توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وهابیت و سوزاندن مسلمان ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وهابیت و سوزاندن مسلمان ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وهابیت و سوزاندن مسلمان ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

سوزاندن مسلمان (منابع وهابیت)

سوزاندن انسان در شریعت اسلامی و دستورات نبوی جایگاهی نداشته و مورد نهی و ردع می‌باشد. و در روایات صریحی از پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از این قبیل شکنجه نهی شده است.
با مطالعه تاریخ اسلام مواردی از این اقدامات را می‌بینیم که برخی از صحابه پیامبر دست به چنین اعمالی زده‌اند اما بر اساس مبانی دین مبین اسلام و شواهد تاریخی، اعمال ایشان هرگز مطابق موازین اسلامی نبوده است و اسلام از این رفتار مبرا می‌باشد. در این نوشته مختصر، اشاره‌ای کوتاه به این‌مطلب براساس منابع اهل‌سنت می‌کنیم تا ریشه‌های تاریخی این مسئله بر همگان روشن گردد.

فهرست مندرجات

۱ – استناد به فتوای ابن تیمیه
۲ – سوزاندن اهل رده توسط خالد بن ولید
۳ – سوزاندن ابن فجائه سلمی توسط ابوبکر
۴ – سوزاندن جنازه محمد بن ابی‌بکر توسط معاویه
۵ – نهی پیامبر از شکنجه افراد به وسیله آتش
۶ – پانویس
۷ – منبع

استناد به فتوای ابن تیمیه

برخی از پیروان ابن تیمیه برای توجیه‌ سوزاندن انسان و شکنجه به وسیله آتش به فتوایی از وی استناد کرده و جوازی برای این اعمال ابداع می‌کنند.

در کتاب المستدرک علی مجموع فتاوی شیخ الاسلام آمده است: فالمثله حق لهم، فلهم فعلها للاستیفاء واخذ الثار، ولهم ترکها، الصبر افضل، وهذا حیث لا یکون فی التمثیل بهم زیاده فی الجهاد ولا نکال لهم عن نظیرها، فاما ان کان فی التمثیل السائغ لهم دعاء الی الایمان او زجر لهم عن العدوان فانه هنا من اقامه الحدودوالجهاد المشروع، ولم تکن القصه فی احد کذلک.

[۱] ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، المستدرک علی مجموع فتاوی شیخ الاسلام، ج۳، ص۲۲۳، جمعه ورتبه وطبعه علی نفقته:محمد بن عبد الرحمن بن قاسم المتوفی:۱۴۲۱ه، الطبعه:الاولی، ۱۴۱۸ ه.

استاد و شیخ ما (ابن تیمیه) گفته است که: (مسلمانان) مثله کردن حقشان است و می‌توانند آن را انجام دهند برای انتقام گرفتن و گرفتن حقشان و البته می‌توانند این‌کار را ترک کنند که صبر کردن بهتر است. این هنگامی است که در مثله کردن زیادتی بر جهاد نداشته باشد و اشکالی نیست بر آنان که نظیر مثله کردن را انجام دهند. پس هنگامی که در مثله کردنی که شایع و جاری است، دعوت آنان به ایمان باشد یا دور کردن آنان از دشمنی باشد، پس آن اقامه حدود و جهاد مشروع است ولی در قضیه احد چنین نمی‌باشد.
همچنین ابن مفلح مقدسی، از بارزترین شاگردان ابن تیمیه به نقل از استاد خود یعنی ابن تیمیه نیز به مطلب اشاره می‌کند.
قال شَیْخُنَا الْمُثْلَهُ حَقٌّ لهم فَلَهُمْ فِعْلُهَا لِلِاسْتِیفَاءِ وَاَخْذِ الثَّاْرِ وَلَهُمْ تَرْکُهَا وَالصَّبْرُ اَفْضَلُ وَهَذَا حَیْثُ لَا یَکُونُ فی التَّمْثِیلِ بِهِمْ زِیَادَهٌ فی الْجِهَادِ وَلَا یَکُونُ نَکَالًا لهم عن نَظِیرِهَا فَاَمَّا اذَا کان فی التَّمْثِیلِ الشَّائِعِ دُعَاءٌ لهم الَی الْاِیمَانِ او زَجْرٌ لهم عن الْعُدْوَانِ فانه هُنَا من اقَامَهِ الْحُدُودِ وَالْجِهَادِ الْمَشْرُوعِ ولم تَکُنْ الْقِصَّهُ فی اُحُدٍ کَذَلِکَ.

[۲] ابن مفلح مقدسی، محمد بن مفلح، الفروع وتصحیح الفروع، ج۱۰، ص۲۶۵، محقق:عبد الله بن عبد المحسن الترکی، دار النشر:مؤسسه الرساله الطبعه:الأولی ۱۴۲۴ ه – ۲۰۰۳ م.

اما این مسئله فقط در فتاوای ابن تیمیه یافت نمی‌شود و با نگاهی به تاریخ در میابیم که افراد دیگری نیز اقدام به این‌کار کرده‌اند که در ذیل به نمونه‌هایی اشاره می‌گردد:

سوزاندن اهل رده توسط خالد بن ولید

یکی از جنایاتی که توسط خالد بن ولید انجام و در سطور تاریخ ثبت شده است، سوزاندن اهل رده توسط وی بوده است. شمس‌الدین ذهبی، از استوانه‌های علمی اهل‌سنت پیرامون این قضیه می‌نویسد:
فامر خالد بالحظر ان تبنی ثم اوقد فیها النیران والقی الاساری فیها.

[۳] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام ووفیات المشاهیر والاعلام، ج۳، ص۳۱، دار النشر:دار الکتاب العربی – لبنان/ بیروت – ۱۴۰۷ه – ۱۹۸۷م، الطبعه:الاولی، تحقیق:د. عمر عبدالسلام تدمری.

خالد دستور داد تا حفره‌ای بنا شود و در آن آتش افروخته و اسیران را در آن‌ انداختند.
حتی محمد بن عبدالوهاب نیز به عملی شنیع از خالد بن ولید اشاره کرده و می‌نویسد: و صاح خالد: لا یطبخن رجلٌ قدراً، ولا یسخنن ماء، الاّ واثفیته راس رجلٍ.

[۴] محمد بن عبدالوهاب، مختصر سیره الرسول (صلی‌الله‌علیه‌سلم)، ص۲۶۴، دار النشر:وزاره الشئون الاسلامیه والاوقاف والدعوه والارشاد – المملکه العربیه السعودیه – ۱۴۱۸ه، الطبعه:الاولی.

و خالد فریاد زد: هیچ‌کسی حق پختن غذا را ندارد و آبی را داغ نکند مگر آنکه پایه‌های آتش سر مردی باشد.
وی در صفحه بعد از همان کتاب به سوزاندن اهل رده توسط خالد بن ولید اشاره کرده و می‌نویسد: وامر خالد بالحظائر ان تبنی، ثم اوقد فیها النّار، ثم امر بالاسری فالقیت فیها. فالقی فیها یومئذٍ حامیه بن سبیع الذی استعمله رسول الله (صلّی‌الله‌علیه‌وسلّم) علی صدقات قومه.

[۵] محمد بن عبدالوهاب، مختصر سیره الرسول (صلّی‌الله‌علیه‌وسلّم)، ص۲۶۵، دار النشر:وزاره الشئون الاسلامیه والاوقاف والدعوه والارشاد – المملکه العربیه السعودیه – ۱۴۱۸ه، الطبعه:الاولی.

خالد دستور داد تا حفره‌ای بنا شود و در آن آتش افروخته و اسیران را در آن‌انداختند. آن روز حامیه بن سبیع را درون آتش‌ انداخت، همان کسی که رسول خدا او را برای جمع‌آوری صدقات از قبیله‌اش فرستاده بود.
همچنین عبدالرزاق صنعانی، دانشمند پر آوازه اهل‌سنت با سند صحیح که همه راویان آن، روات بخاری و مسلم هستند، و همچنین بدرالدین عینی در عمده القاری نیز می‌نویسند: عبدالرزاق عن معمر عن هشام بن عروه عن ابیه قال حرق خالد بن الولید ناسا من اهل الرده فقال عمر لابی بکر اتدع هذا الذی یعذب بعذاب الله فقال ابو بکر لا اشیم سیفا سله الله علی المشرکین.

[۶] صنعانی، عبدالرزاق بن همام، المصنف، ج۵، ص۲۱۲، دار النشر:المکتب الاسلامی – بیروت – ۱۴۰۳، الطبعه:الثانیه، تحقیق:حبیب الرحمن الاعظمی.

[۷] بدرالدین عینی، محمود بن احمد، عمده القاری شرح صحیح البخاری، ج۱۴، ص۲۶۴، دار النشر:دار احیاء التراث العربی – بیروت.

خالد بن ولید مردمی از اهل رده را به آتش کشید. عمر به ابوبکر گفت: آیا کسی که به عذاب مختص خداوند عذاب می‌کند را رها کرده‌ای؟ ابوبکر گفت: من شمشیری که خداوند بر علیه مشرکین را خارج کرده است، در غلاف نمی‌کنم. (کنایه از اینکه من کاری به خالد ندارم و اقدامی انجام نمی‌دهم)
ابن حجر عسقلانی در فتح الباری شرح صحیح بخاری نیز می‌نویسد: ویدل علی جواز التحریق فعل الصحابه… وقد حرق ابو بکر البغاه بالنار بحضره الصحابه وحرق خالد بن الولید بالنار ناسا من اهل الرده.

[۸] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، فتح الباری شرح صحیح البخاری، ج۶، ص۱۵۰، دار النشر:دار المعرفه – بیروت، تحقیق:محب الدین الخطیب.

آنچه بر جواز سوزاندن دلالت دارد، افعال صحابه است … به تحقیق ابوبکر در محضر صحابه بغاه را در آتش سوزاند و خالد بن ولید مردمی از اهل رده را در آتش سوزاند.

سوزاندن ابن فجائه سلمی توسط ابوبکر

یکی دیگر از کسانی که دستور به سوزاندن افراد را داده است، خلیفه اول می‌باشد. یعقوبی قضیه سوزاندن الفجاءه السلمی را این‌چنین نقل می‌کند:
و قدم ایاس بن عبدالله بن الفجاءه السلمی علی ابی بکر فقال یا خلیفه رسول الله انی قد اسلمت فاعطاه ابو بکر سلاحا فخرج من عنده فبلغه