توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش روایات در تفسیر ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش روایات در تفسیر ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش روایات در تفسیر ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل نقش روایات در تفسیر ۴۸ اسلاید در PowerPoint

پس از آیات قرآن کریم، روایات معصومین (علیهم‌السلام) مهم‌ترین منبع تفسیر به شمار می‌آید. در این قسمت به بحث و بررسی و معرفی این منبع می‌پردازیم.

فهرست مندرجات

۱ – پیشینه روایات تفسیری
۲ – دسته‌بندی روایات تفسیر
۳ – روایت بیانگر معانی و مصادیق واژگان
۳.۱ – معانی منخنقه، موقوذه، متردیه و نطیحه
۳.۲ – مصداق‌های سحت
۳.۳ – معنای تضرع
۳.۴ – اقسام کفر در قرآن
۳.۴.۱ – انکار
۳.۴.۲ – ناسپاسی نعمت
۳.۴.۳ – عمل نکردن به دستور خدا
۳.۴.۴ – برائت و بیزاری
۴ – روایات بیانگر مفاد آیات
۴.۱ – روایتی از عبدالله بن سنان
۴.۲ – روایتی دیگر
۴.۳ – روایتی از امام باقر
۵ – روایات بیانگر بطن و تأویل
۵.۱ – روایتی از عبدالله بن سنان
۵.۲ – روایتی از داوود جصاص
۵.۲.۱ – توضیح
۵.۲.۲ – روایتی دیگر
۵.۲.۳ – نمونه‌ای دیگر
۶ – نگاهی به متون روایات تفسیری
۷ – بیان یک نکته
۸ – نکته پایانی
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

پیشینه روایات تفسیری

منبع بودن سخن معصوم در توضیح و تبیین کتاب خدا، نیز هم‌زمان با نزول قرآن مطرح بوده است و خداوند در قرآن کریم از آن سخن به میان آورده و پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) را مبین و شارح قرآن معرفی کرده است: «وانزلنا الیک الذکر لتبین للناس ما نزل الیهم ولعلهم یتفکرون»؛

[۱] نحل/سوره۱۶، آیه۴۴.

«و ما قرآن را بر تو نازل کردیم تا آنچه را که به سوی مردم نازل شده است، برای آنان روشن سازی». بر این اساس معاصران پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) بیان‌های ایشان را در شرح و تفسیر یا رفع اجمال یا تقیید و تخصیص آیه‌ها دریافت کرده و بدون هیچ دغدغه خاطری می‌پذیرفتند؛ بعدها صحابیان، خود در مقام بیان و تفسیر آیه‌ها به سخنان پیامبر استشهاد می‌کردند.

[۲] ذهبی، محمدحسین، التفسیر و المفسرون، ج۱، ص۳۷.

مفسران و قرآن‌پژوهان دوره‌های بعد نیز روایات را از منابع تفسیر دانسته‌اند

[۳] شیخ طوسی، محمد بن حسن، تفسیر التبیان، ج۱، ص۶ ۷.

[۴] طبری، ابوجعفر، محمد بن جریر، جامع البیان، ج۱، ص۲۵ ـ ۲۶.

[۵] طبری، ابوجعفر، محمد بن جریر، جامع البیان ، ج۱، ص۳۲.

و ظاهر سخن برخی دانشمندان مسلمان، این است که تنها منبع قابل اعتماد تفسیر، روایات است و خود در شرح آیه‌های قرآن، تنها به نقل روایات نقل شده بسنده کرده‌اند.

دسته‌بندی روایات تفسیر

روایات تفسیری، همانند دیگر روایاتی که از معصومین (علیهم‌السلام) نقل شده، در موقعیت‌های گوناگونی بیان شده است؛ اهل بیت (علیهم‌السلام) گاهی در پاسخ پرسشی حدیثی فرموده‌اند؛ گاهی خود در مقام استدلال و احتجاج آیه‌ای از قرآن ذکر کرده‌اند؛ زمانی دیگر برای بیان معنای واژه‌ای از واژگان مشکل قرآن سخنی گفته‌اند، یا معنای باطنی آن را بیان کرده‌اند؛ ازاین‌رو باید اقسام مختلف روایت‌های تفسیری را به دقت شناخت، تا به هنگام تفسیر و فهم آیه لغزشی رخ ندهد. این نکته از آن جهت اهمیت دارد که صاحبان کتاب‌های روایی ـ به ویژه مؤلفان تفسیرهای روایی ـ هیچ‌گونه تفکیکی میان روایات یاد‌شده انجام نداده‌اند و گاهی هیچ سخنی درباره محتوای روایت نگفته‌اند.
در فصل اول (قواعد تفسیر) به بیان برخی اقسام روایت و نقشی که در تفسیر قرآن دارند، مانند روایات بیانگر شأن نزول و سبب نزول پرداختیم. در این فصل از منظری دیگر به بیان روایات می‌پردازیم.

روایت بیانگر معانی و مصادیق واژگان

همان‌گونه که در فصل پیشین مطرح شد، فهم واژگان، نخستین گام در فهم و تفسیر هر کلامی، از جمله قرآن است و در واژگان قرآنی باید به مفهوم واژه‌ها در زمان نزول دست یافت و در این خصوص، یکی از نقش‌های کلیدی روایات، که در زمان نزول یا دوران‌های نزدیک به آن صادر شده‌اند، کمک به فهم واژگان است. بخشی از روایات ـ از جمله روایات زیر ـ عهده‌دار ایفای چنین نقشی هستند.

معانی منخنقه، موقوذه، متردیه و نطیحه

در روایتی که عبدالعظیم حسنی از امام جواد (علیه‌السلام) نقل کرده است، آن حضرت در توضیح واژه‌های منخنقه، موقوذه، متردیه و نطیحه، که در آیه سوم از سوره مائده به کار رفته‌اند، فرمود: منخنقه، حیوانی است که خود خفه شده و مرده است. موقوذه، حیوانی است که بیماری او را از پای درآورده (و مرده) است. متردیه آن است که از جای بلندی به پایین افتاده یا از کوه سقوط کرده و یا در چاه افتاده و مرده است و نطیحه، حیوانی است که حیوان دیگری به او شاخ زده و مرده است.

[۶] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۶۵، ص۱۴۷.

مصداق‌های سحت

درباره مصادیق مختلف «سحت» روایات متعددی نقل شده است. از آن جمله، از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است که فرمود: «امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) فرمود: پولی که در برابر حیوانی مرده و سگ گرفته می‌شود و پولی که به روسپی می‌دهند و رشوه‌ای که قاضی می‌گیرد و مزد کاهن، از (مصداق‌های) سحت است».

[۷] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۳، ص۴۲.

معنای تضرع

از امام صادق (علیه‌السلام) درباره معنای تضرع در آیه «و ما یتضرعون»

[۸] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۷۶.

روایت شد که مراد از آن بالا بردن دست‌هاست؛

[۹] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۹۳، ص۳۳۷.

و در روایت دیگری از ایشان نقل شده که مراد از استکانت، دعا و منظور از تضرع، بالا بردن دست‌ها در نماز است.

[۱۰] حویزی، عبد علی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، ج۳، ص۵۴۹.

اقسام کفر در قرآن

امام صادق (علیه‌السلام) در روایتی، اقسام کاربردهای «کفر» در قرآن را به تفصیل بیان فرموده‌اند:

انکار

۱کفر به معنای انکار، که خود به دو قسم است:

أ. کفر به معنای انکار ربوبیت؛ مانند آیه ششم سوره بقره:
«ان الذین کفروا سواء علیهم ءانذرتهم‌ام لم تنذرهم لا یؤمنون».

[۱۱] بقره/سوره۲، آیه۶.

ب. کفر به معنای انکار حقیقت شناخته شده؛ مانند آیه شریفه:
«فلما جاءهم ما عرفوا کفروا به».

[۱۲] بقره/سوره۲، آیه۸۹.

ناسپاسی نعمت

کفر به معنای ناسپاسی نعمت؛ مانند آیه شریفه:

«هذا من فضل ربی لیبلونی ااشکر‌ام اکفر».

[۱۳] نمل/سوره۲۷، آیه۴۰.

و آیه شریفه:

«فاذکرونی اذکرکم واشکروا لی ولا تکفرون».

[۱۴] بقره/سوره۲، آیه۱۵۲.

عمل نکردن به دستور خدا

کفر به معنای عمل نکردن به دستور خدا؛ مانند آیه شریفه:

«… افتؤمنون ببعض الکتاب وتکفرون ببعض…».

[۱۵] بقره/سوره۲، آیه۸۵.

برائت و بیزاری

کفر به معنای برائت و بیزاری؛ مانند دو آیه شریفه:

«کفرنا بکم وبدا بیننا وبینکم العداوه والبغضاء ابدا حتی تؤمنوا بالله وحده».

[۱۶] ممتحنه/سوره۶۰، آیه۴.

«… و ثم یوم القیامه یکفر بعضکم ببعض ویلعن بعضکم بعضا».

[۱۷] عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۵.

روایات بیانگر مفاد آیات

در این نوع روایات، تفسیر آیات و احیاناً توضیحات بیش‌تری که به فهم بهتر آیه کمک می‌کند، مطرح شده است. به سه نمونه از این روایات توجه کنید:

روایتی از عبدالله بن سنان

عبدالله بن سنان از امام صادق (علیه‌السلام) نقل کرده است که حضرت درباره آیه شریفه «فاذکروا اسم الله علیها صواف فاذا وجبت جنوبها…»

[۱۸] حج/سوره۲۲، آیه۳۶.

فرمودند آن (یاد کردن نام خدا بر شترانی که نحر می‌شوند) زمانی است که شتران برای نحر کردن به صف می‌شوند، دست‌های آنان را از زانو تا سم می‌بندند و مراد از «وجبت جنوبها» زمانی است که به روی زمین می‌افتند.

[۱۹] مجلسی،