توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وسایل و ابزار پیامبر ۹۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وسایل و ابزار پیامبر ۹۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل وسایل و ابزار پیامبر ۹۹ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل وسایل و ابزار پیامبر ۹۹ اسلاید در PowerPoint

بهترین برنامه برای کمال روح و جسم انسان، برنامه‌ای است که خداوند تنظیم کرده باشد. این برنامه در آداب و رسوم پیامبرانِ بزرگ خدا و اوصیای الهی، متجلی است و کامل‌ترین آنها راه و روش رسول اکرم‌ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است؛ چنان‌که در سوره احزاب آیه ۲۱،

[۱] احزاب/سوره۳۳، آیه۲۱.

راه و روش آن حضرت، بهترین سرمشق زندگی معرفی شده است؛ به همین دلیل، گردآوری این مطالب از لابه‌لای کتب، اخبار، تاریخ و سیره ایشان، بسیار ضروری به نظر می‌رسد.

فهرست مندرجات

۱ – منزل و حجرات همسرانِ پیامبر
۲ – وسایل خانه آن حضرت
۲.۱ – تختخواب
۲.۲ – زیرانداز
۲.۳ – رو‌انداز
۲.۴ – بالش
۲.۵ – فرش
۲.۶ – ظرف‌های منزل
۲.۷ – ابریق
۳ – لوازم شخصی
۳.۱ – مسواک
۳.۲ – شانه
۳.۳ – آیینه
۳.۴ – سرمه‌دان
۳.۵ – شیشه روغن
۳.۶ – جعبه
۳.۷ – عصا
۳.۸ – چادر
۳.۹ – انگشتر
۳.۱۰ – مُهر حضرت
۴ – سلاح‌های حضرت
۴.۱ – شمشیر
۴.۲ – ماثور
۴.۳ – العضب
۴.۴ – الرسوب
۴.۵ – ذوالفقار
۴.۶ – نیزه
۴.۷ – کمان
۴.۸ – کلاهخود
۴.۹ – سپر
۴.۱۰ – زره
۵ – پرچم‌ها
۶ – مرکب‌های حضرت
۶.۱ – اسب
۶.۲ – قاطر
۶.۳ – شتر
۶.۴ – الاغ
۶.۵ – حیوانات شیری
۶.۶ – گوسفندان
۷ – موالیان و غلامان حضرت
۸ – پانویس
۹ – منبع

منزل و حجرات همسرانِ پیامبر

پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با اینکه رئیس جامعه اسلامی بود و تمامی امکانات و منابع مالی را در اختیار داشت؛ اما بسیار ساده می‌زیست. نمونه بارز این سادگی، منزلی بود که حضرت و همسران مکرمه‌اش در آن سکونت داشتند. این منزل، وسایل مختصری داشت و در سادگی، مثال‌زدنی بود.
واقدی از عبدالله بن زید هذلی چنین نقل می‌کند: «من، منزل همسران پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را در آن موقع دیدم که آنها را به فرمان عمرو بن عبدالعزیز ویران کردند. دیوار حیاط‌ها از خشتِ خام و هر حیاط، دارای حجره‌هایی از چوب و شاخ خرما بود که میان آنها را گل‌اندود کرده بودند.۹ حجره در فاصله خانه عایشه و درب مسجد ـ که به باب النبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) معروف است ـ تا محل خانه اسماء دختر حسن بن عبدالله قرار داشت.

[۲] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۸۷.

بر در این حجرات، پرده‌های مویین سیاهی آویزان بود

[۳] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۸۷.

و بالای این حجره‌ها نیز سفره‌های چرمی یا چادرهای مویین قرار داشت.»

[۴] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۸۷.

وسایل خانه آن حضرت

وسایل خانه پیامبر شامل موارد زیر بودند.

تختخواب

نزد قریش، چیزی دوست‌داشتنی‌تر از تخت نبود که بر آن بخوابند؛ از این‌رو بعد از هجرت و آمدن به مدینه، ابوایوب انصاری، تختی از چوب ساج و لیف خرما برای پیغمبر تهیه کرد که تا وقتی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در منزل ایشان بود، بر آن استراحت می‌فرمود؛

[۵] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۵۲۵، تحقیق محمد حمید اله، مصر، دارالمعارف، ۱۹۵۹م.

اما بعد‌ها که به منزل خود در مدینه تشریف برد، تختی داشت که رویه‌اش از حصیر بود.

[۶] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۴۴۰، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، تهران، فرهنگ و‌اندیشه، ۱۳۷۴ش.

زیرانداز

رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، زیراندازی از پوست داشت که از لیف خرما پُر شده بود؛

[۷] طباطبایی، محمد حسین، سنن النبی، ص۱۹۳.

اما بیشتر اوقات، عبایش، زیرانداز بستر بود که آن را دولا می‌کرد و بر آن استراحت می‌فرمود.

[۸] ترمذی، ابوعیسی، شمائل‌المحمدیه، ص۱۸۸.

رو‌انداز

پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) رواندازی داشت که با گیاه خوشبو و رنگین «ورس» یا «زعفران» رنگ شده بود. نوبت هر یک از زنان که می‌رسید، رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آن را به خانه‌ وی می‌فرستاد و آن را مرطوب می‌کرد تا بویش پخش شود.

[۹] طباطبایی، محمد حسین، سنن النبی، ص۱۹۶.

بالش

بالش ایشان، چرمی و انباشته از لیف خرما بود.

[۱۰] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۶۰.

فرش

آن بزرگوار، حصیری داشت که روزها بر آن می‌نشست و شب‌ها بر آن نماز می‌خواند؛

[۱۱] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۶۲.

[۱۲] مقریزی، احمد بن علی، امتاع‌الاسماع، ج۷، ص۱۱۵، تحقیق محمدعبدالحمید نمیسی، بیروت، دارالکتاب العلمیه، ۱۹۹۹م، چاپ اول.

گلیمی هم داشت که سجاده نمازش بود.

[۱۳] مقریزی، احمد بن علی، امتاع‌الاسماع، ج۷، ص۱۱۵، تحقیق محمدعبدالحمید النمیسی، بیروت، دارالکتاب العلمیه، ۱۹۹۹م، چاپ اول.

ظرف‌های منزل

حضرت دو کاسه چوبی و کاسه‌ای هم از آبگینه (شیشه ـ بلور) داشت.

[۱۴] راوندی، نجم‌الدین محمود، شرف‌النبی، ص۳۶۱، تهران، باجک، ۱۳۶۱ش.

این کاسه بلور، هدیه مقوقس، شاه اسکندریه بود که با نقره تزیین شده بود

[۱۵] ‌ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۷۶.

[۱۶] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ‌الاسلام، ص۵۰۹، تحقیق عمر عبدالسلام تدمریَ، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۹۹۳م، چاپ دوم.

و گفته‌اند که نامش «ریان»

[۱۷] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ‌الاسلام، ج۱، ص۵۱۵، تحقیق عمر عبدالسلام تدمریَ، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۹۹۳م، چاپ دوم.

بود. کاسه‌ای بسیار بزرگ هم به نام «ریّ»

[۱۸] شیخ صدوق، محمد بن علی بن حسین، من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۸، قم، انتشارات جامعه مدرسین، بی‌تا.

در خانه آن بزرگوار وجود داشت. همچنین، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) دو ظرف به نام‌های «سعه»

[۱۹] شیخ صدوق، محمد بن علی بن حسین، من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۸، قم، انتشارات جامعه مدرسین، بی‌تا.

و «مضّبب»

[۲۰] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ‌الاسلام، ص۵۱۵، تحقیق عمر عبدالسلام تدمریَ، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۹۹۳م، چاپ دوم.

و کاسه‌ای برنجی داشت که حضرت به سبب شدت حرارت در آن «حنا» و «وسمه» می‌ریخت و به سر می‌مالید.

[۲۱] راوندی، نجم‌الدین محمود، شرف‌النبی، ص۳۶۱، تهران، باجک، ۱۳۶۱ش.

علاوه بر اینها ظرفی از سفال نیز در منزل بود که پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در آن وضو می‌گرفت و از آن آب می‌نوشید. اطفال انصار نیز به منزل رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌آمدند و بدون هیچ منعی از آب آن می‌نوشیدند و برای تبرک، از آب آن بر سر و روی خود می‌مالیدند.

[۲۲] راوندی، نجم‌الدین محمود، شرف‌النبی، ص۳۶۱، تهران، باجک، ۱۳۶۱ش.

ابریق

آفتابه‌ای از روی نیز در منزل بود که استفاده قرار می‌شد.

[۲۳] ‌ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۴۵۶، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، تهران، فرهنگ و‌اندیشه، ۱۳۷۴ش.

لوازم شخصی

لوازم شخصی پیامبر شامل موارد زیر بودند.

مسواک

حضرت، چوب‌های مسواک‌ تر و خشکی داشت که هر گاه از خواب برمی‌خاست، چه روز و چه شب، پیش از وضو از آنها استفاده می‌کرد.

[۲۴] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۷۴.

شانه

خاتم انبیا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، شانه‌ای از عاج داشت.

[۲۵] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۷۵.

آیینه

نام آینه حضرت «المدله» بود.

سرمه‌دان

پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) هر شب، هنگام خواب، چشمان خویش را سرمه می‌کشید.

[۲۶] مقریزی، احمد بن علی، امتاع‌الاسماع، ج۷، ص۸۶، تحقیق محمدعبدالحمید نمیسی، بیروت، دارالکتاب العلمیه، ۱۹۹۹م، چاپ اول.

[۲۷] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۷۵.

[۲۸] ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه والنهایه، ج۶، ص۷، بیروت، دارالفکر، ۱۹۸۶ م.

شیشه روغن

رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، روغن لازم برای موهایش را در آن شیشه نگاه می‌داشت.

[۲۹] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۴۵۵، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، تهران، فرهنگ و‌اندیشه، ۱۳۷۴ش.

[۳۰] مقریزی، احمد بن علی، امتاع‌الاسماع، ص۸۶، تحقیق محمدعبدالحمید نمیسی، بیروت، دارالکتاب العلمیه، ۱۹۹۹م، چاپ اول.

جعبه

آن جعبه‌، «کافور» نام داشت که هدیه نجاشی بود

[۳۱] راوندی، نجم‌الدین محمود، شرف‌النبی، ص۳۶۱، تهران، باجک، ۱۳۶۱ش.

[۳۲] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۵۲۳.

و پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شانه عاج، سرمه‌دان، قیچی و مسواکش را در آن قرار می‌داد.

[۳۳] طباطبایی، محمد حسین، سنن النبی، ص۱۷۵.

عصا

پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) دو عصا داشت: عصایی به نام «العرجون»

[۳۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ‌الاسلام، ص۵۱۵، تحقیق عمر عبدالسلام تدمریَ، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۹۹۳م، چاپ دوم.

و نیز عصای سر خمیده کوچکی به نام «ممشوق» که طولش نیم متر یا کمی بیشتر بود. ایشان پیاده و سواره، آن را با خود داشت و چون سوار شتر می‌شد آن را به شتر می‌آویخت و گاه با آن، چیزی را از زمین بلند می‌کرد.

[۳۵] ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه والنهایه، ج۶، ص۹، بیروت، دارالفکر، ۱۹۸۶ م.

[۳۶] شیخ صدوق، محمد بن علی بن حسین، من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۸، قم، انتشارات جامعه مدرسین، بی‌تا.

[۳۷] راوندی، نجم‌الدین محمود، شرف‌النبی، ص۳۶۲، تهران، باجک، ۱۳۶۱ش.

چادر

چادر آن حضرت «الکن» نام داشت که به معنای سرپناه است.

[۳۸] شیخ صدوق، محمد بن علی بن حسین، من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۸، قم، انتشارات جامعه مدرسین، بی‌تا.

[۳۹] ابن سید الناس، محمد بن محمد، عیون الاثر، ج۲، ص۳۸۷، تحقیق ابراهیم محمد رمضان، بیروت، دارالعلم، ۱۹۹۳ م، چاپ اول.

انگشتر

انگشترهای متعددی برای ایشان ذکر کرده‌اند؛ از جمله از امام ششم نقل شده است که پیامبر، انگشتری زرین در دست داشت که آن را به کناری نهاد و انگشتری سیمین برای خود تهیه کرد.

[۴۰] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۶۷.

همچنین رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، انگشتری از نقره داشت که نگینش هم از نقره بود

[۴۱] بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، ج۷، ص۱۵۶.

و گاهی نیز انگشتری آهنی با روکش نقره به دست می‌کرد.

[۴۲] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۶۷.

همچنین گفته شده است که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) انگشتری از نقره با نگینی حبشی داشت و نقشش «محمد رسول ‌الله»

[۴۳] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۶۷.

[۴۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ‌الاسلام، ص۵۰۵، تحقیق عمر عبدالسلام تدمریَ، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۹۹۳م، چاپ دوم.

[۴۵] ترمزی، محمّد بن عیسی، سنن ترمزی، ج۳، ص۲۷۹.

بود.
حضرت، انگشتری دیگر نیز به دست داشت که نقش آن «محمد رسول‌الله» بود. بعد از ایشان، این انگشتر به دست ابوبکر و پس از او به دست عمر و بعد از وی هم به دست عثمان افتاد. وی ۹ سال آن را داشت تا اینکه هنگام حفر چاه «اریس» در چاه افتاد و گم شد.

[۴۶] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ‌الاسلام، ص۵۰۶، تحقیق عمر عبدالسلام تدمریَ، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۹۹۳م، چاپ دوم.

[۴۷] قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج۳، ص۱۶۵۶، بیروت، داراحیاء التراث عربی، ۱۹۹۵ م.

از امام صادق (علیه‌السّلام) نیز نقل شده است که حضرت، دو انگشتر داشت که نقش یکی «لا اله ‌الا‌ الله محمد رسول ‌الله» و دیگری «صدق ‌الله» بود.

[۴۸] طباطبایی، محمد حسین، سنن النبی، ص۱۷۷.

مُهر حضرت

قریش به حضرت گفته بودند که عجم، نامه‌های بدون مهر را نمی‌پذیرد؛ از این‌رو خاتم انبیا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از انگشتر سیمین خود، مهری ساخت که بر آن «محمد رسول‌ الله» در سه سطر، هر کلمه‌ای در یک سطر، نقش بسته بود.

[۴۹] بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، ج۷، ص۱۵۷.

[۵۰] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۶۸.

سلاح‌های حضرت

سلاح‌های پیامبر اسلام شامل موارد زیر بودند.

شمشیر

سیره‌نویسان برای ایشان، شمشیر‌های متعددی بر شمرده‌اند که از جمله آنهاست.

ماثور

آن را از پدر بزرگوارش به ارث برد.

[۵۱] مقریزی، احمد بن علی، امتاع‌الاسماع، ج۷، ص۱۳۴، تحقیق محمدعبدالحمید نمیسی، بیروت، دارالکتاب العلمیه، ۱۹۹۹م، چاپ اول.

[۵۲] صالحی شامی، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیر العباد، ج۷، ص۳۶۳، تحقیق عادل احمد عبدالموجود وعلی محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۹۹۳م، چاپ اول.

العضب

گفته‌اند که آن، هدیه سعد بن عباده به حضرت در جنگ بدر بود.

[۵۳] مقریزی، احمد بن علی، امتاع‌الاسماع، ج۷، ص۱۳۴، تحقیق محمدعبدالحمید النمیسی، بیروت، دارالکتاب العلمیه، ۱۹۹۹م، چاپ اول.

[۵۴] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۵۲۱، تحقیق محمد حمید‌اله، مصر، دارالمعارف، ۱۹۵۹م.

قضیب

[۵۵] مقریزی، احمد بن علی، امتاع‌الاسماع، ج۷، ص۱۳۴، تحقیق محمدعبدالحمید نمیسی، بیروت، دارالکتاب العلمیه، ۱۹۹۹م، چاپ اول.

عون

[۵۶] شیخ صدوق، محمد بن علی بن حسین، من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۸، قم، انتشارات جامعه مدرسین، بی‌تا.

سه شمشیر نیز به نام‌های قلعی (منطقه‌ای بود که شمشیرش معروف بود)، بتار (بنیاد برانداز) و حتف (مرگ) از غنایم بنی‌قینقاع بود که به ایشان رسید.

[۵۷] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۷۷.

[۵۸] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۵۲۲، تحقیق محمد حمید اله، مصر، دارالمعارف، ۱۹۵۹م.

الرسوب

الرسوب یعنی درگذرنده از هر مانع، علی (علیه‌السّلام) این شمشیر و نیز شمشیر مُخَذَّم (بسیار برّان) را از بتکده طی در فلس، غنیمت گرفته و به خاتم انبیا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اعطا کرده بود.

[۵۹] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۵۲۲، تحقیق محمد حمید اله، مصر، دارالمعارف، ۱۹۵۹م.

[۶۰] بلعمی، محمد، تاریخ‌نامه طبری، ج۳، ص۳۱۸، تحقیق محمد روشن، تهران، البرز، ۱۳۷۳ش، چاپ سوم.

المخذم (بسیار بران)

[۶۱] بلعمی، محمد، تاریخ‌نامه طبری، ج۳، ص۳۱۸، تحقیق محمد روشن، تهران، البرز، ۱۳۷۳ش، چاپ سوم.

[۶۲] طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۳، ص۱۷۷، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۹۶۷م، چاپ دوم.

صمصامه

[۶۳] صالحی شامی، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیر العباد، ج۷، ص۳۶۴، تحقیق عادل احمد عبدالموجود وعلی محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۹۹۳م، چاپ اول.

ذوالفقار

مشهورترین شمشیر ایشان است که در جنگ بدر از منبه بن حجاج به غنیمت گرفته شد.

[۶۴] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۵۲۱، تحقیق محمد حمید اله، مصر، دارالمعارف، ۱۹۵۹م.

[۶۵] مقریزی، احمد بن علی، امتاع‌الاسماع، ص۱۳۵، تحقیق محمدعبدالحمید النمیسی، بیروت، دارالکتاب العلمیه، ۱۹۹۹م، چاپ اول.

[۶۶] ‌ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۷۷.

حلقه این شمشیر که حمایل از آن رد می‌شد، زنجیرها،

[۶۷] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۷۷.

قبضه شمشیر، فلز انتهایی نیام و حلقه‌های میانی آن از نقره بود‌.

[۶۸] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۷۷.

[۶۹] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۵۲۱.

این شمشیر دارای زبانه نیز بود.

[۷۰] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۱، ص۳۷۷.

نیزه

حضرت پنج نیزه داشت. دو تا از آنها «مثوی» و «بشنونی» نام داشتند و سه نیزه دیگر را از بنی‌قینقاع غنیمت گرفته بود.

[۷۱] مقریزی، احمد بن علی، امتاع‌الاسماع، ص۱۵۲، تحقیق محمدعبدالحمید نمیسی، بیروت، دارالکتاب العلمیه، ۱۹۹۹م، چاپ اول.

کمان

برای ایشان ۶-۸ کمان ذکر کرده‌اند که عبارت‌اند از:
زوراء
روحاء
صفراء
کمانی زرد رنگ از چوب نبع بود.
شوحط
این کمان، از چوب شوحط و مشهور به بیضاء بود. حضرت، این کمان را همراه روحاء و صفراء ا