توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نشانه های رستاخیز ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نشانه های رستاخیز ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نشانه های رستاخیز ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

نشانه‌های رستاخیز

در قرآن کریم برای برپایی قیامت و وقوع رستاخیز نشانه‌هایی ذکر گردیده است، که از آن‌ها به «اشراط الساعه» تعبیر می‌شود. این نشانه‌ها عبارتند از یک سلسله حوادث سهم‌گین و مهیب که در جهان طبیعت رخ داده و پایان یافتن عمر دنیا، و فرارسیدن عالم آخرت را اعلان می‌دارند. در اینجا برخی از این نشانه‌ها را با بهره‌گیری از آیات قرآنی مورد بررسی قرار می‌دهیم.

فهرست مندرجات

۱ – وضعیت آسمان
۲ – وضعیت زمین
۳ – وضع خورشید ماه و ستارگان
۴ – وضع دریاها و کوه‌ها
۴.۱ – آیات مربوط به کوه‌ها
۴.۲ – فرجام این حوادث
۵ – سخنی پیرامون نفخ صور
۵.۱ – نفخ در صور
۵.۲ – صیحه
۶ – پانویس
۷ – منبع

وضعیت آسمان

وضعیت آسمان در لحظه پایانی عمر جهان در [۱] مختلف قرآن با تعبیرهای گوناگون بیان گردیده است. این تعبیرها عبارتند از:
۱. انشقاق (پاره پاره شدن): «اذا السماء انشقت».

[۱] انشقاق/سوره۸۴، آیه۱.

[۲] رحمن/سوره۵۵، آیه۳۷.

[۳] حاقه/سوره۶۹، آیه۳۷.

[۴] فرقان/سوره۲۵، آیه۲۵.

۲. انفطار (بریده شدن): «اذا السماء انفطرت».

[۵] انفطار/سوره۸۲، آیه۱.

۳. انفتاح (گشوده شدن): «و فتحت السماء فکانت ابوابا».

[۶] نبا/سوره۷۸، آیه۱۹.

۴. انفراج (شکافته شدن): «و اذا السماء فرجت».

[۷] مرسلات/سوره۷۷، آیه۹.

۵. انطواء (پیچیده شدن): «یوم نطوی السماء کطی السجل للکتب».

[۸] انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۰۴.

[۹] زمر/سوره۳۹، آیه۶۷.

۶. مور (اضطراب، تموج): «یوم تمور السماء مورا».

[۱۰] طور/سوره۵۲، آیه۹.

۷. مهل (فلز مذاب): «یوم تکون السماء کالمهل».

[۱۱] معارج/سوره۷۰، آیه۸.

۸. دخان (دود): «یوم تاتی السماء بدخان».

[۱۲] دخان/سوره۴۴، آیه۱۰.

۹. دهان (روغن مذاب): «فاذا انشقت السماء فکانت ورده کالدهان».

[۱۳] رحمن/سوره۵۵، آیه۳۷.

۱۰. ورده (گل سرخ): «فاذا انشقت السماء فکانت ورده کالدهان…».

[۱۴] رحمن/سوره۵۵، آیه۳۷.

۱۱. کشط (کندن، زایل کردن): «و اذا السماء کشطت».

[۱۵] تکویر/سوره۸۱، آیه۱۱.

مفاد آیات یاد شده این است که به هنگام وقوع رستاخیز، آسمان از جای برکنده شده و دچار نوعی تموج و حرکت مضطرب گردیده و پاره پاره و شکافته می‌شود، و بسان گل سرخ فام و روغن و فلز مذاب نمایان می‌گردد، و سرانجام به شکل دود گردیده و در هم پیچیده شده و از نظرها محو می‌گردد.
نکته قابل توجه این است که قرآن وضع آغازین و پایانی آسمان را یکسان دانسته و از آن به دخان (دود) تعبیر آورده است؛
زیرا درباره وضع آغازین آسمانی می‌فرماید: «ثم استوی الی السماء و هی دخان؛

[۱۶] فصلت/سوره۴۱، آیه۱۱.

آن گاه قصد آفرینش آسمان را نموده که به شکل دود بود»
و درباره وضع پایانی آسمان می‌فرماید: «یوم تاتی السماء بدخان مبین؛

[۱۷] دخان/سوره۴۴، آیه۱۰.

روزی که آسمان به سان دود نمایان گردد».

وضعیت زمین

قرآن کریم وضعیت زمین را در لحظه پایانی عمر دنیا با استفاده از واژه‌ها و عبارت‌های مختلف بیان نموده است:
۱. زلزال (لرزش): «اذا زلزلت الارض زلزالها و اخرجت الارض اثقالها».

[۱۸] زلزال/سوره۹۹، آیه۱۱.

و «ان زلزله الساعه شی ء عظیم».

[۱۹] حج/سوره۲۲، آیه۱.

۲. تشقق (شکافتگی): «یوم تشقق الارض عنهم سراعا ذلک حشر علینا یسیر».

[۲۰] ق/سوره۵۰، آیه۴۴.

۳. انداک (فروپاشیدگی، محو شدن): «اذا دکت الارض دکا دکا».

[۲۱] فجر/سوره۸۹، آیه۲۱.

۴. رج (حرکت شدید، تزلزل و اضطراب): «اذا رجت الارض رجا».

[۲۲] واقعه/سوره۵۶، آیه۴.

۵. مد (کشیدن، صاف کردن): «اذا الارض مدت».

[۲۳] انشقاق/سوره۸۴، آیه۳.

وضعیتی را که آیات یاد شده برای زمین در لحظه برپایی قیامت ترسیم نموده، چنین است: لرزش سختی زمین را فرا می‌گیرد، و آن چه سطح زمین را فرا گرفته، فرو پاشیده و محو می‌گردند، زمین شکافته می‌شود و مردگان از آن بیرون می‌آیند و در سرای آخرت محشور می‌شوند.

وضع خورشید ماه و ستارگان

در آیات قرآن در مورد وضعیت خورشید، ماه و ستارگان در لحظه برپایی قیامت واژه‌ها و تعبیرهای زیر به کار رفته است:
۱. تکویر (در هم پیچیدن): «اذا الشمس کورت».

[۲۴] تکویر/سوره۸۱، آیه۱.

در هم پیچیده شدن خورشید کنایه از محو و زایل شدن روشنایی آن است.
۲. خسف (محو، تاریکی): «و خسف القمر».

[۲۵] قیامت/سوره۷۵، آیه۸.

۳. جمع (مقارنت مکانی یا زمانی دو چیز): «و جمع الشمس و القمر».

[۲۶] قیامت/سوره۷۵، آیه۹.

در پاسخ این پرسش که «مقصود از جمع میان خورشید و ماه چیست؟» اختلاف نظر وجود دارد برخی گفته‌اند:
مقصود این است که نور هر دو زایل شده و تاریک می‌گردند.
بعضی گفته‌اند: مراد این است که هر دو از مغرب طلوع می‌کنند.

[۲۷] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۹۴.

احتمال سوم این است که منظور این باشد که هر دو در یک نقطه به یکدیگر برخورد می‌کنند این احتمال دو مؤید دارد:
یکی این که: معنای حقیقی کلمه جمع، مقارنت دو چیز در یک مکان یا در یک زمان است.
دیگر این که: وضعیت کنونی آن‌ها در لحظه برپایی قیامت دگرگون خواهد شد: یوم تبدل الارض غیر الارض و السماوات

[۲۸] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۴۸.

و این حکم شامل کرات آسمانی نیز می‌شود. و وضعیت کنونی خورشید و ماه این است که هیچ‌گاه آن دو با یکدیگر برخورد نمی‌کنند. «لا الشمس ینبغی لها ان تدرک القمر و لا اللیل سابق النهار و کل فی فلک یسبحون».

[۲۹] یس/سوره۳۶، آیه۴۰.

[۳۰] سبحانی، جعفر، منشورجاوید، ج۹، ص۲۶۱.

۴. طمس (محو و زایل شدن): «فاذا النجوم طمست».

[۳۱] مرسلات/سوره۷۷، آیه۸.

۵. انکدار (فرو ریختن، تاریکی): «و اذا النجوم انکدرت».

[۳۲] تکویر/سوره۸۱، آیه۲.

۶. انتثار (واژگون شدن): «و اذا الکواکب انتثرت».

[۳۳] انفطار/سوره۸۲، آیه۳.

وضع دریاها و کوه‌ها

از میان پدیده‌های زمینی آن چه دگرگونی آن به عنوان نشانه برپایی قیامت مورد توجه قرآن واقع شده است، دریاها و کوه‌ها می‌باشند. ممکن است علت آن عظمت و چشمگیر بودن این دو پدیده، زمینی بوده باشد که دگرگونی وضعیت آنها بیش از هر پدیده دیگری می‌تواند نشانه بر فرارسیدن قیامت کبری باشد، لذا از آن جا که کوه‌ها در این جهت نقش تعیین کننده تری دارند، بیشترین آیات این قسمت به آن‌ها اختصاص دارد. قرآن کریم وضعیت دریاها را با واژه‌های: سجر (انباشته و پر شدن)، و فجر (شکافته شدن) بیان نموده و فرموده است:
«و اذا البحار سجرت؛

[۳۴] تکویر/سوره۸۱، آیه۶.

هنگامی که دریاها انباشته و پر گردند».
«و اذا البحار فجرت؛

[۳۵] انفطار/سوره۸۲، آیه۳.

هنگامی که دریاها شکافته شوند».
واژه «سجر» به معنای پر شدن و انباشته گردیدن چیزی است، و تنور مسجور، یعنی تنور انباشته از آتش.

[۳۶] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱۰، ص۲۷۵.

و «تفجیر الماء» یعنی جدا شدن قسمت‌هایی از آب و فرو آمدن بر قسمت‌های دیگر، که نتیجه آن انباشتگی و افزایش آب می‌باشد. بنابراین، مقصود