توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نواب خاص در غیبت صغری ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نواب خاص در غیبت صغری ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نواب خاص در غیبت صغری ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل نواب خاص در غیبت صغری ۴۰ اسلاید در PowerPoint

نایبان خاص (در آن روزگار، به جای «نیابت» و «نواب» بیشتر تعبیر «سفارت» و «سفرا» به کار برده می‌شد.) حضرت مهدی (علیه‌السّلام) در دوران غیبت صغری، چهار تن از اصحاب با سابقه امامان پیشین و از علمای پارسا و بزرگ شیعه بودند که «نوّاب اربعه» نامیده شده‌اند.

فهرست مندرجات

۱ – نواب اربعه در غیبت صغری
۱.۱ – عثمان بن سعید
۱.۲ – محمد بن عثمان بن سعید
۱.۳ – حسین بن روح نوبختی
۱.۴ – علی بن محمد سَمَری
۲ – عناوین مرتبط
۳ – پانویس
۴ – منبع

نواب اربعه در غیبت صغری

اینان به ترتیب زمانی عبارت بودند از:
۱ – ابو عَمرو عثمان بن سعید عَمری،
۲ – ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعید عَمری،
۳ – ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی،
۴ – ابو الحسن علی بن محمد سَمَری.
البته امام زمان (علیه‌السّلام) وکلای دیگری نیز در مناطق مختلف مانند: بغداد، کوفه، اهواز، همدان، قم، ری آذربایجان، نیشابور و… داشت که یا به وسیله این چهار نفر، که در راس سلسله مراتب وکلای امام قرار داشتند، امور مردم را به عرض حضرت می‌رساندند (چنانکه طبق نقل شیخ طوسی، حدود ده نفر در بغداد به نمایندگی از طرف محمد بن عثمان فعالیّت می‌کردند)

[۱] طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۲۵.

و از سوی امام در مورد آنان «توقیع» ‌هایی (توقیع به معنای حاشیه نویسی است و در اصطلاح علمای شیعه به نامه‌ها و فرمانهایی که در زمان غیبت صغری از طرف امام به شیعیان می‌رسیده توقیع گفته می‌شود.) صادر می‌شده است.

[۲] صدر، صدرالدین، المهدی، ص۱۸۹.

و یا – آن‌گونه که بعضی از محققان احتمال داده‌اند – سفارت و وکالت این چهار نفر، وکالتی عامّ و مطلق بوده ولی دیگران در موارد خاصی وکالت و نیابت داشته‌اند.

[۳] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۸.

مانند: محمد بن جعفر اسدی، احمد بن اسحاق اشعری قمی، ابراهیم بن محمد همدانی، احمد بن حمزه بن الیسع،

[۴] طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۴۱۵.

[۵] طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۴۱۷.

محمد بن ابراهیم بن مهزیار،

[۶] کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۵۱۸، ح۵.

حاجز بن یزید، محمد بن صالح،

[۷] کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی،، ج۱، ص۵۲۱، ح ۱۴ و ۱۵.

ابو‌هاشم داود بن قاسم جعفری، محمد بن علی بن بلال، عمر اهوازی، و ابو محمد و جنائی.

[۸] طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، ص۴۴۴.

عثمان بن سعید

ابو عَمرو عثمان بن سعید عَمری از قبیله بنی اسد بود و به مناسبت سکونت در شهر سامرّا، «عسکری» نیز نامیده می‌شد. در محافل شیعه از او به نام «سمّان» (روغن فروش) یاد می‌شد، زیرا به منظور استتار فعالیتهای سیاسی، روغن فروشی می‌کرد و اموال متعلق به امام را، که شیعیان به وی تحویل می‌دادند، در ظرفهای روغن قرار داده به محضر امام عسکری می‌رساند.

[۹] طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۳۵۴.

او مورد اعتماد و احترام عموم شیعیان بود.

[۱۰] طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۳۵۴.

گفتنی است که عثمان بن سعید قبلاً نیز از وکلا و یاران مورد اعتماد حضرت‌ هادی و حضرت عسکری (علیهما‌السّلام) بوده است. «احمد بن اسحاق» که خود از بزرگان شیعه می‌باشد، می‌گوید: روزی به محضر امام‌ هادی رسیدم و عرض کردم: من گاهی غایب و گاهی (در اینجا) حاضر و وقتی هم که حاضرم همیشه نمی‌توانم به حضر شما برسم. سخن چه کسی را بپذیرم و از چه کسی فرمان ببرم؟
امام فرمود: «این ابو عَمرو (عثمان بن سعید عَمری)، فردی امین و مورد اطمینان من است، آنچه به شما بگوید، از جانب من می‌گوید و آنچه به شما برساند، از طرف من می‌رساند».
احمد بن اسحاق می‌گوید: پس از رحلت امام‌ هادی (علیه‌السّلام) روزی به حضور امام عسکری (علیه‌السّلام) شرفیاب شدم و همان سؤال را تکرار کردم.
حضرت مانند پدرش فرمود: این ابو عَمرو مورد اعتماد و اطمینان امام پیشین، و نیز طرف اطمینان من در زندگی و پس از مرگ من است. آنچه به شما بگوید از جانب من می‌گوید و آنچه به شما برساند از طرف من می‌رساند.

[۱۱] طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۱۵، تهران، مکتبه نینوی الحدیثه.

پس از رحلت امام عسکری، مراسم تغسیل و تکفین و خاکسپاری آن حضرت را، در ظاهر، عثمان بن سعدی انجام داد.

[۱۲] طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۱۶، تهران، مکتبه نینوی الحدیثه.

نیز همو بود که روزی در حضور جمعی از شیعیان به فرمان امام عسکری (علیه‌السّلام) و به نمایندگی از طرف آن حضرت، اموالی را که گروهی از شیعیان یمن اورده بودند، از آنان تحویل گرفت و امام در برابر اظهارات حاضران مبنی بر اینکه با این اقدام حضرت، اعتماد و احترامشان نسبت به عثمان بن سعید افزایش یافته است، فرمود: گواه باشید که عثمان بن سعید وکیل من است، و پسرش محمد نیز، وکیل پسرم مهدی خواهد بود.

[۱۳] طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۱۶، تهران، مکتبه نینوی الحدیثه.

همچنین، در پایان دیدار چهل نفر از شیعیان با حضرت مهدی که شرح آن در اوائل این بخش گذشت – حضرت خطاب به حاضران فرمود: آنچه عثمان (بن سعید) می‌گوید، از او بپذیرید، مطیع فرمان او باشید، سخنان او را بپذیرید، او نماینده امام شماست و اختیار با اوست.

[۱۴] طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۱۷، تهران، مکتبه نینوی الحدیثه.

تاریخ وفات عثمان بن سعید روشن نیست. برخی احتمال داده‌اند او بین سالهای ۲۶۰ – ۲۶۷ در گذشته باشد و برخی دیگر فوت او را در سال ۲۸۰ دانسته‌اند.

[۱۵] جاسم، حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ترجمه دکتر سید محمد تقی آیت اللّهی، چاپ اوّل، تهران، مؤسسه انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۷ هـ. ش، ص۱۵۵-۱۵۶.

محمد بن عثمان بن سعید

محمد بن عثمان بن سعید عَمری نیز همچون پدر، از بزرگان شیعه و از نظر تقوا و عدالت و بزرگواری مورد قبول و احترام شیعیان

[۱۶] طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۲۱، تهران، مکتبه نینوی الحدیثه.

و از یاران مورد اعتماد امام عسکری (علیه‌السّلام) بود، چنانکه حضرت در پاسخ شؤال «احمد بن اسحاق» که به چه کسی مراجعه کند؟ فرمود: عَمری (عثمان بن سعید)، و پسرش، هر دو، امین و مورد اعتماد هستند، آنچه به تو برسانند، از جانب من می‌رسانند، و آنچه به تو بگویند از طرف من می‌گویند. سخنان آنان را بشنو از آنان پیروی کن، زیرا این دو تن مورد اعتماد و امین منند.

[۱۷] طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۱۹،