توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میرزا محمد ثقفی تهرانی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میرزا محمد ثقفی تهرانی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میرزا محمد ثقفی تهرانی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل میرزا محمد ثقفی تهرانی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

پاورپوینت کامل میرزا محمد ثقفی تهرانی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint از فقهاء و مفسران معاصر و متوفای سال ۱۴۰۶ هجری قمری می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – زندگینامه
۲ – دانش اندوزی
۳ – در محضر استادان
۳.۱ – آیه الله سید ابوالحسن رفیعی قزوینی
۴ – تلاش‌های علمی
۵ – تالیفات
۶ – رایحه‌ای روان بخش
۷ – تفسیر روان جاوید
۸ – در عرصه شعر و شاعری
۹ – خانواده وی
۱۰ – ویژگی ها
۱۱ – روح توسل
۱۲ – پیوندی پاک
۱۳ – به سوی سرای جاوید
۱۴ – پانویس
۱۵ – منبع

زندگینامه

در جمادی الثانی سال (۱۳۱۳ هـ. ق.) حاج میرزا ابوالفضل تهرانی صاحب فرزندی گردید که او را محمد نامیدند.

[۱] گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۴۱۲ و ۴۱۳.

ولادت این کودک، فضای زندگی را سرشار از صفا ساخت میرزا ابوالفضل از این که خداوند خانه اش را با میلاد این نوزاد، غرق شادی نموده است، به درگاه الاهی سپاس گفته و با خود زمزمه می‌کند: «امید آن که به فضل پروردگار، فرزندم آینده‌ای درخشان داشته و در سلک کاروان فضیلت و تقوا درآید و در حفاظت از میراث علمی و فرهنگی این خاندان بکوشد».
میرزا ابوالفضل با استعانت از خداوند متعال و برخورداری از توانایی‌های علمی و اخلاقی، کمال کوشش را در تربیت این کودک به کار برد و به تدریج او را با قرائت قرآن، ادبیات فارسی و مقدمات عربی آشنا کرد. تلاش وی این بود که فرزندش، انسانی صالح و فرزانه و به دور از تعلقات دنیوی رشد یابد.
نصایح پرمایه پدر و تذکرات ارزنده او، گوش جان محمد را نوازش می‌داد و کشتزار ذهن و اندیشه اش با جرعه‌های ناب حکمت والدش آبیاری می‌گردید. استعداد و اشتیاق درونی و راهنمایی‌های پدر موجب گردید تا وی حتی در دوران طفولیت به همه مناظر طبیعی و تاریخی به دیده عبرت بنگرد و مشاهداتش با نتیجه گیری‌های عالی توام گردد و بذرهای معرفت و حکمت در نهاد وجودش شکوفا شود.

دانش اندوزی

محمد که حتی در دوران کودکی از آموختن غفلت نداشت و سرلوحه زندگی اش تحصیل معارف دینی و آراستن روح و روان به فضایل بود، پس از آن که دوران کودکی را پشت سر نهاد، تصمیم گرفت فراگیری علوم اسلامی را با جدیت ادامه دهد لذا محضر استادانی چون: آقا میرزا کوچک، آقا شیخ بزرگ و اخوان ساوجیان، را مغتنم شمرد و مقدمات، ادبیات، سطوح،فقه و اصول را نزد این بزرگواران آموخت.

[۲] اختران فروزان ری و تهران، شریف رازی، ص۲۲۳.

وی در سال ۱۳۴۱ هـ ق برای تکمیل مدارج علمی به شهر مقدس قممهاجرت نمود. او با شنیدن کمالات معنوی و توانایی علمی آیه الله حاج شیخ عبدالکریم حائری، عزم خود را جزم نموده و به حوزه درسی این فقیه والامقام راه یافت تا یک دوره فقه و اصول را نزدش فراگیرد.
از آنجا که این طلبه جوان و جویای معرفت، روح و قلب خویش را با عشق و ارادت به ساحت مقدس ستارگان درخشان آسمان امامت سرشار ساخته بود و تمام وجودش از توسل موج می‌زد، با اخلاص ویژه، قریحه شعری خویش را به کار گرفت و قصیده بلندی برای حضرت مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف سرود که در آن نقش توسل به خوبی مشهود است در بخشی از این سرود آمده است:
‌ای حضرت صاحب زمان، ‌ای پادشاه انس وجان• • • لطفی نما بر شیعیان، تایید کن دین مبین
توفیق تحصیلم عطا فرما و زهد بی ریا• • • تا گردم از لطف خدا، از عالمین عاملین
خاصه کنون که فیض حق، مدحت سرودم آن چنان• • • کز خامه ریزد بر ورق، جای مرکب انگبین
من گر چه از فرط گنه، شرمنده و زارم ولی• • • شادم که خاکم کرده حق، با آب مهر توعجین..

[۳] روان جاوید، ج۵، پایان کتاب.

آیه الله حاج شیخ عبدالکریم حائری به استعداد شاگردان توجه داشت و برای رشد طلبه‌های برجسته، کوشش و نظارت بیشتری می‌نمود. میرزا محمد ثقفی در زمره این افراد بود که علاوه بر روابط استادی و شاگردی، رابطه‌ای صمیمانه با مربی عالی قدرش داشت و همواره به یاد محبت‌های بی دریغ و مخلصانه آیه الله حائری بود و از او قدردانی و حق شناسی می‌کرد.

[۴] خورشید حوزه‌های علمیه، محمدی اشتهاردی، ص۱۲۸.

افتخار دیگر حاج میرزا محمد ثقفی این بود که همراه شاگردان برجسته و مشهوری چون آیات عظام: امام خمینی، گلپایگانی، اراکی،مرعشی نجفی، سید محمدتقی خوانساری و سید احمد خوانساری در درس استاد حاضر می‌گردید.
«درر الاصول» که به آن «درر الفوائد» نیز می‌گویند، شامل همه مباحث علم اصول جزء بحث اجتهاد و تقلید است که آیه الله حائری آن را از تقریرات درس استادش آیه الله سید محمد فشارکی استخراج و تنقیح نموده است. این اثر که در زمان حیات آن مرحوم در دو جلد انتشار یافت، محور بحث‌های اصولی محققان و مراجع بزرگ قرار گرفت. آیه الله حاج میرزا محمد ثقفی این اثر را مورد بررسی علمی قرار داد و حواشی ارزنده‌ای بر آن نگاشت که به نام «غرر العوائد» معروف است. وی در آغاز این شرح و حاشیه گفته است:
این نوشته‌ها قسمتی از مطالبی است که از محضر درس شیخ اجل و استاد اعظم استفاده کرده‌ام که خداوند به برکت او، زمین را پر از علمای عادل و فقهای بزرگ و متبحر کرده که آنها مراجع تقلید مردم در شهرهای اسلامی شوند. خداوند عالی‌ترین پاداش‌ها را از ناحیه اسلام به این شخص بزرگ که نامش را در آفاق منتشر ساخت، عطا فرماید.
آنگاه اشعاری به زبان عربی در مدح استاد خود ذکر می‌کند که ترجمه اش چنین است:
او علامه روزگار، پناه همه مردم، فریادرس زمان و محور دائره علم و عمل است.
افکار و اندیشه هایش، گوهرهایی است که درخشندگی شعاع انوارش همانند تابش ماه است و لذتی شیرین تر از عسل دارد.
به وسیله این گوهرهای درخشان، گره‌های فقه گشوده شده و دریافت فقاهت از برای او از جانب شرع مقدس، احکام به وسیله این زیورها آراسته گردید.
زعامت و ریاست دین بر قامت این عالم بزرگوار استوار گشت و پس از او در جهان جای بازکرده و به یادگار از او جاوید و آشکار گشت.

[۵] آیهالله مؤسس، علی کریمی جهرمی، ص۱۰۴ و ۱۰۵.

فقیه فرزانه، آقا میرزا یوسف ایروانی می‌نویسد:
حاج میرزا محمد ثقفی دو دوره اصول خارج و عمده مباحث فقهی را از بحث رئیس الشیعه، مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی ـ رضوان الله علیه ـ استفاده نمود و وی به خط شریف خویش به مقام اجتهاد و اعتماد او تصریح نمود.

[۶] ترجمه روان جاوید، جلد اول، پایان جلد.

آیه الله آقا شیخ ابوالقاسم قمی (قدس سره) که از سوی آیه الله حائری مسئولیت امتحان فضلای حوزه علمیه قم را داشت، اجتهاد آیه الله ثقفی را تصدیق کرده و می‌نویسد:
«… عالم عادل، فقیه کامل، جامع فضایل، مورد وثوق و معتمد، میرزا محمد فرزند حاج میرزا ابوالفضل تهرانی از تهران به شهر مقدس قم مهاجرت نمود تا به تکمیل علم و عرفان بپردازد که پس از تحمل رنج و زحمت، به مقام اجتهاد و استنباط رسید. بر او این نعمت بزرگ و منزلت رفیع گوارا باد (و ذلک فضل الله یوتیه من یشاء) و او را به مراعات احتیاط و پرهیزگاری توصیه می‌کنم و از وی می‌خواهم مرا در دعاهای خود فراموش نکند، کما این که من هم او را به هنگام دعا از یاد نمی‌برم. این متن در تاریخ ۲۲رمضان سال (۱۳۴۷ هـ. ق.) تحریر گردیده است.» (تصویر دستخط آیهالله شیخ ابوالقاسم قمی در خاتمه جلد پنجم تفسیر روان جاوید آمده است.)

در محضر استادان

پس از تاسیس حوزه علمیه قم توسط آیه الله حائری و مهاجرت طالبان علم و معارف دینی به قم، وجود مدرسان عالی مقام و ممتاز ضرورت پیدا کرد. لذا مؤسس حوزه از برخی عالمان طراز اول شهرها دعوت نمود یکی از این افراد، آقا شیخ محمدرضا نجفی مسجدشاهی (۱۳۶۲-۱۲۸۷هـ. ق.) است.
حاج میرزا محمد ثقفی محفل درسی این فقیه فاضل را مغتنم شمرد و سطوح عالی فقه و اصول را نزد وی فراگرفت و از ایشان به دریافت اجازه عامه ـ مشتمل بر سه طریق متصل به امام علیه‌السّلام ـ با تصریح به اهلیت فتوا نائل شد.
آیه الله مسجدشاهی در اجازه‌ای که در سوم شعبان سال (۱۳۴۵ هـ. ق.) برای آیه الله ثقفی صادر نموده است، او را عالم فاضل کامل، عماد علمای اعلام، عمید فقیهان اهل بیت، ثقه الاسلام و مستنبط احکام دانسته و به عنوان کسی که در شرف حسب و نسب جامعیت دارد، معرفی کرده و تاکید نموده است: به دلیل استمرار در کسب علوم از سنین کودکی و اهتمام در فراگیری مشکلات فقهی و پشت سر نهادن ریاضت‌ها و رنج‌های این مسیر، از قدرت اجتهاد برخوردار شده و به این مرتبه رسیده و قادر است با دلایل محکم و استوار، مسایل مورد نیاز و احکام شرعی را درک کند.

آیه الله سید ابوالحسن رفیعی قزوینی

این عالم بزرگوار (۱۳۵۹-۱۳۱۰ هـ. ق.) نیز تصمیم می‌گیرد که از قزوین به قم بیاید تا هم دانش فقهی و اصولی خود را در مکتب آیه الله حائری به کمال رساند و هم علوم عقلی را در این حوزه رواج دهد. آن جناب در قم مورد عنایت مؤسس حوزه قرار گرفته و به امر ایشان در رمضان (۱۳۴۴هـ. ق.) در مسجد بالاسر حرم بر کرسی تدریس می‌نشیند.
حاج میرزا محمد ثقفی نزد آیه الله رفیعی بخش‌هایی از اسفار اربعه ملاصدرا و شرح منظومه حکیم سبزواری را آموخت. مرحوم ثقفی مباحث حکیم رفیعی قزوینی را در شرح منظومه تقریر نمود و حواشی ارزنده‌ای بر آن نگاشت.

[۷] مجموعه رسایل و مقالات فلسفی حکیم رفیعی قزوینی، مقدمه غلامحسین رضانژاد.

آن فرزانه عالی قدر نیز اجازه جامعی برای شاگردش در علوم عقلی و نقلی نوشت که در آن، وی را در زمره علمای اعلام و محققین فضلا و فقیهان بزرگ، که بندگان خدا به وجود آنان هدایت می‌شوند و طریق استوار را طی می‌کنند، قلمداد نمود و افزود:
نامبرده، عالم عاملی است که به اخلاق حسنه و ملکات پسندیده آراسته می‌باشد و اهل ورع و تقوا است و در بین اقران و همگنان، برجستگی و مهارت در علوم شرعی، فقهی، اصولی و الاهی دارد. او در قم بهره وافری از علوم عقلی و قواعد حکمت و تحقیق و تدقیق در این معارف برد و موفق گردید احکام شرعی را از مدارک مشخص استنباط کند و به حد اجتهاد نائل گردد و رتبه حکم و افتاء را از آن خود سازد. و بر مردم است که بر فتاوی او اعتماد نمایند و در مخاصمات و منازعات به آنچه او حکم می‌دهد، راضی شوند. و به او اجازه دادم که از کتب اربعه مشهور و سایر کتب حدیث چون وسایل الشیعه، وافی،بحارالانوار و سایر کتب حدیث، زیارات،ادعیه و… روایت نقل کند. این اجازه و تصدیق، در تاریخ یازدهم شعبان ۱۳۴۵هـ. ق. توسط رفیعی قزوینی صادر گردیده است. (متن این اجازه اجتهاد و روایت در خاتمه جلد پنجم روان جاوید درج شده است.)
یکی از سه طریق اجازه روایتی آیه الله ثقفی قابل توجه است. زیرا سلسله سند آن از طریق علمای اصفهان و قزوین به علامه مجلسی می‌رسد:
«… خبر داد مرا استاد علامه شیخ فتح الله شیرازی اصفهانی معروف به شریعت و سید حسن صدرالدین عاملی و حاج سید محمد قزوینی از سید مهدی قزوینی از عمویش سید باقر قزوینی از دایی او علامه بحرالعلوم از سید حسین قزوینی صاحب معارج الاحکام فی شرح مسالک الافهام و شرایع الاسلام از پدرش امیر میرزا ابراهیم فرزند امیر معصوم از مولا محمدباقر مجلسی…» .
اجازات دیگر اجتهاد و روایت ایشان، عبارتند از:
اجازه اجتهاد از آیه الله سید ابوالحسن اصفهانی، آیه الله آقا سید محمدتقی خوانساری و مرحوم آقا ضیاءالدین عراقی.

تلاش‌های علمی

آیه الله حاج میرزا محمد ثقفی پس از هفت سال اقامت در شهر مقدس قم، در سال ۱۳۴۸ هـ. ق به تهران بازگشت و با کوله باری از اندوخته‌های علمی و معنوی به فعالیت‌های علمی، فرهنگی و تبلیغی پرداخت و صیانت از ارزش‌های دینی را به طور جدی مورد توجه قرار دادو در این راه زحمت‌های وافری را پذیرا گردید.
ایشان در مدرسه سپهسالار (شهید مطهری کنونی) در رشته فقه، اصول و معارف عقلی، تدریس و اقامه جماعت داشت. کتابخانه مفصلی در خانه تدارک دیده بود که در آن، نسخه‌های نفیسی از آثار علمای گذشته و نیز نوشته‌های ارزشمند جد فاضلش آیه الله حاج میرزا ابوالقاسم کلانتر و پدر دانشمندش آیه الله حاج میرزا ابوالفضل کلانتر تهرانی و برخی از تالیفات استادان علمای معاصر را نگهداری می‌نمود. نامبرده این کتابخانه مفصل را به مدرسه سپهسالار اهدا نمود تا در آن جا به عنوان مجموعه‌ای گرانبها و میراثی ارزشمند حفظ شود و نیز مشتاقان دانش از منابع آن استفاده کنند. (مصاحبه با خانم خدیجه ثقفی، فرزند آیهالله ثقفی و همسر امام خمینی)

[۸] مجله ندا، سال اول، شماره اول.

تالیفات

آیه الله ثقفی به تالیف و تحقیق نیز مبادرت نمود و آثاری چند در مباحث حکمت، فقه، اصول و تفسیر بر جای نهاد که عبارتند از:
۱ ـ غرر العوائد در حواشی بر کتاب «درر الفوائد» آیه الله حاج شیخ عبدالکریم حائری که در تهران به طبع رسیده است.
۲ ـ حاشیه بر مکاسبشیخ مرتضی انصاری.
۳ ـ حاشیه بر کفایه الاصولآخوند خراسانی.
۴ ـ کتاب نکاح حاوی تقریر مباحث آیه الله حائری.
۵ ـ حاشیه بر سیوطی (یک دوره کامل).
۶ ـ حاشیه‌ای جامع بر منظومه حاج ملا هادی سبزواری که تقریرات درس استادش آیه الله سید ابوالحسن رفیعی قزوینی است.
۷ ـ رساله‌ای در جواز رجوع به حکام جور در مواقع ضرورت.
۸ ـ حاشیه بر ترجمه و شرح کشف المراد خواجه نصیر طوسی تالیف علامه شعرانی.
۹ ـ حاشیه بر کتاب راه سعادت (در اثبات نبوتخاتم الانبیا و حقانیت دین مبین اسلام)، تالیف مرحوم آیه الله شعرانی.
۱۰ ـ تفسیر روان جاوید در پنج مجلد.
۱۱ ـ دیوان اشعار شامل قصاید، غزلیات، مدایح و مراثی اهل بیت علیهم‌السّلام .

[۹] دائره المعارف تشیع، ج۵، ص۲۲۱ و ۲۲۲ (مقاله حسن انوشه).

[۱۰] تفسیر روان جاوید، ج۵، ص۴۸۷.

[۱۱] گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۴۱۳.

[۱۲] اختران فروزان ری و تهران، ص۲۲۴.

[۱۳] آثار الحجه، محمد شریف رازی، ج۲، ص۲۶۵.

[۱۴] مکارم الآثار، ج۶، ص۲۰۴۳ و ۲۰۴۵.

رایحه‌ای روان بخش

مشهورترین و آموزنده‌ترین اثر آیه الله ثقفی، کتاب تفسیر است، که به زبان فارسی و به نثری روان و فصیح تحت عنوان «روان جاوید» ـ در پنج مجلد به نگارش درآمده است. مؤلف انگیزه نگارش این اثر را چنین بیان می‌کند:
حمد و ثنا، شایسته خداوند حمید است و درود نامحدود، سزاوار محمد محمود است. و اهل بیت اطهارش کشتی نجات هر موجود، و برادر و پسرعم و دامادش علی علیه‌السّلام ولی خدا و وصی پیغمبر و امیرمؤمنان علیه‌السّلام است. و بیانات وافی و کافی این خاندان موجب استبصار فقیه و تهذیب اخلاق شیعیان و حقایق مکشوفه و مواعظه حسنه مستفاد از ظاهر آیات الاهی و اخبار ائمه اطهار علیه‌السّلام هدایت متقیان است و برهان صافی و بنیان شافی و کشاف حقایق و منهج ریاض جنان و مجمع نفحات رحمان است. و امید این بنده شرمنده در عفو و اغماض از خطا و لغزش به کرم خداوند و لطف دوستان است. چندی بود عازم بودم که بقیه عمر با قرآن مانوس شوم ولی توفیق رفیق نمی‌شد تا در اواسط ماه رمضان المبارک سال (۱۳۶۰هـ. ق.) که شمیم رحمت الاهی به مشام این ذره رسید و بحمدالله تعالی موفق شدم و از جهات قرآن جهتی را در نظر گرفتم که برای آن نازل شده و آن، هدایت متقین است. و از بین تفاسیر چون تفسیر شریف صافی را یافتم که مطابق با عقل و نقل است، مورد نظر قرار داده و در تفاسیر مطلقه و اخبار منقوله به بیان و نقل ایشان اکتفا و اعتماد نمودم. (البته مؤلف در تالیف این اثر از دیگر منابع استفاده کرده است که علاقه مندان میتوانند برای آشنایی با مدارک مزبور به مقدمه تفسیر مراجعه کنند.) و تا توانستم سعی کردم که مطلب را تنزل دهم و عبارت را ساده بنویسم که نفعش عام باشد و از خداوند خواهانم که نفع دهد به من و عموم اهل ایمان از این کتاب و هو الموفق للصواب و انا العبد الابق الاثم محمد بن ابی الفضل بن ابی القاسم حشرهم الله تعالی مع موالیهم بفضله و احسانه ان شاء الله تعالی»

[۱۵] مقدمه تفسیر روان جاوید، جاول، ص۳.

از حسن اتفاق، تاریخ پایان این کتاب که سال (۱۳۸۳هـ. ق.) است با عنوان آن که «روان جاوید در تفسیر کلام مجید» است، موافقت دارد به همین مناسبت مؤلف چند بیت شعر سروده است:
در شب عید غدیر• • • به فضل حی قدیر
روان جاوید شد• • • تمام و خرم ضمیر
برای تاریخ آن• • • از آستان امیر
اشارتی خواستم• • • بشارت آمد بگیر
عیدی خود را و گو• • • «عاید عید غدیر» (به حساب ابجد با سال (۱۳۸۳ هـ. ق.) مطابقت دارد.)
آیه الله حاج سید ابوالحسن رفیعی قزوینی در تقریظی که بر این کتاب نگاشته‌اند، یادآور شده‌اند:
در این اندیشه بودم و روزگاری با این امید به سر می‌بردم که چه خوب است تفسیر جامعی به فارسی بر قرآن کریم نوشته شود که با ظاهر آیات، موافق و مطابق باشد با اخبار ائمه اطیاب منزه از آثار مردوده و آراء ضعیفه اهل خلاف مزین به انتظار مقبوله و اقوال قویه اهل وفاق مشتمل بر معارف حقه و مواعظ حسنه… سهل التناول برای عوام، کثیر الفائده برای خواص که ابناء زمان را از مراجعه آن، بهره‌ای وافر و دانشمندان را از مطالعه آن، نفعی ظاهر آید. تا چند سال قبل که جلد اول و دوم روان جاوید در تفسیر قرآن مجید را دیدم که مطبوع شده و مرغوب و مطبوع گشته و پس از مراجعه و مطالعه، یافتم آن را چنان که می‌خواستم با آن مزایا و محسنات که می‌پنداشتم و به صفحه ضمیر خود می‌نگاشتم… لذا به جناب مستطاب مؤلف مفسر، محقق خبیر آقای حاج پاورپوینت کامل میرزا محمد ثقفی تهرانی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint ـ که مراتب علمیه و ملکات قدسیه ایشان مستغنی از ذکر و بیان و بر اهل عصر واضح و عیان است ـ بر حسب سابقه الفت و عهد مودت که از اول اقامت در بلده مقدسه قم با آن جناب محکم و مبرم شده بود، توصیه و تاکید نموده که در تکمیل آن، تسامح و تعلل نفرمایند و سایر مشاغل علمی و عملی را مانع از پیشرفت آن قرار ندهند تا این نعمت بی پایان برای اهل ایمان به پایان رسد و این خدمت بزرگ به مذهب شیعه در دنیای اسلام نمایان گردد چون این گنجینه دانش و معرفت مشحون به فضائل اهل بیت عصمت و مثبت مقامات ایشان به دلالت کتاب مبین و موجب رغم انف معاندین است. و اینک بحمدالله تعالی می‌بینیم در پنج مجلد به نصاب کمال رسیده و «روان جاوید» از خود به کالبد اهل یقین دمیده و مجلدات اخیر آن دارای همان مزایا و محسنات بلکه احسن و اتقن و امتن است و الحق رواست که از شجره علم و حکمت، چنین ثمره طیبه بارز گردد و از دودمان تقوا و مکرمت، چنین اثر بزرگ ظاهر آید و این گونه باقیات صالحات باقی و برقرار ماند… لازم و واجب است که عموم اهل ایمان از این گوهر گران بها که در بازار ایشان ارزان به دست می‌آید کاملا بهره مند شوند و از تامل و تدبر در آن، تصحیح عقاید و حل مشکلات نمایند و از مؤلف و مروج و ناشر قدردانی نمایند. (این تقریظ در جمادی الاول سال (۱۳۸۵ هـ. ق.) نوشته شده است.)

تفسیر روان جاوید

آیه الله آقا میرزا یوسف ایروانی پس از آن که مقام آیه الله ثقفی را مورد تکریم و تجلیل قرار داده است، خاطر نشان می‌نماید:
مقام مصنف، اجل از تعریف و توصیف است (لذا) عنان سخن را به جانب منظور اصلی معطوف و به سمع شریف خوانندگان عظام می‌رسانم که آن چه این بنده در حین اشتغال به تصحیح و مقابله آن کتاب (روان جاوید) استخراج و ضبط نمودم، جمعا ده مزیت است ک