توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نظریه الهیت وضع ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نظریه الهیت وضع ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نظریه الهیت وضع ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل نظریه الهیت وضع ۱۲ اسلاید در PowerPoint

پاورپوینت کامل نظریه الهیت وضع ۱۲ اسلاید در PowerPoint به قول به واضع الفاظ بودن خداوند اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.

فهرست مندرجات

۱ – تعریف
۲ – توضیح
۳ – ادله قائلین پاورپوینت کامل نظریه الهیت وضع ۱۲ اسلاید در PowerPoint
۴ – دلایل نفی کننده واضع بودن بشر
۵ – عناوین مرتبط
۶ – پانویس
۷ – منبع

تعریف

نظریه الهی بودن وضع، مقابل نظریه بشریت وضع بوده و به این معنا است که واضع الفاظ برای معانی، خداوند متعال می‌باشد.

توضیح

بر مبنای نظر کسانی که معتقدند دلالت الفاظ بر معانی، ذاتی نیست، بلکه با وضع و جعل است، این سؤال مطرح می‌شود که واضع الفاظ، خداوند متعال است یا بشر؛ بیشتر اصولیان اهل سنت معتقدند واضع، خداوند متعال است و در میان علمای امامیه و به ویژه در میان متأخرین، مرحوم محقق نایینی بر این دیدگاه پافشاری کرده است.

[۱] نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۱، ص۳۰.

ادله قائلین پاورپوینت کامل نظریه الهیت وضع ۱۲ اسلاید در PowerPoint

در کلمات طرفداران این نظریه، دو دسته ادلّه وجود دارد:
۱. ادله اثباتی، که واضع بودن خداوند متعال را اثبات می‌کند.
۲. ادله سلبی، که واضع بودن بشر را نفی می‌کند
ادله‌ای که جنبه اثباتی داشته و واضع بودن خداوند را اثبات می‌کند عبارت است از:
۱. آیه مبارکه:(عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ کُلَّها)

[۲] بقره/سوره۲، آیه۳۱.

به این بیان که آیه دلالت می‌کند بر این‌که خداوند همه نام‌ها را به حضرت آدم (علیه‌السلام) آموخت؛ یعنی اسما باید قبلا وضع شده باشد تا بعد خداوند آن‌ها را به آدم تعلیم دهد، و الا قبل از آن‌که وضعی تحقق پیدا کرده باشد، معنا ندارد که اسما و مسمّیات (معانی)