توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وجیه الدین عبدالرحمان بن علی شیبانی ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وجیه الدین عبدالرحمان بن علی شیبانی ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وجیه الدین عبدالرحمان بن علی شیبانی ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

وجیه‌الدین عبدالرحمان بن علی شیبانی عبدری زبیدی یمنی

ابن دیبع، ابومحمد عبدالرحمان بن علی شیبانی عبدری زبیدی یمنی، ملقب به وجیه الدین (محرم ۸۶۶- ۹۴۴)، مورخ، محدث و فقیه شافعی است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – تحصیل علم
۳ – تعلم فقه
۴ – نگارش تاریخ دولت طاهری
۵ – نوشته های دیگر
۶ – وفات
۷ – اساتید
۸ – آثار
۹ – عناوین مرتبط
۱۰ – منبع

معرفی اجمالی

غزی، کنیه او را ابوالفرج آورده است. سبب ملقب شدن جد اعلای او علی بن یوسف به دیبع را که در زبان نوبیایی به معنی سپید است، محبی باز گفته است. نام جد وی را غزی دیبع ثبت کرده است.
وی در زبید از بلاد یمن زاده شد. پدر ابن دیبع در آخر همان سالی که او به دنیا آمد از زبید بیرون رفت و او هرگز پدر را ندید و پدرش در ۸۷۶ ق در بندر دیو هند درگذشت. وی نزد جد مادریش اسماعیل بن محمد مبارز شافعی پرورش یافت. قرآن را تا سوره یس نزد نورالدین علی بن ابی بکر خطاب فراگرفت و سپس نزد دایی خویش محمد الطیب قرآن را از اول تا آخر حفظ نمود.

تحصیل علم

وی پس از حفظ قرآن، قرائات هفتگانه، ادبیات عرب، ریاضیات و فقه را نزد دایی خود فراگرفت. در ۸۸۳ ق به قرائت کتاب الزید فی الفقه شرف الدین بارزی نزد مفتی ابوحفص عمر بن محمد اشعری پرداخت و در آخر همین سال به حج مشرف شد. تا سال ۸۸۵ ق که مجددا عازم حج شد، نزد دایی خود بود. سپس مصاحب ابوالعباس احمد بن احمد بن عبداللطیف شرجی شد و کتب سته حدیث و دیگر کتب مهم این رشته را فراگرفت و همو بود که شیوه تالیف و تصنیف را به او آموخت. در همین دوران وی کتاب خویش موسوم به «غایه المطلوب و اعظم المنیه فیما یغفر الله تعالی به الذنوب و یوجب به الجنه» را نوشت.

تعلم فقه

ابن دیبع به اشاره استاد برای کسب علم رهسپار بیت الفقیه، در شمال زبید شد و در آنجا از جمال الدین ابواحمد طاهر بن جعمان فقه آموخت و از خواهر زاده او برهان الدین ابواسحاق حدیث فرا گرفت. در ۸۹۶ ق برای بار سوم عازم حج شد. وی پس از حج و زیارت تربت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به مکه بازگشت و در محرم ۸۹۷ ق به ملاقات عبدالرحمان سخاوی نایل شد و نزد او کتاب «بلوغ المرام من ادله الاحکام» ابن حجر عسقلانی و بسیاری از بخش‌های صحیح بخاری و صحیح مسلم و دیگر کتب حدیث را فراگرفت. سخاوی وی را بر سایر طلاب مقدم می‌داشت.

نگارش تاریخ دولت طاهری

عامر بن عبدالوهاب، سلطان وقت از دودمان طاهری وی را طلبید و ضمن تقدیر، افزودن مطالب و استدراک مواردی را که از او فوت شده بود، درخواست کرد. او با تلخیص بغیه، کتاب «العقد الباهر فی تاریخ دوله بنی