توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش آفرینی زنان در حادثه کربلا ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش آفرینی زنان در حادثه کربلا ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش آفرینی زنان در حادثه کربلا ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

نقش زنان در کربلا

زنان در حادثه کربلا وظایف متعدد و بسیار مهمی بر عهده داشتند، مهمترین رسالتی که بر عهده زنان خصوصا بر عهده حضرت زینب (سلام‌الله‌علیهم) و اهل بیت امام حسین (علیه‌السّلام) گذاشته شده بود، این بود که حوادث کربلا را برای دیگران بازگو کنند، پیام آن حضرت را به همگان برسانند و تلاش کنند که حادثه کربلا برای همیشه زنده بماند، وظیفه جهادگری و مبارزه با دشمن هر چند از دوش زنان برداشته شده بود؛ اما بعضا زنان حاضر در صحنه کربلا با حضور در میدان نبرد و مبارزه با دشمن، نام خویش را برای همیشه در تاریخ ثبت کردند.

فهرست مندرجات

۱ – حادثه کربلا
۲ – زنده نگه داشتن حادثه کربلا
۳ – تلاش برای جلوگیری از قتل امام حسین
۴ – پرستاری حمایت و دلداری
۴.۱ – تسلی به امام سجاد
۴.۲ – حمایت از امام سجاد
۵ – سرپرستی کاروان اسرای کربلا
۶ – پیام رسانی و عزاداری
۶.۱ – حضرت زینب
۶.۲ – رباب همسر امام حسین
۶.۳ – ام کلثوم و فاطمه بنت الحسین
۷ – تشویق
۷.۱ – تشویق همسر زهیر
۷.۲ – ام وهب و تشویق شوهر
۷.۳ – ام وهب و تشویق فرزند
۷.۴ – تشویق مادر عمرو بن جناده
۸ – جهادگری
۸.۱ – ام وهب
۸.۲ – زنی از قبیله بکر بن وائل
۸.۳ – همسر جناده
۹ – عناوین مرتبط
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

حادثه کربلا

حادثه کربلا یکی از مهمترین حوادثی است که تاثیر بسیار شگرفی در تاریخ داشته است. در این حادثه دردناک سبط نبی مکرم اسلام؛ امام حسین (علیه‌السّلام) به همراه یاران وفادارش در دشت کربلا به شهادت رسیدند.
در سفر امام حسین (علیه‌السّلام) از حجاز به کربلا، علاوه بر مردان، زنان بسیاری نیز حضور داشتند. این زنان جزء اهل بیت امام حسین (علیه‌السّلام) و یا از خانواده یاران آن حضرت بودند. زنان حادثه کربلا همانند مردان، وظیفه خاصی بر عهده داشتند آنها در زنده ماندن این حادثه شگرف و تاثیرگذار نقش بسیار ارزنده‌ای ایفا کردند. طبق بیان شهید مطهری (رحمه‌الله‌علیه) «تاریخ کربلا یک تاریخ و حادثه مذکر- مونث است. حادثه‌ای که مرد و زن هر دو در آن نقش دارند؛ ولی مرد در مدار خودش و زن در مدار خودش.»

[۱] مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، ج۱، ص۳۳۲، تهران، صدرا، ۱۳۷۳، چاپ بیست ویکم.

زنده نگه داشتن حادثه کربلا

زنان در حادثه کربلا وظایف متعدد و بسیار مهمی بر عهده داشتند آنها علاوه بر محافظت از کودکان، به حمایت و تشویق مردان جهت مبارزه با دشمن می‌پرداختند. مهمترین رسالتی که بر عهده زنان خصوصا بر عهده حضرت زینب (سلام‌الله‌علیهم) و اهل بیت امام حسین (علیه‌السّلام) گذاشته شده بود، این بود که حوادث کربلا را برای دیگران بازگو کنند، پیام آن حضرت را به همگان برسانند و تلاش کنند که حادثه کربلا برای همیشه زنده بماند. حضرت زینب (سلام‌الله‌علیهم) در این حادثه وظیفه پرستاری از امام سجاد (علیه‌السّلام) را نیز بر عهده داشت. علاوه براین سرپرستی کاروان اسرای کربلا نیز با ایشان بود. وظیفه جهادگری و مبارزه با دشمن هر چند از دوش زنان برداشته شده بود؛ اما بعضا زنان حاضر در صحنه کربلا با حضور در میدان نبرد و مبارزه با دشمن، نام خویش را برای همیشه در تاریخ ثبت کردند.

تلاش برای جلوگیری از قتل امام حسین

عصر عاشورا هنگامی که حضرت زینب (سلام‌الله‌علیهم) مشاهده کرد امام حسین (علیه‌السّلام) روی زمین افتاده و دشمنان جنایت کار اطراف پیکر مطهر وی را با هدف کشتن ایشان گرفته‌اند، از خیمه بیرون آمد و خطاب به عمر سعد، به عنوان سرزنش فرمود: یابن سعد! ایقتل ابو عبدالله و انت تنظر الیه؟»

[۲] ابومخنف، لوط‌بن یحیی، وقعه الطف، ص۲۵۲

[۳] شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۱۱۲، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳، اول.

[۴] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۵، ص۴۵۲، بیروت، موسسه الاعلمی، بی تا.

فرزند سعد! آیا ابوعبدالله کشته می‌شود و تو تماشا می‌کنی؟! او هیچ جوابی نداد و روی از حضرت زینب (سلام‌الله‌علیهم) برگرداند، در یک مرحله دیگر زینب تلاش کرد تا شاید از کشته شدن امام حسین (علیه‌السّلام) جلوگیری نماید. از این رو، خطاب به آن مزدوران نمود و گفت: «اما فیکم مسلم؟»

[۵] شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۱۱۲.

[۶] قمی، شیخ عباس، منتهی الامال، ترجمه به عربی سید هاشم میلانی، ج۱، ص۷۰۱، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۲۲پنجم.

آیا در بین شما یک نفر مسلمان نیست؟ باز هیچ کس پاسخی نداد. وقتی امام حسین (علیه‌السّلام) از روی اسب بر روی زمین افتاد، زینب کبری (سلام‌الله‌علیهم) فریاد برآورد: «وا اخاه، وا سیداه، وا اهل بیتاه، لیت السماء انطبقت علی الارض…»

[۷] مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۴۵، ص۵۴، بیروت، موسسه الوفاء، ۱۴۰۳.

[۸] قمی، شیخ عباس، منتهی الامال، ترجمه (به عربی) سید هاشم میلانی، ج۱، ص۷۰۱.

(با عبارتی مشابه در تاریخ طبری

[۹] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۵، ص۴۵۲.

) وای برادرم، وای سرورم، وای اهل بیتم، ‌ای کاش آسمان بر زمین واژگون می‌شد.

پرستاری حمایت و دلداری

با توجه به این که امام سجاد (علیه‌السّلام) در کربلا به شدت مریض بود. بنابراین نمی‌توانست در جنگ شرکت کند.

[۱۰] مازندرانی، ابن شهر آشوب، مناقب آل ابیطالب، ج۳، ص۲۶۰، نجف، مطبعه الحیدریه.

[۱۱] طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، ج۲، ص۲۹، بی جا، دارالنعمان، بی تا.

[۱۲] ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۹، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵.

و نیاز به پرستار داشت، حضرت زینب (سلام‌الله‌علیهم) پرستاری آن حضرت را بر عهده داشت.

[۱۳] یعقوبی، ابن واضح، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۴، بیروت، دار صادر، بی تا.

[۱۴] شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۹۳.

[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، ج۱، ص۴۵۶، قم، آل البیت، علیه‌السّلام، اول.

[۱۶] مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۴۵، ص۱.

تسلی به امام سجاد

شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) برای فرزند بزرگوار ایشان امام سجاد (علیه‌السّلام) بسیار سخت و طاقت فرسا بود. روز یازدهم محرم امام سجاد (علیه‌السّلام) کنار گودال قتلگاه سوار بر شتر بود و به بدن پاره پاره پدر نگاه می‌کرد. حضرت زینب (سلام‌الله‌علیهم) دید الان است که روح از بدن مبارک آن حضرت خارج شود، نزد فرزند برادر آمد و صدا زد: «مالی اراک تجود بنفسک یا بقیه جدی و ابی و اخوتی؛

[۱۷] قمی، جعفر بن محمد بن قولویه، کامل الزیارات، ص۲۷۴.

[۱۸] مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۲۸، ص۵۷.

‌ای یادگار جد و پدر و برادرم چه شده چرا خودت را هلاک می‌کنی؟ سپس حضرت را تسلیت داد و حدیث‌ ام ایمن را برای امام سجاد (علیه‌السّلام) خواند. «حدثتنی‌ ام ایمن ان رسول الله زار منزل فاطمه…»

[۱۹] قمی، جعفر بن محمد بن قولویه، کامل الزیارات، ص۲۷۵.

[۲۰] مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۲۸، ص۵۷.

در بخشی از این حدیث حضرت زینب (سلام‌الله‌علیهم) به امام سجاد (علیه‌السّلام) عرض کرد: پسر برادر! از جد ما چنین روایت شده است که حسین (علیه‌السّلام) همین جا، که اکنون جسد او را می‌بینی، بدون اینکه کفنی داشته باشد دفن می‌شود و همین جا، قبر حسین (علیه‌السّلام)، زیارتگاه خواهد شد. «مالی اراک تجود بنفسک یا بقیه جدی و اخوتی فوالله ان هذا عهد من الله الی جدک و ابیک.»

[۲۱] مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۷۹.

[۲۲] موسوی مقرم، سید عبدالرزاق، مقتل الحسین، ص۳۰۸.

شیخ جعفر شوشتری می‌نویسد: «ولما قتل الحسین (علیه‌السّلام) کانت زینب هی التی تسلی الامام زین العابدین (علیه‌السّلام) لانه کان مریضا و هذه مرتبه عظیم لزینب؛

[۲۳] نقدی، شیخ جعفر، الانوار العلویه، ص۴۳۵، نجف، الحیدریه، ۱۳۸۱ به نقل از الخصائص الحسینیه.

وقتی امام حسین (علیه‌السّلام) به شهادت رسید، زینب به امام سجاد (علیه‌السّلام) تسلی می‌داد چرا که امام سجاد (علیه‌السّلام) مریض بود، و این مقام بزرگی برای زینب (سلام‌الله‌علیهم) است.»

حمایت از امام سجاد

حضرت زینب (سلام‌الله‌علیهم) در مجلس ابن زیاد از امام سجاد (علیه‌السّلام) حمایت و پشتیبانی کرد. وقتی در مجلس ابن زیاد وی دستور قتل امام سجاد (علیه‌السّلام) را صادر کرد، «زینب برادرزاده اش را در آغوش گرفت و گفت: ‌ای ابن زیاد، آنچه کردی بس است آیا از خون ما سیراب نشدی و آیا کسی از ما باقی گذاشتی؟. .. من تو را به خدا سوگند می‌دهم اگر بخواهی او را بکشی، مرا هم با او بکش. «فان کنت عزمت علی قتله فا قتلنی معه».

[۲۴] سید بن طاووس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص۹۵، بی جا، مهر، ۱۴۱۷، اول.

[۲۵] مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۱۷.

[۲۶] ابن عساکر، ابوالقاسم، تاریخ دمشق، ج۴۱، ص۳۶۷.

[۲۷] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۵، ص۴۵۸.

سرپرستی کاروان اسرای کربلا

پس از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) وظیفه قافله سالاری بر عهده زینب (سلام‌الله‌علیهم) گذاشته شد.

[۲۸] ابن نما حلی، مثیر الاحزان، ترجمه علی کرمی، ص۲۹۴، قم، حاذق، ۱۳۸۰.

چون یگانه مرد؛ یعنی زین العابدین (علیه‌السّلام) در این وقت به شدت مریض است. زینب (سلام‌الله‌علیهم) علاوه بر حفاظت از جان امام سجاد (علیه‌السّلام) می‌بایست از اطفال و فرزندان قافله اسیران نیز محافظت کند. آن بانوی گرامی از همان عصر عاشورا به دستور امام سجاد (علیه‌السّلام) مامور شد زنان و کودکان آواره را در خیمه‌ای جمع کند. سعی و تلاش زینب (سلام‌الله‌علیهم) در محافظت از اسرا به حدی بود که به لقب «امنیه الله» ملقب شد.

[۲۹] جزایری، نور الدین، الخصائص الزینبیه، ص۷۷، قم، مسجد مقدس جمکران، ۱۳۷۹، دوم.

چرا که اسرا امانت‌هایی بودند، که به دست آن حضرت سپرده شده بودند.
آن حضرت در مجلس یزید اجازه نداد فاطمه دختر امام حسین (علیه‌السّلام) را به کنیزی ببرند و با جدیت جلوی این کار را گرفت.

[۳۰] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب اشراف، ج۳، ص۲۱۷، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۷، اول.

[۳۱] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۵، ص۳۹۰.

[۳۲] ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۳۱، بیروت، دار الاضواء، اول، ۱۴۱۱.

[۳۳] موسوی مقرم، سید عبدالرزاق، مقتل الحسین، ص۳۵۶.

امام سجاد (علیه‌السّلام) در این سفر در همه امور با زینب مشورت می‌کرد، چرا که زینب را غمگسار اسیران و پرستار یتیمان می‌دانست.

[۳۴] جزایری، نور الدین، الخصائص الزینبیه، ص۲۰۹، قم، مسجد مقدس جمکران، ۱۳۷۹، دوم.

پیام رسانی و عزاداری

زنان مخصوصا حضرت زینب، رباب، ام کلثوم و فاطمه دختر امام حسین (علیه‌السّلام) تلاش می‌کردند در هر فرصتی با یادآوری مصائب امام حسین (علیه‌السّلام) در ماندگاری این حماسه عظیم نقش ایفا کنند.

حضرت زینب

حضرت زینب (سلام‌الله‌علیهم) با سخنان جان سوز خویش همگان را به گریه می‌انداخت و تلاش می‌کرد در هر فرصتی با یادآوری مصائب امام حسین (علیه‌السّلام) در ماندگاری این حماسه عظیم نقش ایفا کند. شهید مطهری می‌نویسد: مجلس عزای حسین (علیه‌السّلام) را برای اولین بار زینب بر پا کرد.»

[۳۵] مطهری، مرتضی،