توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش شریعت در زندگی ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش شریعت در زندگی ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش شریعت در زندگی ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل نقش شریعت در زندگی ۶۱ اسلاید در PowerPoint

شریعت کارکردهای گوناگونی دارد که در طول قرون مختلف این کارکردها تفاوت پیدا کرده است. گاه حتی در شرایط زمانی خاصی، شریعت نقش های مختلفی را در جوامع گوناگون اسلامی ایفا کرده است.

فهرست مندرجات

۱ – جامعیت قلمرو شریعت
۲ – رد پروتستانتیزم اسلامی
۲.۱ – اجرای موفقیت آمیز شریعت
۲.۲ – عدم آشنایی علما با علوم روز
۳ – استدلال به محدود بودن شریعت
۳.۱ – پست بودن امور سیاسی
۳.۲ – اختلاف در برداشت از شریعت
۳.۳ – دلیل هرمنوتیکی
۳.۴ – برخورداری از نعمت عقل
۴ – ادله جامع دانستن قلمرو شریعت
۴.۱ – آزادی از طریق قیود
۴.۲ – بر چسب اسلامی و غیر اسلامی
۴.۳ – توجه به شریعت
۵ – منبع

جامعیت قلمرو شریعت

نویسنده ضمن رد طبقه بندی رایج متفکران اسلامی به تجددگرا، و گاه به سنت گرا، رهیاف خود را درباره طبقه بندی متفکران بر این اساس ارائه می‌دهد که اولاً موضع آن متفکر درباب قلمرو شریعت چیست و ثانیاً در همان قلمروی که شریعت را در آن به رسمیت شناخته است از چه نوع اصلاحی و تا چه حدی جانبداری می‌کند. در قسمت پایانی این نوشتار نویسنده ضمن رد استدلال‌های قائلین به محدود بودن قلمرو شریعت، بحث جامعیت قلمرو شریعت را مطرح و از این‌ اندیشه دفاع می‌کند. امید است بخش پایانی این مقاله نیز مورد استفاده خوانندگان محترم قرار گیرد.

رد پروتستانتیزم اسلامی

استدلال دیگر قائلین به پروتستانتیزم اسلامی در چالش مستقیم با شیوه تحصیل «علما» است. ادعا شده که از آن جا که علما به تحصیل علوم جدیدی نظیر فیزیک و جامعه شناسی نوین نپرداخته‌اند، صلاحیت فتوا دادن در حیطه‌های تخصصی‌ای نظیر سیاست، اقتصاد یا حکومت را ندارند. اما باز باید گفت: مقدمات این استدلال برای نتیجه مطلوب، کافی نیست. این امر که «عالم» دینی در مورد اقتصاد جدید تحصیلاتی ندارد، به هیچ وجه از قدر و ارزش این فتوای وی که «ربا حرام است» نمی‌کاهد. البته از سوی دیگر، مسائلی نظیر این که آیا نظام بانکی رایج در کشور خاصی آلوده به «رباست» یا خیر و یا این که اساسا چه نوع نزول و بهره‌ای رباست و مسائلی از این دست، نیازمند آشنایی با اقتصاد جدید است. اما این امر هیچ خدشه‌ای به موقعیت فقیه وارد نمی‌سازد. در واقع، این وضع بیش تر شبیه به وضعیت شیمیدانی است که می‌داند انفجار خاصی، معلول ترکیب دو ماده شیمیایی است. اگر او نداند که در درون دو جعبه مختلف چه نوع مواد شیمیایی‌ای وجود دارد، نمی‌تواند مشخص کند که آیا می‌توان آن‌ها را بدون خطر، ترکیب کرد یا خیر. اما این امر بدان معنا نیست که او نسبت به این نظریه خاص شیمیایی هیچ گونه علمی ندارد؛ بلکه بدان معناست که به کار بردن یک نظریه شیمی در مورد خاصی ممکن است نیازمند مشورت با کسانی باشد که از شرایط ویژه حاکم بر آن مورد آگاهند.

اجرای موفقیت آمیز شریعت

به همین ترتیب کسانی که درصدد اجرای شریعت در جوامع متجدد اسلامی‌اند، بر تخصص کسانی تکیه می‌کنند که در رشته‌ها و زمینه‌های مختلفی که شریعت در آن‌ها به کار برده می‌شود، تحصیل کرده‌اند و غالبا کارشناسان تحصیل کرده در غرب را در موقعیت‌های بالای اداری که مثلا مربوط به بانکداری و بازرگانی است، منصوب می‌کنند تا از تخصص آن‌ها بهره برند. آنچه در اجرای موفقیت آمیز شریعت مورد نیاز است، همیاری درست میان کارشناسان و علما است. در این مورد، خطر آن نیست که ولو به احتمال بسیار کمی جوامع مدرن به همان کارها و اعمال قرون وسطی بازگردند (آن گونه که نویسندگان غربی پنداشته و قائلین به پروتستانتیزم اسلامی به تبع آن‌ها ادعا می‌کنند)، بلکه خطر آنجاست که به خاطر ملاحظه و احترام به عقاید و نظرات تکنوکرات‌ها، از سعی و تلاش واقعی جهت اجرای شریعت دست بشوییم.

عدم آشنایی علما با علوم روز

استدلال دیگر قائلین به پروتستانتیزم اسلامی، که از عمق بیش تری برخوردار است، آن است که می‌گویند: همه علوم و معرفت‌ها از ارتباطی درونی و متقابل برخوردارند و عدم آشنایی علما با علوم روز موجب تحریف و کج فهمی در شناخت خود فقه می‌شود. اما مشکل این استدلال این جاست که طرفداران آن، به همه لوازم این مدعای خود واقف نیستند، زیرا اگر واقعا همه علوم از ارتباطی درونی و متقابل برخوردار باشند، در این صورت، می‌توان علم دانشمندان علوم اجتماعی را هم بدان جهت که با علوم سنتی اسلامی آشنا نیستند، زیر سوال برد و در واقع شماری از متفکران مسلمان خواهان اسلامی کردن علومی هستند که به نظرشان با کفر فاسد و آلوده شده‌اند. آموزه کلیت گرایی معرفتی (holism) مبنی بر این که همه شاخه‌های علمی و معرفتی ارتباط درونی و متقابل دارند، عملا با دیدگاه کسانی که شریعت را به مناسک عبادی محدود می‌کنند، سازگار نیست؛ زیرا اگر همه اشکال علم و معرفت در واقع با یکدیگر ارتباط درونی و متقابل داشته باشند، دراین صورت این که علم علما را صرفا مربوط به تفاصیل و جزئیات عبادی دانسته و در سایر قلمروها رد کنیم، هیچ پایه و اساسی نخواهد داشت.

استدلال به محدود بودن شریعت

کسانی که برای شریعت قلمرو محدودی قائلند، دلایلی دارند.برخی نظیر انجمن حجتیه با توسل به دلایل کلامی استدلال می‌کنند که در عصر غیبت، شریعت اسلام نمی‌تواند قلمرو وسیعی داشته باشد. کانون توجه و وجهه همت امام خمینی در بسیاری از آثاری که در مورد حکومت اسلامی دارد، در رد چنین استدلال‌هایی است. دکتر شریعتی نیز با شدت تمام، علیه این نحوه انزوا و عدم دخالت در سیاست و امور اجتماعی، که وی آن را مشخصه بارز مرجئه می‌داند، موضع گیری می‌کند، مرجئه دسته‌ای از مسلمانان نخستین بودند که واکنش شان نسبت به مشکلات و مسائلی که پس از رحلت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) گریبانگیر جامعه مسلمین شد، آن بود که در مساجد عزلت گزیده و به نماز و راز و نیاز با خدا مشغول باشند.

پست بودن امور سیاسی

برخی از صوفیان دروغین (متصوفه) ادعا می‌کنند که مسائل و امور سیاسی پست و حقیرند و آن کسی که قدم در سیر و سلوک معنوی می‌گذارد باید از سیاست دوری کند. در پاسخ باید گفت: اولا این سخن، نوعی تحریف و یا کج فهمی سیر و سلوک معنوی اسلام است، خواه آن را تصوف بدانیم یا عرفان. سالک، یعنی کسی که قدم در سیر و سلوک می‌گذارد، نباید از سیاست به ماهو سیاست دوری گزیند، بلکه باید از نیرنگ و فسادی که امروزه بسیاری از عرصه‌های سیاسی را آلوده کرده است، پرهیز کند و نیز سالک نباید از مدعیاتی که مربوط به شان و منزلت معنوی است جهت پیشبرد و دفاع از آمال سیاسی خود سود جوید. وظایف حکومت نیز همانند تدبیر منزل و سایر امور در قلمرو شریعت قرار می‌گیرند، اما قلمرو عرفان سیر و سلوک معنوی است و نباید به وسیله عرفان از مدعیات سیاسی دفاع کرد. همان طور که عارف نیز نمی‌تواند از مدعیاتی که در ارتباط با عناصر و ابعاد ظاهری اسلام دارد براساس عرفان دفاع کند. (البته اگر عارف بر حسب اتفاق، فقیه نیز باشد، ممکن است همانند سایر فقها مباحث فقهی هم داشته باشد؛ اما این کار بر اساس تخصص وی در فقه خوانده بود نه براساس تخصصش در عرفان. درواقع طبق نظر بزرگترین عرفا و صوفیان، در عرفان، پای بندی به شریعت همواره معیار بی چون و چرایی بوده است، چنان که شعار آنها این است که «هیچ طریقتی بدون شریعت وجود ندارد.» نباید عالی در خدمت دانی قرار گیرد. بلکه باید همه ابعاد زندگی- هر قدر هم که این جهانی باشد- از طریق آن که در خدمت خدا قرار گیرند، تقدس یابند و مادام که قلمرو شریعت را وسیع ندانیم زمینه و بستر تقدس عمیق تر و پیش تر بخشیدن به زندگی، که صوفی درصدد آن است، به دست نخواهد آمد. ثانیا حتی اگر- به هر دلیلی- کسی وارد شدن و دخالت در امور سیاسی را مناسب نداند، این بدان معنا نیست که شریعت هیچ ارتباطی با امور سیاسی ندارد؛ به صرف این که کسی نخواهد قصاب شود نمی‌تواند نتیجه گرفت که شریعت هیچ ارتباطی با این شغل ندارد. این که شریعت ارتباطی با سیاست ندارد یا نه، مسئله‌ای فقهی است و تشخیص چنین مسائلی به دست فقها- که تخصصشان در فقه است. می‌باشد. (نام مقاله Islamic Law and Muslim Life Contemporary Topics of Islamic Thought Muhammad Legenhausen Tehran: Alhoda P 501-611)

اختلاف در برداشت از شریعت

استدلال دیگر قائلین به محدود بودن قلمرو شریعت، با پیش کشیدن اختلاف نظر درباره شریعت آغاز می‌شود؛ از آن جا که هیچ گونه توافق عامی درباره تفسیر درست شر یعت وجود ندارد، بنابر این باید قوانین را مجلسی که با انتخاب مردم به وجود آمده است، وضع کنند. اما باید گفت این نتیجه، از مقدمه این استدلال به دست نمی‌آید. این استدلال به منزله آن است که کسی بگوید از آن جا که هیچ گونه توافق عامی درباره قوانین فیزیک وجود ندارد، باید این قوانین را با آراء مردم وضع کرد. به همان نحو که نمی‌توان قوانین فیزیک را وضع و قرارداد کرد، قوانین خدا نیز قابل وضع و قرارداد نیستند. اختلاف در محتوای شریعت را باید همانند اختلافاتی که در قوانین فیزیک وجود دارد، با تحقیق و بررسی حل کرد. البته روش تحقیق در این دو متفاوت است: تحقیق در قوانین فیزیک مستلزم استفاده از شواهد و قرائن تجربی است، اما تحقیق در قوانین اسلام (شریعت) مستلزم استفاده از شواهد تاریخی و مربوط به متن است و همین امر است که پایه گذار علم و تحقیقی می‌شود که علمای اسلام به آن روی می‌آورند. متاسفانه امروزه حتی در جهان اسلام شمار زیادی هستند که چنان شیفته دانش غربی شده‌اند که می‌پندارند این دانش برپایه م