توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نابودی باغ (قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نابودی باغ (قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نابودی باغ (قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل نابودی باغ (قرآن) ۴۲ اسلاید در PowerPoint

خداوند در قرآن در آیات متعدد اشاره به ایجاد و پیدایش وانواع باغ‌ها کرده است، در این آیات سبب مادی و معنوی نابودی آنها را بیان می‌کند.

فهرست مندرجات

۱ – عوامل مادی نابودی باغ
۱.۱ – صاعقه
۱.۲ – فرو رفتن آب‌ها
۱.۳ – گردباد آتش‌زا
۲ – عوامل معنوی نابودی باغ
۲.۱ – بخل
۲.۲ – شرک
۲.۳ – غرور
۲.۴ – ناسپاسی
۳ – پانویس
۴ – منبع

عوامل مادی نابودی باغ

صاعقه

صاعقه آسمانی، یکی از عوامل نابودی باغ است:
ودخل جنته وهو ظالم لنفسه… • قال له صاحبه… • فعسی ربی ان یؤتین خیرا من جنتک ویرسل علیها حسبانا من السمآء فتصبح صعیدا زلقا. و در حالی که نسبت به خود ستمکار بود، در باغ خویش گام نهاد،… دوست (با ایمان) وی (در حالی که با او گفتگو می‌کرد) گفت…شاید پروردگارم بهتر از باغ تو به من بدهد و مجازات حساب شده‌ای از آسمان بر باغ تو فرو فرستد، بگونه‌ای که آن را به زمین بی گیاه لغزنده‌ای مبدل کند!

[۱] کهف/سوره۱۸، آیه۳۵.

[۲] کهف/سوره۱۸، آیه۳۷.

[۳] کهف/سوره۱۸، آیه۴۰.

در واقع آن مرد با ایمان و موحد رفیق مغرور خود را هشدار داد که بر این نعمت‌ها دل نبندد چرا که هیچکدام قابل اعتماد نیست.
در واقع او می‌گوید: با چشم خودت دیده، و یا لااقل با گوش شنیده‌ای که صاعقه‌های آسمانی گاهی در یک لحظه کوتاه، باغ‌ها و خانه‌ها و زراعت‌ها را به تلی از خاک، یا زمینی خشک و بی آب و علف تبدیل کرده است. و نیز شنیده یا دیده‌ای که گاهی یک زمین لرزه شدید قنات‌ها را فرو می‌ریزد، چشمه‌ها را می‌خشکاند، آن چنان که قابل اصلاح و مرمت نیستند. تو که اینها را می‌دانی این غرور و نخوت برای چیست؟! تو که این صحنه‌ها را دیده‌ای این همه دلبستگی چرا؟! چرا می‌گویی باور نمی‌کنم این نعمت‌ها هرگز فانی بشوند، بلکه جاودانه خواهند ماند، این چه نادانی و ابلهی است؟!

[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۴۳۴-۴۳۵.

فرو رفتن آب‌ها

فرو رفتن آب‌ها و منابع آبی از جمله عوامل نابودی باغ‌ها می‌باشد:
فعسی ربی ان یؤتین خیرا من جنتک ویرسل علیها حسبانا من السمآء فتصبح صعیدا زلقا• او یصبح مآؤها غورا فلن تستطیع له طـلبا. شاید پروردگارم بهتر از باغ تو به من بدهد و مجازات حساب شده‌اى از آسمان بر باغ تو فرو فرستد، بگونه‌اى که آن را به زمین بى‌گیاه لغزنده‌اى مبدّل کند! و یا آب آن در اعماق زمین فرو رود، آن گونه که هرگز نتوانى آن را به دست آورى!»

[۵] کهف/سوره۱۸، آیه۴۰ – ۴۱.

این دو آیه همانطور که قبلا بدان اشاره شد سخن مرد مؤمن در رد کلام رفیق کافرش است که بر او استعلاء و تکبر ورزید، و این ردش از بیان سابقش استخراج شده که حاصلش این است که: وقتی جریان همه امور به مشیت خدای تعالی و حول و قوه او باشد، پس او تو را دارای مال و فرزند و نفرات بیشتری کرده، و این کار مربوط به او است نه به تو، تا باعث به خود بالیدنت شود و مجوزی باشد که بر من تکبر ورزی. وقتی مربوط به او شد ممکن است او باغی بهتر از باغ تو به من بدهد و باغ تو را ویران کند و مرا به حالتی بهتر از حالت امروز تو، و تو را به حالتی بدتر از حالت امروز من در آورد، و مرا غنی‌تر از تو گردانیده تو را فقیرتر از من کند. و ظاهر کلام چنین می‌نماید که کلمه ترن در جمله، ان ترن انا اقل منک…، از ماده، رای، به معنای اعتقاد باشد. و بنابراین، فعل مذکور از افعال قلوب خواهد بود. و ضمیر، انا، ضمیر فصلی است که میان دو مفعول فعل مزبور که در اصل مبتداء و خبر بوده‌اند فاصله شده است. ممکن هم هست از ماده رؤیت به معنای دیدن باشد، و آن وقت ضمیر نامبرده ضمیر فاعلی است که مفعول را که در ظاهر لفظ حذف شده تاکید می‌کند.
و معنای آیه شریفه این است که اگر اعتقاد داری (و یا اگر می‌بینی) که من از جهت مال و فرزند دست کمی از تو دارم، و تو در این جهت از من جلوتری، باری زمام امر به دست پروردگار من است، و چون چنین است هیچ بعدی ندارد، و بلکه امید آن هست که پروردگار من جنتی بهتر از جنت تو به من بدهد، و جنت تو را هدف تیرهای بلای خود قرار داده بلائی آسمانی چون سرما و یا باد داغ هلاک کننده و یا صاعقه و امثال آن بر آن بفرستد، و به صورت زمینی خشک و خالی از درخت و زراعت در آورد، و یا بلائی زمینی بر آن مسلط ساخته آب چشمه‌اش را قبل از آنکه به زمین تو برسد در زمین فرو برد و چشمه را خشک کند.

[۶] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۳، ص۴۳۷-۴۳۸.

گردباد آتش‌زا

گردباد آتش زا، یکی دیگر از علت‌های نابودی باغ است:
ایود احدکم ان تکون له جنه… فاصابها اعصار فیه نار فاحترقت…
آیا کسی از شما دوست دارد که باغی از درختان و گردبادی (کوبنده)، که در آن آتش (سوزانی) است، به آن برخورد کند و شعله ور گردد و بسوزد؟!

[۷] بقره/سوره۲، آیه۲۶۶.

این مثلی است که خدای تعالی آن را برای کسانی زده که مال خود را در راه خدا انفاق می‌کنند، ولی با منت نهادن و اذیت کردن پاداش عمل خود را ضایع می‌نمایند و دیگر راهی به بازگرداندن آن عمل باطل شده به عمل صحیح را ندارند، و انطباق مثل با ممثل بسیار روشن است، برای اینکه اینگونه رفتارها که اعمال آدمی را باطل می‌سازد بی جهت و بی منشا نیست، کسانی اینطور اجر خود را ضایع می‌کنند که در دل دچار بیماری‌های اخلاقی از قبیل مال دوستی، جاه دوستی، تکبر، عجب، خودپسندی، بخل شدید و… هستند، بیماری‌هایی که نمی‌گذارد آدمی مالک نفس خود باشد، و مجالی برای تفکر و سنجش عمل خویش و تشخیص عمل نافع و مضر را بدهد، و اگر مجال می‌داد و آدمی تفکر می‌کرد هرگز به چنین اشتباه و خبطی مرتکب نمی‌شد.

[۸] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۲، ص۶۰۳.

مقصود از «اعصار»، گردباد است.

[۹] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲، ۱۸۹.

عوامل معنوی نابودی باغ

بخل

نابودی باغ بر اثر صاعقه، به علت بخل صاحبانشان است:
انا بلونـهم کما بلونا اصحـب الجنه اذ اقسموا لیصرمنها مصبحین… • فطاف علیها طـائف من ربک وهم نائمون• فاصبحت کالصریم… • ان لایدخلنها الیوم علیکم مسکین. ما آنها را آزمودیم، همان گونه که «صاحبان باغ» را آزمایش کردیم، هنگامی که سوگند یاد کردند که میوه‌های باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند. اما عذابی فراگیر (شب هنگام) بر (تمام) باغ آنها فرود آمد در حالی که همه در خواب بودند، و آن باغ سرسبز همچون شب سیاه و ظلمانی شد! «مواظب باشید امروز حتی یک فقیر وارد بر شما نشود!»

[۱۰]