توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نام‌گذاری برای کودک ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نام‌گذاری برای کودک ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نام‌گذاری برای کودک ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

نام‌گذاری کودک

از جمله مستحبات و حقوقی که کودک تازه متولد شده برعهده والدین دارد، انتخاب نام شایسته و نیکو است، نام نیکو، بهترین هدیه‌ای است که هر نوزاد در روزهای اوّل زندگی دریافت می‌کند، نام هرکس همیشه با اوست و از او جدا نمی‌شود و همواره در شخصّیت فردی و اجتماعی‌اش مؤثر است لذا دارای اهمیت است. انتخاب نام شایسته برای کودک از چنان اهمیّتی برخوردار است که مستّحب است نوزاد پسر را تا روز هفتم محمّد بنامند، پس از آن اگر خواستند، نامش را تغییر دهند.

فهرست مندرجات

۱ – حق داشتن نام شایسته
۲ – بهترین نام‌ها
۳ – بدترین نام‌ها
۴ – حق اسم در کنوانسیون حقوق کودک
۵ – اهمیت انتخاب نام نیکو در اسلام
۶ – پانویس
۷ – منبع

حق داشتن نام شایسته

مستحب است در روزهای نخست تولّد نوزاد، نام نیکو و شایسته برای او انتخاب شود. این امر از حقوق کودک بر پدر و مادر است و بسیاری از فقها به آن تصریح نموده‌اند.

[۱] شیخ طوسی، محمد بن حسن، النهایه، ص۵۰۱.

[۲] ابن‌ ادریس حلّی، محمد بن منصور، السرائر، ج۲، ص۶۴۶.

[۳] فیض کاشانی، ملامحسن، مفاتیح الشرائع، ج۲، ص۳۶۵.

[۴] محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام، ج۲، ص۵۶۵.

[۵] سبزواری، سیدعبدالاعلی، مهذّب الاحکام، ج۲۵، ص۲۵۸.

[۶] فاضل لنکرانی، محمد، تفصیل الشریعه (کتاب النکاح)، ص۵۲۶.

نام نیکو، بهترین هدیه‌ای است که هر نوزاد در روزهای اوّل زندگی از پدر و مادر خود دریافت می‌کند، هدیه‌ای ماندگار که همیشه با اوست و از او جدا نمی‌شود و همواره در شخصّیت فرد و اجتماعی‌اش مؤثر است و در مورد رعایت این حق در روایات با تعابیر مختلف سفارش شده است.
۱. پیامبر اعظم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) خطاب به امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) فرموده است: حق فرزند بر پدرش این‌ است که نام نیکو برای او انتخاب نماید و او را به نیکی تربیت نموده و به‌کاری شایسته بگمارد. «یا عَلیِ، حَقُ الْوَلَدِ عَلَی ْوالِدِهِ اَنْ یُحَسِّنَ اسْمَهُ وَاَدَبَهُ وَ یَضَعَهُ مَوْضِعاً صالِحاً».

[۷] شیخ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۳۸۹-۳۹۰، باب ۲۲، من ابواب احکام الاولاد، ح۴.

۲. امام صادق (علیه‌السّلام) از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل می‌کند که فرموده است: نام نیک برای خود انتخاب کنید، زیرا در روز قیامت شما را با همان نام می‌خوانند و گفته می‌شود‌ای فلان فرزند فلان برخیز و به سوی نور خود گام بردار و‌ ای فلان فرزند فلان برخیز که نوری نداری. «اِسْتَحْسِنُوا اَسْماءَکُمْ فَاِنَّکُمْ تُدْعَوْنَ بِها یَوْمَ الْقِیامَهِ قُمْ یا فُلانَ بْنَ فُلانٍ الی نُورِکَ وَقُمْ یا فُلانَ بْنَ فُلانٍ لانُورَ لَکَ».

[۸] شیخ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۳۸۹، باب ۲۲، من ابواب احکام الاولاد، ح۲.

۳. هم‌چنین امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) از آن حضرت نقل می‌کند که فرموده است: اوّلین هدیه‌ای که هر یک از شما به فرزندش می‌بخشد نام خوب است، پس نام نیکو برای فرزندان خود انتخاب نمایید. «قالَ رَسُولَ الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): اِنَّ اَوَّلَ ما یَنْحَلُ اَحَدُکُمْ وَلَدَهُ الاِسْمُ الْحَسَنُ فَلْیُحْسِنْ اَحَدُکُمْ اسْمَ وَلَدِهِ».

[۹] محدث نوری، میرزاحسین، مستدرک الوسائل، ج۱۵، ص۱۲۷، باب ۱۴، ح۱.

۴. امام رضا (علیه‌السّلام) می‌فرماید: نخستین احسان و نیکی که پدر در حق فرزندش روا می‌دارد، انتخاب نام زیبا برای اوست، پس لازم است هر یک از شما نام نیکو برای فرزند خود انتخاب کند. «اَوَّلَ ما یَبَرُّ الرَّجُلُ وَلَدَهُ اَنْ یُسَمِّیَهُ بِاسْمِ حَسَنِ، فَلْیُحْسِنْ اَحَدُکُمُ اسْمَ وَلَدِهِ».

[۱۰] شیخ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۳۸۹، باب ۲۲، من ابواب احکام الاولاد، ح۱.

بهترین نام‌ها

انتخاب نام نیک ضمن این‌که تکریم و احترام کودک است، نشان دهنده طرز تفکّر خانواده و آرمان‌ها و الگو‌های مورد علاقه آنان می‌باشد. به همین‌جهت اسلام دستور می‌دهد از نام‌هایی استفاده شود که نشان از هویت اعتقادی دارند و الهام‌بخش و امیدآفرین و حامل پیام و فرهنگ اصیل انسانی و اسلامی می‌باشند و بهترین آن‌ها، نام‌هایی‌ است که دربردارنده معنای عبودیّت خداوند متعال باشد. مانند عبدالله، عبدالرحمن و نیز نام پیامبران و ائمه اطهار (علیهم‌السّلام) و بهترین آن‌ها نام محمّد است.

[۱۱] علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام، ج۳، ص۹۷.

[۱۲] شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، الروضه البهیه، ج۵، ص۴۴۳.

[۱۳] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۱، ص۲۵۳۲۵۴.

[۱۴] امام خمینی، سیدروح‌الله، تحریر الوسیله، ج۲، ص۳۱۰.

[۱۵] فاضل لنکرانی، محمد، تفصیل الشریعه (کتاب النکاح)، ص۵۲۷.

به نمونه‌هایی از روایات وارد شده در این‌باره اشاره می‌گردد:
۱. امام باقر (علیه‌السّلام) می‌فرماید: راست‌ترین نام‌ها این است که بر بندگی خداوند متعال دلالت کند و برترین نام‌ها، اسامی پیامبران است. «اَصْدَقُ الاَسْماءِ ما سُمِّیِ بالْعُبُودِیَّهِ وَاَفْضَلُها اَسْماءُ الاَنْبِیاءِ».

[۱۶] شیخ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۳۹۱، باب ۲۳، من ابواب احکام الاولاد، ح۱.

۲. امام رضا (علیه‌السّلام) می‌فرماید: خانه‌ای که در آن نام محمّد باشد اهل آن در بامداد و شامگاهشان با خیر و برکت همراه خواهند بود. «اَلبَیتُ الَّذِی فیِهِ مُحَمَّدٌ یُصبِحُ اَهلُهُ بِخَیرٍ وَ یُمسُونَ بِخَیرٍ».

[۱۷] شیخ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۳۹۴، باب۲۴، ح۶.

۳. پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید: اگر نام فرزندانتان را محمّد گذاشتید، اکرامش کنید و در مجالس خود برایش جا در نظر بگیرید و با روی گرفته و صورت عبوس با او برخورد ننمایید. «اِذا سَمَّیتُمُ الوَلَدَ مُحَمَّداً فَاَکرِمُوهُ وَ اَوسِعُوا لَهُ فِی المَجلِسِ وَ لا تُقَبِّحُوا لَهُ وَجهًا».

[۱۸] شیخ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۳۹۴، باب۲۴، ح۷.

۴. سلیمان جعفری می‌گوید از امام کاظم (علیه‌السّلام) شنیدم که فرمود: هیچ‌گاه فقر و بیماری به خانه‌ای که در آن نام محمّد، احمد، علی، حسن، حسین، جعفر، طالب، عبدالله و فاطمه باشد، داخل نمی‌شود. «لَا یَدخُلُ الفَقرُ بَیتاً فیهِ اسمُ مُحَمَّدٍ اَو اَحمَدَ اَو عَلِی اَو الحَسَنِ اَوِ الحُسَینِ اَو جَعفَرٍ اَو طالِبٍ اَو عَبدِاللهِ اَو فاطِمَهَ مِنَ النَّساءِ».

[۱۹] شیخ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۶، ص۱۹، ح۸.

۵. سکونی می‌گوید: بر امام صادق (علیه‌السّلام) وارد شدم در حالی‌که محزون و‌ اندوهگین بودم، امام به من فرمود: چرا‌ اندوهگینی؟ عرض کردم: خداوند به من دختری داده است. امام فرمود: ‌ای سکونی، دختر تو سنگینی‌اش بر زمین است و روزی‌اش بر خدا، عمرش از عمر تو جدا و روزی که می‌خورد غیر از روزی توست. سکونی گوید: به خدا سوگند حزن و‌ اندوه من با این گفتار از بین رفت. سپس امام فرمود: او را چه نامیده‌ای؟ عرض کردم: فاطمه. فرمود: آه آه آه، آن‌گاه دست خود را بر پیشانی نهاد… سپس فرمود: حال که او را فاطمه نامیدی هرگز دشنامش مده، نفرینش مکن و او را مزن. «اِذا سَمَّیتَها فاطِمَهَ فَلا تَسُبَّها وَ لا تَلعَنها وَ لا تَضرِبها».

[۲۰] شیخ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۴۸۲، باب۸۷، من ابواب احکام الاولاد، ح۱.

بدترین نام‌ها

از روایات استفاده می‌گردد، استفاده از نام‌های پادشاهان ظالم و فراعنه و دشمنان اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) و نام‌های بی‌محتوا که موجب هتک حیثیت فرد می‌گردد، مکروه است. هم‌چنین نام‌هایی که یادآور قهر و غضب و ستم و ظلم باشد یا دلالت بر صفاتی بنماید که مخصوص خداوند است و نسبت به دیگران کذب و بر خلاف خضوع و بندگی است، مانند خالد، مالک و از این قبیل واژگان، مکروه است.

[۲۱] محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام، ج۲، ص۵۶۵.

[۲۲] ابن‌ ادریس حلّی، محمد بن منصور، السرائر، ج۲، ص۶۴۶.

[۲۳] علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام، ج۳، ص۹۷.

[۲۴] طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل،، ج۱۲، ص۱۳۲.

[۲۵] فاضل هندی، محمد بن حسن، کشف اللثام، ج۷، ص۵۲۷.

روایات بسیاری بر این معنا دلالت دارد، به عنوان نمونه:
۱. امام باقر (علیه‌السّلام) از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل می‌کند که فرموده است: «شَرَّ الاَسمَاءِ ضِرارٌ وَ مُرَّهُ وَ حَربٌ وَ ظالِمُ».

[۲۶] شیخ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۱، ص۳۹۹، باب۲۸، من ابواب احکام الاولاد، ح۵.

قیومی می‌نویسد: مرّه بکسر میم، به معنی شدّت است و به معنی خلطی از اخلاط بدن نیز می‌آید.

[۲۷] قیومی، احمد بن محمد، مصباح المنیر، ص۵۶۸.

بدترین اسامی، ضرر زدن، شدّت، جنگ و ظالم است.
۲. علامه طریحی در کتاب منتخب، ضمن خبر مفصلّی درباره یک مسیحی که از طرف پادشاه روم به حضور رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) رسیده بود، نقل می‌کند که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به او فرمود: نام تو چیست؟ جواب داد، عبدالشمس. فرمود: نامت را تغییر بده و من نامت را عبدالوهّاب گذاشتم. «قالَ رَسُولُ اللهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): مَا اسمُکَ؟ فَقُلتُ: اِسمِی عَبدُالشَّمسِ، فَقالَ لِی: بَدَّلِ اسمَکَ، فَاِنّی اُسَمّیکَ عَبدَ الوَهّابِ».

[۲۸] محدث نوری