توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نیکوکاری ۸۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نیکوکاری ۸۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نیکوکاری ۸۷ اسلاید در PowerPoint :

احسان

احسان در لغت به معنای زیبایی، خوبی، نیکی، شایستگی، مورد پسند و … به کار رفته است و در اصطلاح با توجه به گستردگی مصادیق و عناصر دخیل در مفهوم احسان و نیز عدم تفکیک کامل بین کاربردهای آن، تعریف واحدی ارائه نشده است ولی به معنای رساندن نفع نیکو و شایسته ستایش به دیگری، کاری که از سر آگاهی و به شکل شایسته انجام پذیرد، و نیز انجام کاری به شکل نیکو و با انگیزه خدایی و رساندن خیر یا سودی به دیگری بدون چشم‌داشت هرگونه پاداش، تعریف شده است.
در قرآن به سه معنای انجام دادن کار نیک و اعمال و رفتار صالح، نیکی کردن به دیگران، انجام‌دادن شایسته کاری در شکل کامل‌ آن به کار رفته است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لغوی
۲ – کاربرد
۳ – واژگان مرتبط با احسان
۴ – معنای اصطلاحی
۵ – اهمیت احسان در منابع دینی
۵.۱ – احسان از منظر روایات
۵.۲ – اهمیّت و فضیلت احسان
۵.۳ – آثار و نتایج احسان
۶ – حوزه معنایی احسان در قرآن
۶.۱ – انجام کارهای نیک
۶.۲ – نیکی کردن به دیگران
۶.۳ – انجام کارها به صورت کامل
۷ – جامعیت
۸ – ارتباط احسان با مفاهیم دیگر
۹ – توسعه قلمرو معنایی
۱۰ – مصادیق
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

معنای لغوی

احسان، مصدر باب افعال از ریشه «ح‌س‌ن» است.
حُسْن (مصدر و اسم مصدر) در مقابل سُوْء و سَوْء

[۱] فراهیدی، خلیل بن احمد، ترتیب‌ العین، ص‌۱۸۰.

[۲] ابن‌فارس، احمد بن فارس، مقاییس‌ اللغه، ج‌۲، ص‌۵۸.

[۳] مصطفوی، حسن، التحقیق، ج‌۲، ص‌۲۲۱‌‌۲۲۲.

(بدی و بد شدن) و نیز قُبح

[۴] ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان‌العرب، ج‌۱۳، ص‌۱۱۴.

[۵] ابن‌درید، محمد بن حسن، جمهره اللغه، ج‌۱، ص‌۵۳۵.

[۶] ابن‌فارس، احمد بن فارس، مقاییس اللغه، ج‌۲، ص‌۵۷.

[۷] جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح‌ تاج اللغه، ج‌۵، ص‌۲۰۹۹.

(زشتی و زشت‌شدن)، به‌کار رفته و متناسب با موارد کاربرد در معنای اسم مصدری آن، مفهوم، زیبایی

[۸] زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج‌۱۸، ص‌۱۴۰.

[۹] شرتوتی، سعید، اقرب الموارد، ج‌۱، ص‌۶۴۹، «حسن».

[۱۰] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ج‌۲، ص‌۱۵۶۳.

خوبی، نیکی، شایستگی، مورد پسند و‌…را می‌رساند.
این واژه و مشتقّاتی چون حَسَن، حَسَنَه، حَسَنَات، حُسْنی، محسن و اَحْسَن که در قرآن نیز فراوان آمده است

[۱۱] نحل/سوره۱۶، آیه۶۷.

[۱۲] بقره/سوره۲، آیه۲۰۱.

[۱۳] هود/سوره۱۱، آیه۱۱۴.

[۱۴] اعراف/سوره۷، آیه۱۳۷.

[۱۵] نساء/سوره۴، آیه۵۹.

در وصف آن دسته از امور دینی و دنیایی به‌کار می‌رود

[۱۶] مصطفوی، حسن، التحقیق، ج‌۲، ص‌۲۲۲، «حسن».

[۱۷] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات، ص‌۱۱۹-۱۱۸.

[۱۸] ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان‌العرب، ج‌۱۳، ص۱۱۴.

که به‌سبب داشتن گونه‌ای از زیبایی عقلی، عاطفی، حسّی و‌…می‌تواند با برانگیختن احساس خوشی، رضایت، زیبایی و تحسین در انسان، او را به خود جذب کند.

[۱۹] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، بصائر ذوی التمییز، ج۲، ص‌۶۷‌.

[۲۰] توشیهیکو ایزوتسو، مفاهیم اخلاقی، ص‌۲۷۸‌ـ‌۲۸۰.

[۲۱] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات، ص۱۱۸.

کاربرد

واژه احسان در مقابل إساءه بوده

[۲۲] ابن‌فارس، احمد بن فارس، مقاییس اللغه، ج‌۲، ص‌۵۸.

[۲۳] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ج‌۴، ص۲۱۴.

[۲۴] ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان‌العرب، ج‌۱۳، ص‌۱۱۷.

[۲۵] إسراء/سوره۱۷، آیه۷.

[۲۶] نجم/سوره۵۳، آیه۳۱.

و دو گونه کاربرد دارد: با حرف إلی که بیش‌تر با آن به‌کار می‌رود و نیز با حرف لام و باء به‌ معنای نیکی و خوبی کردن به کسی و بدون حرف اضافه، مفهوم کار نیکو کردن و نیز انجام دادن نیکو و شایسته یک کار در شکل کامل آن را می‌رساند.

[۲۷] فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ص‌۱۳۶.

[۲۸] ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان‌العرب، ج‌۱۳، ص‌۱۷.

[۲۹] جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج‌۵، ص‌۲۰۹۹.

واژگان مرتبط با احسان

قرابت معنایی این واژه با کلماتی چون اِنعام، اِفضال، و برّ، واژه‌پژوهان

[۳۰] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات، ص‌۱۱۹.

[۳۱] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات، ص‌۲۳۶.

[۳۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات، ص‌۸۱۵.

[۳۳] ابوهلال عسکری، حسن بن عبدالله، الفروق اللغویه، ص‌۲۳.

[۳۴] ابوهلال عسکری، حسن بن عبدالله، الفروق اللغویه، ص‌۵۴۸.

و مفسّران

[۳۵] طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج‌۳، ص‌۱۴.

[۳۶] طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج‌۲۰، ص‌۱۲۴.

[۳۷] طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج‌۲۰، ص‌۲۰۲.

را بر آن داشته است تا به بیان روابط و تفاوت‌های آن‌ها بپردازند.
احسان که در فارسی به‌معنای خوبی، پاورپوینت کامل نیکوکاری ۸۷ اسلاید در PowerPoint، بخشش، انعام، افضال و…آمده،

[۳۸] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج‌۱، ص‌۹۲۶.

در کنار مجموعه اسما و افعال مرتبط با آن به‌طور کلّی ۷۱ بار در ۶۶ آیه از ۲۸ سوره به‌کار رفته‌ است.
مفهوم احسان در هر سه معنا، تصویر ارزش و جایگاه آن در نظام فکری و ارزشی اسلام، در کنار بیان و تحلیل مصادیق و پی‌آمدهای گوناگون روانی، اخلاقی، عرفانی، فردی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و آخرتی آن، حوزه بسیار گسترده‌ای از احادیث شیعه

[۳۹] خالد برقی، احمد بن ابی‌عبدالله، المحاسن، ج‌۱، ص‌۲۵۵.

[۴۰] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج‌۲، ص‌۱۰۷.

[۴۱] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج‌۲، ص‌۱۵۷.

[۴۲] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج‌۲، ص‌۴۳۳.

[۴۳] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج‌۵، ص‌۵۱۱.

[۴۴] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج‌۸، ص‌۱۱.

[۴۵] صدوق، محمد بن علی، من‌لا‌یحضره الفقیه، ج‌۳، ص‌۱۶۵.

[۴۶] صدوق، محمد بن علی، من‌لا‌یحضره الفقیه، ج‌۳، ص‌۲۷۲‌‌۲۷۳.

و سنّی

[۴۷] ابن‌حنبل، احمد بن حنبل، مسند احمد، ج‌۱، ص‌۴۶.

[۴۸] ابن‌حنبل، احمد بن حنبل، مسند احمد، ج‌۵، ص‌۱۰۳.

[۴۹] بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح‌ البخاری، ج‌۶، ص۱۱۵.

[۵۰] نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج‌۱، ص۳۶.

[۵۱] نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج‌۱‌، ص۳۹.

و نیز مباحث تفسیری، فقهی

[۵۲] سیدمرتضی، علی بن حسین، الانتصار فی انفرادات الإمامیه، ص‌۴۴۳.

[۵۳] طوسی، محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الإمامیه، ج‌۷، ص‌۵۶.

[۵۴] المبسوط، ج‌۲۰، ص‌۱۶۶.

[۵۵] ابن‌قدامه مقدسی، عبدالله بن احمد، المغنی، ج‌۸، ص۲۱۲.

[۵۶] ابن‌قدامه مقدسی، عبدالله بن احمد، المغنی، ج‌۸، ص۳۰۶۳.

اخلاقی

[۵۷] بیهقی، احمد بن حسین، شعب‌الایمان، ج‌۱، ص‌۴۷۱.

[۵۸] ابوحامد غزالی، محمد بن محمد، احیاء علوم‌الدین، ج‌۳، ص۳۸۲.

[۵۹] ابوحامد غزالی، محمد بن محمد، احیاء علوم‌الدین، ج‌۳، ص‌۱۸۲‌-‌۱۸۴.

[۶۰] نراقی، محمدمهدی، جامع‌السعادات، ج‌۳، ص۹۷.

عرفانی

[۶۱] کاشانی، عبدالرزاق، شرح فصوص‌الحکم، ص۲۸۸.

[۶۲] ابن‌فناری، محمد بن حمزه، مصباح‌الانس، ص‌۲۲‌-‌۲۳.

[۶۳] شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، تمهید‌ القواعد، ص۴۱.

و کلامی

[۶۴] طوسی، محمد بن حسن، الاقتصاد الهادی، ص‌۴۷.

[۶۵] طوسی، محمد بن حسن، الاقتصاد الهادی، ص‌۱۲۱‌-‌۱۲۳.

[۶۶] حلی، حسن بن یوسف، کشف‌المراد، ص۳۰۳.

[۶۷] حلی، حسن بن یوسف، کشف‌المراد، ص‌۶۲۹.

[۶۸] ایجی، میر سیدشریف‌، شرح المواقف الایجی، ج۸، ص‌۲۰۳.

[۶۹] ایجی، میر سیدشریف‌، شرح المواقف الایجی، ج۸، ص‌۳۰۶.

آنان را تشکیل داده و در زبان و ادبیّات آنان نیز اعمّ از فارسی

[۷۰] کفوی، ایوب بن موسی، الکلیات، ص‌۵۳.

[۷۱] جلال‌الدین بلخی، محمد، مثنوی مولوی.

[۷۲] اعتصامی، پروین، دیوان پروین اعتصامی.

و عربی بازتاب گسترده‌ای یافته است.
بخش قابل توجّهی از احادیث مربوط به احسان که بیش‌تر به مباحث جزئی‌تر پرداخته، در تفسیر آیات گوناگون احسان، مورد توجّه و استناد مفسّران شیعه

[۷۳] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع‌البیان، ج‌۶، ص‌۶۳۱‌-‌۶۳۲.

[۷۴] عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، ج‌۲، ص‌۲۶۷.

[۷۵] عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، ج‌۱، ص‌۱۴۶.

[۷۶] طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج‌۱۳، ص‌۹۸.

و سنّی

[۷۷] زمخشری، محمود بن عمرو، الکشاف، ج‌۲، ص‌۶۵۷‌.

[۷۸] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، الدرالمنثور، ج‌۱، ص‌۱۷۴.

[۷۹] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، الدرالمنثور، ج‌۱، ص‌۵۰۱.

[۸۰] ابن‌عربی، محمد بن عبدالله، احکام‌القرآن، ج‌۱، ص‌۱۶۷.

[۸۱] ابن‌عربی، محمد بن عبدالله، احکام‌القرآن، ج‌۴، ص۱۷۳.

[۸۲] ابن‌عربی، محمد بن عبدالله، احکام‌القرآن، ج‌۳، ص۱۵۴.

قرار گرفته است.

معنای اصطلاحی

مفسّران، افزون بر دیدگاه‌های متفاوت در تفسیر پاره‌ای از آیات مربوط

[۸۳] طبری، محمد بن جریر، جامع‌البیان، ج۲، ص۱۹۱.

[۸۴] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع‌البیان، ج‌۲، ص‌۵۱۵.

[۸۵] ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر ابن‌کثیر، ج‌۶، ص‌۲۹۶.

کوشیده‌اند تا تعریف واحدی از احسان ارائه کنند. امّا بیش‌تر تعاریف به‌سبب گستردگی مصادیق و عناصر دخیل در مفهوم احسان و نیز عدم تفکیک کامل بین کاربردهای سه‌گانه آن، جامعیت لازم را ندارد.
تعاریفی چون، رساندن نفع نیکو و شایسته ستایش به دیگری،

[۸۶] طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج‌۲، ص‌۱۵۳.

[۸۷] طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج‌۴، ص‌۴۲۶.

[۸۸] طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج‌۶‌، ص‌۱۸۹.

کاری که از سر آگاهی و به شکل شایسته انجام پذیرد،

[۸۹] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع‌البیان، ج‌۱، ص‌۲۴۸.

و نیز انجام کاری به شکل نیکو و با انگیزه خدایی و رساندن خیر یا سودی به دیگری بدون چشم‌داشت هرگونه پاداش و جبران کردنی

[۹۰] طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج‌۴، ص‌۲۰.

[۹۱] طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج‌۱۲، ص‌۳۳۲.

از این قبیلند.

[۹۲] آلوسی، سیدمحمود، روح‌المعانی، ج۱۶، ص۴۸.

[۹۳] ابی‌السعود، محمد بن محمد، تفسیر ابی‌السعود، ج۱، ص۱۴۷‌-‌۱۴۸.

از مجموع آیات برمی‌آید که عناصر مهمّی چون ایمان، انگیزه و نیّت‌ الهی (حُسن فاعلی)، نیک بودن ذاتی یک کار (حُسن فعلی)، شکل شایسته انجام (هیأت صدور)، رساندن خیر و خوبی به دیگری، در مفاهیم سه گانه احسان دخیلند.
در پاره‌ای از مصادیق، همه و در پاره‌ای دیگر فقط بخشی از عناصر یاد‌شده، مرز معنایی احسان را تشکیل می‌دهند. بنابراین، ارائه تعریف جامع برای هر سه معنا و همه مصادیق آن‌ها امکان‌پذیر نیست.

اهمیت احسان در منابع دینی

استناد به آیات و روایات مربوط به احسان برای استنباط احکام فقهی، در ابواب گوناگونی چون بیع، نکاح، طلاق، جهاد، ضمان و قصاص به شکل گسترده به‌وسیله فقیهان اهل‌سنّت

[۹۴] سرخسی، محمد بن احمد، المبسوط، ج۵، ص۴۶‌-‌۴۷.

[۹۵] سرخسی، محمد بن احمد، المبسوط، ج۵، ص۱۹۰‌-‌۲۰۱.

[۹۶] ابن‌قدامه، عبدالله بن احمد، المغنی، ج‌۷، ص‌۲۳۹.

[۹۷] ابن‌قدامه، عبدالله بن احمد، المغنی، ج‌۸‌، ص۲۱۲.

[۹۸] ابن‌قدامه، عبدالله بن احمد، المغنی، ج۹، ص۶.

و شیعه

[۹۹] محقق حلی، جعفر بن حسن، شرایع الاسلام، ج‌۲، ص۲۷۴.

[۱۰۰] شهید اول، محمد بن مکی، الدروس، ج‌۳، ص‌۱۸۱.

[۱۰۱] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهرالکلام، ج‌۲۰، ص‌۲۹۱.

[۱۰۲] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهرالکلام، ج‌۲۱، ص‌۲۴.

[۱۰۳] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهرالکلام، ج‌۲۱، ص‌۱۸۰.

صورت گرفته است.
قاعده احسان از قواعد مهمّ فقهی و مبتنی بر آیات ۹۲‌ـ‌۹۳ سوره توبه

[۱۰۴] توبه/سوره۹، آیه۹۳-۹۲.

که کاربرد فراوانی در ابواب گوناگون فقهی دارد، از رویکردهای مهمّ احسان در فقه اسلامی است.

[۱۰۵] حسینی، سید میر عبدالفتاح، العناوین الفقهیه، ج‌۲، ص‌۴۷۳.

[۱۰۶] انصاری، محمد علی، الموسوعه الفقهیه، ج‌۱، ص‌۳۲۳‌-‌۳۲۷.

[۱۰۷] فاضل لنکرانی، محمد، القواعد الفقهیه، ج‌۱، ص‌۲۸۱.

در منابع اخلاقی

[۱۰۸] بیهقی، احمد بن حسین، شعب الایمان، ج۱، ص۴۷۱.

[۱۰۹] ابوحامد غزالی، محمد بن محمد، احیاء علوم‌الدین، ج۳، ص۳۸۲.

[۱۱۰] شرباصى، احمد، موسوعه اخلاق القرآن، ج‌۱، ص‌۴۳‌-‌۵۳.

و عرفانی

[۱۱۱] کاشانی، عبدالرزاق، شرح فصوص‌الحکم، ج۱، ص۲۸۸.

[۱۱۲] ابن‌فناری، محمد بن حمزه، مصباح‌الانس، ص‌۲۲‌-‌۲۳.

[۱۱۳] ابن‌فناری، محمد بن حمزه، مصباح‌الانس، ص‌۵۵.

[۱۱۴] شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، تمهید القواعد، ج‌۱، ص‌۱۵۱‌-‌۱۵۴.

[۱۱۵] شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، تمهید القواعد، ج‌۱، ص‌۱۶۰‌-‌۱۶۲.

نیز آیات و روایات احسان همراه با پاره‌ای تحلیل‌ها، برداشت‌ها، پیامدهای احسان و آثار غفلت از آن در فرایند سلوک و تکامل اخلاقی و معنوی فرد و جامعه و نیز ترسیم حوزه‌های گوناگون آن آمده است.

احسان از منظر روایات

«الاِحْسانُ مَحَبّهٌ؛

[۱۱۶] تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص۲۲.

احسان و نیکی محبت است.»
«الاِحْسانُ رَاسُ الْفَضْلِ؛

[۱۱۷] تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص۴۵.

احسان اساس فضیلت و خوبی‌هاست.»
«الاِحْسانُ ذُخرٌ وَ الکریمُ مَنْ حازَهُ؛

[۱۱۸] تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص۶۰.

نیکی کردن سرمایه انسان است و بزرگوار کسی است که آن را به دست آورد.»
«الاِحْسانُ غُنمٌ؛

[۱۱۹] تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص۲۳.

نیکی کردن غنیمت است.»
«کُلُّ مَعروفٍ اِحْسانٌ؛

[۱۲۰] تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص۵۰۷.

هر کار خوبی احسان و نیکی است.»
«البَشاشهُ احسانٌ؛

[۱۲۱] تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص۱۸.

گشاده‌رویی احسان است.»

اهمیّت و فضیلت احسان

«اِکْتِسابُ الحَسَناتِ مِنْ اَفْضَلِ المکاسِبِ؛

[۱۲۲] تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد،