توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش کوفیان در شهادت امام حسین ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش کوفیان در شهادت امام حسین ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش کوفیان در شهادت امام حسین ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل نقش کوفیان در شهادت امام حسین ۴۶ اسلاید در PowerPoint

از آنجا که اهالی کوفه به امام حسین (علیه‌السّلام) نامه نوشتند و سپس از امام حمایت نکردند برخی شبهه کردند که این افراد شیعه هستند و این شیعیان در واقع امام حسین (علیه‌السّلام) را شهید کردند. در این مقاله به بررسی این شبهه می‌پردازیم.

فهرست مندرجات

۱ – معنای شیعه
۲ – شهادت امام حسین به دستور یزید
۳ – نقش شیعیان آل ابی‌سفیان
۴ – شهادت امام حسین توسط ناصبی‌ها
۵ – نقش صحابه
۵.۱ – کثیر بن شهاب حارثی
۵.۲ – حجار بن ابجر عجلی
۵.۳ – عبدالله بن حصن ازدی
۵.۴ – عبدالرحمن بن ابی‌سبره
۵.۵ – عزره بن قیس الاحمسی
۵.۶ – عبدالرحمن بن اَبْزی
۵.۷ – عمرو بن حریث
۵.۸ – اسماء بن خارجه فزاری
۶ – کشتن شیعیان به دستور معاویه
۷ – طرفداری کوفیان از خلیفه دوم
۸ – پانویس
۹ – منبع

معنای شیعه

در رابطه با این شبهه که شیعیان قاتل امام حسین (علیه‌السّلام) بود پاسخ‌های متعددی داده شده که از جمله آنها تفاوت مفهوم شیعه در صدر اسلام با مفهوم آن در عصر حاضر است. در ادامه این تفاوت را توضیح می‌دهیم.
ابن‌تیمیه متوفای ۷۲۸ در منهاج السنه در این باره می‌نویسد:
وکانت الشیعه اصحاب علی یقدمون علیه ابا بکر وعمر وانما کان النزاع فی تقدمه علی عثمان….
در صدر اسلام شیعه به کسی گفته می‌شده است که ابوبکر و عمر را بر امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) برتری می‌دادند؛ اما تنها اختلاف درباره عثمان بود و آن‌ها امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) را از عثمان برتر می‌دانستند.

[۱] منهاج السنه النبویه، ج۲، ص۹۶، نشر:مؤسسه قرطبه – ۱۴۰۶، الطبعه:الاولی، تحقیق:د. محمد رشاد سالم.

و ابن‌حجر عسقلانی متوفای ۸۵۲ نیز تصریح می‌کند:
والتشیع محبه علی وتقدیمه علی الصحابه فمن قدمه علی ابی‌بکر وعمر فهو غال فی تشیعه ویطلق علیه رافضی والا فشیعی فان اضاف الی ذلک السب او التصریح بالبغض فغال فی الرفض وان اعتقد الرجعه الی الدنیا فاشد فی الغلو.

[۲] العسقلانی، ابن حجر، هدی الساری مقدمه فتح الباری شرح صحیح البخاری، ص۴۵۹، نشر:دار المعرفه – بیروت – ۱۳۷۹، تحقیق:محمد فؤاد عبد الباقی، محب الدین الخطیب.

شیعیان کسانی هستند که امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) را دوست دارند و او را بر سایر صحابه مقدم می‌کنند؛ اما اگر بر ابوبکر و عمر مقدم بدانند، شیعه به حساب نمی‌آیند؛ بلکه باید به او شیعه غالی و رافضی گفت.
بنابر این تعریف، مراد از شیعیانی که قاتل امام حسین (علیه‌السّلام)، ‌ شیعیان دوازده امامی نبودند بلکه همان اکثریت اهل‌سنت بودند که معتقد به محبت علی (علیه‌السّلام) و تقدیم ابوبکر و عمر بر آن حضرت بودند!!

شهادت امام حسین به دستور یزید

طبق منابع اهل سنت قاتل امام (علیه‌السّلام)، یزید بن معاویه (لعنه‌الله‌علیهما) است: (به عنوان نمونه):
قال ابن الاثیر المتوفی ۶۳۰: اما قتلی الحسین فانه اشار علی یزید بقتله او قتلی فاخترت قتله

[۳] ابن‌الأثیر، عزالدین، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۳۴.

قال الذهبی المتوفی ۷۴۸: قلتُ: ولما فعل یزید باهل المدینه ما فعل، وقتل الحسین واخوته وآله

[۴] الذهبی، شمس‌الدین، تاریخ الاسلام، ج۵، ص۳۰، نشر:دار الکتاب العربی – لبنان، بیروت – ۱۴۰۷ه – ۱۹۸۷م، الطبعه:الاولی، تحقیق:د. عمر عبد السلام تدمری.

قال ابن کثیر الدمشقی المتوفی ۷۷۴: انه قتل الحسین واصحابه علی یدی عبید الله بن زیاد

[۵] اسماعیل بن کثیر الدمشقی، ابی‌الفداء متوفی سنه ۷۷۴ ه‌، البدایه والنهایه، ج۸، ص۲۴۳.

نقش شیعیان آل ابی‌سفیان

طبق روایاتی که در برخی از مقاتل آمده است، امام حسین (علیه‌السّلام) به دشمنان خود که در کربلا حاضر بوده‌اند «شیعیان آل ابی‌سفیان» اطلاق کرده است: خوارزمی می‌نویسد: فصاح بهم: وَیْحَکُمْ، یا شیعَهَ آلِ ابی‌سُفْیانَ! اِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دینٌ، وَکُنْتُمْ لا تَخافُونَ الْمَعادَ، فَکُونُوا اَحْراراً فی دُنْیاکُمْ هذِهِ

[۶] اخطب خوارزم، موفق بن احمد، مقتل الحسین خوارزمی، ج۲، ص۳۸.

[۷] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۵، ص۵۱.

[۸] سید بن طاووس، علی بن موسی، المتوفی ۶۶۴ ه‌، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص۷۱.

شهادت امام حسین توسط ناصبی‌ها

در برخی از کتب‌ اهل سنت آمده که قاتلین امام حسین (علیه‌السّلام) نواصب بودند که بغض و کینه حضرت علی (علیه‌السّلام) را به دل داشتند و فریاد زدند که ما تو را به خاطر دشمنی با پدرت می‌کشیم: . فقالوا له: انا نقتلک بغضا لابیک!

[۹] القندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع الموده لذوی القربی، ج۳، ص۸۰.

نقش صحابه

از پاسخ‌هایی که وهابیون را زمین‌گیر کرده حضور صحابه در سپاه عمر سعد بوده که طبق منابع اهل سنت در میان کسانی که نامه به امام حسین (علیه‌السّلام) نوشتند و در سپاه یزید در کربلا شرکت داشتند، تعدادی از صحابه به چشم می‌خورد که اگر چنان که این‌ها شیعه بودند پس ثابت می‌شوند در میان صحابه هم کسانی بودند که از شیعیان علی (علیه‌السّلام) بودند و اگر چنان که این‌ها دشمن اهل‌بیت بودند پس ثابت می‌شود که در میان صحابه دشمنان اهل و نواصب هم بودند و این پایه اعتقادی وهابیون و اهل سنت را مبنی بر عدالت تمام صحابه و اهل بهشت بودن آنان را متزلزل می‌کند.
ابوحامد غزالی، دانشمند نامدار اهل سنت تصریح می‌کند که واعظان نباید مقتل امام حسین (علیه‌السّلام) را برای مردم بخوانند؛ زیرا باعث می‌شود که مردم از مشاجره و نزاع میان صحابه آگاه شوند و آگاهی از این قضیه سبب می‌شود که آن‌ها نسبت به صحابه بدبین شوند؛ ابن‌حجر مکی می‌نویسد: قال الغزالی وغیره ویحرم علی الواعظ وغیره روایه مقتل الحسین وحکایاته وما جری بین الصحابه من التشاجر والتخاصم فانه یهیج علی بغض الصحابه والطعن فیهم.

[۱۰] الهیثمی، ابن‌حجر، أحمد بن محمد المتوفی:۹۷۳ه، الصواعق المحرقه، ج۲، ص۶۴۰، دار النشر:مؤسسه الرساله – لبنان.

اصحابی که در سپاه عمر بودند و در قتل سید الشهداء شرکت داشتند:
تعدادی از اصحاب در کربلا در سپاه یزیدی حاضر بوده‌اند که به ذکر نام چند نفر از آنان را ذکر می‌کنیم.

کثیر بن شهاب حارثی

ابونعیم اصبهانی درمورد صحابی بودن کثیر بن شهاب حارثی می‌گوید:
کثیر بن شهاب البجلی رای النبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)

[۱۱] الأصبهانی، أبونعیم، تاریخ اصبهان، ج۲، ص۱۳۶، دار النشر:دار الکتب العلمیه – بیروت – ۱۴۱۰ ه-۱۹۹۰م، الطبعه:الاولی، تحقیق:سید کسروی حسن.

همچنین ابن حجر می‌گوید: یقال ان له صحبه… قلت ومما یقوی ان له صحبه ما تقدم انهم ما کانوا یؤمرون الا الصحابهوکتاب عمر الیه بهذا یدل علی انه کان امیرا.

[۱۲] العسقلانی، ابن‌حجر، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۵، ص۴۲۷.

حجار بن ابجر عجلی

ابن‌حجر عسقلانی صحابی بودن آن را نوشته و بلاذری نامه او را به امام حسین نقل می‌کند:
حجار بن ابجر بن جابر العجلی له ادراک.

[۱۳] العسقلانی، ابن‌حجر، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۲، ص۱۳۴، رقم۱۹۶۰.

قالوا: وکتب الیه اشراف اهل الکوفه… وحجار بن ابجر العجلی….

[۱۴] البلاذری، احمد بن یحیی بن جابر، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۵۸.

بلاذری در مورد شرکت او در کربلا و فرماندهی یک هزار نفر می‌نویسد:
وسرح ابن زیاد ایضاً حصین بن تمیم فی الاربعه الآلاف الذین کانوا معه الی الحسین بعد شخوص عمر بن سعد بیوم او یومین، و وجه ایضاً الی الحسین