توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نسب کودک ناشی از زنا ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نسب کودک ناشی از زنا ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نسب کودک ناشی از زنا ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

نسب ناشی از زنا

هرگاه در نتیجه رابطه نامشروع، طفلی به‌دنیا آمد نسب او ناشی از زنا یا به تعبیر دیگر نامشروع است و طفل را ولد زنا نامند و شرعاً ملحق به زانی نمی‌باشد، اعمّ از این‌که زانی مرد باشد یا زن و یا هر دو.
در نسب ناشی از زنا مساله‌ای به نام ولایت پدر و جدّ پدری یا حق حضانت پدر و مادر و یا توارث بین فرزند و پدر و مادر و نیز الزام به انفاق نسبت به این فرزند وجود ندارد. تنها اثری که دارد حرمت نکاح است.

فهرست مندرجات

۱ – عدم انتساب فرزند نامشروع
۱.۱ – دیدگاه محقّق حلی
۱.۲ – مستند عدم انتساب
۲ – آثار
۳ – دیدگاه حقوق مدنی
۴ – برخی از احکام ولد الزنا
۴.۱ – مسئولیت نفقه
۴.۲ – مسئولیت تربیت و ارث
۴.۳ – نفی‌نسب و بی‌احترامی به‌کودک
۵ – پانویس
۶ – منبع

عدم انتساب فرزند نامشروع

زنا عبارت است از نزدیکی مرد بالغ و عاقل با زنی که بر او حرام است، بدون آن‌که عقد نکاح یا شبهه وجود داشته باشد با علم به حرمت و در حال اختیار.

[۱] شهید اول، محمد بن جمال‌الدین، اللمعه الدمشقیّه، ص۲۳۳.

[۲] محقق ثانی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۱۲، ص۱۹۰.

[۳] شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، مسالک الافهام، ج۱۴، ص۳۲۸.

(عبارت محقق حلی در تعریف زنا چنین است. «الزنا هو ایلاج الانسان ذکره فی فرج امراه محرّمه من غیر عقد ولا شبهه.

[۴] محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام، ج۴، ص۱۳۶.

شهید در لمعه، قید «علی قدر الحشفه عالماً مختاراً» را نیز اضافه نموده که به نظر می‌رسد ذکر آن لازم باشد.

[۵] شهید اول، محمد بن جمال‌الدین، اللمعه الدمشقیّه، ص۲۳۳.

) هرگاه در نتیجه رابطه نامشروع (زنا)، طفلی به‌دنیا آمد نسب او ناشی از زنا یا به تعبیر دیگر نامشروع است و طفل را ولد زنا نامند و شرعاً ملحق به زانی نمی‌باشد، اعمّ از این‌که زانی مرد باشد یا زن و یا هر دو، بنابراین در صورتی‌که یکی از آن زن و مرد نمی‌دانسته که رابطه زوجیّت بین آنان موجود نیست و دیگری عالم بوده، طفل نسبت به کسی که می‌دانسته، ولد الزنا و نسبت به دیگری ولد شبهه است. در این حکم بین فقها اختلافی نیست بلکه اجماعی است.

[۶] شیخ طوسی، محمد بن حسن، المبسوط، ج۴، ص۲۰۹.

[۷] شیخ طوسی، محمد بن حسن، المبسوط، ج۵، ص۳۰۷.

[۸] علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام، ج۳، ص۹۹.

[۹] شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، الروضه البهیّه، ج۵، ص۴۳۵.

[۱۰] طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ج۱۲، ص۱۱۱.

[۱۱] شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، مسالک الافهام، ج۷، ص۲۰۲.

[۱۲] شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، مسالک الافهام، ج۸، ص۳۸۳.

دیدگاه محقّق حلی

مرحوم محقّق حلی در این‌باره می‌نویسد: «اگر از نطفه مردی با زنا، فرزند متولّد شود شرعاً به او منتسب نمی‌گردد، زیرا با زنا نسب ثابت نمی‌شود».

[۱۳] محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام، ج۲، ص۲۲۵.

صاحب جواهر در توضیح آن آورده است: «در این‌باره اجماع منقول و محصّل هر دو وجود دارد، بلکه ممکن است ادّعا شود این حکم از ضروریّات فقه است، تا چه رسد به این‌که از روایات استفاده می‌گردد. به تعبیر دیگر روایات وارده در مورد این حکم متواتر است».

[۱۴] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۹، ص۲۵۶-۲۵۷.

فقیهی دیگر گفته است: «در صورتی‌که معلوم باشد طفل از زنا متولّد شده، وجهی برای استناد به قاعده فراش باقی نمی‌ماند».

[۱۵] فاضل اصفهانی، محمد بن حسن، کشف اللّثام، ج۷، ص۵۳۷.

مستند عدم انتساب

مستند این نظریّه علاوه بر اجماع فقها که بدان اشاره شد، روایاتی است در حدّ استفاضه، مانند آن‌که علی بن مهزیار با سند صحیح از محمد بن حسن قمی نقل می‌کند، وی می‌گوید: بعضی از دوستان ما طی نامه‌ای از امام باقر (علیه‌السّلام) سؤال کردند، مردی با زنی زنا کرده و آن زن حامله شده، بعد از حمل، او را به ازدواج خود در آورده است، پس از چندی آن زن صاحب فرزند شده که بسیار شبیه به آن مرد است، آن حضرت در جواب این نامه با خط و خاتم خود نوشت: فرزند از زنا است و ارث نمی‌برد. «فَکَتَبَ بِخَطِّهِ وخاتَمِهِ: اَلْوَلَدُ لِغَیَّهٍ (لام در کلمه لغیّه برای ملکیت مجازی است و غیّه به فتح و یا کسر، به‌معنی زنا است. ولد غیّه، فرزند متولّد شده از زنا را گویند.

[۱۶] علامه مجلسی، محمدباقر، مراه العقول، ج۲۳، ص۲۴۶، باب میراث ولد الزنی، ح۴.

) لا یوُرَثُ

[۱۷] شیخ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۴۹۸، باب ۱۰۱، من ابواب احکام الاولاد، ح۱.

» و نیز روایات دیگری که در این‌باره وارد شده است.

[۱۸] شیخ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۱۹۳، باب ۷۴، من ابواب نکاح العبید، ح۱.

[۱۹] شیخ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۶، ص۲۷۴-۲۷۵، باب ۸، من ابواب میراث ولد الملا عنه، ح۱ و ۴.

همان‌گونه که ملاحظه می‌شود، در این روایت حکم مسلّم فرض شده و از این‌رو امام (علیه‌السّلام) اعلام می‌دارد که این فرزند با توضیحی که در سؤال آمده، زنا‌زاده می‌باشد، بنابراین ملحق به پدر نیست و از او ارث نمی‌برد.

آثار

نسب ناشی از زنا از لحاظ آثار نسب به جز حرمت نکاح، هیچ‌یک از آثار چهارگانه دیگر نسبت ناشی از نکاح صحیح یا شبهه را نخواهد داشت. یعنی در نسب ناشی از زنا مساله‌ای به نام ولایت پدر و جدّ پدری یا حق حضانت پدر و مادر و یا توارث بین فرزند و پدر و مادر و نیز الزام به انفاق نسبت به این فرزند وجود ندارد. تنها اثری که دارد حرمت نکاح است، زیرا حرمت نکاح با اقارب نسبی به اعتبار رابطه خونی است و این‌که ولد الزنا لغتاً و عرفاً و طبیعتاً فرزند زانی می‌باشد (هر چند شارع ابوّت او را نفی کرده است).

مرحوم محقّق به این حکم تصریح نموده و علّت آن را خلقت ولد الزّنا از نطفه زانی می‌داند.

[۲۰] محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام، ج۲، ص۲۲۵.

مرحوم علامه حلی

[۲۱] علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکره الفقها، (طبع قدیم)، ج۲، ص۶۱۳.

و برخی دیگر

[۲۲] طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ج۱۲، ص۱۱۱.

نیز در این‌باره ادّعای اجماع نموده‌اند.

صاحب جواهر در شرح کلام شرائع الاسلام می‌نویسد: «این حکم مورد توافق همه مسلمین است، بلکه از بعضی روایات استفاده می‌گردد حرمت نکاح با اقارب ذاتی است و حرمت شرعی در آن مدخلیتی ندارد، مانند آن‌که زراره نقل می‌کند، از امام صادق (علیه‌السّلام) از ازدواج ذرّیه آدم سؤال شد؟ زیرا بعضی از مردم (از اهل‌سنّت) عقیده داشتند خداوند به حضرت آدم (علیه‌السّلام) امر فرموده در نسل اوّل، دختران خود را به ازدواج پسران خویش در آورد، بنابراین اصل خلقت ذریّه آدم در نسل‌های بعد از دختران و پسران او می‌باشند، حضرت جواب فرمودند: «سُبْحانَ الله وَتَعالی عَنْ ذلِکَ عُلُوّاً کبیراً عَمّا یَقُولُونَ مِن یَقُولُ هذَا».
این گفتار دروغ است، چه کسی این‌گونه گفتار دروغ را می‌گوید؟ چگونه می‌توان قبول کرد خداوند متعال اصل خلقت برگزیدگان از خلق و انبیاء و رسل و مؤمنین و مؤمنات را از حرام آفرید و قدرت نداشت از حلال بیافریند؟ حال آن‌که از آن‌ها در ازل عهد و پیمان گرفت که باید بر پاکی و طهارت و پاکیزگی باشند، به خدا قسم باخبر شدم بعضی از حیوانات، جمع شدن با خواهر خود را نکوهیده و زشت می‌دانند و اگر با خواهر خود به‌طور نا‌خودآگاه جمع شدند، بعد از آن‌که متوّجه گردند خواهرش بوده، آلت تناسلی خود را با دندان می‌گیرند و قطع می‌کنند و بدین‌وسیله خود را می‌کُشند، «لَقَدْ نُبِّئْتُ اَنَّ بَعْضَ الْبَهائِمِ تَنَکَّرَتْ لَهُ اُخْتُهُ فَلَمّا نَزا عَلَیْها… ثُمَّ قَبَضَ عَلَیْهِ بِاَسْنانِهِ ثُمَّ قَلَعَهُ ثُمَّ خَرَّمَیِّتاً».

[۲۳] شیخ صدوق، محمد بن علی، علل الشرائع، ج۱، ص۱۸-۱۹، باب ۱۷، ح۲.

[۲۴] شیخ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۳۶۵-۳۶۶، باب۳، من ابواب ما یحرم بالنسب، ح۴.

دیدگاه حقوق مدنی

ماده ۱۱۶۷ قانون مدنی صریحاً اعلام می‌دارد: «طفل متولّد از زنا ملحق به زانی نمی‌شود». و در مورد آثار نسب ناشی از زنا ماده ۱۰۴۵ قانون مدنی مقرّر می‌دارد: «نکاح با اقارب نسبی ذیل ممنوع است، اگر‌چه قرابت حاصل از شبهه یا زنا باشد…».

هم‌چنین در مورد دیگر آثار مانند، حق ولایت پدر و جدّ پدری و هم‌چنین حق حضانت مادر و پدر چنان‌که از موادّ مربوطه استنباط می‌شود از آثار نسب قانونی است و