توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هبه الله ابوالبقاء حلی ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هبه الله ابوالبقاء حلی ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل هبه الله ابوالبقاء حلی ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

هبه‌الله ابوالبقاء حلی

حلّی، ابوالبقاء، هبه‌اللّه‌ بن ناصر، محدّث و مورخ امامی قرن پنجم و ششم می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – زندگی
۲ – شاگردان
۳ – اساتید
۴ – شاعربودن
۵ – وفات
۶ – آثار
۷ – اهمیت المناقب
۷.۱ – منابع مورد استفاده
۸ – فهرست منابع
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

زندگی

اوصافی که برخی درباره وی ذکر کرده‌اند،

[۱] ابن‌مشهدی، المزار الکبیر، ج۱، ص۴۳۴، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۹.

[۲] ابن‌طاووس، بناء المقاله الفاطمیه فی نقض الرساله العثمانیه، ج۱، ص۱۶۱، چاپ علی عدنانی غریفی، قم ۱۴۱۱.

[۳] عبداللّه‌بن عیسی افندی اصفهانی، ریاض‌العلماء و حیاض‌الفضلاء، ج۵، ص۳۱۶، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۱.

حاکی از مقام و منزلت والای اوست، دانسته‌های اندکی درباره وی وجود دارد.و فقط افندی اصفهانی

[۴] عبداللّه‌ بن عیسی افندی اصفهانی، ریاض‌العلماء و حیاض‌الفضلاء، ج۵، ص۳۱۴ـ۳۱۶، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۱.

شرح‌حال کوتاهی از او، براساس سلسله سندی در کتاب المزار الکبیر محمد بن جعفر مشهدی، معروف به ابن ‌مشهدی،

[۵] ابن ‌مشهدی، المزار الکبیر، ج۱، ص۴۳۴۴۳۵، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۹.

آورده است.

شاگردان

طبق گفته افندی اصفهانی، حلّی در نجف و در ربیع‌ الاول سال۴۸۸ زیارتنامه امام حسین علیه‌السلام

[۶] عبداللّه‌ بن عیسی افندی اصفهانی، ریاض‌العلماء و حیاض‌الفضلاء، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۱.

را برای ابوعبداللّه حسین‌ بن احمد بن طَحّال مقدادی روایت کرده است، آقابزرگ طهرانی

[۷] محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام‌الشیعه: الثقات العیون فی سادس القرون، ج۱، ص۳۳۳ـ ۳۳۴، چاپ علی‌نقی منزوی، بیروت ۱۳۹۲/۱۹۷۲.

نیز مطلبی کوتاه درباره وی آورده و گفته است که علامه حلّی در اجازه خود به بنوزهره، نام ابوالبقاء حلّی را در ضمن ذکر طرق روایت خبر قتل مقلّد بن رافع در سال۳۹۰، ذکر کرده است.

[۸] مجلسی، بحارالانوار، ج۴۲، ص۵ـ۶.

[۹] مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰۴، ص۱۱۹.

اساتید

از دیگر استادان وی ابوالغنائم مُعَمَّر بن محمد بن عبداللّه

[۱۰] حسین‌ بن محمدتقی نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۵، ص۳۴۸، قم ۱۴۰۷ ۱۴۰۸.

و سعد بن وَهْب

[۱۱] عبداللّه ‌بن عیسی افندی اصفهانی، ریاض‌العلماء و حیاض‌الفضلاء، ج۵، ص۳۱۴ـ۳۱۵، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۱.

و ابوعلی طوسی

[۱۲] هبه‌اللّه‌ بن ناصر حلّی، کتاب المناقب المزیدیّه فی اخبار الملوک الأسدیّه، ج۱، ص۳۳۴، چاپ صالح موسی درادکه و محمدعبدالقادر خریسات، عَمّان ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

[۱۳] هبه‌اللّه‌ بن ناصر حلّی، کتاب المناقب المزیدیّه فی اخبار الملوک الأسدیّه، ج۱، ص۳۴۲، چاپ صالح موسی درادکه و محمدعبدالقادر خریسات، عَمّان ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

[۱۴] هبه‌اللّه ‌بن ناصر حلّی، کتاب المناقب المزیدیّه فی اخبار الملوک الأسدیّه، ج۱، ص۳۵۸، چاپ صالح موسی درادکه و محمدعبدالقادر خریسات، عَمّان ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

بودند.
حلّی بارها روایات و برخی مطالب کتاب خود را به روایت شاگردان شیخ‌طوسی، هرچند بدون تصریح به نام آنها، آورده است، از جمله مهم‌ترین این موارد نقل مطالبی از کتاب وقعه ‌الصفین نصر بن مزاحم منقری است که او این مطالب را به همان طریقی که شیخ‌طوسی

[۱۵] محمد بن حسن طوسی، فهرست کتب الشیعه و اصولهم و اسماءالمصنفین و اصحاب‌الاصول، ج۱، ص۴۸۲، چاپ عبدالعزیز طباطبائی، قم ۱۴۲۰.

ذکر کرده، روایت کرده است.

[۱۶] هبه‌اللّه‌ بن ناصر حلّی، کتاب المناقب المزیدیّه فی اخبار الملوک الأسدیّه، ج۱، ص۲۱۱ـ۲۲۵، چاپ صالح موسی درادکه و محمدعبدالقادر خریسات، عَمّان ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

در مواردی هم بدون ذکر سند، عبارتهای بلندی از وقعه ‌الصفین، با تذکر به نقل مطلب از نصر بن مزاحم، آورده است.

[۱۷] هبه‌اللّه ‌بن ناصر حلّی، کتاب المناقب المزیدیّه فی اخبار الملوک الأسدیّه، ج۱، ص۷۲، چاپ صالح موسی درادکه و محمدعبدالقادر خریسات، عَمّان ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

همچنین حلّی

[۱۸] هبه‌اللّه ‌بن ناصر حلّی، کتاب المناقب المزیدیّه فی اخبار الملوک الأسدیّه، ج۱، ص۳۴۲ـ۳۴۳، چاپ صالح موسی درادکه و محمدعبدالقادر خریسات، عَمّان ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

[۱۹] هبه‌اللّه‌ بن ناصر حلّی، کتاب المناقب المزیدیّه فی اخبار الملوک الأسدیّه، ج۱، ص۳۴۷، چاپ صالح موسی درادکه و محمدعبدالقادر خریسات، عَمّان ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

مطالبی را به طریق خود از عالم امامی ،احمد بن ابراهیم عَمِّیّ بصری،

[۲۰] احمد بن علی نجاشی، فهرست اسماء مصنّفی الشیعه المشتهر ب رجال النجاشی، ج۱، ص۹۶، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

[۲۱] محمد بن حسن طوسی، فهرست کتب الشیعه و اصولهم و اسماءالمصنفین و اصحاب‌الاصول، ج۱، ص۷۱، چاپ عبدالعزیز طباطبائی، قم ۱۴۲۰.

روایت کرده است. بنابراین، او به جز مشایخ حلّه، از مشایخ کوفه و بغداد و بصره نیز بهره برده است.

شاعربودن

او اهل شعر نیز بود و اشعاری در مدح سیف‌الدوله صدقه‌ بن منصور دبیسی (حک: ۴۷۸ـ۵۰۱)، امیر مَزْیَدی حلّه، سروده است.

[۲۲] هبه‌اللّه ‌بن ناصر حلّی، کتاب المناقب المزیدیّه فی اخبار الملوک الأسدیّه، ج۱، ص۳۶۱، چاپ صالح موسی درادکه و محمدعبدالقادر خریسات، عَمّان ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

[۲۳] هبه‌اللّه ‌بن ناصر حلّی، کتاب المناقب المزیدیّه فی اخبار الملوک الأسدیّه، ج۲، ص۴۳۰، چاپ صالح موسی درادکه و محمدعبدالقادر خریسات، عَمّان ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

متن المناقب ‌المزیدیه براساس تنها نسخه شناخته‌شده آن، با تحقیق صالح موسی درادکه و محمد عبدالقادر خریسات (عمان ۱۴۰۴/۱۹۸۴)، منتشر شده و بار دیگر، مرکز شیخ زاید لتراث و التاریخ (امارت عربی متحده ۲۰۰۰) آن را تجدید چاپ کرده است. از آن‌جا که در نسخه خطی، فقط نام وی به صورت شیخ‌الرئیس ابوالبقاء هبه‌اللّه حلّی آمده است، مصححان به خطا کتاب را به ابوالبقاء محمد بن هبه‌اللّه ‌بن نِما حلّی نسبت داده‌اند. برخی نیز با بررسی اسناد کتاب و ذکر دلایلی نشان داده‌اند که مؤلف این کتاب ابوالبقاء هبه‌اللّه‌بن ناصربن حسین‌بن نصر/ نصیر حلّی است.

[۲۴] حسن انصاری‌قمی، «کتابی تاریخی از یک مؤلف ناشناخته»، ج۱، ص۸۱ـ۸۲، نشر دانش، سال ۱۶، ش ۳ (پاییز ۱۳۷۸).

[۲۵] محمدکاظم رحمتی، «تاریخ‌نگار گمنام شیعی: ابوالبقاء هبه‌اللّه حلی و کتاب المناقب المزیدیه فی اخبار الملوک الاسدیه»، ج۱، ص۴۰ـ ۴۱، کتاب ماه دین، سال ۷، ش ۶ و ۷ (فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۳).

[۲۶] محمدکاظم رحمتی، «تاریخ‌نگار گمنام شیعی: ابوالبقاء هبه‌اللّه حلی و کتاب المناقب المزیدیه فی اخبار الملوک الاسدیه»، ج۱، ص۳۹ـ ۴۰، کتاب ماه دین، سال ۷، ش ۶ و ۷ (فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۳).

وفات

بر اساس اشاره‌ای در کتاب،

[۲۷] هبه‌اللّه‌ بن ناصر حلّی، کتاب المناقب المزیدیّه فی اخبار الملوک الأسدیّه، ج۲، ص۴۲۶، چاپ صالح موسی درادکه و محمدعبدالقادر خریسات، عَمّان ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

حلّی تا بعد از درگذشت سلطان‌ سنجر سلجوقی در سال ۵۵۲، در قید حیات بوده و کتاب خود را پس از این تاریخ نگاشته است، هرچند احتمال بیش‌تر آن است که این عبارت افزوده کاتب باشد. حلّی به نام برخی از دیوانیان و رجال حکومت صدقه‌ بن منصور، چون ابونصر محمد بن علی‌ بن جیّاء

[۲۸] هبه‌اللّه ‌بن ناصر حلّی، کتاب المناقب المزیدیّه فی اخبار الملوک الأسدیّه، ج۱، ص۵۱ـ۵۳، چاپ صالح موسی درادکه و محمدعبدالقادر خریسات، عَمّان ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

و سهیل (از موالی صدقه‌ بن منصور)؛

[۲۹] هبه‌اللّه ‌بن ناصر حلّی، کتاب المناقب المزیدیّه فی اخبار الملوک الأسدیّه، ج۲، ص۵۰۳، چاپ صالح موسی درادکه و محمدعبدالقادر خریسات، عَمّان ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

اشاره کرده است.

آثار

با توجه به تنها اثر شناخته‌شده حلّی تاکنون، کتاب المناقب‌ المَزْیَدیه فی اخبار الملوک ‌الْاَسدیه، می‌توان مطالب بیشتری درباره وی فهمید، او

[۳۰] هبه‌اللّه ‌بن ناصر حلّی، کتاب المناقب المزیدیّه فی اخبار الملوک الأسدیّه، ج۱، ص۶۴، چاپ صالح موسی در