توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وحدت و کثرت فلسفی ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وحدت و کثرت فلسفی ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وحدت و کثرت فلسفی ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل وحدت و کثرت فلسفی ۴۶ اسلاید در PowerPoint

واحد به چیزی که از جهت واحد بودن، قابل تقسیم نیست و کثیر مفهومی که از اجتماع چند وحدت به وجود می‌آید واحد و کثیر گفته می‌شود.
واحد و کثیر دو مفهوم هستند که قسیم یکدیگر و از اقسام موجود می‌باشند. این دو، از مفاهیم عامه‌ای هستند که چون مساوی با مفهوم وجود هستند، تصورشان ضروری است و از تعریف بی‌نیازند.
وحدت و کثرت از نوع معقولات ثانیه فلسفی هستند چون هر مفهومی که هم بر ممکن و هم بر واجب صادق باشد، مفهوم ماهوی نیست و از مفاهیمی است که از وجود انتزاع یافته است.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – اجزاء ماهیات مرکب
۳ – تمایز مقولات مرکب
۳.۱ – نتیجه
۴ – اقسام وحدت و کثرت
۴.۱ – وحدت نوعی و جنسی
۴.۲ – وحدت و کثرت عددی
۴.۳ – حاصل مطلب
۴.۴ – کثرت ماهوی بر اساس اصالت ماهیت و وجود
۵ – وحدت در مفهوم وجود
۶ – تقسیم مفاهیم کلی از نظر کیفیت صدق بر مصادیق
۶.۱ – مفهوم متواطی
۶.۲ – مفهوم مشکک
۶.۲.۱ – چیستی مفاهیم مشکک
۷ – خلاصه
۸ – منبع

مقدمه

مفهوم ماهوی یا بسیط است و یا مرکب دو مفهوم ماهوی بسیط طبعا جهت اشتراکی نخواهند داشت و به کلی از یکدیگر متباین خواهند بود زیرا اگر جهت اشتراکی بین آنها فرض شود که عین ماهیت بسیط آنها باشد به طوری که دیگر جهت امتیازی نداشته باشند در این صورت تعددی نخواهند داشت و یک ماهیت بیشتر نخواهند بود و اگر فرض شود که هر کدام از آنها علاوه بر جهت مشترک جهت امتیازی هم دارند در این صورت هر کدام از آنها مرکب از دو حیثیت ماهوی خواهد بود و این خلاف فرض بساطت آنها است.
پس دو مفهوم ماهوی بسیط، متباین به تمام‌الذات هستند اما اگر یکی از آنها یا هر دو مفهوم مرکب باشند صورت‌های مختلفی را برای آنها می‌توان فرض کرد.

اجزاء ماهیات مرکب

در منطق کلاسیک ماهیات مرکب دست‌کم دارای دو جزء دانسته شده‌اند یک جزء مشترک به نام جنس که مفهومی است مبهم و نامتعین و از تردید بین چند نوع به دست می‌آید و یک جزء مختص به نام فصل که موجب تعین جنس می‌باشد چنانکه می‌گویند ماهیت انسان از مفهوم حیوان و مفهوم ناطق ترکیب یافته است که اولی جنس مشترک بین انواع حیوانات و دومی فصل مختص به انسان می‌باشد.
مفهوم جنس ممکن است به نوبه خود مرکب و دارای جنس عالیتر و عامتری باشد چنانکه مفهوم جسم هم شامل حیوان می‌شود و هم شامل جمادات و نباتات ولی مفاهیم فصلی را بسیط و غیر قابل ترکیب می‌دانند.
سرانجام برای همه ماهیات مرکب ده جنس عالی بسیط یا ده مقوله قائل شده‌اند از این قرار جوهر، کمیت، کیفیت، اضافه، وضع این نسبت مکانی متی نسبت زمانی جده نسبت به شی‌ء احاطه کننده ان یفعل حالت تاثیر تدریجی ان ینفعل حالت تاثر و انفعال تدریجی.
درباره تعداد مقولات اجناس عالیه و اینکه آیا همه آنها واقعا از قبیل مفاهیم ماهوی معقولات اولی هستند یا دست کم بعضی از آنها مانند اضافه و مقولات مشتمل بر مفهوم نسبت از قبیل معقولات ثانیه می‌باشند اختلافاتی در میان فلاسفه وجود دارد که فعلا از بررسی آنها صرف نظر می‌کنیم.

تمایز مقولات مرکب

طبق دستگاه جنس و فصل منطقی و بر اساس اینکه همه ماهیات مرکب منتهی به چند مقوله می‌شوند تمایز آنها به دو صورت حاصل می‌شود یکی آنکه تمایز آنها به تمام‌الذات باشد و آن در صورتی است که دو ماهیت از دو مقوله را با یکدیگر مقایسه کنیم که حتی جنس مشترکی هم بین آنها نخواهد بود مانند مفهوم انسان و مفهوم سفیدی دوم آنکه تمایز آنها ببعض الذات باشد و آن در صورتی است که دو ماهیت از یک مقوله را با یکدیگر بسنجیم مانند مفهوم اسب و مفهوم گاو که در حیوانیت و جسمیت و جوهریت مشترکند.

نتیجه

حاصل آنکه ماهیات تام انواع اگر بسیط باشند به تمام‌الذات با یکدیگر متباین و متمایزند همچنین اگر مرکب از دو مقوله باشند نیز فصول و اجناس عالیه که همگی آنها مفاهیم بسیطی به شمار می‌روند به تمام‌الذات از یکدیگر متمایز هستند و نمی‌توان جنسی را فرض کرد که شامل همه ماهیات بشود و از این روی نمی‌توان همه ماهیات را حتی مشترک در یک جزء ماهوی دانست.
از سوی دیگر مفهوم وجود را که از معقولات ثانیه فلسفی است مفهومی بسیط و متعین و عام و مطلق می‌شمارند که با اضافه شدن به هر ماهیتی تخصص و تقید می‌یابد و مفهوم وجودی را که بدین ترتیب تخصص و تقید یافته است‌حصه‌ای از مفهوم کلی وجود می‌نامند.
بدین ترتیب اصطلاحاتی مانند بساطت و ترکیب ابهام و تعین مشارکت و تمایز عمومیت و تخصص اطلاق و تقید در مواد یاد شده پدید آمده است و اصطلاح تشخص را نیز باید بر آنها افزود.
ولی در میان آنها دو مفهوم محوری وجود دارد که عبارتند از مفهوم وحدت و مفهوم کثرت و اینک به توضیحی پیرامون این دو مفهوم می‌پردازیم

اقسام وحدت و کثرت

هر ماهیت نوعی را که در نظر بگیریم غیر از ماهیت دیگری است و اگر دو ماهیت بسیط باشند حتی جهت مشترکی هم بین آنها وجود نخواهد داشت چنانکه دو ماهیت مرکب از دو مقوله هم، جهت مشترکی ندارند با توجه به اینکه ماهیتی را می‌توان تنها در نظر گرفت و می‌توان آن را با یک یا چند ماهیت دیگر لحاظ کرد دو مفهوم متقابل واحد و کثیر انتزاع می‌شود.

وحدت نوعی و جنسی

وحدتی که به هر ماهیت تام نسبت داده می‌شود وحدت نوعی نام دارد و تکرار تصور آن در یک یا چند ذهن زیانی به وحدتش نمی‌زند زیرا منظور وحدت مفهومی است نه وحدت وجود ذهنی آن. همچنین هنگامی که جهت مشترک ذاتی بین چند ماهیت مرکب را در نظر می‌گیریم وحدت دیگری به آن نسبت می‌دهیم که وحدت جنسی نامیده می‌شود.

وحدت و کثرت عددی

در مقابل این دو قسم وحدت وحدت عددی قرار دارد که بر هر فردی از ماهیت‌ حمل می‌گردد و ملاک آن همان تشخصی است که فلاسفه پیشین آن را مرهون عوارض مشخصه می‌دانسته‌اند و نظر صحیح این است که این تشخص و این وحدت ذاتا صفت وجود فرد است و بالعرض منسوب به ماهیت می‌گردد.
افراد یک ماهیت را که ذاتا دارای کثرت عددی هستند واحد بالنوع می‌نامند چنانکه انواع مندرج در جنس واحدی را که ذاتا کثرت نوعی دارند واحد بالجنس می‌خوانند و روشن است که این دو قسم وحدت صفت‌ حقیقی افراد و انواع نیستند بلکه بالعرض به آنها نسبت داده می‌شوند.

حاصل مطلب

وحدت بالذات ماهوی صفت نوع و جنس است و بالعرض بر افراد و انواع حمل می‌شود برعکس وحدت فرد که در واقع صفت وجود فرد است و بالعرض به ماهیت آن نسبت داده می‌شود و از سوی دیگر افراد خارجی دارای وجودهای متعددی هستند و ذاتا متصف به کثرت می‌گردند ولی با توجه به ماهیت واحدی که دارند واحد بالنوع نام می‌گیرند یا انواع مختلف که ذاتا دارای کثرت نوعی هستند به لحاظ جنس واحدشان واحد بالجنس خوانده می‌شوند.
بنابراین هر یک از موجودات خارجی وحدت شخصی دارند و هنگامی که بیش از یکی از آنها را در نظر بگیریم متصف به کثرت می‌گردند و این هر دو صفت که مفهومهایی انتزاعی و از قبیل معقولات ثانیه هستند بنابر اصالت وجود از وجود موجودات انتزاع می‌شوند و از این روی وجود هم دارای وحدت و کثرتی ورای وحدت و کثرت ماهوی خواهد بود.
و از اینجا می‌توان حدس زد که اعداد مختلف هم که مصادیقی از کثرت هستند از قبیل معقولات ثانیه می‌باشند نه از قبیل معقولات اولی و مقولات ماهوی آنچنانکه اکثر فلاسفه قائل ش