توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل واقعه فیل ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل واقعه فیل ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل واقعه فیل ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

اصحاب فیل

اصحاب فیل، به سپاهى گفته مى‌شود که به فرماندهى اَبرَهه، قصد ویران کردن کعبه را داشتند. ولی خداوند خانه خویش را از آسیب اصحاب فیل حفظ کرد و آنها را به عذابى دردناک مبتلا ساخت.

فهرست مندرجات

۱ – ترجمه آیات سوره
۲ – ابرهه که بود
۳ – خشم ابرهه
۴ – ملاقات عبد المطلب با ابرهه
۵ – ماجرای اصحاب فیل
۶ – انگیزه حمله
۷ – اصحاب فیل در قرآن
۸ – سرانجام اصحاب فیل
۸.۱ – جزئیات نابودی ابرهه
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

ترجمه آیات سوره

به نام خداوند بخشنده مهربان‌
آیا ندیدی پروردگارت با فیل سواران[لشکر ابرهه که برای نابودی کعبه آمده بودند] چه کرد؟! (۱)
آیا نقشه آنها را در ضلالت و تباهی قرار نداد؟! (۲)
و بر سر آنها پرندگانی را گروه گروه فرستاد، (۳)
که با سنگهای کوچکی آنان را هدف قرار می‌دادند (۴)
سرانجام آن‌ها را همچون کاه خورده ‌شده (و متلاشی) قرار داد! (۵)

[۱] فیل/سوره۱۰۵، آیه۱-۵.

ابرهه که بود

ابرهه، فرزند صَبّاح، اهل حبشه و از فرمانروایان یمن بود و بر اثر زخمى که در یکى از جنگها در صورت وى پدید آمد به اَشرَم ملقّب شد. کنیه وى را اَبویَکْسوم دانسته‌اند.

[۲] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج‌۱۰، ص‌۸۲۱.

[۳] آلوسی، محمود بن عبد الله، روح‌المعانى، ج‌۱۵، ص‌۴۶۵.

او با حیله‌اى، فرمانرواى پیشین یمن، یعنى «اَرباط» را کشت و خود بر جاى او نشست.

[۴] ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیره‌النبویه، ج‌۱، ص‌۴۲.

[۵] آلوسی، محمود بن عبد الله، روح المعانی، ج۱۵، ص‌۴۶۵.

ابرهه از اینکه کعبه مورد توجه ویژه مردم بود و زیارت آن، قدرت و شوکت مکّه را در پى داشت ناخشنود بود وى، کلیسایى باشکوه به نام «قُلَّیْس» در صَنعا بنا کرد و از مردم خواست تا به جاى کعبه، به زیارت آن بروند.

[۶] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج‌۱۵، ص‌۳۸۶.

[۷] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج‌۱۰، ص‌۸۲۲.

خبر تأسیس این کلیسا عربها را بسیار خشمگین ساخت، مدام به صورتهای مختلف به آن آسیب میرساندند.

خشم ابرهه

این عوامل خشم ابرهه را برانگیخت و فهمید که با بودن کعبه، نمى‌تواند مردم را از مکّه متوجه یمن کند و به اهداف خود برسد، ازاین‌رو تصمیم گرفت کعبه را ویران کند. براى این‌کار سپاهى مجهّز فراهم آورد و با فیلهاى جنگى به سوى مکه حرکت کرد. شمار سپاهیان را ۶۰/۰۰۰، و تعدادفیل هارا، ۸، ۱۲، ۱۳ و ۱۰۰۰ رأس نوشته‌اند.

[۸] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج‌۱۰، ص‌۸۲۴.

[۹] آلوسی، محمود بن عبد الله، روح المعانی، ج‌۱۵، ص‌۴۶۵.

در بین راه، هر قبیله‌اى را که با آنها به مقابله برمى‌خاست درهم شکسته و سران آنها را اسیر مى‌کردند

[۱۰] ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیره‌النبویه، ج‌۱، ص‌۴۶.

[۱۱] طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبرى، ج‌۱، ص‌۵۵۲.

تا در نزدیکى مکّه در محلّى به نام «مُغَمَّس»

[۱۲] طبری، محمد بن جریر، جامع‌البیان، ج‌۱۵، ص‌۳۸۸.

[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج‌۱۰، ص‌۸۲۲.

یا «حبّ المُحَصَّب»

[۱۴] مسعودی، أبو الحسن على بن الحسین، مروج‌الذهب، ج‌۲، ص‌۱۳۹.

فرود آمدند.

ملاقات عبد المطلب با ابرهه

ابرهه گروهى از سواران خود را به فرماندهى اَسود‌بن‌مقصود براى تاراج اموال مردم به مکّه فرستاد که در این میان ۲۰۰ شتر را از عبدالمطلب به غارت بردند

[۱۵] ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیره‌النبویه، ج‌۱، ص‌۴۸.

[۱۶] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج‌۱۵، ج‌۳۰، ص‌۳۸۸.

و به وسیله حُناطه حِمْیَرى به بزرگ مکّیان یعنى عبدالمطلب پیامى به این مضمون فرستاد که من قصد جنگ با شما را ندارم و هدفم ویران کردن این خانه است. عبدالمطلب پس از شنیدن پیام ابرهه گفت: ما نیز توان جنگ نداریم، امّا کعبه خانه خدا و خانه خلیل وى ابراهیم است و او خود حرم خویش را حفظ خواهد کرد.

[۱۷] ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیره‌النبویه، ج‌۱، ص‌۴۸.

[۱۸] طبری، محمد بن جریر، جامع‌البیان، ج‌۲۴، ص‌۶۱۱.

سپس عبدالمطلب به ملاقات ابرهه رفت. ابرهه با دیدن سیماى زیبا و ابّهت او از تخت به زیر آمد و کنار وى روى زمین نشسته، گفت: خواسته‌ات چیست؟ عبدالمطلب گفت: سپاهیانت ۲۰۰ شتر از من ربوده‌اند. بگو تا باز‌گردانند. ابرهه با آنچه از مقام بزرگ قریش شنیده بود، از این درخواست شگفت‌زده شد و گفت: تصور مى‌کردم از من بخواهى خانه‌اى را که آیین تو و پدران توست، ویران نکنم. عبدالمطلب گفت: من صاحب شتران خویشم و خانه، خود صاحبى دارد که تو را از تعرض به آن باز خواهد داشت. عبدالمطلب پس از بازگشت از نزد ابرهه به مردم مکه فرمان داد شهر را ترک کرده، به کوهها و دره‌هاى اطراف پناه برند و خود با تنى چند در مکه ماند. وى حلقه در کعبه را گرفت و با سرودن اشعارى از خداى خانه یارى خواست.

[۱۹] ابن هشام حمیری، عبدالملک، السیره‌النبویه، ج‌۱، ص‌۵۰‌‌۵۱.

[۲۰] طبری، محمد بن جریر، جامع‌البیان، ج‌۲۴، ص‌۶۱۲.

ماجرای اصحاب فیل

پس از واقعه اخدود (در این واقعه ذونواس حاکم یمن که بر دین یهود بود بسیاری از مردم نجران را به جرم مسیحیت در گودالی از آتش سوزاند.) و سختگیری یهودیان نسبت به مسیحیان یمن، مردم این منطقه از امپراطوری روم درخواست کمک نمودند، در نتیجه، فرمانروای حبشه به فرمان امپراطور روم حاکمی را به سمت این سرزمین فرستاد. وی پس از جنگ با ذونواس، حاکم یمن، حکومت این منطقه را به دست گرفت، ضمن ارائه تاریخ‌های گوناگون، طبق نظر اکثر مورخان چهل سال پیش از بعثت رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، سپاهی از یمن، که به اصحاب فیل معروف است به فرماندهی ابرهه، با هدف ویرانی کعبه، راهی این منطقه گردید و “محمود” نام فیلی است که ابرهه بر آن سوار بود.

[۲۱] بن هشام، عبدالملک، زندگانی محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ترجمه سید‌هاشم رسولی، تهران، انتشارات کتابچی، ۱۳۷۵، چ پنجم، ج۱، ص۳۵.

انگیزه حمله

پس از آن که “ابرهه” فرمانروای مطلق یمن گشت، کلیسای باشکوهی در “صنعا” ساخته و در نامه‌ای به نجاشی پادشاه حبشه نوشت:
«ای پادشاه! من در اینجا برای شما معبدی ساخته‌ام که هیچ پادشاهی پیش از آن نتوانسته نظیر آن را بنا کند و قصد من این است که به هر وسیله‌ای که شده آن را بدان پایه از عظمت برسانم که اعراب برای مراسم حج خویش بدین‌جا بیایند و ایشان را از مکه منصرف سازم.»
پس از انتشار متن نامه، در مخالفت با این اقدام، یکی از اعراب به این کلیسا رفته و آن‌جا را آلوده ساخت، ابرهه نیز در مقابل، سوگند یاد نمود که خانه کعبه را ویران سازد،

[۲۲] ابن هشام، عبدالملک، زندگانی محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ترجمه سید‌هاشم رسولی، تهران، انتشارات کتابچی، ۱۳۷۵، چ پنجم، ج۱، ص۴۳.