توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل والدین پیامبر ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل والدین پیامبر ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل والدین پیامبر ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل والدین پیامبر ۳۴ اسلاید در PowerPoint

پاورپوینت کامل والدین پیامبر ۳۴ اسلاید در PowerPoint، “عبدالله” کوچکترین فرزند عبدالمطلب و “آمنه” دختر “وهب‌ بن عبد مناف بن زهره بن کلاب بن مره” می‌باشند. پس از واقعه حفر زمزم و پس از اینکه عبدالمطلب شتران را به جای پسرش قربانی کرد، در حالیکه از این قضیه بسیار شادمان بود، دست عبدالله را گرفت و به خانه “وهب بن عبدمناف بن زهره” که پیشوای قبیله «بنی‌زهره» بود، رفت و آمنه دختر وهب را برای عبدالله خواستگاری کرد.

فهرست مندرجات

۱ – پدر پیامبر
۲ – مادر پیامبر
۳ – جریان نذر عبدالمطلب
۴ – ازدواج عبدالله و آمنه
۵ – چگونگی وفات عبدالله و آمنه
۶ – سپردن محمد به حلیمه
۷ – پانویس
۸ – منبع

پدر پیامبر

پدر پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، “عبدالله” کوچکترین فرزند عبدالمطلب بود. عبدالله، “زبیر” و “عبدمناف” (ابوطالب) از یک مادر، “فاطمه” دختر “عمرو بن عائذ بن عمران ‌بن مخزوم”، بودند. از “هشام بن محمد” روایت کرده‌اند که عبدالله و ابوطالب، زبیر و “عبدالکعبه” و “عاتکه” و “بره” و “امیمه” فرزندان عبدالمطلب همگی از یک مادر (فاطمه) بودند.

[۱] طبری، محمدبن جریر، تاریخ الطبری (تاریخ الامم والملوک)، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۸۷۹م، الجزء الثانی، ص۲.

[۲] ابن‌اثیر، عزالدین، کامل (تاریخ بزرگ اسلام و ایران)، ترجمه عباس خلیلی، تصحیح دکتر مهیار خلیلی، تهران، شرکت سهامی چاپ و انتشارات کتب ایران، ج۱، ص۴۶۶.

[۳] یعقوبی، احمدبن ابی یعقوب (ابن واضع یعقوبی)، تاریخ یعقوبی، ترجمه محمد ابراهیم آیتی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۸، چاپ هشتم، ج۱، ص۵۱۵.

کنیه عبدالله “ابوقشم” “ابومحمد” و “ابواحمد” و لقبش “ذبیح” بوده است.

[۴] آیتی، محمدابراهیم، تاریخ پیامبر اسلام، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۷۷۹، چاپ چهارم، ص۵۱.

مادر پیامبر

مادر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، “آمنه” دختر “وهب‌ بن عبد مناف بن زهره بن کلاب بن مره” است.

[۵] یعقوبی، احمدبن ابی یعقوب (ابن واضع یعقوبی)، تاریخ یعقوبی، ترجمه محمد ابراهیم آیتی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۸، چاپ هشتم، ج۲، ص۱۰.

[۶] ابن‌اثیر، عزالدین، کامل (تاریخ بزرگ اسلام و ایران)، ترجمه عباس خلیلی، تصحیح دکتر مهیار خلیلی، تهران، شرکت سهامی چاپ و انتشارات کتب ایران، ج ۱، ص۴۶۶.

[۷] کاتب واقدی، محمدبن سعد، الطبقات الکبری، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران، انتشارات فرهنگ و‌اندیشه، ۱۳۷۴، ج ۱، ص۴۹.

[۸] مسعودی، ابوالحسن علی‌بن حسین، مروج الذهب، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۴، چاپ پنجم، ج ۲، ص۶۲۹.

“هشام بن محمد بن سائب کلبی” از پدرش نقل می‌کند که می‌گفته: «پانصد نفر از جده‌های مادری و پدری رسول خدا را که نامشان را بررسی کردم و نوشتم، در هیچ مورد مشاهده نکردم که در ازدواج آنها، سنت‌های جاهلی معمول بوده یا زناکار باشند.» “محمد بن عمر اسلمی” نقل می‌کند که رسول خدا فرموده است: «من از نسلی که همواره ازدواج شرعی می‌کرده‌اند، متولد شده‌ام و سنت‌های جاهلی نسب مرا مخدوش نکرده است.»

[۹] کاتب واقدی، محمدبن سعد، الطبقات الکبری، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران، انتشارات فرهنگ و‌اندیشه، ۱۳۷۴، ج ۱، ص۸۸.

جریان نذر عبدالمطلب

“عبدالمطلب” که هنگام حفر چاه زمزم تحت فشار قریش قرار گرفته بود، برای رهایی از این آزار و اذیت‌ها و فشارها، نذر کرد چنانچه خداوند ده پسر به او عطا کند، پس از آنکه به‌ اندازه کافی رشد کرده به سن مورد نظر رسیدند و توانستند در این امر به پدرشان کمک کنند و از فشارهای قریش بکاهند، یکی از آنها را در پیشگاه کعبه برای خداوند قربانی کند. بنابراین بعد از رسیدن به حاجت خود و بزرگ شدن پسرانش موضوع را با آنان در میان گذاشت و ایشان قبول کردند که به گفته‌های پدر خویش عمل کنند و بنا به رسم آن زمان هر کدام تیری نزد عبدالمطلب آوردند که با استفاده از آن تیرها قرعه‌کشی کرده و یکی از آنان به قید قرعه قربانی شود که در این میان قرعه به نام عبدالله درآمد، عبدالمطلب با اینکه از این قضیه بسیار غمگین و افسرده بود، دست عبدالله را گرفته به قربانگاه برد، اما وقتی مردم قریش از موضوع آگاه شدند، او را از این کار منع کردند. بنابراین عبدالمطلب تصمیم گرفت دیه (خونبهای) یک انسان که ده شتر بود را با عبدالله به معرض قرعه گذارد، چنانچه باز قرعه به نام عبدالله درآمد، بر تعداد شتران بیفزاید تا اینکه قرعه به نام شتران درآید، سرانجام نیز قرعه به نام صد شتر درآمد و بدین ترتیب عبدالله که در این هنگام بیش از بیست و چهار سال نداشت، از مرگ نجات پیدا کرد.

[۱۰] ابن‌هشام، محمد بن هشام، سیره النبویه (زندگانی محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ترجمه سیدهاشم رسولی، تهران، انتشارات کتابچی، ۱۳۷۵، ص۹۸.

[۱۱] طبری، محمدبن جریر، تاریخ الرسل والملوک، ترجمه ابوالقاسم پاینده، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۳، چاپ دوم، ج ۱، ص۲۶۴.

[۱۲] ابن‌اثیر، عزالدین، کامل (تاریخ بزرگ اسلام و ایران)، ترجمه عباس خلیلی، تصحیح دکتر مهیار خلیلی، تهران، شرکت سهامی چاپ و انتشارات کتب ایران، ج ۱، ص ۱۰۸.

این جریان سبب شد که عبدالله علاوه بر اینکه میان قریش، شهرت بسزائی پیدا کند، در میان فامیل خود بویژه پدرش مقام و منزلت بزرگی بدست آورد.

[۱۳] طبری