توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نظام آفرینش ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نظام آفرینش ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نظام آفرینش ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

خلقت جهان

آنچه در این مقاله بدان توجه خواهیم کرد، چگونگی شکل‌گیری طبیعت در ابتدای خلقت است و اینکه خداوند طبیعت را از چه خلق کرده است می باشد. حضرت علی (علیه السلام) در نهج البلاغه به تفضیل به این موضوع پرداخته، که در ادامه بدان خواهیم پرداخت.

فهرست مندرجات

۱ – عجز انسان
۲ – آفرینش جهان
۳ – شکوه و عظمت آفرینش
۴ – طبع آدمی
۵ – آفرینش زمین
۶ – عظمت آفرینش آسمان‌ها
۷ – عظمت سلطنت الهی
۸ – تعدیل حرکات زمین
۹ – آفرینش آسمان‌ها
۱۰ – نیکوترین آفرینش
۱۱ – راز استواری زمین
۱۲ – حرکت آسمان‌ها
۱۳ – اوج عظمت خدا در آفرینش انسان
۱۴ – یکتایی در آفرینش
۱۵ – آفرینش انسان از خاک
۱۶ – قدرت خدا در آفرینش
۱۷ – راز آفرینش
۱۸ – آفرینش زمین
۱۹ – توصیف خلق آدم
۲۰ – آفرینش مخلوقات بی نظیر
۲۱ – نابودی دنیا
۲۲ – شگفتی‌های انسان
۲۳ – بخشش خدا
۲۴ – عجب از این آدم!
۲۵ – پانویس
۲۶ – منبع

عجز انسان

ما لابن آدم و الفخر، اوله نطفه، و آخره جیفه و لا یرزق نفسه، و لا یدفع حتفه.

[۱] دشتی، محمد، نهج البلاغه، ج۱، ص۳۸۴، حکمت ۴۵۴.

انسان را با فخر چه کار! او که آغازش نطفه است و فرجامش مردار گندیده، نه می‌تواند روزی خود دهد و نه می‌تواند مرگ را دفع کند. (پس چرا فخر می‌کند؟! )

آفرینش جهان

خلق الخلق علی غیر تمثیل، و لا مشوره مشیر، و لا معونه معین، فتم خلقه بامره، و اذعن لطاعته، فاجاب.

[۲] دشتی، محمد، نهج البلاغه، ج۱، ص۱۴۴، خطبه۱۵۵.

خداوند موجودات را بدون در دست داشتن هیچ نمونه‌ای و بدون مشورت با هیچ مشاوری و بدون کمک گرفتن از هیچ یاوری آفرید و خلقت به فرمان او تمام و کامل شد و همگی به طاعتش اقرار کردند.

شکوه و عظمت آفرینش

ما الذی نری من خلقک، و نعجب له من قدرتک، و نصفه من عظیم سلطانک و ما تغیب عنا منه، و قصرت ابصارنا عنه، و انتهت عقولنا دونه، و حالت ستور الغیوب بیننا و بینه اعظم.

[۳] دشتی، محمد، نهج البلاغه، ج۱، ص۱۴۹، خطبه ۱۶۰.

چه بزرگ است انچه ما از آفرینش تو می‌بینیم و از قدرت تو در پدید آوردن آن به شگفت می‌آییم و آن به عنوان نشانه بزرگی و قدرت تو وصف می‌کنیم، و چه بزرگ‌تر از این‌هاست آنچه از ما پنهان است و دیدگان ما از دیدن آنها قاصر است و خردهای ما را به آن‌ها دسترسی نیست و پرده‌های غیب میان ما و آن‌ها حایل شده است.
سبحانک ما اعظم ما نری من خلقک! و ما اصغر کل عظیمه فی جنب قدرتک! و ما اهول ما نری من ملکوتک! و ما احقر ذلک فیما غاب عنا من سلطانک! و ما اسبغ نعمک فی الدنیا، و ما اصغرها فی نعم الاخره!.

[۴] دشتی، محمد، نهج البلاغه، ج۱، ص۹۸، خطبه ۱۹۰.

‌ای خدای پاک! چه عظیم و پر شکوه است آن چه از آفرینش تو می‌بینیم! و چه خرد است هر بزرگی در برابر قدرت تو! و چه هول انگیز است آن چه ما از ملکوت تو می‌بینیم! و چه حقیر است آن چه ما می‌بینیم در برابر قدرت و سلطنت ناپیدای تو از دیدگان ما! چه بسیار است نعمت‌های تو در این دنیا! و چه اندک است این نعمت‌ها در برابر نعمت‌های آخرت!.

طبع آدمی

لقد علق بنیاط هذا الانسان بضعه هی اعجب ما فیه، و ذلک القلب. و له مواد من الحکمه و اضداد من خلافها، فان سنح له الرجا اذله الطمع، و ان هاج به الطمع اهلکه الحرص، و ان ملکه الیاس قتله الاسف، و ان عرض له الغضب اشتد به الغیظ و ان اسعده الرضا نسی التحفظ، و ان ناله الخوف شغله الحذر، و ان اتسع له الامن استلبثه الغره، و ان افاد مالا اطغاه الغنی، و ان اصابته مصیبه فصحه الجزع، و ان عضته الفاقه شغله البلا، و ان جهده الجوع قعد به الضغف، و آن افراط به الشبع کظته البطنه. فک تقصیر به مضر، و کل افراط به مفسد.

[۵] دشتی، محمد، نهج البلاغه، ج۱، ص۳۳۳، خطبه ۱.

بی گمان به بند دل این انسان قطعه گوشتی آویخته شده که از شگفت انگیزترین اعضای بدن است و شگفتی اش این است که در آن مایه‌هایی از حکمت و اضدادی که مخالف حکمت‌اند وجود دارد.
پس اگر برای او امیدی رخ دهد طمع او را خوار گرداند و اگر طمع وی را از جا برانگیزد دچار حرصی شود که نابودش سازد، و اگر نومیدی او را فراگیرد اندوه او را بکشد و اگر خشم بر آن عارض شود غلیظ و تنگ خلقی بر او سخت بتازد، و اگر به سعادت رضا و خشنودی نایل آید جانب احتیاط کاری او را به خود مشغول گرداند، و اگر امن و آسایش بر او سایه افکند غفلت او را از بن براندازد و اگر مالی به او رسد سرکشی ثروت به دامش کشد و اگر دچار مصیبتی شود گرفتاری او را مشغول کند و اگر گرسنگی به او فشار آورد ناتوانی از پایش در آورد، و اگر پرخوری کند نفسش در گلو بگیرد و خلاصه هر کاهش و نقصانی به او زیان آور و هر افزایش تباه‌کننده است.

آفرینش زمین

انشا الارض فامسکها من غیر اشتغال. و ارساها علی غیر قرار، و اقامها بغیر قوائم. ورفعها بغیر دعائم. و حصنها من الاود و الاعوجاج. و منعها من التهافت و الانفراج.

[۶] دشتی، محمد، نهج البلاغه، ج۱، ص۱۸۵، خطبه ۱۸۶.

زمین را ایجاد کرده آن را نگه داشت بی آن که وی را مشغول سازد و آن را بر جایی بدون قرار استوار کرد و بی هیچ پایه‌ای بر پایش داشت و بی هیچ ستونی برافراشتش و آن را از کجی نگاه داشت و از افتادن و شکافتن آن جلوگیری کرد.

عظمت آفرینش آسمان‌ها

فمن شواهد خلقه خلق السموات موطدات بلا عمد، قائمات بلا سند. دعا هن فاجبن طائعات مذعنات، غیر متلکئات و لا مبطئات. و لولا اقرار هن له بالربوبیه و اذعانهم له بالطوا عیه، لما جعلهن موضعا لعرشه، و لا مسکنا لملائکته، و لا مصعدا للکلم الطیب و العمل الصالح من خلقه. جعل نجومها اعلاما یستدل بها الحیران فی مختلف فجاج الاقطار. لم یمنع ضوع نورها ادلهمام سجف اللیل المظلم. و لا استطاعت جلابیب سواد الحنادس ان ترد ما شاع فی السموات من تلالو نور القمر.

[۷] دشتی، محمد، نهج البلاغه، ج۱، ص۱۷۵، خطبه ۱۸۲.

از نشانه‌های آفرینش خدا، پدید آوردن آسمان‌های استوار بدون ستون و ایستای بدون تکیه گاه است. خداوند اراده ایجاد آن‌ها را فرمود و آن‌ها با میل و رغبت و بی هیچ درنگ و کندی اجابتش کردند و اگر اقرار آن‌ها بر خداوندی او و اعتراف آن‌ها به طاعت و بندگی‌اش نبود آنها را جایگاه عرش خویش و مکان فرشتگان و محل فرا بردن گفتار و کردار شایسته بندگانش قرار نمی‌داد. ستارگان آسمان را نشانه‌هایی ساخت تا افراد سرگردان در آمد و شد راه‌های زمین به وسیله آن‌ها راه خویش را بیابند، پرده‌های شب تا پرتو نور آنها را نپوشانده و رداهای سیاه شب‌های تاریک توانایی محو درخشش نور پراکنده ماه در آسمان را ندارد.

عظمت سلطنت الهی

کان من اقتار جبروته، و بدیع لطائف صنعته، ان جعل من ما البحر الزاخر المتراکم المتقاصف، یبسا جامدا، ثم فطر منه اطباقا، ففتقها سبع سموات.

[۸] دشتی، محمد، نهج البلاغه، ج۱، ص۲۲۱، خطبه ۲۱۱.

از نشانه‌های توانایی و سلطنت خداوند و شگفتی آفرینش‌های او این است که از آب دریای ژرف بر هم ریخته پر موج خش و جامدی را آفرید، آنگاه از آن طبقاتی خلق کرد و آن طبقات را به آسمان شکافت.

تعدیل حرکات زمین

عدل حرکاتها بالراسیان من جلامیدها، و ذوات الشناخیب الشم من صیاخیدها.

[۹] دشتی، محمد، نهج البلاغه، ج۱، ص۷۷، خطبه ۹۱.

حرکت زمین را به وسیله صخره‌های عظیم و قله کوه‌های بلند و محکم تعدیل کرد.

آفرینش آسمان‌ها

نظم بلا تعلیق رهوات فرجها، و لا حم صدوع انفراجها و وشج بینها و بنی ازواجها و ذلل للهابطین بامره، و الصاعدین باعمال خلقه، خزونه معراجها، و ناداها بعد اذ هی دخان، فالتحمت عری اشراجها، و فتق بعد الارتتاق صوامت ابوابها، و اقام رصدا من الشهب الثواقب علی نقابها، و امسکها من ان تمور فی خرق الهواء بایده، امرها آن تقف مستسلمه ” لامره، و جعل شمسها آیه مبصره ” لنهارها، و قمرها آیه ممحوه ” من لیلها، و اجراهما فی مناقل مجراهما، و قدر سیر هما فی مدارج درجهما، لیمیز بین اللیل و النهار بهما، و لیعلم عد السنین و الحساب بمقادیرهما، ثم علق فی حوها فلکها، و ناط بها زینتها، من خفیات دراریها و مصابیح کواکبها، و رمی مسترفی السمع بثواقب شهبها، و اجراها علی اذلال تسخیرها من ثبات ثابتها، و مسیر سائرها، و هبوطها و صعودها، و نحوسها و سعودها.

[۱۰] دشتی، محمد، نهج البلاغه، ج۱، ص۷۴، خطبه ۹۱.

راه‌های گشاده آسمان‌ها را بی آنکه به جایی پیوسته باشد منظم ساخت و شکاف‌های وسیعش را به هم پیوست و میان هر آسمانی با آسمان‌های دیگر ارتباط برقرار کرد و برای فرود آیندگان به فرمان او و بالا روندگانی که اعمال و کردار بندگان را می‌برند دشواری آن را آسان نمود و به آسمان‌ها که از دود بودند ندا داد که به هم به پیوندند و گرد آیند و پس از جمع شدن و گرد آمدن درهای بسته آنها را گشود و از ستار