توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش سیاسی مترجمان ۶۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش سیاسی مترجمان ۶۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش سیاسی مترجمان ۶۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل نقش سیاسی مترجمان ۶۲ اسلاید در PowerPoint

تَرجُمان یا مترجم ، کسانی بودند که کلمات و جملات را از زبانی به زبان دیگر برمی‌گرداند و نقش خاصی در روابط سرزمینهای عرب با دیگران داشتند.

فهرست مندرجات

۱ – نقش مترجمان در روابط با سرزمینهای عرب
۲ – مکاتبات سیاسی پادشاهی ممالیک
۳ – مترجمان در بندرهایی نظیر اسکندریه
۴ – مترجمان در دوره عثمانی
۵ – شروع فعالیت ترجمانها
۶ – ترجمان باشی
۷ – برکناری کنستانتین موروزی
۸ – مترجمان در ولایات عثمانی
۹ – نقش مهم ترجمانها در دوره عثمانی
۱۰ – براتهای حمایتی مترجمان برای شهروندان عثمانی
۱۱ – برنامه ریزی دولتهای خارجی برای تربیت مترجم
۱۲ – فهرست منابع
۱۳ – پانویس
۱۴ – منبع

نقش مترجمان در روابط با سرزمینهای عرب

اسناد و مکاتبات سیاسی و مالی سده سوم به بعد حاکی از آن است که مترجمان دوره عباسی به دیوانها وابسته بودند و مأموریت‌هایی می‌یافتند، از جمله سلام الترجمان که ظاهراً در این دوره به سد یأجوج و مأجوج در آسیای مرکزی سفر کرده بود. جهانگشایی‌های قدرتهای نظامی غیرعرب، بویژه ترکها، در سراسر نواحی شرقی و مرکزی دنیای اسلام در آن روزگار، حضور ترکی دانان را در دیوانها ضروری می‌کرد. طبری (۲۲۶ـ ۳۱۰) ضمن ذکر رویدادهای سال ۲۵۱، از گروهی در بغداد نام برده است که زبان ترکی می‌دانستند و از سوی خلیفه مستعین و فرماندهانش با سربازان ترک شورشی سخن می‌گفتند.

[۱] طبری، تاریخ (بیروت)، ج۹، ص۲۸۱.

در دوره آل بویه ، مسکویه

[۲] مسکویه، ج۲، ص۱۴.

در چند مورد از محمدبن ینال الترجمان یاد کرده است که رابط میان سپاهیان ترک و خلیفه متقی بود و در ۳۲۹ صاحب الشرطه (رئیس پلیس) بغداد شد.
مترجمان همواره نقش مهمی در مناسبات سیاسی و بازرگانی دولتهای اسلامی با قدرتهای خارجی غیرمسلمان داشتند، اما اطلاعات به دست آمده درباره این موضوع، متعلق به دوره صلیبیان و بعد از آن است. در قرون میانه، این اصطلاح به صورت تُرجَمَن در زبان اسپانیایی به کار رفت و به شکل تُرسیمانی وارد لهجه والنسیایی شد

[۳] دُزی و اِنگِلمان، ص ۳۵۱.

[۴] ماس لاتری، ص ۱۸۹.

واژه ترسیمانی در معاهداتی با دولتهای مسلمان شمال افریقا نیز به کار رفته است

[۵] ماس لاتری، ص ۱۸۹.

ارتباط میان دولتهای مسلمان و صلیبیون در کرانه خاوری مدیترانه نیز حضور مترجمان را ضروری می‌ساخت. در ۶۷۲/ ۱۲۷۳ـ۱۲۷۴، بیبرس اول و فرانکها به موجب قرارداد صلح ، در قاهره و در حضور ترجمانها و گواهان رسمی به انجام تعهدات رسمی خویش سوگند خوردند (

[۶] ابن ناظر الجیش، ص ۱۷۰ـ۱۷۱.

از مکاتبات سیاسی و قراردادهای تجاری میان ممالیک مصر و شام با شهرها و ایالتهای بازرگانی ایتالیا در قرون وسطا ، می توان آگاهیهایی درباره نقش مترجمان به دست آورد. در ۸۹۲ ـ۸۹۳/ ۱۴۸۷، قایِتبای برای انعقاد قرارداد میان لورنتسوی باشکوه و ممالیک، شخصی به نام مَلفوته (محمدبن محفوظ المغربی) را، به عنوان مترجم و طرف گفتگو، از قاهره به فلورانس فرستاد. در متن این معاهده حقوق مترجمان نیز ذکر شده است

[۷] ونسبرا، ۱۹۶۵، ص ۴۲.

[۸] متن عربی معاهده، ص ۵۴.

بیست سال بعد (۹۱۳/ ۱۵۰۷)، سلطان مملوک، تَغری بِردی ، معروف به ابن عبداللّه، را که مترجمی چند زبانه بود، برای مذاکره درباره قراردادی به ونیز اعزام کرد. تغری بردی، با وجود نام ترکی اش، احتمالاً نومسلمانی اسپانیولی بوده است. در این سند، عنوان تغری بردی، الترجمان لاِ بْوابِناالشَریفَه ذکر شده است.

[۹] ونسبرا، ۱۹۶۳، ص ۵۰۳.

مکاتبات سیاسی پادشاهی ممالیک

مکاتبات سیاسی پادشاهی ممالیک در گستره بین المللی انجام می‌گرفت. صبح الاعشی ، نوشته [قلقشندی|قَلقَشَندی]] در باب دبیری و کتابت، حاوی اطلاعات دقیقی درباره روند ترجمه در دیوان انشاست مثلاً هنگامی که نامه ای از شاهان سلسله پالایولوگوس روم شرقی یا قدرتهای تجاری ایتالیا به دستشان می‌رسید. دو مترجم رسمیِ دوران سلطنت الملک الناصر فرج در ۸۱۴/ ۱۴۱۱ (شمس الدین صنقر و سیف الدین سودون) ترک بودند.

[۱۰] قلقشندی، ج۸، ص۱۲۳ـ ۱۲۴.

کارگزاران دیوانی می‌توانستند برای خانهای مغول نامه‌هایی به زبان مغولی (به خط اویغوری) بفرستند. ابن فضل اللّه عُمَری (۷۰۰ـ۷۴۹) از منشیانی که در نیمه نخست سده هشتم مسئول این مکاتبات بودند، نام برده است: أیتمش المحمَّدی، طایربُغا الناصری، ارغدلق التَّرْجُمان و به دنبال آنان قوصون الساقی

[۱۱] قوصون الساقی، ص۷۰.

[۱۲] قلقشندی، ج۷، ص۲۹۴.

در این زمان، هنگامی که از یکی از پسران تیمور نامه‌ای به فارسی خطاب به سلطان مملوک به مَلَطیه در آناطولی شرقی واقع در مرز امپراتوری عثمانی رسید، حاکم محلی آن را ترجمه کرد و متن ترجمه را همراه با اصل نامه به قاهره فرستاد.

[۱۳] قلقشندی، ج۷، ص۲۰۹.

با وجود این، هنگامی که در ۶۸۲ فرستاده ای با نامه ای از پادشاه سیلان به قاهره آمد، هیچکس نتوانست آن را ترجمه کند و فرستاده، ناگزیر، اصل موضوع را تا حدی که خود می‌توانست، بیان کرد

[۱۴] قلقشندی، ج۸، ص۷۷.

[۱۵] بیورکمن، ص ۴۵ـ۴۶.

احتمالاً مأموران رابط یا مترجمانِ غیرعرب زبانِ دوره ممالیک از معمولترین نوع ترکی قپچاقی، از نظر قواعد دستوری و واژگان، که به خط عربی نوشته می‌شد و در اواخر دوره ایوبیان و روزگار ممالیک شکل گرفت (قرون ۷ـ۹)

[۱۶] پریتساک، ج ۱، ص ۷۴ـ ۷۶

[۱۷] قاموس، ج ۳.

، استفاده می‌کردند. اینان بتازگی از استپهای قپچاق یا چرکس آمده بودند. مشخص نیست چرکسهایی که تازه از قفقاز کوچانده شده بودند و احتمالاً ترکی نمی‌دانستند، چگونه از عهده یادگیری و درک این زبان بر می‌آمدند.

مترجمان در بندرهایی نظیر اسکندریه

حضور مترجمان در بندرهایی نظیر اسکندریه ــ که برای تجارت خارجی مناسب بودند و تجار اروپایی در آن فُندُق یا کارگاه داشتند ــ ضروری بود. تقریباً تمام معاملات تجاری با میانجیگری آن‌ها انجام می‌شد و برای این کار دستمزد کلانی می‌گرفتند، که اسباب نارضایتی تجار در آن روزها بود. ظاهراً این مترجمان را، که مسلمان، مسیحی یا یهودی بودند، مقامات محلی بندر تعیین می‌کردند. در برخی شهرها مترجم ویژه‌ای منصوب می‌شد تا از منافع قدرت خارجی خاصی حمایت کند. در مراکز زیارتیِ مسیحی نظیر اورشلیم نیز مترجمانی یافت می‌شدند.

[۱۸] هاید، ج ۱، ص۴۲۹.

مترجمان در دوره عثمانی

در دوره حکومت عثمانیها نقش و وظیفه ترجمانهای رسمی در بندرهای دریای سیاه و مدیترانه ، در کل مانند گذشته بود، جز آن‌که در مقایسه با دوره ایوبیان و ممالیک، امپراتوری عثمانی، به دلیل فتوحات خود در سرزمینهای بالکان و اقدامات ضدایتالیایی اش، چه از طریق جنگ چه از راه دیپلماسی یا تجارت ، با قدرتهای اروپایی ارتباط نزدیکتری داشت. ازینرو، در منابع این دوره به مترجمان (ایتالیایی: دروگمن ، دروگومن ؛ فرانسوی: تروشمان ) اشارات بسیار شده است.

شروع فعالیت ترجمانها

ترجمانها احتمالاً از زمان سلطان محمد فاتح برای کمک به سلاطین فعالیت داشتند، اما در قرن دهم بخشی از دیوانِ همایون و از جمله کارکنانِ دبیر اعظم (رئیس الکتّاب) شمرده می‌شدند و در دیوان صدارت عظما مسئول رسیدگی به امور دولتهای خارجی بودند. از این قرن به بعد، فهرستهای نسبتاً مفصّلی از مترجمان در دست است

[۱۹] هامر ـ پورگشتال، ج ۷، ص ۶۲۷.

که نخستین دسته از آنها، که همگی به اسلام گرویدند، بیشتر اروپایی و از جمله اتریشی، مجار، لهستانی و یونانی بودند. ترجمانی به نام سوباشی علی بیگ، معاهده صلح ۹۰۸ـ۹۰۹/ ۱۵۰۲ـ۱۵۰۳ را از جانب بایزید دوم به ونیز برد. یونس بیگ یونانی (متوفی ۹۴۸) که اغلب به عنوان سفیر به ونیز فرستاده می‌شد، مؤسس مسجدی به نام دوروغمان در استانبول بود.

[۲۰] محمد ثریا، سجل عثمانی، ج۴، ص۶۷۷.

[۲۱] حسین ایوانسرایی، حدیقه الجوامع.

جانشین او احمد، در اصل ونیزی بود و هاینز تلمن نام داشت. مترجم دیگری که درباره او آگاهیهایی در دست است، مرادبیگ مجار بود که در هفده سالگی در موهاچ به اسارت ترکها در آمد، مسلمان شد و رساله اعتذاریه ای برای اسلام و نیایش منظومی به ترکی و لاتینی و مجاری نوشت (بابینگر آن را با عنوان > مترجم دربار مراد و نوشته‌هایش آثار ادبی ترکهای مجار [۲۲] بابینگر ص ۳۳ـ ۵۴.

، وی همچنین اثر سیسرون را به ترکی ترجمه و به سلیمان قانونی تقدیم کرد. در باره مسلمانان بومی که داوطلبانه زبانهای اروپایی را می‌آموختند، اطلاعات اندکی در دست است. معمولاً مصیبت، بداقبالی یا اسارت آن‌ها را به فراگیری این زبانها وا می‌داشت. در قرن یازدهم/ هفدهم، عثمان آغا، سواره نظام ترکی از تِمِشوار در مجارستان عثمانی، که یازده سال در اتریش اسیر بود، علاوه بر صربی و مجاری آلمانی آموخت. او پس از فرار، به عنوان مترجمِ پاشای تمشوار در مناسبات او با هاپسبورگها و دیگران به خدمت پرداخت (ترجمه آلمانی > شرح رویدادهای زندگی (ترجمان) دالماچی عثمان آغا

ترجمان باشی

در طول قرن هجدهم، ترجمان باشی که سرپرستی گروهی از مترجمان را بر عهده داشت، اغلب به سِمَتِ ویود یا حکومتِ یکی از امیرنشینهای ماورای دانوب، ارتقا می‌یافت (بُغدان – اِفلاق). هنوز شمار ترکهایی که با زبانهای غربی آشنایی داشتند، اندک بود. ظاهراً نخستین سیاستمدار ترک که چنین مهارتهایی داشت، سعید افندی بود که هنگامی که پدرش محمد افندی به عنوان سفیر در ۱۱۳۳ـ۱۱۳۴/۱۷۲۱ به پاریس رفت، او را همراهی کرد و در سخن گفتن به فرانسه مهارت یافت. در اوایل قرن نوزدهم دانستن یک زبان اروپایی و اغلب فرانسوی رایج گردید. دولتمردان آینده نگر ــ از جمله مصطفی رشیدپاشا که پیش از تصدی صدراعظمی، سفیر عثمانی در پاریس و لندن بود ــ مطمئناً با زبانهای غربیِ رایج آشنایی داشتند.

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.