توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نعمت‌اللّهی گنابادی ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نعمت‌اللّهی گنابادی ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نعمت‌اللّهی گنابادی ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

فرقه نعمت اللهیه

فرقه نعمت اللهیه از معروف‌ترین سلسله‌های تصوف در ایران است که توسط شاه نعمت الله تاسیس شده که بعد از او به چند شاخه تقسیم شدند.

فهرست مندرجات

۱ – موسس فرقه نعمت اللهیه
۲ – سفر به ایران و آغاز ارشاد مریدان
۳ – روابط شاه نعمت الله و پادشاهان دکن
۴ – مذهب شاه نعمت الله ولی
۵ – شاه خلیل الله و فرزندانش در هند
۶ – فعالیت دوباره در ایران
۷ – ادامه‌ی فعالیت‌ها در هند و ایران
۸ – سلسله‌های نعمت اللهی
۹ – عناوین مرتبط
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

موسس فرقه نعمت اللهیه

منابع درباره محل و تاریخ ولادت شاه نعمت الله گزارش‌های متناقض ارائه کرده‌اند. آنچه مسلم است پدرش، سید عبدالله، از شام به ایران آمد و در کوه بنان کرمان مسکن گزید.

[۱] شیروانی، حاجی زین العابدین، بستان الریاحه، تصحیح سید عبدالله مستوفی، تهران، سنایی، ۱۳۷۸ق، ص۵۲۶.

این دودمان از سادات حسینی بودند. شاه نعمت الله از سن بیست و چند سالگی سفرهای دور و دراز خود را آغاز کرد که تا اواخر عمر ادامه داشت. در سفر مصر بود که با شیخ عبدالله یافعی، عالم بزرگ شافعی، برخورد کرد و از مریدان او شد و هفت سال ملازم و شاگرد او بود. شیخ مذکور در بستر احتضار خلافت خویش را بدو سپرد.

[۲] واعظی، عبدالعزیز بن شیر ملک، رساله در سیر حضرت نعمت الله ولی، تصحیح ژان اوبن، مندرج در کتاب مجموعه در ترجمه احوال شاه نعمت الله کرمانی، تهران، طهوری، ۱۳۶۱، ص۲۷۴.

سفر به ایران و آغاز ارشاد مریدان

شاه نعمت الله سپس به ایران آمد و به ماوراءالنهر رفت و مریدان زیادی یافت. تیمور که در آن زمان می‌رفت تا قدرت برتر منطقه شود، از کثرت مریدان شاه نعمت الله به وحشت افتاد و به او پیام فرستاد: «مخدوم زاده! در یک شهر دو پادشاه نتوانند بودن، یا شما باشید یا من.»

[۳] واعظی، عبدالعزیز بن شیر ملک، رساله در سیر حضرت نعمت الله ولی، تصحیح ژان اوبن، مندرج در کتاب مجموعه در ترجمه احوال شاه نعمت الله کرمانی، تهران، طهوری، ۱۳۶۱، ص۲۸۱.

این پیغام باعث شد که نعمت الله به هرات رفته و با دختر سید حمزه‌ی دستاربند هروی ازدواج کند و هفت سال در آنجا بماند. بعد از آن شاه نعمت الله سفر خویش را به کرمان آغاز نمود و در حوالی سال ۷۷۵ه. ق به یزد و از آنجا به تفت (۲۰ کیلومتری یزد) رفت و خانقاه با شکوهی ساخت.

[۴] کرمانی، عبدالرزاق، تذکره در مناقب حضرت شاه نعمت الله ولی، تصحیح ژان اوبن، مندرج در کتاب مجموعه در ترجمه احوال شاه نعمت الله ولی کرمانی، تهران، طهوری، ۱۳۶۱، ص۴۹.

او در حدود پانزده سال بین یزد و کوه بنان در تردد بود، تا اینکه عاقبت رحل اقامت به ماهان افکند و بیست و پنج سال آخر عمر را در آن جا گذراند و در خانقاهی که احداث کرد، مریدانش را در تحت تربیت و ارشاد خویش گرفت. طی این دوره شهرت و اعتبار او فراگیر شد و حتی از مرزهای ایران گذشت. سلطان احمدشاه بهمنی (۸۳۷ـ۸۲۵ه. ق) و پسرش سلطان علاءالدین شاه از زمره‌ی ارادت مندان سخاوت‌مند این پیر طریقت شدند. متاسفانه منابع در مورد چگونگی آغاز روابط و شناخت پادشاهان دکن با شیخ نعمت الله اطلاعی به دست نمی‌دهند.
گزارش‌های حاکم کرمان مبنی بر فزونی روزافزون مریدان باعث شد که شاهرخ تیموری به واهمه بیفتد؛ برای همین وی شاه نعمت الله را به هرات فراخواند، ولی عاقبت او را به حال خود گذاشت.

روابط شاه نعمت الله و پادشاهان دکن

اما از دیگر سو، مناسبات سلطان احمد بهمنی بدان پایه رسید که وی از شیخ درخواست کرد که یکی از فرزندانش را به هند فرستد. شیخ نوه‌ی خویش، میرزا نورالله، فرزند خلیل الله را روانه‌ی هند کرد. چون وی «… به حوالی دارالخلافه رسید، با جمیع شاهزاده‌ها و امرا به پیشوازی او رفته، قرین اعزاز و اکرام به شهر احمدآباد بیدر در آورده و در جای ملاقات قریه و مسجد ساخته، موسوم به نعمت آباد گردانید و میر نورالله را ملک المشایخ خطاب فرموده، بر جمیع مشایخ مقدم نشانید و دختر به وی داده به دامادی خویش معزز و مقرب گردانید.»

[۵] هندوشاه استرآبادی، محمد قاسم فرشته، تاریخ فرشته، بمبئی، بی تا، ۱۸۳۲م، ج۱، ص۶۳۴.

زمانی که روابط حاکم کرمان (امیر ادکو) با حاکم شیراز و یزد (امیرزاده اسکندر) تیره بود، از طرف حاکم کرمان به شاه نعمت الله ماموریت داده شد که واسطه دوستی آنان شود. وی به خوبی این ماموریت را انجام داد. منابع ذکر ننموده‌اند که در چه زمانی شاه نعمت الله به شیراز رفته است. شیخ روابط خوبی با میرزا اسکندر داشته است و او را، مقدم بر تمام علما و عرفای شیراز، نزد خود می‌نشاند.
شاید زمانی که شاهزاده‌ی مذکور علیه عمویش، شاهرخ شورید، شیخ را جهت مقاصد سیاسی به شیراز فراخوانده باشد؛ زیرا شاهرخ به شیخ آزار رسانده بود. رساله سؤال و جواب شیخ که مریدانش منسوب به او می‌کنند، در واقع استفتاءآتی است که میرزا اسکندر در توجیه سرکشی خود از شاه نعمت الله سؤال می‌نماید و جواب می‌گیرد.

[۶] کرمانی، عبدالرزاق، تذکره در مناقب حضرت شاه نعمت الله ولی، تصحیح ژان اوبن، مندرج در کتاب مجموعه در ترجمه احوال شاه نعمت الله ولی کرمانی، تهران، طهوری، ۱۳۶۱، ص۲۷۲.

شاه نعمت الله ولی در ۲۲ رجب سال ۸۳۴ه. ق در ماهان درگذشت. زمانی که این خبر به گوش سلطان احمد شاه بهمنی رسید، به همراه هیئتی، مبالغ زیادی فرستاد تا بر سر مزار او بارگاه بلندی بسازند. بنای مذکور اکنون یکی از اماکن دیدنی در ماهان است.

[۷] واعظی، عبدالعزیز بن شیر ملک، رساله در سیر حضرت نعمت الله ولی، تصحیح ژان اوبن، مندرج در کتاب مجموعه در ترجمه احوال شاه نعمت الله کرمانی، تهران، طهوری، ۱۳۶۱، ص۳۲۱.

مذهب شاه نعمت الله ولی

شواهد بسیاری دلالت بر سنی بودن شاه نعمت الله دارد. گذشته از این که در قرن هشتم و نهم هجری؛ یعنی قبل از ظهور صفویه مذهب تشیع در ایران چندان رواجی نداشته است، با توجه به اینکه شاه نعمت الله ولی مرید و معتقد شیخ عبدالله یافعی (متوفی ۷۶۷ یا ۷۶۸ ه. ق) بوده و هفت سال خدمت او را کرده است،

[۸] واعظی، عبدالعزیز بن شیر ملک، رساله در سیر حضرت نعمت الله ولی، تصحیح ژان اوبن، مندرج در کتاب مجموعه در ترجمه احوال شاه نعمت الله کرمانی، تهران، طهوری، ۱۳۶۱، ص۲۸۰.

بعید به نظر می‌رسد که این مرید صادق، در مذهب با مراد خویش که از بزرگان اهل سنت و فرقه‌ی شافعی در زمان خویش بوده، موافق نبوده یا لااقل او را تصدیق ننموده باشد.
از سوی دیگر سلسله مشایخ و نسبت خرقه‌ی شاه ولی به تصریح خود او به شیخ احمد غزالی و حسن بصری می‌رسد که جایگاه آنان در میان علمای اهل سنت، بر کسی پوشیده نیست.

[۹] دیوان شاه نعمت الله ولی، به اهتمام محمود علمی، تهران، ۱۳۲۸ش، ص۳۶۹.

اما قراین و شواهدی که در آثار منظوم و منثور شاه نعمت الله به چشم می‌خورد فراوان است که به عنوان نمونه می‌توان به این شعر وی اشاره داشت:
ره سنی گزین که مذهب ماست ورنه گم گشته‌ای و در خللی
رافـضـی کیست دشمن بوبکــر خارجی کیست دشمنان علی
هر که او چهــار یار دارد دوست امت پاک مذهب است و ولـی
دوست دار صـحابه‌ام به تمــــام یــار سنی و خصـم معتزلــــی
برای تحقیق بیشتر در این مورد، محققان و خوانندگان را به کتاب‌های شاه نعمت الله، ارجاع می‌دهیم.

[۱۰] دیوان شاه نعمت الله ولی، ص۳۲۱.

[۱۱] دیوان شاه نعمت الله ولی، ص۵۴۹.

[۱۲] دیوان شاه نعمت الله ولی، ص۵۵۰.

با این همه و با وجود شواهد فراوان مبنی بر سنی بودن شاه نعمت الله، نمی‌توان ارادت وی به محضر امیرمومنان علی (علیه‌السّلام) و فرزندان بزرگ