توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقد کتاب اهل‌بیت از خود دفاع می‌کند ۷۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقد کتاب اهل‌بیت از خود دفاع می‌کند ۷۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقد کتاب اهل‌بیت از خود دفاع می‌کند ۷۸ اسلاید در PowerPoint :

نقد کتاب لله ثم للتاریخ

کتاب‌های زیادی بر ضد شیعه در طول تاریخ نوشته شده که طبق آماری که یکی از مراکز تحقیقاتی مستقر در حوزه علمیّه قم از این کتاب‌ها تهیه نموده، از مرز ۵۰۰۰ عنوان متجاوز گردیده است.
یکی از کتاب‌هایی که بر علیه شیعه نوشته شده کتاب «للّه… ثمّ للتاریخ» و ترجمه آن «اهل‌بیت از خود دفاع می‌کند» است. دولت سعودی اهتمامی ویژه و بی‌سابقه برای نشر و توزیع این کتاب میان جوان‌های شیعه داشته است.
نویسنده کتاب، خود را بعنوان یک روحانی و مجتهد شیعه معرفی کرده و پس از نقل نقاط ضعف و شبهاتی از مذهب شیعه، در پایان تمایل خود را به طرف مذهب اهل‌سنت نشان داده است. بر این کتاب نقدهایی از جانب شیعه بیان شده است، از جمله نقدها: تناقضگویی‌، نسبت‌های ناروا به مراجع تقلید شیعه، بی‌اطلاعی از اصطلاحات شیعه و حوزه علمیه و تجلیل از افراد مرتد و مخالف دین استّ که در ادامه به صورت تفصیلی بیان می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – ویژگی‌های کتاب
۳ – پاسخ به شبهات کتاب
۴ – تناقض‌گویی مؤلف
۴.۱ – وصول به اجتهاد
۴.۲ – تناقض‌گویی در تولد
۵ – مؤلف در دو چهره واقعی و مستعار
۶ – بی‌خبری از اصطلاحات شیعیان
۷ – بی‌خبری از اصطلاحات حوزه علمیه شیعه
۸ – خیانت‌های علمی
۹ – نسبت‌های ناروا به مراجع تقلید شیعه
۱۰ – تجلیل از افراد مرتد و مخالف دین
۱۰.۱ – تجلیل از موسی موسوی
۱۰.۲ – تجلیل از کسروی
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

مقدمه

با اینکه کتاب‌های زیادی بر ضد شیعه در طول تاریخ نوشته شده که طبق آماری که یکی از مراکز تحقیقاتی مستقر در حوزه علمیّه قم از این کتاب‌ها تهیه نموده، از مرز ۵۰۰۰ عنوان متجاوز گردیده و کلیّه موضوعات و شبهاتی که در این کتب آمده گردآوری و موضوع‌بندی شده که حدود ۷۰۰۰ شبهه در ۶۰۰ عنوان شده. ولی در میان این کتاب‌ها، کتاب «للّه… ثمّ للتاریخ» و ترجمه آن «اهل بیت از خود دفاع می‌کند» ویژگی‌هایی دارد که دیگر کتاب‌ها ندارد و می‌توان گفت: که از مخرب‌ترین کتاب‌های ضدشیعی به‌شمار می‌رود، در این کتاب افزون بر شبهاتی که در دیگر کتب ضد شیعه آمده، شبهات ویژه‌ای بر علیه شیعه و عقاید آنها مطرح کرده که هر خواننده را تحت تاثیر قرار می‌دهد، و دولت سعودی اهتمامی که برای نشر و توزیع این کتاب میان جوان‌های شیعه داشته بی‌سابقه بوده است.

در نشستی که با یکی از روحانیون سرشناس شیعه در منطقه قطیف کشور سعودی، در شب ۱۲ رجب سال جاری (۱۳۸۲) در مکه مکرمه داشتم، اظهار داشت: کتاب «للّه ثمّ للتاریخ» را با کامیون‌های بزرگ در منطقه قطیف و احساء در میان شیعیان به رایگان توزیع می‌کردند. همین کتاب، در کشور کویت سال ۱۳۸۰ هجری شمسی در یکصد هزار تیراژ چاپ و منتشر گردید که توسط فاضل توانا و دانشمند دلسوز جناب آقای مهری نماینده ولایت فقیه، به دولت کویت اعلام گردید: اگر از نشر و توزیع این کتاب موهن و ضدشیعه جلوگیری نشود، بیم آن می‌رود که کویت، در منطقه به یک لبنان دیگری تبدیل شود جریده «الرای العام الکویتیّه» بتاریخ ۳۰-۶-۲۰۰۱. و نامه مذکور در سایت‌های مختلف اینترنت قرار گرفته است.
یکی از روحانیون محترم کاروان‌ها در بعثه مقام معظم رهبری در مکه، اظهار می‌کرد که ترجمه این کتاب را بعضی از شب‌ها در تیراژ ۳۰۰ و ۴۰۰ نسخه در برخی از هتل‌هایی که جوان‌های ایرانی و دانشجویان مستقر بودند قرار می‌دادند.
حضرت آیت‌اللّه سبحانی که همین امسال عمره رجبیّه مشرف بودند، می‌فرمودند: به هنگام ورود به بقیع یکی از دانشجویان ایرانی نزد من آمد و اظهار داشت کلیه سیستم فکری من با خواندن این کتاب به هم ریخته است.

ویژگی‌های کتاب

۱. نویسنده کتاب، خود را بعنوان یک روحانی و مجتهد شیعه معرفی کرده و پس از نقل نقاط ضعف و شبهاتی از مذهب شیعه، در پایان تمایل خود را به طرف مذهب اهل‌سنت نشان داده است. مطالبی از مراجع عظام تقلید نقل کرده که خواننده را به رهبران مذهبی و مرجعیت دینی بدبین می‌کند.
۲. احادیثی از ائمه (علیهم‌السّلام) در مذمت شیعه آمده که به خواننده تلقی می‌کند که مذهب شیعه نه تنها مورد تایید اهل‌بیت نیست بلکه آنان با منتسبین به مذهب شیعه کاملا مخالف هستند و قلب آنان از دست شیعه خون بوده، بالاتر از همه مطالبی به دروغ از تاریخ ذکر کرده که عامل شهادت ائمّه (علیهم‌السّلام)، خود شیعیان بوده‌اند.
۳. نویسنده مدعی است که شیعیان احادیثی را جعل کرده و برای توجیه کار خود و تایید مذهب شیعه، به دروغ به ائمه (علیهم‌السّلام) نسبت داده‌اند و آن بزرگوران از این نسبت‌ها مبراء هستند.
۴. از همه مهمتر مطالبی را از کتب شیعه نقل کرده که نشانگر بغض و عداوت شیعه نسبت به اهل‌سنت می‌باشد که موجب بدبینی خواننده به مذهب تشیع و عامل کینه آنان به شیعیان می‌شود.

پاسخ به شبهات کتاب

گفته شد که یکی از علل تخریبی این کتاب این است که نویسنده خود را به‌عنوان مجتهد شیعه معرفی کرده و پس از نقل نقاط ضعف و شبهاتی از مذهب شیعه، تمایل خود را به طرف مذهب اهل‌سنت نشان داده است. و در این بخش باید نکات ذیل به دقت بحث و بررسی شود:

اوّلاً: مؤلف یک فرد موهوم و خیالی است و وجود خارجی ندارد.
و ثانیاً: مؤلف یک فرد سنی است و حتی با مصطلحات جامعه شیعه و همچنین با مصطلحات حوزه‌های علمیّه شیعه آشنایی ندارد.
و ثالثاً: مطالبی به دروغ از کتب شیعه نقل کرده که در منابع روایی شیعه هیچ اثری از این روایات نیست.
و رابعاً: برای اثبات افکار فاسد خود نسبت‌های ناروایی به مراجع عظام تقلید داده است.
و خامساً: برای توجیه کارهای نامشروع خود از افراد مرتد و مخالف دین تجلیل کرده است که از هیچ فرد عاقل و مسلمان ابتدایی سر نمی‌زند.

پس از نشر کتاب للّه ثمّ للتاریخ که مؤلف خود را از فقهاء و مراجع نجف معرفی کرده و مدعی شد که اجازه اجتهاد از شیخ محمدحسین آل کاشف الغطاء دارد، علماء و بزرگان حوزه علمیّه نجف و کربلا رسماً اعلام نمودند که این چنین فردی را نمی‌شناسند و بیت آیت‌اللّه کاشف الغطاء نیز طی اطلاعیه رسمی بیان کرد که اجازه اجتهاد به چنین فرد مجهول الهویّه‌ای نداده است. جهت اطلاع بیشتر به سایت «مرکز الابحاث العقایدیه» مراجعه شود.

تناقض‌گویی مؤلف

با یک نگاه گذرا روشن می‌شود که مؤلف موهوم این کتاب در بخش‌های مختلف مطالبی را بیان کرده که با هم تناقض دارد و عقل از پذیرش آن سر باز می‌زند، مانند زندگی ۲۰۰ ساله مؤلف، که در صفحه ۱۰۴ می‌نویسد: «فی زیارتی للهند التقیت السید دلدار علی فاهدانی نسخه من کتابه «اساس الاصول».

[۱] موسوی، حسین، لله ثم للتاریخ، ص۱۰۴.

با اینکه سیددلدار نقوی در سال ۱۲۳۵ از دنیا رفته همانطوری که شیخ آقابزرگ تهرانی می‌نویسد: «اساس الاصول: فی الرد علی الفوائد المدنیّه الاسترابادیّه، للعلامه السید دلدار علی بن محمد معین النقوی النصیر آبادی اللکهنوی، المجاز من آیه الله بحرالعلوم، والمتوفی سنه ۱۲۳۵».

[۲] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۲، ص۳.

و همین قضیه را سیّد اعجاز حسین در کتاب کشف الحجب و الاستار

[۳] سیّد اعجاز حسین، کشف الحجب و الاستار، ص۴۱.

و اسماعیل پاشا بغدادی در هدیه العارفین

[۴] البانی بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۱، ص۷۷۲.

، و خیرالدین زرکلی وهّابی در کتاب الاعلام

[۵] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۲، ص۳۴۰.

بیان نموده‌اند.
اگر چنانچه این ملاقات آخرین سال عمر سید دلدار باشد و مؤلف هنگام ملاقات با وی ۱۵ سال داشته باشد، باید متولد سال ۱۲۲۰ هجری قمری باشد.

و در صفحه ۸۰ می‌نویسد: «قال الامام الخوئی فی وصیته لنا وهو علی فراش الموت».

[۶] موسوی، حسین، لله ثم للتاریخ، ص۸۰.

و با توجه به اینکه رحلت آقای خویی که سال ۱۴۱۴ می‌باشد پس نامبرده در آن وقت باید ۱۸۵ سال داشته باشد.
اگر در سال انتشار کتاب ۱۳۸۰ (۱۴۲۲) زنده باشد که در مقدمه کتاب، صفحه ۶، نیز به این اشاره کرده «اما انا فما زلت داخل العراق وفی النجف بالذات»

[۷] موسوی، حسین، لله ثم للتاریخ، ص۶.

بنابراین نامبرده باید بیش از ۲۰۰ سال عمر کرده باشد.

وصول به اجتهاد

وصول به اجتهاد در سن ۱۰۹ سالگی: در صفحه ۵ می‌نویسد: «المهمّ انّی انهیت الدراسه بتفوّق، حتی حصلتُ علی اجازتی العلمیّه فی نیل درجه الاجتهاد من اوحد زمانه سماحه السید محمد الحسین آل کاشف الغطاء زعیم الحوزه».

[۸] موسوی، حسین، لله ثم للتاریخ، ص۵.

و روشن است که مرحوم شیخ محمدحسین کاشف الغطاء متولد ۱۲۹۴ هجری (۱۸۷۷ میلادی) است.

[۹] کاشف الغطاء، محمدحسین، العبقات العنبریّه فی الطبقات الجعفریّه، ص۱۵.

و اگر در سن ۳۰ سالگی (سال ۱۳۲۴) تدریس خارج را شروع کرده باشد و مؤلف حداقل پس از ۵ سال از آغاز تدریس وی یعنی سال ۱۳۲۹، موفق به اخذ درجه اجتهاد شده باشد باید عمر او در این هنگام ۱۰۹ سال باشد.

تناقض‌گویی در تولد

در صفحه ۷۲ می‌نویسد: شاعر معاصر احمد صافی ۳۰ سال از من بزرگتر بود: «صدیقی المناضل الشاعر البارع المجید احمد الصافی النجفی رحمه اللّه والذی تعرّفت علیه بعد حصولی علی درجه الاجتهاد، فصرنا صدیقین حمیمین رغم فارق السن بینی وبینه اذ کان یکبرنی بنحو ثلاثین سنه او اکثر».

[۱۰] موسوی، حسین، لله ثم للتاریخ، ص۷۲.

سال ولادت احمد صافی ۱۳۱۳، به نقل آقابزرگ تهرانی

[۱۱] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۵، ص۲۲۱.

و سال ۱۳۱۴ و به نقل از محمدهادی امینی

[۱۲] امینی، محمدهادی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف، ج۲، ص۷۹۳.

می‌باشد، بنابراین مؤلف، متولد ۱۳۴۴ باشد.
و مترجم کتاب در مقدمه «اهل بیت ازخود دفاع می‌کند» در صفحه ۲۶ می‌نویسد: سن ایشان اکنون نزدیک به نود سال است.
با توجه به اینکه ترجمه کتاب در سال ۱۳۸۱ (۱۴۲۳) چاپ شده، باید متولد حدود ۱۳۳۰ باشد.
و حال آنکه از دیدار مؤلف با سید دلدار استفاده شد که وی متولد ۱۲۲۰ می‌باشد.
و لازمه این سه بیان این است که وی سه مرتبه (۱۲۲۰ – ۱۳۳۰ – ۱۳۴۴)، با فاصله ۱۲۴ سال، به دنیا آمده باشد.

مؤلف در دو چهره واقعی و مستعار

مؤلف در جایی از کتاب می‌نویسد: به هنگام غسل یکی از اساتید حوزه علمیه، دیدم که وی ختنه نشده است ولی از بردن نام وی معذورم چون فرزندان وی می‌دانند چه کسی پدرشان را غسل داده و نام من به عنوان مؤلف این کتاب برملا خواهد شد و مشکلاتی به بار خواهد آورد.
«توفّی احد الساده المدرسین فی الحوزه النجفیه، فغسلّتُ جثمانَه مُبْتَغیاً بذلک وجهَ الله، وساعدنی فی غسله بعض اولاده، فاکتشفت اثناء الغسل ان الفقید الراحل غیر مختون!! ولا استطیع الآن ان اذکر اسم هذا (الفقید) لان اولاده یعرفون من الذی غسّل اباهم، فاذا ذکرته عرفونی، وعرفوا بالتالی انّی مؤلف هذا الکتاب، واکتُشِفَ امری، ویحصل ما لا تُحْمَدُ عقباه».

[۱۳] موسوی، حسین، لله ثم للتاریخ، ص۱۰۱.

از این عبارت استفاده می‌شود کسی وی را به نام سیدحسین نمی‌شناسند و مترجم کتاب در صفحه ۲۶

[۱۴] موسوی، حسین، ترجمه لله ثم للتاریخ، ص۲۶.

«اهل بیت از خود دفاع می‌کنند» می‌نویسد: مؤلف از بزرگترین چهره‌های علمی معاصر در حوزه علمیه نجف اشرف است اما متاسفانه شرایط دشوار محیط به ایشان اجازه نداده که اسم اصلی خود را برملا کنند، بنابراین اسم روی جلد و همچنین در داخل کتاب اسم مستعار است.

با اینکه در صفحه ۷۲

[۱۵] موسوی، حسین، لله ثم للتاریخ، ص۷۲.

از شاعر احمد صافی نقل کرده که وی را به نام حسین صدا زده: «اذ کان یکبرنی بنحو ثلاثین سنه او اکثر عند ما قال لی: ولدی حسین».
و در صفحه ۹۱ از قول امام خمینی نقل کرده که به هنگام دیدار با معظم له پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تهران وی را به نام سیدحسین خطاب نموده: «وفی جلسه خاصه مع الامام قال لی: سیدحسین، آن الاوان لتنفیذ وصایا الائمه صلوات الله علیهم».

[۱۶] موسوی، حسین، لله ثم للتاریخ، ص۹۱.

پس از این دو دیدار، معلوم می‌شود که وی به نام سیدحسین شناخته شده بوده.

بی‌خبری از اصطلاحات شیعیان

شیعه ۲۰۰ ساله‌ای بی خبر از اصطلاحات شیعیان:
با مطالعه این کتاب در می‌یابیم که مؤلف آن، حتی از ابتدایی‌ترین مصطلحات حوزوی بی‌خبر است مث