توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میهمان در سیره نبوی ۶۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میهمان در سیره نبوی ۶۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل میهمان در سیره نبوی ۶۷ اسلاید در PowerPoint :

جایگاه پاورپوینت کامل میهمان در سیره نبوی ۶۷ اسلاید در PowerPoint

میهمان‌ داری و میهمان‌ نوازی از نشانه‌ها و جلوه‌های روحیه فتوت و جوانمردی است. میهمان‌ نوازی و پذیرایی از میهمان از خصائص و ویژگی‌هایی است که در سیره رسول ‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بسیار مورد توجه و تاکید قرار گرفته است.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – تفضل خدا در مهمان‌نوازی
۳ – تشویق به میهمان‌پذیری
۴ – نکوهش خانه‌ بی‌میهمان
۵ – تشویق به پذیرفتن دعوت مؤمن
۶ – میهمانی به خاطر خدا
۷ – آداب میهمان‌ نوازی
۸ – آداب میهمانی
۹ – حد میهمانی
۱۰ – تکلف در مهمانی
۱۱ – مهمان‌ نوازی در سیره نبوی
۱۲ – میهمانی رفتن با اجازه میزبان
۱۳ – پاداش دادن به میزبان
۱۴ – پانویس
۱۵ – منبع

مقدمه

ضیافت و داشتن دستی باز و سفره‌ای گشوده و عطایی پیوسته و میهمان‌ داری و میهمان‌ نوازی از نشانه‌ها و جلوه‌های روحیه فتوت و جوانمردی است که در آموزه‌های دینی‌مان از آن بعنوان خصلتی شایسته و خویی پسندیده از آن یاد شده است.
نظر به اهمیت والای میهمان و میهمان‌ نوازی در سیره و کلام رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، برآنیم که در حد توان، به بررسی آیین مهمانی و مهمان‌داری از نگاه آن حضرت پرداخته، مهمان‌ دوستی و مهمان‌ نوازی رسول ختمی‌ مرتبت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را بازگو نماییم.

تفضل خدا در مهمان‌نوازی

رسول ‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مهمان‌ دوستی و مهمان‌ نوازی را از تفضلات خداوند به بندگان خاصش دانسته، فرمودند کسی جز مؤمن پرهیزگار پذیرایی از میهمان را دوست ندارد و از او پذیرایی نمی‌کند.

[۱] عاملی، شیخ حر، وسائل الشیعه، تحقیق عبد الرحیم ربانی شیرازی، ج۲۴، ص۲۷۹، بیروت، دار التراث العربی.

نقل است روزی رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بر مردی گذر کرد که صاحب گاو و شتر بود و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را میهمان نکرد؛ اما بر زنی عبور کرد که تنها چند بره داشت، او یکی از بره‌ها را برای رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) سر برید. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به اصحاب فرمودند به این دو نفر بنگرید به راستی که این قبیل خصلت‌ ها دست خداست هر کس را که بخواهد خوی نیک دهد می‌دهد.

[۲] کاشانی، ملا محسن، المحجه البیضاء فی تهذیب الاحیاء، تحقیق علی اکبر غفاری، ج۳، ص۳۲، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم.

تشویق به میهمان‌پذیری

میهمان‌ نوازی و پذیرایی از میهمان از خصائص و ویژگی‌هایی است که در سیره رسول ‌خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بسیار مورد توجه و تاکید قرار گرفته است. پیامبرخدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از میهمان، بعنوان راهنمای راه بهشت یاد کرده،

[۳] شعیری، تاج الدین، جامع الاخبار، ج۱، ص۱۳۶، قم، انتشارات رضی، ۱۳۶۳ش.

او (میهمان) را هدیه ارزشمند الهی معرفی کرده‌اند، ایشان فرمودند: «هرگاه خداوند اراده خیری به قومی‌ بکند به سویش هدیه می‌فرستد» گفتند: «آن هدیه چیست؟» فرمود: «میهمان؛ میهمانی که روزی را نازل می‌کند و گناه اهل خانه را می‌برد»

[۴] متقی هندی، علی، کنزل العمال فی سنن الاقوال و الافعال، تحقیق شیخ بکری حیانی، تصحیح شیخ صفوه السقا، ج۹، ص۲۶۷، بیروت، مؤسسه الرساله، ۱۹۸۹.

[۵] ابن ابی فراس، ورام، مجموعه ورام، ج۱، ص۶.، قم، مکتبهالفقیه.

[۶] شعیری، تاج الدین، جامع الاخبار، ص۱۳۶.

هم از ایشان (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روایت شده که فرمودند: «مادامی‌ که امتم دوستی خود را بر یکدیگر آشکار کنند و امانت را ادا کنند و از حرام خدا پرهیز کرده و از میهمان پذیرایی کنند و نماز را به پا دارند و زکات دهند خیر و ‌برکت از ایشان گرفته نمی‌شود و اگر جز این باشد به قحطی و خشک سالی مبتلا می‌شوند.»

[۷] عاملی، شیخ حر، وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۲۵۴.

[۸] شعیری، تاج الدین، جامع الاخبار، ص۱۳۶.

ایشان پذیرایی از میهمان را از کفارات گناه مؤمن برشمرده؛

[۹] کاشانی، ملا محسن، المحجه البیضاء، ج۳، ص۳۲.

بر آن تاکید می‌ورزیدند. نقل است که مردی به رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) عرض کرد: «پدر و مادرم فدایت برنامه‌ زندگی‌ام این است که وضو را به طور کامل انجام می‌دهم، نماز می‌خوانم، زکات مالم را هم به موقع می‌پردازم و از میهمان با آغوش باز و به خاطر خدا پذیرایی می‌کنم.» حضرت فرمود: «آفرین آفرین آفرین بر تو باد جهنم راهی به سوی تو ندارد اگر چنین باشی خداوند تو را از هرگونه بخل پاک ساخته است.»

[۱۰] حمیری قمی، عبدالله بن جعفر، قرب الاسناد، ص۷۵، تهران، انتشارات کتابخانه نینوا.

[۱۱] عاملی، شیخ حر، وسائل الشیعه، ج۲۴، ص۲۸۰.

از جمله دلایلی که بعضی از مردم را از پذیرفتن میهمان باز داشته و فرارشان را از پذیرش مهمان باعث شده، ترس از مخارج مهمانی است؛ اما رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مهمان را موجب خیر و برکت معرفی کردند و ‌فرمودند: «خانه‌ای که در آن اطعام می‌شود خیر و برکت سریعتر از فرو رفتن تیغ در کوهان شتر، به آن می‌رسد.»

[۱۲] کلینی، ابو جعفر محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۴، ص۵۱، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش.

[۱۳] تمیمی، نعمان بن محمد، دعائم الاسلام، ج۲، ص۱۰۶، مصر، دارالمعارف، ۱۳۸۵.

نکوهش خانه‌ بی‌میهمان

پیامبرخدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) خانه‌ای را که در آن مهمان داخل نمی‌گردد خوش نداشتند و می‌فرمودند: «در آن خانه‌ای که میهمان وارد نمی‌شود در آن خانه ملائکه هم فرود نمی‌آیند.»

[۱۴] شعیری، تاج الدین، جامع الاخبار، ص۱۳۶.

[۱۵] محدث نوری، حسین، المستدرک الوسائل، ج۱۶، ص۲۵۸، قم، آل البیت، ۱۴۰۸.

ایشان کسانی را که از قبول مهمان شانه خالی می‌کردند مورد سرزنش قرار داده می‌فرمودند: «در کسی که میهمان قبول نمی‌کند خیری نیست.»

[۱۶] نوری، حسین، المستدرک الوسائل، ص۲۵۸.

[۱۷] شعیری، تاج الدین، جامع الاخبار، ص۱۳۶.

[۱۸] کاشانی، ملا محسن، المحجه البیضاء، ج۳، ص۳۲.

و نیز می‌فرمودند: «بئس القوم لا ینزلون الضیف؛ بد قومی‌اند کسانی که میهمان به خانه نمی‌آورند.»

[۱۹] علی بن حسام، علاءالدین، کنزل العمال، ج۹، ص۲۴۴.

[۲۰] شیبانی، محمد بن حسن، الجامع الصغیر، ج۱، ص۴۹۱، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۹۸۱.

تشویق به پذیرفتن دعوت مؤمن

پذیرفتن دعوت مسلمانان از سوی برادر مسلمانش از مؤکدات رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به دیگر مسلمانان است که در سیره و گفتار آن حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، به شدت مورد توجه و تاکید قرار گرفته بود؛ ایشان خطاب به تمامی‌ مسلمانان فرمودند: «به حاضر و غائب امت خود سفارش می‌کنم که دعوت مسلمان را اگرچه به فاصله پنج میل هم باشد بپذیرند که این عمل از دیانت است.»

[۲۱] کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۶، ص۲۷۶.

[۲۲] عسقلانی، ابن حجر، التهذیب، ج۹، ص۹۴، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵.

[۲۳] کاشانی، ملا محسن، المحجه البیضاء، ص۶۰.

ایشان نپذیرفتن دعوت مؤمنان را به دور از ادب معرفی کرده

[۲۴] حمیری، عبدالله بن جعفر، قرب الاسناد، ص۷۴.

[۲۵] عاملی، شیخ حر، وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۱۴۵.

می‌فرمودند: «اگر مؤمنی مرا به خوردن پاچه گوسفندی دعوت کند می‌پذیرم و این جزو دین است.»

[۲۶] کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۶، ص۲۷۴.

[۲۷] خالد برقی، احمد بن محمد، المحاسن، ج۲، ص۴۱۱، قم، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱ق.

البته نکته قابل تذکر در اینجا این است که حضرت از نپذیرفتن دعوت مؤمن کراهت داشتند و گرنه به فرموده خود ایشان، مسلمانان از پذیرش دعوت منافقین و فاسقین بر حذر داشته شدند چنان که حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به ابوذر توصیه فرموده بودند که «لا تاکل طعام الفاسقین».

[۲۸] طوسی، ابی جعفر محمد بن علی، امالی، ص۵۳۵، قم، انتشارات دارالثقافه، ۱۴۱۴.

[۲۹] طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص۴۶۵، قم، ۱۴۱۲.

میهمانی به خاطر خدا

اما آن‌چه که نباید در مهمانی رفتن‌ها و مهمانی‌دادن‌ها از آن غافل بود این است که مهمانی باید تنها به خاطر خدا و در جهت تکریم و بزرگداشت برادر مؤمن انجام گیرد نه بخاطر ریا و طمع‌ورزی و یا چیزهایی امثال این. از این‌رو رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در توصیه‌های خود به ابوذر فرمودند که: «ای ابوذر به کسی که او را به خاطر خدا دوست داری از غذای خود بخوران و از غذای کسی که به خاطر خدا تو را دوست دارد بخور.»

[۳۰] طوسی، ابی جعفر محمد بن علی، امالی، ص۵۳۵.

[۳۱] دیلمی، حسن بن ابی‌ الحسن، اعلام الدین، ص۱۹۸، قم، مؤسسه آل البیت (علیه‌السّلام)، ۱۴۰۸.

[۳۲] طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص۴۶۵.

آداب میهمان‌ نوازی

تکریم و احترام به میهمان اساس ادب در ضیافت‌هاست. روایات بسیاری از رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در باب تکریم و تعظیم شان میهمان وارد شده است روایاتی که در آن به مکرر فرموده بودند که «هر که به خدا و روز قیامت ایمان دارد باید میهمانش را گرامی‌ بدارد.»

[۳۳] کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۲، ص۶۶۷.

[۳۴] شعیری، محمد، جامع الاخبار، ص۱۳۶.

[۳۵] حنبل، احمد بن محمد، مسند، ج۲۶، ص۲۹۵، بیروت، دار صادر.

از مصادیق و جلوه‌های تکریم میهمان غذا خوردن همراه میهمان است از این‌ رو رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرمودند: «هر کس دوست دارد که خدا و رسولش او را دوست بدارند پس با مهمانش غذا بخورد»

[۳۶] ورام، مسعود بن عیسی، مجموعه ورام، ج۲، ص۱۱۵.

هم‌چنین می‌فرمودند: «هر کس غذای خود را با میهمانش بخورد میان او و پروردگارش هیچ پرده‌ای (حجابی) نباشد.»

[۳۷] ورام، مسعود بن عیسی، مجموعه ورام، ج۲، ص۱۱۵.

ایشان میزبان را از روزه گرفتن مستحبی نهی‌ کردند چرا که این کار ممکن است باعث ‌شود که میهمان در رو در بایستی گیر کند و زودتر دست از غذا بکشد.

[۳۸] شیخ صدوق، أبی جعفر محمد بن علی ابن الحسین، علل الشرایع، ج۲، ص۳۸۴، قم، انتشارات مکتبه الداوری.

[۳۹] کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۴، ص۱۵۲.

هم‌چنین رسول‌ خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) میزبان را از اموری که موجبات به زحمت افتادن میهمان را فراهم می‌آورد باز داشته

[۴۰] کاشانی، ملامحسن، المحجه البیضاء، ص۳۱.

‌فرمودند: «میهمان را به زحمت و سختی نیندازید تا اینکه او را عصبانی کنید پس اگر او را عصبانی کنید به تحقیق که خدا را عصبانی کرده‌اید و کسی که خدا را عصبانی کند خدا بر او خشم می‌گیرد.»

[۴۱] کاشانی، ملامحسن، المحجه البیضاء، ص۳۱-۳۲.

به خدمت گرفتن میهمان نیز از دیگر اموری است که از سوی رسول ‌خدا (صلی‌