توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نظریه شناخت اجتماعی در تحول اخلاقی ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نظریه شناخت اجتماعی در تحول اخلاقی ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نظریه شناخت اجتماعی در تحول اخلاقی ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل نظریه شناخت اجتماعی در تحول اخلاقی ۴۳ اسلاید در PowerPoint

تا وقتی حس مسؤولیت اخلاقی و الهی، همراه نقش مسؤولیت فردی و اجتماعی نباشد، مسؤولیت‌های دیگر چندان تاثیر در ایجاد انگیزه برای ایفای بهتر نقش اجتماعی ندارد.

فهرست مندرجات

۱ – شخصیت اجتماعی
۲ – نقش و مقام اجتماعی
۳ – نقش اصلی و نقش بدلی
۳.۱ – تعلیم و تربیت
۴ – نقش مسؤولیت اجتماعی
۴.۱ – اختیار و قدرت
۵ – مقام و منزلت اکتسابی و انتسابی
۶ – تعارض نقش‌های اجتماعی
۷ – پانویس
۸ – منبع

شخصیت اجتماعی

حیات اجتماعی مستلزم سازگاری و تعاضد بین همه آحاد آن است. همان طوری که جامعه باید فرد را در خود بپذیرد و جایگاه و پایگاهی مناسب شان و قابلیت‌های او در درون خویش برای او ایجاد نماید فرد نیز خود را با جامعه سازگار نماید تا بتواند از امکانات اجتماعی برای رشد و تعالی خود بهره‌مند شود. شخصیت اجتماعی هر کس از میزان هماهنگی و همنوایی او با الگوهای مشترک رفتاری جامعه، نشات و قدرت می‌گیرد. افراد جامعه از طریق درون‌فکن‌کردن ارزش‌ها و الگوهای مشترک رفتاری در فراگرد اجتماعی شدن شرکت‌جسته و در طی آن، هر کس جایگاه و مقام خود را در شبکه روابط اجتماعی پیدا می‌کند و سپس متناسب با آن جایگاه و مقام به انجام وظیفه و ایفای نقش اجتماعی خود می‌پردازد.
شخصیت اجتماعی هر فرد در عین حال که حکایت از وجه اشتراک ارزشی و رفتاری او با فرهنگ و نظام ارزشی جامعه دارد وجه تمایز او از سایرین نیز می‌باشد. انسان‌ها از طریق اجتماعی شدن یاد می‌گیرند که خود را به عنوان یک موجود مستقل و مختار و مسؤول باز شناسند. خود اجتماعی هر فرد جنبه شخصیتی هم دارد که به واسطه آن جنبه، دیگران در برابر او واکنش خاصی نشان می‌دهند و با رفتاری خاص مواجه می‌گردند.به نظر برخی از عالمان جامعه شناسی، انسان وقتی به خودیت و هویت شخصی خود پی می‌برد که در برابر جامعه قرار گیرد. جامعه کاشف فردیت هر فرد است.
از عواملی که در اجتماعی‌شدن و تکوین شخصیت اجتماعی مؤثرند، خانواده و مدرسه نقش مهم تری را در اجتماعی‌شدن و سازگاری با فرهنگ و سنن جامعه دارد. شخصیت اجتماعی هر فرد در واقع همان مقام و منزلت اجتماعی اوست. سازگاری فرد با جامعه مستلزم سازگاری جامعه با فرد است، لازمه سازگاری متقابل، وجود توقعات و انتظارات مختلف بین فرد و جامعه می‌باشد، یعنی شخصیت‌ها و مقام‌ها انتظار آفرین هستند.

نقش و مقام اجتماعی

از نظر جامعه شناسی، آن نوع انتظار و توقعی که جامعه با توجه به امکانات خود و قابلیت‌های افراد از آن‌ها دارد نقش اجتماعی (social roul) نام دارد. نقش هر فرد در نهایت به وظایف او در قبال جامعه بر می‌گردد و با شخصیت و منزلت اجتماعی او تناسب دارد. در واقع باید گفت که نقش باید با مقام و منزلت اجتماعی فرد تناسب داشته باشد. هر فرد در متن جامعه مانند یک عضو از یک ارگانیزم وظایفی دارد که حدود آن را از یک طرف توانایی و قابلیت او و از طرف دیگر ارزش‌ها و کارکردهای جامعه تعیین می‌نماید.
اگر نقش اجتماعی هر فرد توقعات جامعه از او باشد، مقام اجتماعی (SOCIAL) هر فرد توقعات او از جامعه است. نقش فی الواقع جنبه دینامیکی و پویایی مقام اجتماعی و ظاهر ساز آن می‌باشد. مقام و منزلت اجتماعی هر فرد تابع نقش اجتماعی اوست. مقام و شخصیت اجتماعی هر فرد از جامعه می‌باشد، یعنی جامعه با ملاحظه نقش او به او مقام خاصی می‌دهد و شخصیت اجتماعی او را پدید می‌آورد. جامعه با توجه به نقش آفرینی هر فرد به او مقام و شخصیت اجتماعی خاص تفویض می‌کند و در قبال مقام اجتماعی از او مسئولیت می‌خواهد. جامعه اوضاع مختلف اجتماعی را همراه با نقش‌های مختلف به فرد می‌آموزد تا هر فرد متناسب با توانایی و قابلیت اکتسابی یا ذاتی خود بتواند به انتخاب نقش یا اکتشاف نقش بپردازد.

[۱] آریانپور، امیرحسین، زمینه جامعه شناسی.

[۲] باتومور، تام، جامع شناس.

[۳] کوئن، بروس، در آمدی به جامعه شناسی.

نقش اصلی و نقش بدلی

نقش اجتماعی فرد می‌تواند متعدد باشد، در عین حال هر کسی یک یا دو نقش اصلی دارد و سایر نقش یا بدلی و تحمیلی‌اند و یا آن که تابع نقش اصلی می‌باشند. نقش اصلی هر فرد آن وظایفی است که هر فرد مطابق توانایی و قابلیت جسمی و ذهنی و اجتماعی خود می‌پذیرد و آن انتظاراتی است که متناسب با لیاقت و کفایت مکتسب خود به جا می‌آورد.
نقش‌های مختلف فرد تاثیر زیادی بر رشد یا تنزل مقام اجتماعی او دارد. نقش اجتماعی به تدریج الگوها و ارزش‌های خاصی را بر فرد تحمیل کرده و بر شکل‌گیری منش او تاثیر می‌گذارد. عالی‌ترین نقش اجتماعی در افراد و گروه‌های مولد جامعه یافت می‌شود. هر فرد یا گروهی که در پروسه تولید اجتماعی نقش دارد دارای عالی‌ترین مقام اجتماعی نیز می‌باشد. منظور از تولید داشتن، قدرت آفرینندگی است، خلاقیت و تولید فرهنگی و اقتصادی تعیین کننده مقام حقیقی هر فرد و فصل متمایز کننده مقام عالی اعتباری از مقام واقعی است.

تعلیم و تربیت

تعلیم و تربیت سازنده مهم‌ترین نقش اجتماعی است. تعلیم و تربیت نوعی کنترل و نظارت ایجاد می‌کند که فرد آگاهانه مسؤولیت رفتاری فردی اجتماعی خود را می‌شناسد، به ویژه وقتی این نظارت در حیطه رفتار ارزشی باشد، در این صورت آن را به زبان دینی امر به معروف و نهی از منکر می‌توان گفت.
توصیه و تذکر و تعلیم به یادگیری ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی و رعایت آن‌ها در زندگی عملی نوعی مصونیت ایجاد می‌کند که در پرتو آن، حدود و حقوق افراد و آحاد جامعه محفوظ می‌ماند. تعلیم و تربیت از آن جهت مهم‌ترین نقش اجتماعی است که زمینه خلاقیت ذهنی را در ابعاد مختلف فراهم می‌سازد و امکان رشد اجتماعی را توسعه می‌دهد و رفتار متضاد آحاد جامعه را به سمت وحدت و هماهنگی سوق داده و نیروهای پراکنده و فعّال و مولد را درجهت اهداف اجتماعی به حرکت در می‌آورد. نظام قانونی و سیاسی حاکم بر جامعه به تنهایی قادر به اعمال مقررات نیست، مگر آن که همه یا اکثریت افراد آن به نقش اجتماعی تعلیم و تربیت به عنوان یک رسالت فرهنگی نگریسته و در حفظ ارزش‌ها و احترامات افراد جدّی و کوشا باشند.
فردی که از شخصیت به هنجار برخوردار بوده و ذهنی داردکه به طور منظم و مستمر در پرتو آموزش‌های علمی و اخلاقی قرار گرفته، نقش خود را در جامعه آن چنان انجام می‌دهد که با حدود انتظارات جامعه از او متناسب باشد، بر عکس انسان ناآگاه و یا ناسالم که اغلب پایین تر از سطح توقعات اجتماعی عمل می‌کند و در مسیر ایفای نقش خود دچار افراط و تفریط می‌شود و قادر نیست حد اعتدال خود را در گفتار و رفتار بشناسد و به آن متعهد باشد.

نقش مسؤولیت اجتماعی

گفته شدک