توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نماز خواندن ۷۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نماز خواندن ۷۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نماز خواندن ۷۲ اسلاید در PowerPoint :

نماز

‌یکی از اعمال و تکالیفی که از طرف خداوند بر انسان واجب شده است نماز می باشد.

فهرست مندرجات

۱ – واژه شناسی نماز
۲ – نماز در ادیان گذشته
۳ – توجه ویژه خداوند به نماز
۴ – اهمیّت نماز
۵ – سهل انگاری در نماز
۶ – پی‌آمد سنگین بی‌نمازی
۷ – معنای خشوع در نماز
۸ – محافظت بر نماز
۹ – حکمت و فلسفه نماز
۹.۱ – نماز ذکرالله اکبر
۹.۲ – پاک کننده‌ی گناهان
۹.۳ – سدی در برابر گناهان
۹.۴ – غفلت زدایی
۹.۵ – کبر زدایی
۹.۶ – پرورش فضائل اخلاقی
۹.۷ – با ارزش کننده اعمال انسان
۹.۸ – دعوت کننده به پاکسازی
۹.۹ – عامل مؤثر ترک گناهان
۹.۱۰ – تقویت کننده روح انضباط
۹.۱۱ – بازداری از حرص و کم طاقتی
۹.۱۲ – استقامت و بردباری
۹.۱۳ – نظم و انضباط
۱۰ – پانویس
۱۱ – منابع

واژه شناسی نماز

“نماز” واژه قرآنی آن “صلاه”

[۱] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۸۵.

و جمع آن “صلوات” است، “صلاه” در اصل به معنای دعاء است که در بعضی از آیات قرآن به همین معنی آمده است. در آیاتی همچون: سوره توبه آیه۹

[۲] توبه/ سوره۹، آیه ۱۰۳.

، سوره احزاب آیه۵۶

[۳] احزاب/ سوره۳۳، آیه۵۶.

وسوره بقره آیه۱۵۷

[۴] بقره/ سوره۲، آیه۱۵۷.

، وجه نامگذاری نماز به صلاه از باب اطلاق جزء به کل است یعنی نماز شامل دعاء هم هست.

نماز در ادیان گذشته

نماز از عباداتی است که هیچ شریعتی از آن خالی نبوده، هر چند که گونه‌های آن بر حسب شریعت‌های مختلف فرق داشته است.

[۵] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۸۵.

به دلیل اینکه حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) برپاداری نماز را هم برای خودش و هم برای فرزندش از خدای متعال طلب نمود: «رب اجعلنی مقیم الصلاه و من ذریتی…؛

[۶] ابراهیم/ سوره۱۴، آیه۴۰.

پروردگارا! مرا به پا دارند نماز قرار ده و از فرزندانم (نیز)…» و حضرت عیسی (علیه‌السلام) در گهواره از آن سخن گفت: «وأوصانی بالصلاه والزکاه ما دمت حیا؛

[۷] مریم/ سوره۱۹، آیه۳۱.

و تا زمانی که زنده‌ام مرا به نماز و زکات توصیه کرده است». جمله “و اوصانی بالصلاه و الزکاه…” اشاره به این است که در شریعت عیسی (علیه‌السلام) نماز و زکات تشریع شده است.

[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۴۷.

توجه ویژه خداوند به نماز

نماز در بین عبادات از امتیاز خاصّی برخوردار است، خدای سبحان در آغاز دریافت وحی حضرت موسی (علیه‌السلام) ضمن اشاره به معارف کلی دین، نماز را انتخاب کرده و می‌فرماید: «…اقم الصلاه لذکری؛

[۹] طه/ سوره۲۰، آیه۱۴.

… نماز را برای یاد من بپا دار.» از این آیه دو نکته روشن می‌شود: ۱) نماز اختصاص به شریعت خاتم الانبیاء (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) ندارد. ۲) إقامه نماز باید برای یاد خدا باشد.

[۱۰] جوادی آملی، عبدالله؛ تفسیر موضوعی قرآن کریم، ج۷، ص۱۳۰.

نماز یکی از بزرگترین عبادتی است که قرآن به آن دعوت می‌کند. هنگامی که علی (علیه‌السّلام) با مشکلی برخورد می‌کرد به نماز بر‌می‌خاست و پس از نماز به دنبال حل مشکل به راه می‌افتاد و آیه را قرائت می‌فرمود. تکیه گاه درونی انسان صبر و تکیه گاه برونی نماز است. «یا ایها الّذین امنوا استعینوا بالصبر و الصلوه ان الله مع الصابرین؛

[۱۱] بقره/سوره۲، آیه۱۵۲.

‌ای افراد با ایمان از صبر و استقامت و از نماز (در برابر حوادث سخت زندگی) کمک بگیرید. (همانا) خداوند با صابران است». در این آیه به دو اصل توصیه شده نخست مساله‌ی خود یاری و اتکا به نفس که به عنوان صبر از آن یاد گردیده و دیگر اتکاء به خداوند که با نماز به آن اشاره شده است.
این آیه دلالت دارد بر اینکه تشریع نماز لطفی است از جانب خداوند به بندگان خود که به آن وسیله بر انجام سایر عبادات توفیق حاصل کنند چنانکه فرمود: «ان الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر؛

[۱۲] عنکبوت/سوره۲۹، آیه۴۵.

نماز از عمل قبیح و ناپسند انسان را باز می‌دارد».

[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۸، ص۲۸.

اهمیّت نماز

۱) نماز از واجبات الهی است: «إن الصلاه کانت على المؤمنین کتابا موقوتا؛

[۱۴] نساء/ سوره۴، آیه۱۰۳.

نماز، وظیفه ثابت و معیّن برای مؤمنان است.» “کتابت” کنایه است از واجب بودن و واجب کردن، پس طبق این آیه، نماز بر مؤمنان نوشته و واجبی است دارای وقت.

[۱۵] طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۵، ص۶۳.

۲) بر پاداری نماز از صفات مؤمنان حقیقی است:

[۱۶] توبه/ سوره۹، آیه۷۱.

[۱۷] ابراهیم/ سوره۱۴، آیه۳۱.

[۱۸] لقمان/ سوره۳۱، آیه۳.

«الذین یقیمون الصلاه و مما رزقثناهم ینفقون؛

[۱۹] انفال/ سوره۸، آیه۳.

آنها که نماز را برپا میدارند و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند.»
۳) محافظت از نماز، نخستین نشانه عملی تقوا و معاد باوری است: «…و الذین یؤمنون بالآخره یؤمنون به و هم على صلاتهم یحافظون؛

[۲۰] انعام/ سوره۶، آیه۹۲.

…آنها که به آخرت ایمان دارند و به آن(قرآن) ایمان می‌آورند و بر نمازهای خویش، مراقبت می‌کنند.» تا آنجایی که به پای بندی نماز در میدانِ جنگ تأکید شده است.

[۲۱] نساء/ سوره۴، آیه۱۰۲.

۴) نماز، نخستین نشانه حکومت صالحان در روی زمین است: «الذین إن مکناهم فی الارض أقاموا الصلاه…؛

[۲۲] حج/ سوره۲۲، آیه۴۱.

کسانی که هرگاه در زمین به آنها قدرت بخشیم، نماز را برپامیدارند… »
۵)نماز باز دارنده از زشتیها و بدیها: «…و أقم الصلاه إن الصلاه تنهى عن الفحشاء و المنکر…؛

[۲۳] عنکبوت/ سوره۲۹، آیه۴۵.

…ونماز را بر پادار، که نماز (انسان) را از زشتیها و گناه باز میدارد…» سیاق آیات شاهد بر این است که منظور از این باز داری، بازداریِ طبیعت نماز از فحشاء و منکر است. البته بازداری آن به نحو اقتضاء است نه علیت تامه، که هر کس نماز خواند، دیگر نتواند گناه کند یعنی نمازی که با رعایت آداب و شرائط مطلوبِ شرع، انجام یافته قدرت باز دارندگی از گناه را دارد، به شرطی که خود شخص اراده بر انجام گناه نداشته باشد.

[۲۴] طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۹۸.

سهل انگاری در نماز

«فویل للمصلین الذین هم عن صلاتهم ساهون؛

[۲۵] ماعون/سوره۱۰۷، آیه۵-۴.

پس وای بر نمازگزارانی که در نماز خود سهل نگاری می‌کنند.» یعنی آنهایی که از نمازشان غافلند، اهتمامی به امر نماز ندارند و از فوت شدنش باکی ندارند؛ چه اینکه به کلّی فوت شود و چه اینکه بعضی وقتها، و یا اینکه وقت فضیلتش از دست برود و چه اینکه ارکان و شرائطش و احکام و مسائلش را ندانسته، نمازی باطل بخوانند.

[۲۶] طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۶۸.

از امام صادق (علیه‌السلام) روایت شده: «إن شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلاه؛

[۲۷] صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۲۰۶.

همانا شفاعت ما به سبک شمارند نماز نمی‌رسد».

پی‌آمد سنگین بی‌نمازی

انسان با نماز نخواندن جهنمی و اهل دوزخ می‌شود، قرآن از گفتگوی میان بهشتیان و دوزخیان خبر می‌دهد که بهشتیان از علّت جهنمی شدن اهل دوزخ سئوال می‌کنند. در جواب آنان، اولین سخنی که بر زبان میآورند بی‌نمازی و بی‌تفاوتی نسبت به نماز است: «ما سلککم فی سقر قالوا لم نک من المصلین؛

[۲۸] مدثر/ سوره۷۴، آیه۴۳-۴۲

چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟! می‌گویند: ما از نمازگزاران نبودیم.» منظور از “صلاه” در اینجا، نماز معمول در اسلام نیست بلکه منظور عبادتی خاص است به درگاه خدای تعالی که با همه عبادتها یعنی عبادت در شریعتهای آسمانی که از حیث کم و کیف از همدیگر مختلفند می‌سازد.

[۲۹] طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۹۷.

معنای خشوع در نماز

“خشوع” به معنی حالت تواضع و ادب جسمی و روحی است که در برابر شخص بزرگ یا حقیقت مهمی در انسان پیدا می‌شود و آثارش در بدن ظاهر می‌گردد. قرآن کریم، خشوع را از صفات مؤمنین حقیقی بر شمرده است: «الذین هم فی صلاتهم خاشعون؛

[۳۰] مومنون/ سوره۲۳، آیه۲.

آنها که درنمازشان خشوع دارند.» یعنی اشاره به اینکه نماز آنها الفاظ و حرکاتی بی‌روح و فاقد معنی نیست، بلکه به هنگام نماز آن چنان حالت توجه به پروردگار در آنها پیدا می‌شود که از غیر او جدا می‌گردند و به او می‌پیوندند. چنان غرق حالت تفکر و حضور و راز و نیاز با پروردگار می‌شوند که بر تمام ذرات وجودشان اثر می‌گذارد، خود را ذره‌ای می‌بینند در برابر وجودی بی‌پایان، و قطره‌ای در برابر اقیانوس بیکران.

[۳۱] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۴، ص۱۹۴.

محافظت بر نماز

«حافظوا على الصلوات و الصلاه الوسطى و قوموا لله قانتین؛

[۳۲] بقره/ سوره۲، آیه۲۳۸.

در انجام همه نمازها (به خصوص) نماز وسطی کوشا باشید! و از روی خضوع و اطاعت، برای خدا بپاخیزید» و در آیه دیگری می‌فرماید: «و الذین هم على صلواتهم یحافظون؛

[۳۳] مومنون/ سوره۲۳، آیه۹.

و آنها که بر نمازهایشان مواظبت می‌نمایند»، منظور، محافظت از عدد نماز است یعنی مؤمنان محافظت دارند که یکی از نمازهایشان فوت نشود و دائماً مراقب آنند؛ بخاطر اینکه “صلاه” به صیغه جمع آمده و به ضمیر “هم” اضافه شده است .
در سوره معارج لفظ “صلاه” مفرد آمده است: «و الذین هم على صلاتهم یحافظون؛

[۳۴] معارج/سوره۷۰، آیه۳۴.

در این آیه منظور از محافظت بر نماز، رعایت صفات کمالی نماز است؛ یعنی آن طور نماز بخواند که شرع دستور داده است.

[۳۵] طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۷.

حکمت و فلسفه نماز

گرچه نماز چیزی نیست که فلسفه‌اش بر کسی مخفی باشد، ولی دقت در متون آیات و روایات اسلامی ما را به نکات بیشتری در این زمینه رهنمون می‌گردد:

نماز ذکرالله اکبر

روح و اساس و هدف و پایه و مقدمه و نتیجه و بالاخره فلسفه نماز همان یاد خدا است، همان «ذکر الله» است که در آیه‌ی فوق به عنوان برترین بیان شده است. البته ذکری که مقدمه‌ی فکر، و فکری که انگیزه عمل بوده باشد، چنانکه در حدیثی از امام صادق (علیه‌السلام) آمده است که در تفسیر جمله‌ی و لذکر الله اکبر فرمود: ذکرا لله عند ما احل و حرم؛

[۳۶] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۸۲، ص۲۰۰.

یاد خدا کردن به هنگام انجام حلال و حرام» (یعنی به یاد خدا بیفتد به سراغ حلال برود و از حرام چشم بپوشد).

پاک کننده‌ی گناهان

نماز وسیله ی شستشوی از گناهان و مغفرت و آمرزش الهی است چرا که خواه ناخواه نماز انسان را دعوت به توبه و اصلاح گذشته می‌کند، لذا در حدیثی می‌خوانیم: پیامبر (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) از یاران خود سؤال کرد: «لو کان علی باب دار الحد کم نهر و اغتسل فی کل یوم منه خمس مرات اکان یبقی فی جسه من الدرن شیء؟ قلت لا، قال: فان مثل الصلاه کمثل النهر الجاری کلما صلی کفرت ما بینهما من الذنوب؛ اگر بر در خانه یکی از شما نهری از آب صاف و پاکیزه باشد و در هر روز پنج بار خود را در آن شستشو دهد، آیا چیزی از آلودگی و کثافت در بدن او می‌ماند؟».
در پاسخ عرض کردند: نه. فرمود: «نماز درست همانند این آب جاری است، هر زمان که انسان نمازی می خواند گناهانی که در میان دو نماز