب و ایمان چیست (و از محتوای قرآن آگاه نبودی) ولی ما آنرا نوری قرار دادیم که بوسیله آن هر کس از بندگان خویش را بخواهیم هدایت می‌کنیم، و تو مسلما به سوی راه مستقیم هدایت می‌کنی.راه خداوندی که تمام آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن او است….»

••• پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، هدایتگر انسانها به صراط مستقیم الهى:
۱. «یا أَهْلَ الْکِتابِ قَدْ جاءَکُمْ رَسُولُنا … یَهْدِی بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ سُبُلَ السَّلامِ‌ … وَ یَهْدِیهِمْ إِلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ؛

[۶۵] مائده/سوره۵، آیه۱۵.

[۶۶] مائده/سوره۵، آیه۱۶.

ای اهل کتاب پیامبر ما بسوی شما آمد … خداوند به برکت آن، کسانی را که از خشنودی او پیروی کنند به راههای سلامت هدایت می‌کند، … و آنها را به راه راست رهبری می‌نماید. » بنا بر قولى، مرجع ضمیر در «به» پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است.

[۶۷] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۳، ص ۲۷۰.

۲. «الر کِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَیْکَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلى‌ صِراطِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ؛

[۶۸] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۱.

الر این کتابی است که بر تو نازل کردیم تا مردم را از تاریکیهای (شرک و ظلم و طغیان) به سوی روشنائی (ایمان و عدل و صلح) به فرمان پروردگارشان درآوری، به سوی راه خداوند عزیز و حمید. »
۳. «… وَ ادْعُ إِلى‌ رَبِّکَ إِنَّکَ لَعَلى‌ هُدىً مُسْتَقِیمٍ؛

[۶۹] حج/سوره۲۲، آیه۶۷.

… به سوی پروردگارت دعوت کن که بر هدایت مستقیم قرار داری (و راه راست همین است که تو می‌پوئی).»
۴. «وَ إِنَّکَ لَتَدْعُوهُمْ إِلى‌ صِراط